Πέμπτη 15 Μαρτίου 2018

Γιατί το ελληνικό κράτος πολεμά ήδη

Στο κείμενο αυτό, θα επιδιώξουμε να δείξουμε ότι το ελληνικό κράτος πολεμά, σε μια ενότητα πολεμικής θεωρίας και πράξης. Ξεκινώντας από το Δόγμα Στρατού Ξηράς του 2014, περνώντας από την καταστολή του “εσωτερικού” και του “εξωτερικού εχθρού”, συμπεραίνοντας τελικά ότι το ελληνικό κράτος, στο πλαίσιο των διεθνών διακρατικών και ταξικών ανταγωνισμών, διεξάγει κοινωνικό-ταξικό πόλεμο εντός και εκτός συνόρων με σύγχρονα μέσα, καθορίζοντας έτσι το περιεχόμενο ενός σύγχρονου αντιπολεμικού-διεθνιστικού κινήματος στη χώρα μας.
Η πραγματική “Θεωρία του Πολέμου” του Ελληνικού Κράτους

Από το κείμενο της "Αμυντικής Στρατηγικής Αναθεώρησης" ελληνικού κράτους, που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 2/10/01, μέχρι το “Δόγμα του Ελληνικού Στρατού Ξηράς” του 2014, κύλησε πολύ νερό το αυλάκι. Το κείμενο του 2001, ένα μόλις μήνα μετά τη τρομοκρατική επίθεση της 11/9/2001 στους Δίδυμους Πύργους, απαντούσε τότε στην εσωτερική αναγκαιότητα του ελληνικού κράτους για μια σύγχρονη, διακλαδική οργάνωση της εθνικής άμυνας/ασφάλειας στους καιρούς της παγκοσμιοποίησης του κεφαλαίου, αλλά και στη διακρατική αναγκαιότητα του καπιταλιστικού “πολέμου κατά της τρομοκρατίας”, του πρώτου πολέμου στην ιστορία που στοχοποιούσε εξίσου κρατικούς και μη κρατικούς παράγοντες αποσταθεροποίησης της διεθνούς κερδοφορίας. Ακολούθησαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, το πρώτο crash test για το ελληνικό κράτος στην νέα του εποχή. Έπειτα, το μεγάλο φοιτητικό κίνημα του 2006-2007 ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 υπέρ της δημόσιας-δωρεάν παιδείας, και η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 που ζητούσε εκδίκηση για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλο, όταν το ελληνικό κράτος κλήθηκε να εξελίξει την κυριαρχία του απέναντι τόσο στο οργανωμένο όσο και στο διάχυτο κίνημα της νεολαίας. Προμηνύματα κινδύνου για την παγκόσμια, δομική καπιταλιστική κρίση που ήρθε αμέσως μετά. Την ώρα που ο πλανήτης συνταρασσόταν, από τη Μέση Ανατολή μέχρι τη Μεσόγειο και την Αμερική, από καθημερινές διαδηλώσεις, απεργίες και αγανακτισμένες πλατείες, στην Ελλάδα εφαρμοζόταν το πείραμα μιας τεράστιας καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης και επίθεσης στους εργαζομένους, στη νεολαία, στους συνταξιούχους, που ονομάστηκε από το 2009 “Μνημόνιο”.
Το 2001, ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας, Άκης Τζοχατζόπουλος, υποστηρίζοντας την Αμυντική Στρατηγική Αναθεώρηση δήλωνε «Η παγκοσμιοποίηση βέβαια, έχει ως καταλυτικό αποτέλεσμα την αναδιάταξη στις ισορροπίες δυνάμεων, την αναπροσαρμογή της αρχιτεκτονικής της παγκόσμιας ασφάλειας [...] Η αρχή της αλληλεξάρτησης, που προκύπτει μέσα από την παγκοσμιοποίηση, εκφράζεται από το ότι η ασφάλεια της παγκοσμιοποίησης εξαρτάται πάντα από τη στρατιωτική δύναμη, που όμως εκδηλώνεται και αναπτύσσεται σε εδαφικό επίπεδο. Η εθνική αμυντική πολιτική θέλει να εναρμονίσει τις εθνικές επιδιώξεις της ασφάλειας, με εκείνες που προωθούνται σε υπερεθνικούς αμυντικούς θεσμούς, που εξυπηρετούν ανάγκες συλλογικής ασφάλειας, είτε σε περιφερειακό είτε σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως κάνει το ΝΑΤΟ». Στην ελληνική στρατιωτική νόηση, εισάγεται ένας νέος ορισμός των καθηκόντων των Ενόπλων Δυνάμεων "Ως ασύμμετρες απειλές ορίζονται οι προσπάθειες εκείνες υπονόμευσης της ισχύος ενός αντιπάλου, οι οποίες στηρίζονται στην εκμετάλλευση των αδυναμιών του με χρήση μέσων που διαφέρουν σημαντικά από τον συνήθη τρόπο διεξαγωγής επιχειρήσεων του αντιπάλου" (σ.19), κι ως τέτοιο παράδειγμα αναφέρεται "μια σύγκρουση" ,γενικά, όπου "από τη μία βρίσκεται ένα οργανωμένο κράτος και από την άλλη έχουμε 'ομάδες' συμφερόντων" (σ.19).  "Ομάδες συμφερόντων" που απαρτίζονται, προφανώς, από εξτρεμιστές στο εσωτερικό της χώρας. Αναλυτικότερη είναι η απαρίθμηση, στο ίδιο ντοκουμέντο, "των βασικότερων μορφών ασύμμετρης απειλής" που αντιμετωπίζει η χώρα μας: "διεθνής τρομοκρατία", "όπλα μαζικής καταστροφής", "διεθνές οργανωμένο έγκλημα", "εμπόριο ναρκωτικών", "διαφθορά" και "λαθρομετανάστευση" (σ.21). Η τελευταία, εκτός από "εισβολή προσφύγων από βαλκανικές χώρες", συνεπάγεται και τον πρόσθετο "κίνδυνο" της "διασποράς μουσουλμανικών θυλάκων στα βόρεια σύνορα με απροσδιόριστες απειλές"(σ.54).
Όλα τα χρόνια των κοινωνικών συγκρούσεων που ακολούθησαν με την αστυνομία και συνολικά με το κρατικό μηχανισμό, συμπεριλαμβανομένου του μηχανισμού προπαγάνδας των ΜΜΕ, η κινηματική ήττα και ο μετασχηματισμός του αφηρημένου αιτήματος για “δημοκρατία” σε ένα “πιο δημοκρατικό” Μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ, όλη αυτή η πλούσια εμπειρία εξέγερσης και αντι-εξέγερσης αποκρυσταλλώθηκε τελικά στην ωμή καθημερινότητα των χώρων δουλειάς, στους κρατικούς θεσμούς, στο Δόγμα του Ελληνικού Στρατού Ξηράς του 2014. Η διαφορά της Αμυντικής Στρατηγικής Αναθεώρησης του 2001 από το στρατιωτικό Δόγμα του 2014, δεν είναι παρά η διαφορά του περάσματος από το αφηρημένο στο συγκεκριμένο. Αν το 2001 έμπαινε όλη η αντιτρομοκρατική ατζέντα και ο στόχος ενοποίησης των κατασταλτικών δυνάμεων του κράτους σε έναν σύγχρονο σχεδιασμό, που θα αντιστοιχεί στην εποχή της βιοπληροφοριακής επανάστασης και της παγκοσμιοποίησης, το 2014 όλες αυτές οι κατευθύνσεις κωδικοποιήθηκαν, εξορθολογίστηκαν, προσαρμόστηκαν στη ρεαλιστική και μακροχρόνια τριβή του ελληνικού κράτους με τους αγώνες και τον κοινωνικό-ταξικό ανταγωνισμό. Τις εξελίξεις στο στρατιωτικό δόγμα του Ελληνικού Κράτους πλαισίωσαν διάφορα άλλα ντοκουμέντα, νόμους και πρακτικές που ήρθαν στο φως τις δημοσιότητας, όπως δύο ντοκουμέντα από το 3ο Επιτελικό Γραφείο της 33ης Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας που τιτλοφορούνται «Μνημόνιο Διμοιρίας Καταστολής Πλήθους»1, η διαρκής αστυνομοποίηση του στρατού και στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας με δημιουργία νέων σωμάτων ασφαλείας2 και μεταφορά αρμοδιοτήτων στην κατεύθυνση οργανικής ενοποίησης εσωτερικής-εξωτερικής καταστολής, εκ νέου οργάνωση των εθνικιστικών-φασιστικών λεσχών εφέδρων και ταγμάτων εθνοφυλακής3, με την μιλιταριλιστική ανακήρυξη, μάλιστα, του 2017 ως “έτους Εφεδρείας-Εθνοφυλακής’’4, η αντιτρομοκρατική νομοθεσία του Ελληνικού Κράτους5 στο πλαίσιο του παγκόσμιου καπιταλιστικού “πολέμου κατά της τρομοκρατίας”και η ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που χαρακτηρίζει τα τελευταία χρόνια ισχυρό και στενό εταίρο των ΗΠΑ την Ελλάδα στον πόλεμο αυτό, ο Σωφρωνιστικός Κώδικας6. Μπορούμε να πούμε πως η κίνηση από το Δεκέμβρη του 2008 μέχρι τα εθνικιστικά συλλαλητήρια του 2018 και την όξυνση του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, δεν είναι παρά η κίνηση από την δυνατότητα του εμφυλίου στη πραγματικότητα του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Το Δόγμα Στρατού Ξηράς του 20147 , ως το πλέον αντιπροσωπευτικό ντοκουμέντο της επιχειρησιακής αντίληψης του σύγχρονου ελληνικού στρατού, παρατίθεται στη συνέχεια με επιλογή των σημαντικότερων, κατά την άποψή μας, αποσπασμάτων του (οι υπογραμμίσεις με μαύρα γράμματα δικές μας):

“Διανύουμε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από ρευστότητα και αστάθεια, τη συνέχιση ιστορικών, εθνοτικών, θρησκευτικών, πολιτιστικών, φυλετικών, ενεργειακών, επισιτιστικών συγκρούσεων, την ένταση των ασύμμετρων απειλών, την ιλιγγιώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας ιδιαίτερα στους τομείς της τηλεπικοινωνίας και των πληροφοριών, την αναζήτηση, εκμετάλλευση και διασφάλιση των ενεργειακών πόρων, την εμφάνιση νέων απειλών σχετικών με την περιβαλλοντική ασφάλεια, τον κυβερνοπόλεμο, τη διαφοροποίηση της κοινωνικής δομής εξαιτίας των νέων μεταναστευτικών ρευμάτων, αλλά κυρίως από την διεθνή χρηματοοικονομική και δημοσιονομική κρίση, τόσο σε περιφερειακό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο [...] Αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) είναι να συμβάλλουν στην αποτροπή κάθε μορφής απειλής ή / και πρόκλησης ή / και ένοπλης επίθεσης κατά της Χώρας μας, στην αποτελεσματική αντιμετώπιση καταστάσεων κρίσης και να διεξάγουν, εάν η αποτροπή αποτύχει, τις απαιτούμενες κατά περίπτωση επιχειρήσεις, καθώς επίσης να συμβάλλουν στη διαφύλαξη και προαγωγή σταθερότητας στον ευρύτερο χώρο γεωπολιτικού ενδιαφέροντος και στην ανταπόκριση στις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας” […] Με σκοπό τη διασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας, της εθνικής κυριαρχίας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων, των αρμοδιοτήτων της Χώρας που καθορίζονται από διεθνείς συμβάσεις ή αποφάσεις διεθνών οργανισμών και την προάσπιση των Εθνικών Συμφερόντων (ΕΘΣΜ) (σ. 1, 3)”.

