Και όμως κάποιοι Τούρκοι τολμούν να καταγγείλουν τις αγριότητες στην Αφρίν!

Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ

Σε μια χώρα με φιμωμένο τον Τύπο και τους αγωνιστές δημοσιογράφους φυλακισμένους στα μπουντρούμια, μια γυναίκα η κ. Ογιά Μπαϊντάρ (εφημερίδα Sozcu) τολμά να εκφράσει ελεύθερα τις απόψεις της για την επιχείρηση του “Κλάδου Ελαίας” στο Αφρίν της Συρίας.

Η φωνή της, μια ηλιαχτίδα μέσα στο σκοτάδι έφθασε μέχρι εδώ. Ας την ακούσουμε:

“Με τις ομιλίες του Ερντογάν αποσαφηνίζονται όλα όσα συμβαίνουν στο Αφρίν, τα ψεύδη, οι άφθονες χαλκευμένες ειδήσεις, οι προθέσεις της εξουσίας να πάει στις εκλογές ως “κατακτητής του Αφρίν“. Σε μια εποχή παράκρουσης , πατριδοκαπηλίας ανειλικρίνειας αυτές είναι οι προθέσεις και οι στόχοι της εξουσίας.

Ανήκουν στο παρελθόν οι ημέρες που ο Ερντογάν και το ΑΚΡ έλεγαν ότι θα πάνε ξαφνικά μια νύχτα στο Αφρίν και θα πραγματοποιήσουν μια επιχείρηση εναντίον των τρομοκρατών που απειλούν τη χώρα.Η ρητορική άλλαξε αμέσως μετά το ξεπούλημα των Κούρδων από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, που έκαναν για μια ακόμη φορά το λάθος να εμπιστευτούν το πεπρωμένο τους στις υπερδυνάμεις.

Η Τουρκία που τρέφει τις αγορές των όπλων με δισεκατομμύρια, και είναι οι μόνες που μπορούν να της πουν σταμάτα, βρήκε αφύλαχτο το χωριό και έκανε πράξη τις προθέσεις της.

Όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διαμήνυε στις πλατείες “σύντομα θα κατακτηθεί το Αφρίν”, “πρέπει να μελοποιηθεί ένας ύμνος για το Αφρίν”, “αυτή είναι η αρχή θα ακολουθήσουν Menbic, Sincar, Kandıl κ.α. Είχε μεταβληθεί ο σκοπός, ο στόχος και η ουσία της επιχείρησης.

Δεν έχουμε δικαίωμα να επικρίνουμε τον OSO (ανεξάρτητο συριακό στρατό) για τις λεηλασίες

Οι λεηλασίες και οι καταστροφές που πραγματοποίησαν οι άνδρες του OSO, οι σύμμαχοι του τουρκικού Στρατού, αρχικά διαψεύστηκαν. Με τις φωτογραφίες και τα βίντεο που δημοσιοποιήθηκαν τα πράγματα δεν κατάφεραν να κρυφτούν. Η αντιπολίτευση από τον φόβο μήπως και κατηγορηθεί για εθνική προδοσία ψέλλισε κάποιες δειλές διαμαρτυρίες.

Ποιος έχει το δικαίωμα να επικρίνει τους άνδρες του OSO για τις λεηλασίες; Από την στιγμή που μιλάτε για κατάκτηση του Αφρίν δεν μπορείτε να διαμαρτύρεστε για λεηλασίες.

Από τα μαθητικά μου χρόνια στο Δημοτικό μαθαίναμε ότι μετά την κατάκτηση εδαφών επιτρεπόταν οι λεηλασίες για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Για παράδειγμα ο Πορθητής επέτρεψε στους στρατιώτες του να λεηλατήσουν την Πόλη επί τρεις μέρες μετά την κατάκτησή της.

Εάν σου βαστάει επέκρινε την νοοτροπία των κατακτήσεων και των λεηλασιών στον 21ο αιώνα.

Γκρέμισαν το άγαλμα του Kawa (μυθικός ήρωας των Κούρδων και των Ιρανών).