Το όραμά μας είναι ένας αξιόμαχος, παραγωγικός, ποιοτικός και λειτουργικός ΣΞ, που θα αποτελεί μία αποτρεπτική και αν απαιτηθεί αποτελεσματική δύναμη, στα χέρια του Ανωτάτου Διακλαδικού Διοικητή ή Αρχιστρατήγου, αξιοποιώντας τον σημαντικότερο πολλαπλασιαστή ισχύος που διαθέτει, τον παράγοντα άνθρωπο. 2. Στόχος μας είναι ένας στρατός ευέλικτος, αποφασιστικός, καινοτόμος, άρτια εξοπλισμένος, ταχυκίνητος και εκπαιδευμένος με υψηλή επιχειρησιακή ετοιμότητα, που θα αποτελεί αξιόπιστη δύναµη αποτροπής και άµεσης αντίδρασης, προσαρμοσμένος στις σύγχρονες απαιτήσεις άµυνας και ασφάλειας, ικανός να ανταποκρίνεται στις διεθνείς υποχρεώσεις της Χώρας, συμβάλλοντας παράλληλα στο κοινωνικό σύνολο μέσω της κοινωνικής προσφοράς, χωρίς να απομειώνεται το κύριο επιχειρησιακό του έργο. Ένας στρατός δεξιοτήτων, όπου η εξειδίκευση και η πείρα θα παίζουν πρωτεύοντα ρόλο" (σ. 7)

Βραχυπρόθεσμα [Βάθος Υλοποίησης έως 5 Έτη (2013- 2017)]

Οι στόχοι εστιάζουν στην υλοποίηση ενός ευέλικτου οργανωτικού μοντέλου στη βάση της Δομής Δυνάμεων 2013 - 2027, στην αποκατάσταση της ισόρροπης ανάπτυξης κατόπιν υιοθέτησης αυτής, στη συντήρηση και διατήρηση της δύναμης και στην αποκατάσταση των ελλείψεων και αδυναμιών που θα προκύψουν. Θέσπιση προδιαγραφών και κριτηρίων για την τυποποίηση διαδικασιών, μέσων και υλικών, σε διακλαδικό επίπεδο. Σύνδεση των πανεπιστημιακών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με τις ΕΔ και τον ΣΞ ειδικότερα, για ανάπτυξη της έρευνας και τεχνολογίας σε τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος. Μέριμνα για το προσωπικό και τις οικογένειές του, εκπαίδευση και επιμόρφωση στελεχών με έμφαση στην ανάπτυξη ηγετών, εισαγωγή των βάσεων για στρατηγική σκέψη, προετοιμασία για την υλοποίηση των μεσοπρόθεσμων στόχων.[…]

-β. Μεσοπρόθεσμα [Βάθος Υλοποίησης 5 έως 10 Έτη (2018-2022)]

Προσαρμογή του οργανωτικού μοντέλου και του τρόπου ανάπτυξης των δυνάμεων στο επιχειρησιακό περιβάλλον και τις τρέχουσες απειλές, ανάπτυξη στρατηγικής σκέψης για αντιμετώπιση της απειλής, αναδιάρθρωση των δυνάμεων και εξοπλιστικών προγραμμάτων (προμήθεια των απαιτούμενων μέσων και υλικών). Ανάπτυξη της διαλειτουργικότητας και διασυνδεσιμότητας στη λειτουργία του ΣΞ με τους λοιπούς Κλάδους. Ανάπτυξη στρατιωτικών προγραμμάτων σε συνεργασία με πανεπιστημιακά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Προετοιμασία για την υλοποίηση των μακροπρόθεσμων στόχων. Δημιουργία προγραμμάτων μέριμνας προσωπικού. [...]

-Μακροπρόθεσμα [Βάθος Υλοποίησης 10 έως 15 Έτη (2023- 2027)]

Ανάπτυξη νέων επιχειρησιακών ικανοτήτων για αντιμετώπιση μελλοντικών επιχειρησιακών απειλών, υλοποίηση προβλέψεων στρατηγικής σκέψης με εφαρμογή στη σχεδίαση, στις επιχειρήσεις και στα μελλοντικά σχέδια, πρόγραμμα ανάπτυξης ηγετών της επόμενης 10ετίας, ενσωμάτωση δυνατοτήτων αυτοεκπαίδευσης και διαδικτυακής εκπαίδευσης που αφορούν στα μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα. Προετοιμασία για ανάπτυξη νέων στόχων (με βάση το ίδιο πρότυπο Βραχυπρόθεσμων, Μεσοπρόθεσμων και Μακροπρόθεσμων ΑΝΣΚ) ( σ. 8 και επ.)

Η Χώρα µας, για τη διασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας απαιτείται να διατηρεί και στο µέλλον αµυντικές δυνατότητες οι οποίες να ικανοποιούν αφενός τις απαιτήσεις µιας συµβατικής και απροσδόκητης απειλής, η οποία είναι ορατή ως προς την ύπαρξή της και ιδιαίτερη ως προς τα συνθετικά της στοιχεία και αφετέρου το ενδεχόμενο εκδήλωσης ασύµµετρων απειλών. Επιπλέον θα συνεχίσει να συντηρεί δυνάµεις και δοµές επαρκείς, αρχικά να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της αποτροπής, στη συνέχεια της αντιµετώπισης μιας ή περισσοτέρων σηµειακών κρίσεων µε τη µορφή θερµών επεισοδίων και τέλος, µίας συνολικής εµπλοκής, σε περίπτωση δυσµενούς εξέλιξης ή κλιµάκωσης της κρίσης.[…]
Ο ΣΞ θα πρέπει να διαθέτει ολοκληρωµένο και συντονισµένο διακλαδικό σύστηµα διοίκησης και ελέγχου, επιτήρησης, έγκαιρης προειδοποίησης και πληροφοριών, ώστε να αναλαµβάνει επιχειρήσεις τόσο σε κλαδικό όσο και σε διακλαδικό περιβάλλον. Οι µονάδες του ΣΞ θα πρέπει να είναι ευέλικτες, µε ορθή οργάνωση, εγκατεστηµένες σε πολυδύναµα στρατόπεδα, με δυνατότητες εκτέλεσης αποστολών µικρής και µεγάλης διάρκειας και βάθους, ενώ η πλειοψηφία αυτών να είναι πλήρως στελεχωμένες. Εξοπλισµένες µε μεγάλη ποικιλία µέσων (σύγχρονα οπλικά συστήµατα, πυροµαχικά ακριβείας, προηγμένη τεχνολογία επικοινωνιών - πληροφορικής, δορυφορικά και γεωγραφικά συστήματα, κ.λπ.) για να µπορούν να αντεπεξέρχονται στις επιχειρησιακές απαιτήσεις του µελλοντικού πεδίου µάχης που θα είναι ευµετάβλητο, απροσδόκητο και ασαφές, ενώ θα εξελίσσεται σε ευρύτερο γεωγραφικά επιχειρησιακό χώρο. Να διαθέτουν ταχυκινησία, επιβιωσιµότητα και δυνατότητα παρακολούθησης της ταχείας διεξαγωγής των επιχειρήσεων" (σ. 14)

Σύγχρονο Επιχειρησιακό Περιβάλλον

Οι παράμετροι που συνθέτουν το σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον του ΣΞ περιλαμβάνουν τις γνωστές στρατιωτικές παραμέτρους των αντιπάλων δυνάμεων, της φυσικής διαμόρφωσης του εδάφους και των καιρικών συν- θηκών του Θεάτρου Πολέμου (ΘΠ) και επεκτείνονται σε παραμέτρους που αφορούν τις νέες τεχνολογίες και τακτικές, το γεωστρατηγικό περιβάλλον που διαμορφώνεται από πολιτικούς συσχετισμούς, εθνικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς, νομικούς, ηθικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, τις εντάσεις και περιφερειακές συγκρούσεις, τα καταρρέοντα και ασταθή κράτη, τη γενική στάση και δημογραφική σύνθεση του πληθυσμού, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και έναν αριθμό μη παραδοσιακών, υπερεθνικών και απρόβλεπτων προκλήσεων και κινδύνων. 2. Οι υπερεθνικοί κίνδυνοι και οι ασύμμετρες ή υβριδικές απειλές, δημιουργούνται από τον θρησκευτικό φανατισμό, τη διεθνή τρομοκρατία, το διεθνές οργανωμένο έγκλημα, την ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση, τη διασπορά των όπλων μαζικής καταστροφής καθώς και τις περιβαλλοντικές καταστροφές ή και δολιοφθορές. Οι πληροφοριακές επιχειρήσεις και οι απειλές από συστήματα που βασίζονται στη χρήση του διαστήματος και του διαδικτύου (κυβερνοπόλεμος) συμπληρώνουν το τοπίο των σύγχρονων ασύμμετρων απειλών. 3. Οι παραπάνω παράμετροι συνθέτουν ένα πολύπλοκο και ιδιόμορφο σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον, τόσο σε στρατηγικό όσο και σε επιχειρησιακό και τακτικό επίπεδο, ταξινομούν αντίστοιχα τις απειλές και δημιουργούν τη νέα αντίληψη της απειλής, η οποία εκλαμβάνεται ως οτιδήποτε θέτει σε κίνδυνο ή αντιτίθεται στα ΕΘΣΜ. 4. Στο παραπάνω πολύπλοκο και ιδιόμορφο επιχειρησιακό περιβάλλον ο ΣΞ, ως βασικός συντελεστής των παραγόντων εθνικής ισχύος καλείται: α. Να αναπτύξει δυνατότητες για την αποτροπή κάθε ενδεχόμενης απειλής και την εξάλειψή της σε περίπτωση εκδήλωσής της, ενεργοποιώντας τον κατάλληλο αμυντικό μηχανισμό. β. Να εκτελέσει επιχειρήσεις για την πρόληψη σύρραξης που δύναται να προκληθεί από εξωτερική απειλή, τη διαχείριση εντάσεων κρίσεων, τη συμβολή στην αποτροπή προκλήσεων ή / και ένοπλης επίθεσης πολέμου, την αποτελεσματική αντιμετώπιση κάθε μορφής απειλής ή επίθεσης, εφόσον αυτή εκδηλωθεί, καθώς και την επιτυχή διεξαγωγή πολέμου, εφόσον η αποτροπή αποτύχει. γ. Να διεξάγει ευρύ φάσμα χερσαίων επιχειρήσεων στο πλαίσιο διακλαδικών επιχειρήσεων, η αποτελεσματικότητα των οποίων εξαρτάται από τη συνεργασία μεταξύ των κλάδων των ΕΔ και απαιτεί την εμπέδωση της διακλαδικότητας στη δομή διοίκησης - δομή δυνάμεων, στην επιχειρησιακή σχεδίαση και εκπαίδευση, καθώς και στην υποστήριξη σε θέματα ΔΜ (σ. 17-18)

"Σήμερα, με δεδομένη τη ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας, τους απρόβλεπτους κινδύνους και απειλές και τους νέους ρόλους που προέκυψαν, ο στρατιωτικός ηγέτης βρίσκεται ανάμεσα στην παραδοσιακή διεξαγωγή του πολέμου και στα νεότερα είδη πολυεπίπεδης σύγκρουσης που εμφανίζονται από τον βιομηχανοποιημένο σύγχρονο κόσμο. Ο στρατός δεν έχει άλλη επιλογή από το να αντιμετωπίσει την αλλαγή. Μια αλλαγή που χαρακτηρίζεται από την εισροή νέων ατόμων, την υιοθέτηση νέων αποστολών, νέου εξοπλισμού αλλά και την εισαγωγή νέων πληροφοριών. Ο στρατός θα πρέπει να αφομοιώνει και να προσαρμόζεται στις αλλαγές, διατηρώντας τον πυρήνα των παραδόσεων που τον συνδέουν με το έθνος, την κληρονομιά και τις αξίες του (σ.27).

[…] τα μεγάλα συντριπτικής ισχύος στρατιωτικά επιτεύγματα των προγόνων μας, αλλά και κάθε έθνους, τα οποία διαμόρφωναν τις εκάστοτε γεωπολιτικές εξελίξεις, βασίστηκαν κυρίως στην ανάπτυξη και επιτυχημένη εφαρμογή καινοτομιών στο επίπεδο της στρατηγικής - τακτικής και της τεχνολογίας. Ως εκ τούτου, πρωταρχική προϋπόθεση και ταυτοχρόνως μόνιμη επιδίωξη της Ελληνικής Στρατιωτικής Σκέψης πρέπει να αποτελεί η συνεχής ανάπτυξη καινοτομιών. 6. Στο παραπάνω πλαίσιο, ο ΣΞ ως βασικός συντελεστής των παραγόντων εθνικής ισχύος, πρέπει να συμβάλλει στην αντιστάθμιση των όποιων ποσοτικών ελλειμμάτων, με την ανάπτυξη και ετοιμότητα εφαρμογής πλεονεκτημάτων, όχι τόσο σε ποιοτικό προσωπικό (όπου τα περιθώρια στενεύουν λόγω της άμβλυνσης των διαφορών με τον εχθρό στην εκπαίδευση που επήλθε με το χρόνο), αλλά σε καινοτομίες στο πεδίο της σύλληψης και εκτέλεσης των επιχειρήσεων σε στρατηγικό - επιχειρησιακό - τακτικό επίπεδο, καθώς και σε θέματα εξοπλισμών, με τη σχεδίαση, υλοποίηση και συνεχή εξέλιξη συστήματος ανάπτυξης ή ενσωμάτωσης τεχνολογιών αιχμής σε Ο/Σ, αποσκοπώντας στον αιφνιδιασμό του αντιπάλου και την πρόκληση συντριπτικού πλήγματος του ηθικού και της δυνατότητάς του για έναρξη, ή συνέχιση των επιχειρήσεων (σ. 31).

Φάσμα Επιχειρήσεων

1. Οι επιχειρήσεις αποτελούν τον κύριο και πρωτεύοντα πυλώνα στον οποίο στηρίζεται η επίτευξη της αποστολής του ΣΞ και η εκπλήρωση της ΕΘΣΣ και υποστηρίζονται από όλες τις επιμέρους βασικές λειτουργίες του ΣΞ (Οργάνωση, Διαχείριση Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση, Διαχείριση Πόρων κ.λπ.). 2. Η οριοθέτηση των επιχειρήσεων στο σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον, δύναται συνοπτικά να περιγραφεί με μορφές επιχειρήσεων που διεξάγονται: α. Με βάση το επίπεδο και τον τύπο της αντιμετωπιζόμενης απειλής, σε πολεμικές και σε μη αποσκοπούσες σε πόλεμο επιχειρήσεις. β. Στον χώρο, σε όλο το βάθος, το πλάτος και το ύψος ενός ΘΠ ή ονομαζόμενο Ενοποιημένο Πεδίο Μάχης (ΕΠΜ). Οι διάφορες μορφές των επιχειρήσεων, τις οποίες εκτελεί ο ΣΞ εμπεριέχονται στους όρους επιχειρήσεις σε «βάθος», «άμεσες ή εγγύς» και «μετόπισθεν», που σχετίζονται με όλες τις κατηγορίες των επιχειρήσεων. γ. Στον χρόνο, ο οποίος εκτείνεται από την ειρηνική περίοδο, στην περίοδο χαμηλής έντασης - κρίσης ή περιορισμένης επέμβασης, μέχρι τη γενικευμένη σύρραξη και τη σταθεροποίηση ή αποκλιμάκωση. δ. Σε εθνικό όσο και σε πολυεθνικό πλαίσιο, που κυμαίνονται από τη λήψη μέτρων τοπικής ασφάλειας ή τη συμμετοχή δυνάμεων σε ειρηνευτικές απο- στολές, μέχρι και σε ευρείας κλίμακας πολεμικές επιχειρήσεις. 3. Η κύρια διάκριση των επιχειρήσεων γίνεται με βάση τον χρόνο εκτέλεσής τους και επιγραμματικά έχει ως εξής: α. Επιχειρήσεις ειρηνικής περιόδου που περιλαμβάνουν επιτήρηση, πληροφορίες, μεθοριακά επεισόδια, ΔΜ, επίδειξη ισχύος, αποτροπή κ.λπ., με τις υφιστάμενες δυνάμεις, καθώς και Επιχειρήσεις Υποστήριξης Ειρήνης (ΕΥΕ), που είναι κατά κανόνα Πολυεθνικές Επιχειρήσεις. β. Επιχειρήσεις χαμηλής έντασης - κρίσης ή περιορισμένης επέμβασης, που αφορούν: (1) Ανάπτυξη δυνατοτήτων (εθνοφυλακής - τοπικής εφεδρείας - επιστράτευσης - μετακίνησης μέρους κρισίμων Σχηματισμών και Μονάδων- ανάπτυξης βασικού πλέγματος Α/Α, Α-Τ άμυνας κ.λπ.), σύμφωνα με την υφιστάμενη σχεδίαση και στο πλαίσιο της άμεσης αντίδρασης. (2) Προώθηση δυνάμεων προληπτικών επιθετικών επιχειρήσεων ευρύτερης ή μεγάλης κλίμακας, αμυντικές επιχειρήσεις για την εξασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας, Ειδικές Επιχειρήσεις, Πληροφοριακές Επιχειρήσεις, κ.λπ. γ. Επιχειρήσεις γενικευμένης σύρραξης, που αφορούν την ανάπτυξη με το σύνολο των δυνατοτήτων μας, επιτυγχάνοντας το σημείο κορύφωσης. δ. Επιχειρήσεις Σταθεροποίησης - Αποκλιμάκωσης, που αφορούν την ολοκλήρωση κάθε μίας από τις παραπάνω μορφές επιχειρήσεων (σ.32-33)

Συνοπτικά μία κατάσταση κρίσης διακρίνεται στις παρακάτω φάσεις: (1) Στη δημιουργία μίας κατάστασης [ένα γεγονός ή επεισόδιο, το οποίο μπορεί να είναι οι παραβιάσεις του εθνικού χώρου, οι παραβάσεις του FIR (Flight Information Region), η έμπρακτη αμφισβήτηση των νόμιμων δικαιωμάτων της Ελλάδας για έρευνα και διάσωση στο θαλάσσιο χώρο που αντιστοιχεί στο FIR Αθηνών, διάφορα επεισόδια στην ξηρά, θάλασσα και αέρα, η εκτέλεση μεγάλων αεροναυτικών ασκήσεων ή κατάσταση που θα διαμορφωθεί στο διπλωματικό πεδίο] που είναι δυνατόν να δημιουργήσει κρίση και στη συνέχεια την αξιολόγησή της, για να εκτιμηθεί αν είναι δυνατόν να επηρεάσει την εθνική ασφάλεια ή τα συμφέροντα της Xώρας και να διαπιστωθεί, εάν συνιστά ή μπορεί στο άμεσο μέλλον να εξελιχθεί σε απειλή και να οδηγήσει τη Xώρα μας σε κρίση, με άλλη χώρα. (2) Στην εκτίμηση της κατάστασης κρίσης, η οποία χαρακτηρίζεται από την αυξημένη ροή πληροφοριών και τις διαδικασίες εξέτασης των διαθεσίμων επιλογών και τελικά προσδιορίζεται εάν υφίσταται ή όχι κρίση και αποφασίζεται η αντιμετώπισή της με ή χωρίς στρατιωτικά μέτρα. (3) Στη διαμόρφωση των Στρατιωτικών Τρόπων Ενεργείας και επιλογή του προσφορότερου. (4) Στη λεπτομερή σχεδίαση του επιλεγέντος Στρατιωτικού Τρόπου Ενεργείας και την εκτέλεσή του (σ.33).