Δεν πρέπει να μας εκπλήσσουν οι λεηλασίες που κάνουν οι μισθοφόροι , με το θρησκευτικό, εθνικό μίσος για να ρουφήξουν και την τελευταία στάλα αίματος μιας ρημαγμένης χώρας.

Αναμενόμενη και η καταστροφή ιερών και οσίων του ντόπιου πληθυσμού, δηλαδή των Κούρδων. Μήπως αυτά δεν συμβαίνουν και δίπλα μας;

Λίγα αγάλματα σπάζονται, τόποι καταστρέφονται και λίγες σημαίες καίγονται με τις ιαχές Αλλάχου εκμπέρ (μέγας είναι ο Θεός) και το σήμα της κεφαλής του λύκου;

Αυτοί που διαμαρτύρονται γιατί αμαυρώνεται η εικόνα των στρατιωτών μας με την καταστροφή του αγάλματος του Kawa μήπως δεν σιώπησαν ή δεν υποστήριξαν την καταστροφή της περιοχής Sur, στην καρδιά του Ντιγιαρμπακίρ που στέγαζε τα ιερά των Κούρδων;

Ο Kawa δεν είναι ήρωας μόνο των Κούρδων του Αφρίν, αλλά όλων των Κούρδων. Καταστρέφοντας το άγαλμα παραβιάζονται τα ιερά και οι αξίες των Κούρδων. Όπως ακριβώς συμβαίνει όταν απλώνονται χέρια πάνω στα αγάλματα του Ατατούρκ.

Μπορεί οι πλιατσικολόγοι του OSO να μην ξέρουν ότι το άγαλμα συμβολίζει κάτι σπουδαίο, αλλά οι άλλοι που καμαρώνουν για την κατάκτηση του Αφρίν δεν έπρεπε να γνωρίζουν και να λάβουν τα μέτρα τους;

Τα μέρη όπου υψώνουμε τη σημαία μας είναι δικά μας;

Πριν την είσοδο στο κέντρο του Αφρίν είδαμε στις οθόνες μας να υποστέλλεται η σημαία της Συρίας και να υψώνεται η τουρκική μαζί με τα σύμβολα του OSO, σε κάποιο μέρος που κατέλαβαν οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις.

Ήταν η περίοδος που μιλούσαν για την εκκαθάριση των τρομοκρατών. Θυμάμαι ότι ακούστηκαν κάποιοι ψίθυροι από την αντιπολίτευση που έλεγαν “είναι λάθος η υποστολή της συριακής σημαίας γιατί εκείνα τα εδάφη ανήκουν στη Συρία”.

Υψώσαμε κατά καιρούς τη σημαία μας σε ορισμένες περιοχές εντός της επικράτειας μας, επειδή απελευθερώσαμε τα εδάφη από τους πολίτες που θεωρούσαμε εχθρούς μας. Δεν είμαστε, όμως, συνηθισμένοι να υψώνουμε τη σημαία μας σε ξένα εδάφη, γιατί με την πράξη αυτή ανακοινώνεται σε φίλους και εχθρούς ότι τα εδάφη αυτά ανήκουν σε εμάς.

Μάτωσε η ψυχή μου και ντράπηκα όταν είδα την τουρκική σημαία να κυματίζει δίπλα στο πανί με τα σύμβολα του OSO. Σαν άνθρωπος που είμαι εναντίον κάθε είδους βίας και πολέμου δεν μπορώ να δεχθώ την μετατροπή της χώρας μου σε πολεμοχαρή κατακτητή που θεωρεί μέσω ανάπτυξης την πολεμική βιομηχανία και υψώνει τη σημαία μας σε γειτονικές χώρες.

Η καταχώρηση της χώρας μου στην Ιστορία με αυτές τις ιδιότητες δεν αρμόζουν στη συνείδηση και το ήθος μου”.

Εύχομαι ολόψυχα να μην σιγήσει και αυτή η ελεύθερη φωνή μέσα στα κελιά της “δημοκρατικής” Τουρκίας.