Το ανθρώπινο δυναμικό αποτελεί έναν σημαντικό συντελεστή εθνικής ισχύος με καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία των επιχειρήσεων. Η απόκτηση και διατήρηση υψηλής ποιοτικής στάθμης ανθρώπινου δυναμικού και μέσων θα πρέπει να αποτελεί βασική επιδίωξη, καθώς αντισταθμίζεται η αριθμητική υπεροχή του αντιπάλου και βελτιώνεται η αμυντική μας ικανότητα στο πλαίσιο των υφιστάμενων περιορισμών σε ανθρώπινο δυναμικό και πόρους.

Η βέλτιστη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού και της εφεδρείας του ΣΞ, πρέπει να αποτελεί έναν από τους βασικότερους στόχους του ΣΞ υλοποιούμενος μέσα από την:

α. Ανάπτυξη αξιοκρατικού, ανθρωποκεντρικού συστήματος διαχείρισης μόνιμου προσωπικού με ανάλογη τροποποίηση του υφιστάμενου νομικού πλαισίου επιλογής και εξέλιξής του και με αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης.
β. Σεβασμός στη διαφορετικότητα των φύλων και τη νομική τους ισότητα, ενθάρρυνση για σταδιοδρομικές ευκαιρίες που δεν διασυνδέονται με τον παράγοντα φύλο και προώθηση μέτρων για την άρση τυχόν διακρίσεων που βασίζονται στο φύλο.

γ. Επίτευξη της ορθής αναλογίας μεταξύ στελεχών και στρατευσίμων / εφέδρων για την επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα των μονάδων και βελτιστοποίηση της λειτουργίας της επιστράτευσης, με πλήρη αξιοποίηση των δεξιοτήτων και λοιπών ικανοτήτων του προσωπικού.

δ. Αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών στα στελέχη και τις οικογένειές τους, με σκοπό την ανύψωση του ηθικού και την προσήλωσή τους στο έργο της υπηρεσίας.

ε. Βελτίωση των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας του περιβάλλοντος εργασίας στον ΣΞ, με σκοπό τη μείωση τόσο της συχνότητας των ατυχημάτων όσο και των απωλειών υγείας του προσωπικού.(σ.35, 36).

Στρατιωτικές Πληροφορίες

Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στο σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον είναι εξαιρετικά πολύπλοκες και απαιτούν κατάλληλες επιλογές και προσεκτική σχεδίαση. Η επιβίωση μιας δύναμης και η επικράτησή της στο Θέατρο Επιχειρήσεων είναι αποτέλεσμα όχι μόνο της ποιοτικής της υπεροχής σε οπλικά συστήματα και προσωπικό, αλλά και της κατά το δυνατόν πληρέστερης υποστήριξής της, με τις αναγκαίες πληροφορίες. (σ. 36)

5. Διαχείριση του Ενοποιημένου Πεδίου Μάχης (ΕΠΜ) α. Το ΕΠΜ, που συνιστά η περιοχή των επιχειρήσεων, απαιτεί τη συμμετοχή όλων των κλάδων των ΕΔ (Διακλαδικότητα) και θεωρείται ότι έχει έξι αλληλοκαλυπτόμενες και αλληλοεπηρεαζόμενες διαστάσεις. Αυτές είναι οι τρεις συμβατικές διαστάσεις της επιφάνειας της γης, ήτοι η ξηρά, η θάλασσα με τον υποθαλάσσιο χώρο και ο αέρας μαζί με το διάστημα, καθώς και το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, ο χρόνος και η πληροφορία. Οι παραπάνω διαστάσεις πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από τον Διοικητή, ως παράμετροι, για την εκπόνηση του επιχειρησιακού του σχεδίου και την εκτέλεση των επιχειρήσεων. (σ. 38)

Αποφασιστική Διεξαγωγή του Αγώνα με Μοναδικό Σκοπό τη «ΝΙΚΗ»

Το επιθετικό πνεύμα και η θέληση για τη νίκη πρέπει να διέπουν το στράτευμα από τον Διοικητή μέχρι τον απλό στρατιώτη, καθώς εμψυχώνουν το προσωπικό να προχωρήσει κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, να έχει θάρρος και παρρησία σε στιγμές κόπωσης και κινδύνου και τελικά να συντελεί στην επίτευξη του αποφασιστικού αποτελέσματος κατά τη διεξαγωγή του αγώνα (σ. 38,39).

Υποστήριξη Δ.Μ (σ.σ Διοικητικής Μέριμνας)

Η ΔΜ αποτελεί βασική προϋπόθεση για τη ζωή ενός στρατεύματος και είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες για την επιτυχία κάθε επιχείρησης. Κανένας στρατός δεν μπορεί να υπάρχει και κανένα σχέδιο δεν μπορεί να υλο- ποιηθεί, χωρίς την ύπαρξη άρτιας ΔΜ.

Η ΔΜ επιδρά αποφασιστικά στο ηθικό και στη μαχητική αξία του Στρατεύματος. Σήμερα, που οι ανάγκες του ΣΞ διαρκώς αυξάνονται σε ποσό- τητα, ποικιλία υλικών και εφοδίων, σε συσχετισμό με τις καθημερινά αυξανόμενες τεχνολογικές εξελίξεις των οπλικών συστημάτων, οι μεγάλες καταναλώσεις εφοδίων, υλικών, καυσίμων, ανταλλακτικών και πυρομαχικών, δημιουργούν για τη ΔΜ πολύπλοκα προβλήματα, που απαιτούν τεράστια χρηματικά ποσά και κάνουν το οποιοδήποτε επιχειρησιακό σχέδιο δέσμιο των αδυναμιών της.

Η ΔΜ είναι μία διηνεκής και ατέρμωνη διαδικασία, σε ειρήνη και πόλεμο, αποτελεί δε ιδιαίτερα σημαντικό πολλαπλασιαστή ισχύος, που εξασφαλίζει τη συντήρηση των δυνάμεων και μέσων, ενώ αυξάνει κατακόρυφα το ηθικό του στρατεύματος, με τη δημιουργία της βεβαιότητας στο μαχητή, ότι μπορεί να υπολογίζει κάθε στιγμή και άμεσα, σε ένα ορθά δομημένο, αρμονικά και αδιάλειπτα λειτουργούν σύστημα υποστήριξης οποιασδήποτε ανάγκης του (σ. 39-40)

Εκπαίδευση

Εκπαίδευση είναι η συστηµατική διαδικασία, µέσω της οποίας το προσωπικό αποκτά και βελτιώνει γνώσεις, αναπτύσσει δεξιότητες, καταρτίζεται στις απαιτούµενες τεχνικές - τακτικές - διαδικασίες και ευρύτερα, αναπτύσσει πνευµατικές, σωµατικές και ηθικές δυνατότητες και ικανότητες, ώστε να εκπληρώσει την αποστολή και το έργο που έχει ανατεθεί στο επίπεδο διοίκησης στο οποίο ανήκει. Η εκπαίδευση είναι αναπόσπαστα συνδεδεµένη µε την αξιολόγησή της, ώστε οι οποιεσδήποτε παρεκκλίσεις από τα αναµενόµενα εκπαιδευτικά αποτελέσµατα να διορθώνονται άµεσα.

Η εκπαίδευση αποτελεί, πέραν της διεξαγωγής επιχειρήσεων, το κύριο έργο του στρατού. Είναι η δραστηριότητα η οποία καλύπτει το µείζον του χρόνου, ιδιαίτερα στο επίπεδο των Μονάδων, ακόµη και κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων. Στην εκπαίδευση ισχύει η αυταπόδεικτη αλήθεια «εκπαιδεύσου όπως θα πολεμήσεις». Η εκπαίδευση πρέπει να μιμείται τη χαοτική και αβέβαιη φύση του αναμενόμενου επιχειρησιακού περιβάλλοντος (σ.45, 46)



Πράξη 1η-Εσωτερικός Εχθρός


Ένα ενδεικτικό Χρονολόγιο Ασκήσεων Καταστολής Πλήθους8

Η καταστολή των αγωνιζόμενων φοιτητών στο Πολυτεχνείο από τα ελληνικά τανκς, δεν ήταν μια “φασιστική εκτροπή”. Το ελληνικό κράτος ήδη εκπαιδεύεται, σε καιρούς “αποκατάστασης της δημοκρατίας’’ να το ξανακάνει, όταν αμφισβητηθεί από τον “εχθρό-λαό” η “εθνική κυριαρχία” του ελληνικού καπιταλιστικού συστήματος κυριαρχίας, ανισότητας και εκμετάλλευσης, όταν δηλαδή το ελληνικό κράτος χρειαστεί να ξαναυπερασπιστεί την τάξη και την ασφάλεια ενός συστήματος όπου το 1% των Ελλήνων κατέχει το 56% του εθνικού πλούτου, σύμφωνα με την έρευνα της ελβετικής τράπεζας Credit Suisse για το 20179.
Ο ελληνικός στρατός δεν φυλάει μόνο τα εθνικά σύνορα. Φυλά και τα εσωτερικά κοινωνικά σύνορα που χωρίζουν τους εκμεταλλευτές από τους εκμεταλλευόμενους, εκπαιδεύεται συστηματικά, σε καιρό κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και όχι “εκτροπής” και “Χούντας”, ώστε να καταστείλει τον εχθρό-λαό. Η συμμετοχή του ελληνικού στρατού στο εσωτερικό έχει πολλές μορφές. Ξεκινά από τις στρατιωτικές ασκήσεις καταστολής πλήθους και το στρατό στους δρόμους όποτε αυτό κρίνεται αναγκαίο, περνάει μέσα από τη στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας και την αστυνομοποίηση του στρατού, με την ίδρυση νέων ειδικών σωμάτων ασφαλείας και τη συνεργασία των κατασταλτατικών αρχών με σημείο τομής τον “πόλεμο κατά της τρομοκρατίας” και τη “διαχείριση κρίσεων”, και καταλήγει στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, με την επίσημη εμπλοκή του ελληνικού στρατού.
Παρακάτω παρουσιάζουμε ένα ενδεικτικό χρονολόγιο των ασκήσεων καταστολής πλήθους εντός των συνόρων καθώς και άλλων σχετικών προετοιμασιών που έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας. Οι ασκήσεις αυτές συγκεκριμενοποιούν σε κάθε συγκυρία το στρατιωτικό δόγμα που υποθέτει την εσωτερική κοινωνική-εθνική άμυνα/ασφάλεια ως την άλλη όψη της εξωτερικής επεκτατικότητας του ελληνικού κράτους. Η καλύτερη απάντηση σε όσους θεωρούν τους τους μουσουλμάνους, τα “μπάχαλα”, τους αναρχικούς ή τους κομμουνιστές εξ ορισμού ‘’τρομοκράτες” και “επικίνδυνους για τα εθνικά συμφέροντα’’, είναι πως οι μόνοι εξ ‘’ορισμού’’ επικίνδυνοι για τα σύγχρονα δόγματα άμυνα/ασφάλειας των στρατών είναι όσοι και όσες ταξινομούνται ως “ασύμμετρες απειλές’’. Δηλαδή, δυνητικά, οποιαδήποτε ομάδα μπορεί να κλονίσει, με τον αντιδραστικό ή τον δίκαιο αγώνα της (η διαφορά αυτή είναι αδιάφορη για το ελληνικό κράτος), την εθνική-κρατική-καπιταλιστική άμυνα/ασφάλεια. Δηλαδή οι απεργοί, οι διαδηλωτές και τα εξεγερμένα εργαζόμενα, άνεργα, νεολαιίστικα πλήθη, οι μετανάστες της κρίσης και του πολέμου. Για να αντεπεξέλθει στο έργο της καταστολής του ανθρώπινου κινδύνου και κάθε μορφής αντίστασης στη βαρβαρότητα, κάθε καπιταλιστικό έθνος-κράτος ζεσταίνει τις μηχανές του με εθνικισμό. Όποιος δεν συμφωνεί στην εθνικιστική απόλυτη ενότητα μέσων και σκοπών του ελληνικού κράτους, είναι εθνικός προδότης ή ξένος εισβολέας, μια υπό εξάλειψη απειλή είτε προέρχεται από το εσωτερικό είτε από το εξωτερικό.

-Στις 13 Μάρτη 2002 στη Βέροια πραγματοποιείται η πρώτη επίσημη άσκηση καταστολής διαδηλώσεων από ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις, στο πλαίσιο άσκησης του Β΄ Σώματος Στρατού, με σκοπό την προετοιμασία των «ειρηνευτικών αποστολών» για την αντιμετώπιση «ατάκτων ομάδων» άμαχων πολιτών»10.

-Το 2004, στους Ολυμπιακούς Αγώνες συστήνεται ένα Συμβούλιο Διαχείρισης Κρίσεων, υπό τον Αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας, με τη συμμετοχή των Αρχηγών του Λιμενικού Σώματος, του Πυροσβεστικού Σώματος, του Α΄ Υποδιοικητή Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, Ανώτατου Αξιωματικού Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, του Διευθυντή της Ασφάλειας Ολυμπιακών Αγώνων κ.α, με μια πρωτόγνωρη αναβάθμιση των συστημάτων παρακολούθησης, ελέγχου και άμυνας/ασφάλειας11. 

- Στις 13-15 Ιούνη 2006, στο 951 Τάγμα Στρατονομίας στου Παπάγου, έγινε άσκηση «αντιμετώπισης διαδηλωτών που, σύμφωνα με το σενάριο, διαδήλωναν κατά του ΝΑΤΟ και ένας αριθμός τους επιχείρησε να περάσει την πύλη του στρατοπέδου».

- Στις 29 Ιούλη 2008, σε Πεδίο Βολής της Νέας Περάμου Αττικής, έγινε άσκηση, στην οποία, σύμφωνα με το ΓΕΣ, «δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην εκπαίδευση τμημάτων σε επιχειρήσεις εντός κατοικημένου τόπου» και ειδικότερα σε «Στρατιωτικές Επιχειρήσεις σε Αστικό Έδαφος» (ΣΕΑΕ). Επίσης, «διεξάγονται εναντίον εχθρού που μπορεί να έχει αναμειχθεί με ομάδες πολιτών».

-Στις 11 του Σεπτέμβρη 2008 κορυφώθηκε στην περιοχή του Πεδίου Ασκήσεων Ασκός - Προφήτης του Νομού Θεσσαλονίκης η άσκηση του Ευρωστρατού με την επωνυμία «ΕΥΡΩΠΗ - ΙΙ/2008», όπου στρατιωτικές δυνάμεις (στρατονόμοι) καταδίωκαν, για τις ανάγκες του σεναρίου της άσκησης, «διαδηλωτές» που κρατούσαν πανό με το σύνθημα «EU go home», δηλαδή «Ευρωπαϊκή Ενωση έξω από εδώ». Ηταν τμήμα της άσκησης πολεμικής προετοιμασίας για ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και εφαρμογή του νεοταξικού δόγματος περί «ασύμμετρων απειλών». 

-Το Δεκέμβρη του 2008 και κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσουν για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλο από την αστυνομία, τα σχέδια περί «κίτρινου συναγερμού» ενεργοποιούνται σε όλες τις στρατιωτικές μονάδες και των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, μετά από σχετικό σήμα που υπογράφεται από τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ, στρατηγό Δ. Γράψα. Το κίνημα των φαντάρων απαντά με μια σειρά από γράμματα, στα οποία δηλώνει ότι αρνείται να καταστείλει τον “κουκουλοφόρο λαό”12.

- Το διάστημα 7-10 Γενάρη του 2010 έγινε «άσκηση» εκπαίδευσης παραστρατιωτικών οργανώσεων, υπό την παρακολούθηση παρατηρητών του Γενικού Επιτελείου Στρατού και της Ελληνικής Αστυνομίας, στον Πολύγυρο Χαλκιδικής, με διοργανωτές το «Κέντρο Εκπαίδευσης Σκοποβολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Αλεξιπτωτιστών» και τη «Λέσχη Ειδικών Δυνάμεων Χαλκιδικής» (απόστρατοι καταδρομείς). Έγινε εκπαίδευση σε «σχολείο SWAT» (ομάδες ειδικών όπλων και τακτικής), με αντικείμενα «ειδικών δυνάμεων αστυνομικών υπηρεσιών».

-Την Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010, πραγματοποιήθηκε άσκηση πιστοποίησης σε αντικείμενα καταστολής - CRC - (σ.σ. Crowd Riot Control - Ελεγχος πλήθους ταραξιών) του 3ου Ειδικού Μηχανοκίνητου Λόχου του 646 Μηχανοκίνητου Τάγματος Πεζικού στο Στρατόπεδο "MARCHAL TASSIGNY" στο Novo Selo από τη γαλλική Gendarmerie. Στην άσκηση πιστοποίησης χρησιμοποιήθηκε σημαντικός αριθμός χημικών και καπνογόνων ουσιών, προκειμένου οι συνθήκες να προσομοιάζουν σε πραγματική κατάσταση, και ήταν απόλυτα επιτυχής13

-Το διάστημα Πέμπτης 3/2 και Παρασκευής 4/2 2011, στο στρατόπεδο “Κορομηλά” στην Αργυρούπολη του Κιλκίς, πραγματοποιήθηκαν Ασκήσεις Καταστολής Πλήθους, υπό την επίβλεψη της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων. Στην άσκηση συμμετείχε όλη η δύναμη του 596 Τάγματος Αργυρούπολης και οι σχεδόν 140 φαντάροι της 313 Σειράς Κατάταξης που έχουν επιλεγεί από τα διάφορα τάγματα της 71ης Ταξιαρχίας για να περάσουν το ΣΠΕΜ.Το σενάριο της άσκησης ήταν φωτοτυπία των κοινωνικών συγκρούσεων που ξεσπούν σε κάθε αστικό κέντρο, φωτοτυπία της τακτικής των ΜΑΤ14.

- Το Φλεβάρη του 2012 και τον Οκτώβρη του ίδιου έτους, η 71η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία τέθηκε σε επιφυλακή: στη πρώτη περίπτωση, για την επιβίβαση της στα C130 ώστε να μεταφερθεί στην Αθήνα για να συμμετάσχει στην Καταστολή της διαδήλωση της 12ης Φεβρουαρίου 2012. Λίγους μήνες αργότερα, κατεβαίνει στο δρόμο εναντίον των αντικυβερνητικών διαδηλωτών στη Στρατιωτική Παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου15.

-Στις 17 Οκτωβρίου 2012, σύμφωνα με πηγή του ΓΕΕΘΑ, η άσκηση “Πυρπολητής 9” ενεργοποίησε τμήμα της Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης του Βορείου Τομέα με σκοπό την άμεση εξουδετέρωση εχθρικών ενόπλων τμημάτων ανορθόδοξου πολέμου εντός κατοικημένου τόπου, στην περιοχή της Αξιούπολης, Πολυκάστρου, του Νομού Κιλκίς, υπό τον έλεγχο της 1ης Στρατιάς. Το σενάριο προέβλεπε εισβολή ενόπλων ομάδων σε κατοικημένη περιοχή της Αξιουπολης τους οποίους κλήθηκαν να εξουδετερώσουν οι άντρες των Ειδικών Δυνάμεων16. Ένα μήνα μετά, το Νοέμβρη του 2012, η άσκηση της δύναμης ταχείας αντίδρασης «Πυρπολητής» έγινε αυτή τη φορά στη Σκύδρα του Νομού Πέλλας, είχε σαν σενάριο την εξουδετέρωση ενόπλων σε κατοικημένη περιοχή17. 

-Στις 2 Απριλίου του 2013, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι του Σκαραμαγκά βρίσκουν μπροστά τους την Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία να εκτελεί αστυνομικά καθήκοντα φύλαξης του Υπ.Άμυνας, ως απάντηση στις προηγούμενες κινητοποιήσεις των εργαζομένων από τον Οκτώβρη του 201218. 

-Στις 17 Οκτωβρίου του 2013, η άσκηση Καλλίμαχος επαναλήφθηκε στην περιοχή Νέα Σάντα στο Κιλκίς με την ονομασία “ΤΑΛΩΣ-13”. Πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της Επιχειρησιακής Αξιολόγησης του Σχηματισμού "HELBROC" που συμμετέχουν η Ελλάδα, η Κύπρος, η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Ουκρανία. Πρόκειται για έναν ευρωπαϊκό μηχανισμό που παίρνει εντολές από την Ευρωπαϊκή Ένωση και επεμβαίνει κατόπιν απόφασης αποκλειστικά και μόνο από τον ΟΗΕ, σύμφωνα με ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ19. 

-Το Δεκέμβρη του 2014 πραγματοποιήθηκε εκπαίδευση καταστολής κινητοποιήσεων από τον Μικτό Λόχο Στρατονομίας (Μ.Λ.ΣΝ.) μέσα στο “Πεντάγωνο”. Μάλιστα, ενώ στην περίπτωση της 71ης Ταξιαρχίας οι φαντάροι έπαιζαν το ρόλο των διαδηλωτών ώστε να εκπαιδευτούν τα στελέχη σε ρόλο Ματατζή, στο Πεντάγωνο άλλαξαν θέση και ήταν οι έφεδροι Στρατονόμοι που εκπαιδεύονταν σε αυτές τις κατασταλτικές επιχειρήσεις20. 

-Λίγες μέρες μετά την καταγγελία του Δ.Ε.Φ.Σ ότι η 16η Μεραρχία είχε τεθεί σε επιφυλακή για να αντιμετωπίσει τους "εχθρούς" απελπισμένους πρόσφυγες που έρχονταν από την Αδριανούπολη, σε μια επιχείρηση κρατικής τρομοκρατίας και καταστολής που καταγράφηκε η συνεργασία ΕΥΠ-ΜΙΤ-Τουρκικής Στρατοχωροφυλακής, διεξήχθη η άσκηση άσκηση της 16ης Μ/Κ ΜΠ για την αντιμετώπιση ασύμμετρων απειλών και αγώνα σε αστικό ιστό21.

-Στις 8 Σεπτεμβρίου 2015, στο πλαίσιο της επιχειρησιακής εκπαίδευσης της 80 ΑΔΤΕ, πραγματοποιήθηκε στην Κω η Τακτική Άσκηση Μετά Στρατευμάτων (ΤΑΜΣ) κατά την οποία δοκιμάσθηκε η ετοιμότητα του Τμήματος Άμεσης Επέμβασης του Σχηματισμού σε αγώνα σε αστικό ιστό22.

-Μυστική στρατιωτική άσκηση διεξήχθη στο 523ο Τάγμα Πεζικού στην Κοζάνη την Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015, στην οποία συμμετείχαν και στρατιώτες από τη μόνιμη δύναμη του στρατοπέδου, με σενάριο «την ανακατάληψη του εγκαταλελειμμένου εργοστασίου της ΑΕΒΑΛ (πρώην Βιομηχανία Λιπασμάτων), το οποίο έχουν καταλάβει ταραχοποιοί»23. 

-Σύμφωνα με καταγγελία που έφτασε την Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων, έγινε σειρά ασκήσεων στην Θήβα από την μόνιμη δύναμη του στρατοπέδου. Όπως επίσημα ειπώθηκε στην αναφορά οι ασκήσεις αυτές έγιναν με αφορμή την εισβολή της ομάδας «Ρουβίκωνας» στο πεντάγωνο.  Οι ασκήσεις αυτές είχαν ως στόχο την σωστή τοποθέτηση με περίπτωση που το στρατόπεδο κινδυνεύσει από κάποια εξωτερική «απειλή». Μόνο που σαν απειλή αντιμετωπίστηκαν τα κείμενα που μοιράζονται, αυτοί που αμφισβητούν τον ρόλο του στρατού ή ακόμα και όσοι μιλάνε με τους φαντάρους και καλούν σε αγώνα για την Υπεράσπιση των δικαιωμάτων του Φαντάρου Πολίτη με Στολή24



Πράξη 2η-Εξωτερικός Εχθρός


Στο δημόσιο διάλογο, ακόμα και στο εσωτερικό του κινήματος, επικρατεί περίπου η αντίληψη πως η Ελλάδα είναι μια αμυντική, και εξαρτημένη από τις Μεγάλες δυνάμεις (ΗΠΑ, Ε.Ε, ΝΑΤΟ) οικονομική και στρατιωτική οντότητα. Η Ελλάδα εμφανίζεται έτσι να μην συμμετέχει σε στρατιωτικές αποστολές στο εξωτερικό, εξαναγκαζόμενη από το διεθνή συσχετισμό δυνάμεων, παρά τη θέληση και τα συμφέροντά της, να παρέχει στρατιωτικές βάσεις υποστήριξης, υλικοτεχνική και “ανθρωπιστική” βοήθεια, εκπροσωπώντας την άμυνα/ασφάλεια των ΗΠΑ, της Ε.Ε25 και του ΝΑΤΟ στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, αμυνόμενη για τα εθνικά της συμφέροντα απέναντι στην μονομερώς επιθετική Τουρκία. Σύμφωνα με αυτή την αφήγηση, η Ελλάδα αποτελεί ένα αδύναμο, αμυνόμενο και άκακο κράτος, μια φιλειρηνική νησίδα σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή.

Μια ματιά στο επίσημο site του Γενικού Επιτελείου Στατού, όμως, αρκεί για να διαλύσει όλα αυτά τα δημόσια ψέματα. Σύμφωνα με το Γ.Ε.Σ, η Ελλάδα από το 1950 και μέχρι σήμερα έχει συμμετάσχει σε ένα σημαντικό αριθμό “Επιχειρήσεων Υποστήριξης Ειρήνης”26, δηλαδή σε αποστολές εκτός συνόρων για την επιβολή της “ειρήνης”, δηλαδή της άμυνας/ασφάλειας της κερδοφορίας, από τον δυτικό καπιταλισμό. Οι σημαντικότερες Επιχειρήσεις, οι οποίες ολοκληρώθηκαν κατά το παρελθόν είναι:



α. Κορέα (Νοέμβριος 1950 έως Μάιος 1958)

β. Κονγκό (Μάρτιος 1961 έως Νοέμβριος 1961 & Ιανουάριος έως Νοέμβριος 2006)

γ. Κουβέιτ (Απρίλιος 1991 έως Οκτώβριος 2003)

δ. Βόρειο Ιράκ (Ιούλιος 1991 έως Σεπτέμβριος 2003)

ε. Πρώην Γιουγκοσλαβία (Ιούλιος 1991 έως Ιανουάριος 2008)

στ. Δ. Σαχάρα (Σεπτέμβριος 1991 έως Δεκέμβριος 2011)

ζ. Σομαλία (Μάρτιος 1993 έως Μάρτιος 1994 & Ιανουάριος 2009 έως Απρίλιος 2010)

η. Γεωργία (Σεπτέμβριος 1994 έως Απρίλιος 2009 & Σεπτέμβριος 2009 έως Δεκέμβριος 2011)

θ. Αλβανία (Απρίλιος 1997 έως Ιανουάριος 2003 & Ιούνιος 2004 έως Δεκέμβριος 2008)

ι. Πρώην Γιουκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (Essential Harvest - Amber Fox – Allied Harmony – Concordia) (Αύγουστος 2001 έως Δεκέμβριος 2003)

ια. Σουδάν (Μάιος 2005 έως Ιανουάριος 2012)

ιβ. Λίβανος (Σεπτεμβρίου 2006 έως Ιανουάριος 2012) 

ιγ. Τσαντ (Οκτώβριος 2007 έως Σεπτέμβριος 2008)

Σύμφωνα με μια δεύτερη λίστα του Γ.Ε.Σ, οι επίσημες επιχειρήσεις του ελληνικού στρατού εκτός συνόρων, στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε, είναι οι εξής:

-Βοσνία/Ερζεγοβίνη27

-Κοσσυφοπέδιο28

-Αφγανιστάν29

-Μάλι30

-Κεντροαφρικανική Δημοκρατία31

Κατά καιρούς στον ελληνικό τύπο δημοσιεύονταν περισσότερες πληροφορίες για όλες αυτές τις επίσημες συμμετοχές του ελληνικού κράτους στη διακρατική, στρατιωτική επιβολή της ειρήνης. Το Δίκτυο Ελευθέρων Φαντάρων Σπάρτακος πρωταγωνίστησε, μεταξύ άλλων, στην αποκάλυψη των στρατιωτικών και οικονομικών σχεδιασμών του Ελληνικού Κράτους και της Ε.Ε στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία32.

Στρατιωτικές Ασκήσεις, Βάσεις και Υποδομές33

Οι στρατιωτικές ασκήσεις, βάσεις και υποδομές αποτελούν ένα πολύ κρίσιμο κομμάτι του εν δυνάμει και εν ενεργεία πολέμου. Οι μεγαλύτερες διακλαδικές ασκήσεις του ελληνικού στρατού είναι η εθνική άσκηση Παρμενίωνας34 και η πολυεθνική άσκηση Ηνίοχος35, η οποία το 2017 διεξήχθη στο Αιγαίο και την ηπειρωτική Ελλάδα με τη συμμετοχή της Ελλάδας, των ΗΠΑ, του Ισραήλ, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Ιταλίας. Την τελευταία δεκαετία, παρατηρείται μια σύγκλιση των δύο αυτών ασκήσεων ως προς τους στόχους τους, πέρα από τον παραδοσιακό διαχωρισμό της εθνικής στρατηγικής από τις διεθνείς συνεργασίες. Από το 2008 έως το 2018 ο ελληνικός στρατός αναδιοργανώνεται και προσαρμόζεται στα Νατοϊκά δεδομένα. Είναι χαρακτηριστικό πως στην διακλαδική άσκηση του Παρμενίωνα το 2008 (22-26/9), ιδιαίτερο βάρος υπήρχε στην «αντιμετώπιση ασύμμετρων απειλών», σύμφωνα με την ανακοίνωση ΓΕΕΘΑ. Σε γενικές γραμμές, η άσκηση Παρμενίωνας συνδυάζει στα σενάριά της την αντιμετώπιση της “τουρκικής απειλής” με την αντιμετώπιση των “ασύμμετρων απειλών” στον ευρύτερο Βαλκανικό χώρο και το Αιγαίο.


1. Αεροναυτική Βάση της Σούδας στην Κρήτη: Είναι κέντρο ελέγχου και συντονισμού των ΑμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων, ΝΑΤΟικό κέντρο εκπαίδευσης, σύγχρονη μονάδα ηλεκτρονικής παρακολούθησης, κατασκοπίας, αλλά και βάση συντήρησης και επισκευής ηλεκτρονικών συστημάτων, χώρος αποθήκευσης ακόμα και πυρηνικών όπλων. Διαθέτει πολύ επικίνδυνο πυραυλικό πεδίο βολής. Στο ναύσταθμο ελλιμενίζονται κάθε είδους πολεμικά πλοία, συμπεριλαμβανομένων αεροπλανοφόρων, ακόμα και πυρηνικών υποβρυχίων. Η βάση της Σούδας έχει εκπληρώσει ειδική αποστολή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, τη Συρία, τη Λιβύη, στην πυραυλική επίθεση των ΗΠΑ κατά του Συριακού λαού.

2. Κέντρο Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ) στην Κρήτη: Παίζει κομβικό ρόλο στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, εκπαιδεύει σε εξειδικευμένες σχολές, στελέχη για τον έλεγχο θαλασσών με νηοψίες επιφάνειας, υποβρύχιες έρευνες και εναέριες επιτηρήσεις, στο όνομα της "αντιμετώπισης της τρομοκρατίας", της "πειρατείας" και άλλων λεγόμενων "ασύμμετρων απειλών". Σε αυτό, έχουν ήδη εκπαιδευτεί εκατοντάδες στελέχη Ενόπλων Δυνάμεων από διάφορες χώρες. Διόλου τυχαία, το ΚΕΝΑΠ ήταν το πρώτο ΝΑΤΟικό κέντρο που έλαβε την υψηλότερη μορφή πιστοποίησης της λυκοσυμμαχίας.

2. Πεδίο Βολής Κρήτης (Κρήτη): Χώρες - χρήστες του είναι η Ελλάδα, το Βέλγιο, η Γερμανία και η Ολλανδία, χωρίς να αποκλείεται η "ενοικίασή" του και σε άλλα ΝΑΤΟικά κράτη.

3. ΝΑΤΟικό Στρατηγείο ΝRDC-GR (NATO Rapid Deployable Corps, ΝΑΤΟικό Στρατηγείο Ταχείας Ανάπτυξης Δυνάμεων) στο πρώην Γ' Σώμα Στρατού στη Θεσσαλονίκη, έτοιμο να συνδράμει ενεργά στη διεξαγωγή πολεμικών επιχειρήσεων της ΝΑΤΟικής συμμαχίας. Διατηρεί την ικανότητα ταχείας ανάπτυξης, έτοιμο να ανταποκριθεί σε ένα σενάριο κρίσης μεγάλης κλίμακας, με ιδιαίτερα αναβαθμισμένο ρόλο ως αρχηγείο του ΝΑΤΟ, για περιπτώσεις χημικού και ηλεκτρονικού πολέμου.

4. Ο χερσαίος "Σχηματισμός Μάχης" της ΕΕ, HELBROC, στην έδρα της 71 Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας στη Νέα Σάντα Κιλκίς: Στο "Σχηματισμό" συμμετέχουν δυνάμεις από Ελλάδα, Κύπρο, Βουλγαρία, Ρουμανία. Να σημειωθεί ότι στο συγκεκριμένο σχηματισμό έχουν διεξαχθεί ασκήσεις καταστολής ενάντια σε λαϊκές κινητοποιήσεις.

5. "Πολυεθνικό Κέντρο Εκπαίδευσης Επιχειρήσεων Υποστήριξης της Ειρήνης" (ΠΚΕΕΥΕ), επίσης στο Κιλκίς: Ιδρύθηκε το 1998, ως Οργανική Μονάδα του ΓΕΕΘΑ και αποτελεί ένα από τα 26 διεθνώς αναγνωρισμένα Κέντρα Εκπαίδευσης των λεγόμενων "ειρηνευτικών επιχειρήσεων", όπως προσχηματικά χαρακτηρίζονται οι πολύμορφες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

6. "Προωθημένη Επιχειρησιακή Βάση" (Forward Operational Base, FOB) στο Άκτιο της Πρέβεζας για τα ιπτάμενα ραντάρ του ΝΑΤΟ AWACS ("Airborne Warning and Control System"): Σύμφωνα με τις αρμόδιες ΝΑΤΟικές πηγές, η "FOB Aktion" υποστηρίζει τα ΝΑΤΟικά AWACS στην επιχείρηση "Active Endeavour". Επιχείρηση που αναπτύχθηκε μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους στη Νέα Υόρκη, το Σεπτέμβρη του 2001 και αφορά περιπολίες ΝΑΤΟικών πλοίων και αεροσκαφών στη Μεσόγειο για νηοψίες και άλλες αποστολές. Σημειωτέον, η κύρια βάση των ΝΑΤΟικών AWACS εδρεύει στο Geilenkirchen της Γερμανίας, και εκτός από το Άκτιο επιχειρούν επίσης από προκεχωρημένες βάσεις στην Konya της Τουρκίας, στο Trapani της Ιταλίας και στο Oerland της Νορβηγίας. Θυμίζουμε ότι το 1999, AWACS που αρχικά απογειώνονταν από το Αβιάνο της Ιταλίας για να εντοπίσουν στόχους επί του γιουγκοσλαβικού εδάφους (τους οποίους στη συνέχεια έπλητταν ΝΑΤΟικά μαχητικά) ξεκίνησαν να απογειώνονται και από τη βάση του Ακτίου, με το αιτιολογικό ότι η βάση του Αβιάνο είχε κορεστεί.

7. Ελληνικό Στρατηγείο Επιχειρήσεων Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΣΕΕΕ, European Union Operation Headquarters, EU OHQ-Larissa): Ενεργοποιήθηκε στις 24/3/2006 και το 2009 διοργάνωσε τη στρατιωτική άσκηση της ΕΕ με την επωνυμία "MILEX 09", στην οποία συμμετείχαν στελέχη από πολλές χώρες - μέλη, που εξασκήθηκαν στο χειρισμό κρίσεων, χωρίς την προσφυγή και τα μέσα του ΝΑΤΟ. Η σύσταση και λειτουργία του αποτελεί έκφραση της όξυνσης της επιθετικότητας της ΕΕ, που από το 2003 έχει εξαπολύσει 31 επεμβατικές αποστολές, 16 από αυτές βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη σε Ευρώπη, Μέση Ανατολή, Ασία. Σε αυτό το πλαίσιο, η ελληνική κυβέρνηση πέτυχε το ΕΣΕΕΕ να λειτουργήσει ως το στρατηγείο της εν εξελίξει επιχείρησης της ΕΕ "EUFOR RCA" στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (ΚΑΔ). Επιπλέον, τα σύγχρονα δορυφορικά συστήματα που διαθέτει το Στρατηγείο μπορούν σε "ζωντανό χρόνο" να συλλέγουν δεδομένα από το πεδίο των τακτικών επιχειρήσεων.

8. Πολυεθνικό Συντονιστικό Κέντρο Στρατηγικών Θαλασσίων Μεταφορών (ΠΟΣΚΕΣΘΑΜ) στο ΓΕΕΘΑ: Το ΠΟΣΚΕΣΘΑΜ ιδρύθηκε το 2004, προκειμένου να αντιμετωπιστούν "οι στρατηγικές ελλείψεις στις θαλάσσιες μεταφορές, κυρίως στο πλαίσιο ασκήσεων και επιχειρήσεων που καθοδηγούνται από ΝΑΤΟ και ΕΕ". Κοντολογίς, σε μια άσκηση ή επιχείρηση, όπου ΝΑΤΟ ή ΕΕ χρειάζονται πλοία, π.χ. για μεταφορά πολεμικού υλικού ή/και προσωπικού, τα βρίσκει και τα συντονίζει.

9. 116 Πτέρυγα Μάχης (Άραξος): Η βάση στον Άραξο είναι σταθερά ενταγμένη στα αμερικανοΝΑΤΟικά επιθετικά σχέδια. Στην Ελλάδα, μεταφέρθηκαν για πρώτη φορά το 1962 πυρηνικά όπλα, κατόπιν σχετικής διμερούς συμφωνίας με τις ΗΠΑ το 1959, τα οποία φυλάσσονταν σε 6 ειδικούς θόλους στο ΒΔ τμήμα της αεροπορικής βάσης του Αράξου (116 Πτέρυγα Μάχης). Τα ΝΑΤΟικά επιχειρησιακά σχέδια προβλέπουν σε "περίοδο κρίσεως" μεταστάθμευση αεροσκαφών άλλων χωρών στον Άραξο, για να "φορτώσουν" από εκεί τις βόμβες. Ο Άραξος φιλοξενούσε, μέχρι και το 2001, 11 πυρηνικές βόμβες των ΗΠΑ τύπου Β61, οι οποίες απομακρύνθηκαν με μυστική επιχείρηση των ΗΠΑ προς την Ιταλία και εν συνεχεία, προς άγνωστη κατεύθυνση. Η βάση στον Άραξο είναι πάντα σε ετοιμότητα να παίξει ρόλο, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, σε επίθεση με πυρηνικά. Εικονική άσκηση χρήσης πυρηνικών όπλων και εγκαταστάσεων του ΝΑΤΟ φέρεται να έγινε στον Άραξο το Δεκέμβρη του 2010, ενώ πήρε μέρος, το Μάρτη του 2014, στη ΝΑΤΟική "εκπαίδευση στη σχεδίαση επί πυρηνικών αποστολών STEDFAST NERVE II", όπως είχε ανακοινωθεί τότε από το ΓΕΕΘΑ. Σημειώνουμε ότι παρά τις διαβεβαιώσεις από την πλευρά της κυβέρνησης, δεν εφησυχάζουμε και οργανώνουμε την πάλη μας ενάντια στην εγκατάσταση πυρηνικών.

10. 117 Πτέρυγα Μάχης (Ανδραβίδα): Επιδιώκεται "αναβάθμιση του Κέντρου Εκπαίδευσης Αεροπορικής Τακτικής (ΚΕΑΤ), σε πολυδύναμο κέντρο εκπαίδευσης, με τη συμμετοχή ξένων χωρών και την παροχή υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης", ώστε να αναλάβει τελικά "ρόλο Διεθνούς Κέντρου Επιχειρησιακής Εκπαίδευσης". Χαρακτηριστικό παράδειγμα σε αυτή την κατεύθυνση είναι η επιδίωξη ώστε η άσκηση "Ηνίοχος", που διεξάγει με έδρα την Ανδραβίδα η ΠΑ, με συμμετοχή και άλλων χωρών, π.χ. ΗΠΑ και Ισραήλ, "να γίνει η ανταγωνιστικότερη Άσκηση στην Ευρώπη και στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου".

11. Παράλληλα με τις ήδη υπάρχουσες ευρωατλαντικές Βάσεις - στρατηγεία - υποδομές, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με την πλήρη στήριξη των άλλων αστικών κομμάτων, προχωρά για τη δημιουργία:


-Βάση Ελικοπτέρων στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.

-"Διεθνές Κέντρο Αεροπορικής Εκπαίδευσης" στην Πτέρυγα Αεροπορικής Εκπαίδευσης 120 ΠΕΑ στην Καλαμάτα.

-Στρατιωτική Βάση στο Αιγαίο - πιθανώς γύρω από την Κάρπαθο.


ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ


1. Η Ελλάδα έχει ένα σύγχρονο στρατιωτικό δόγμα πολέμου, αντίστοιχο μιας μεγάλης καπιταλιστικής δύναμης. Έχοντας ενότητα θεωρίας και πράξης, το ελληνικό κράτος διεξάγει συστηματικά τον κοινωνικό-ταξικό πόλεμο με κρατικά και μη κρατικά μέσα (υβριδική μορφή), σε ένα ενοποιημένο πεδίο μάχης, ενάντια στον εσωτερικό και εξωτερικό (εκ-σωτερικό) εχθρό. Αντίστοιχα κοινωνικο-ταξική, και πολυεπίπεδη, υβριδική, πρέπει να είναι και η απάντηση.

2. Το ελληνικό κράτος ήδη πολεμά με ένοπλο τρόπο, συμμετέχοντας πολύμορφα σε μια σειρά ιμπεριαλιστικών αποστολών, οργανώνοντας μια σειρά αντιεξεγερσιακών-”αντιτρομοκρατικών” επιχειρήσεων με ένοπλα μέσα, αιχμαλωτίζοντας μετανάστες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στα μετόπισθεν του πολέμου στη Μέση Ανατολή και την Αφρική.Δ εκάδες φαντάροι δημοσίευσαν, διαμέσου της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων, γράμματα εναντίωσης στους δολοφονικούς νατοϊκούς πολέμους, από τη Βοσνία και το Κόσοβο ως το Ιράκ και το Αφγανιστάν. , ενάντια στην καταστολή πλήθους το Δεκέμβρη του 2008, στις Πλατείες και αλλού, ενάντια στο χτίσιμο στρατοπέδων συγκέντρωσης. Το ελληνικό κράτος, επιπλέον, ήδη προετοιμάζεται για μελλοντικούς πολέμους, από τα Πανεπιστήμια που παράγουν εξειδικευμένη εμπόλεμη γνώση, μέχρι την εξάπλωση των δογμάτων άμυνας/ασφάλειας και ελέγχου ως γενικό κανόνα στους χώρους εργασίας, στους δημόσιους χώρους, στις επικίνδυνες γειτονιές και τις “ζώνες ανομίας”. Επομένως, το ζήτημα της αποτροπής του πολέμου δεν θα κριθεί κάποια στιγμή στο απροσδιόριστο μέλλον.

3. Ο ελληνικός στρατός έχει φυσική παρουσία σε άλλες χώρες που βρίσκονται σε τρεις ηπείρους, αφού η Ελλάδα, σύμφωνα με την πάγια ελληνική και αμερικανική γεωστρατηγική αντίληψη, βρίσκεται στο επίκεντρο “τριών κρίσεων”, της κρίσης της Μέσης Ανατολής, της Αφρικής, των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Έχει αναλάβει τη φύλαξη του εναέριου χώρου Βουλγαρίας και της Αλβανίας, και του Μαυροβουνίου36, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Είναι παρών στη Λιβύη όπου, όλως τυχαίως, εμπλέκονται μεγάλα ονόματα ελλήνων επιχειρηματιών στα σχέδια ανοικοδόμησης της χώρας, μετά την ισοπέδωσή της, και συμμετέχει με στρατεύματα στην υπόθεση της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας. Η Ελλάδα, επιπλέον, στέλνει φρεγάτες και άλλες δυνάμεις στον Περσικό Κόλπο, τη Λίβανο, τη διώρυγα του Σουέζ εξυπηρετώντας τα ελληνικά συμφέροντα. Με την ευκαιρία έχει ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι σε αρκετά από αυτά τα πλοία πρώην καταδρομείς και βατραχάνθρωποι προσφέρουν υπηρεσίες σεκιούριτι. Όπως αναφέρεται και σε γνωστά δημοσιεύματα, ελληνικές εταιρείες «ναυτιλιακής ασφάλειας», όπως λέγονται, αναλαμβάνουν την προστασία ελληνικών ή ξένων πλοίων από τους πειρατές του Ινδικού Ωκεανού, διαθέτοντας δεκάδες εφέδρους ή εν αποστρατεία άνδρες των ΟΥΚ, καταδρομείς και άλλους με προϋπηρεσία στις Ειδικές Δυνάμεις. Η Ελλάδα, μάλιστα, επιτρέπει στα πλοία με ελληνική σημαία, μετά από μια συνθέτη διαδικασία, να έχουν ακόμα και ένοπλους φρουρούς. Περιττό, δε, να αναφέρουμε ότι, με πλήθος βάσεων σε όλη την επικράτεια, η Ελλάδα συνεισφέρει έμμεσα στους πολέμους που εξαπολύουν άλλα δυτικά κράτη στη Μέση Ανατολή, όπως για παράδειγμα γίνεται με τη φιλοξενία γερμανικών και γαλλικών Eurofighter στον Άραξο, τα οποία εφορμούν στη Συρία. Αλήθεια, ας μας πει το Υπουργείο, τί σχέση έχουν όλα αυτά με την άμυνα της χώρας και την υπεράσπιση της εδαφικής της ακεραιότητάς της; Μετά την οικονομική, στρατιωτική, πολιτική συμφωνία Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ, Αιγύπτου, που προέκυψε ως απότοκο της ήττας των εξεγέρσεων της Αραβικής Άνοιξης και της επέμβασης στη Λιβύη, με στόχο το μοίρασμα των κοιτασμάτων της ΑΟΖ, η Ελλάδα, πλέον, έχει αναλάβει μείζονα ρόλο τήρησης της γενικής «σταθερότητας» στην περιοχή.


ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
2. Η ομάδα ΔΕΛΤΑ εκπαιδεύτηκε από τον απόστρατο στρατηγό, Γ.Σταύρακα. “ Η ΔΕΛΤΑ συγκροτήθηκε με απόφαση της πολιτικής εξουσίας σε μια περίοδο που εκτιμήθηκε από την ίδια ότι υπήρχε μεγάλη αναγκαιότητα. Έχοντας χαθεί ο έλεγχος της δημόσιας τάξης, την περίοδο που ακολούθησε το Δεκέμβριο του '08, αποφασίστηκε η δημιουργία μιας μονάδας που θα ενεργούσε αποκλειστικά και μόνο σε καταστάσεις όπου οι υπόλοιπες αστυνομικές δυνάμεις αδυνατούσαν να ανταποκριθούν [...] Ο μέσος όρος ηλικίας της ΔΕΛΤΑ ήταν 28 με 30 έτη, οι περισσότεροι είχαν εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα στο παρελθόν, ήταν δηλαδή "ψημένοι" στη δουλειά κι όχι άγουρα παιδιά από τη σχολή αστυνομίας, κάτοχοι διπλώματος δικύκλου και είχαν περάσει -κατά τη στρατιωτική τους θητεία- από εκπαίδευση των ειδικών δυνάμεων του ελληνικού στρατού”, https://www.vice.com/gr/article/kbe4kx/omada-delta-via .
5 . Βλ. τη μπροσούρα συγγενών-φίλων κρατούμενων και διωκώμενων αγωνιστών, https://gr-contrainfo.espivblogs.net/files/2015/03/tromonomos-me-apla-logia.pdf, και τη πρόσφατη προσπάθεια ακόμα μεγαλύτερης αυταρχικοποίησης του τρομονόμου https://www.thepressproject.gr/article/112368/tropopoiisi-poinikou-kodika.
10 . Για τις ασκήσεις στη Βέροια, στο Τάγμα Στρατονομίας στου Παπάγου, στο Πεδίο Βολής της Νέας Περάμου, στον Ασκό-Προφήτη του Νομού Θεσσαλόνικης και στον Πολύγυρο Χαλκιδικής που ακολουθούν, βλ. http://diktiospartakos.blogspot.gr/2010/08/blog-post_3222.html.
12 . Βλ. http://diktiospartakos.blogspot.gr/2008/12/blog-post_2217.html και https://www.rizospastis.gr/story.do?id=4859409. Όπως έγραφε το περιοδικό Γαλέρα, “Τα στρατόπεδα είναι ήδη σε «κίτρινο συναγερμό» από την Κυριακή 7/12. Στο στρατόπεδο της Κορίνθου μοιράζονται πλαστικές σφαίρες στους σκοπούς και εντολή να τις χρησιμοποιήσουν, στον Έβρο ξιφολόγχες στους φαντάρους και στο Ναύπλιο παρατάσσονται στην πύλη του στρατοπέδου σε σχηματισμό ένοπλοι στρατιώτες. Στα 34α γενέθλια της ελληνικής δημοκρατίας, η κυβέρνηση προειδοποιεί πως θα θέσει την χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης – και θα βγάλει τεθωρακισμένα ξανά στους δρόμους. Η αστική δημοκρατία κινδυνεύει. Και οπλίζει…”.
13 . Άσκηση που δημοσιεύτηκε από το Γ.Ε.Σ στο περιοδικό του “Στρατός και Ενημέρωση” (τεύχος 16) με τίτλο “Πιστοποίηση Λόγου Καταστολής” http://www.rizospastis.gr/story.do?id=5799885.
25. Η σχέση της Ελλάδας με την ευρωπαική άμυνα/ασφάλεια, και η πρόσφατη ανάληψη καθηκόντων κυβερνοάμυνας και επιτήρησης, θα μας απασχολήσει σε επόμενο κείμενο.
32 . Τον Ιανουάριο του 2014, με επείγον, τότε, σήμα σε κρίσιμες μονάδες στα βόρεια σύνορα της χώρας το ΓΕΣ απαίτησε τη μετάθεση φαντάρων με κρίσιμες ειδικότητες στο 485 Τάγμα Διαβιβάσεων στη Λάρισα για να τεθούν στην υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Στρατηγείου (ΕΣΕΕΕ, European Union Operation Headquarters, EU OHQ-Larissa), που θα καθοδηγούσε την συνδρομή των ευρωπαίων μισθοφόρων στην γαλλική επέμβαση στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, παραδοσιακή αποικία της Γαλλίας. Στόχος, φυσικά, ήταν, η εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας από γνωστούς και μη εξαιρετέους κολοσσούς, όπως η πετρελαϊκή «Total S.A.», η εταιρεία αναψυκτικών και ζάχαρης «Castel», η εταιρεία ενέργειας και κατασκευής πυρηνικών σταθμών «AREVA», η εταιρεία κινητής τηλεφωνίας «France Telecom». Στη Λάρισα θα πραγματοποιούταν τότε η εκπαίδευση (εκ μέρους του ελληνικού κράτους) των 700-1000 μισθοφόρων που θα μετέβαιναν στη χώρα της Αφρικής. Υπήρξαν αρνήσεις φαντάρων στη διαταγή του ΓΕΣ, οι οποίοι δήλωσαν ότι οι όροι της υποχρεωτικής στράτευσης και ο όρκος που έδωσαν να υπερασπίσουν το Σύνταγμα και την άμυνα της χώρας δεν έχει καμιά σχέση με την επέμβαση ενάντια σε έναν λαό που δε μας χωρίζει τίποτε, για τα συμφέροντα μιας ξένης χώρας και των εταιρειών της. Με ακραίο αυταρχισμό απάντησε η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων. Διέταξαν την τιμωρία τους με 20 μέρες φυλάκιση και ξεκίνησαν ανακρίσεις, ώστε να τους οδηγήσουν σε Στρατοδικείο.

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)