Αυτή την Τετάρτη 2/5/2018, στις 8μμ, στη Λαμπηδόνα:
Εισηγητικό κείμενο του Κ.Π.Κ.Β. στην δημόσια συζήτηση για τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό
Δεν θέλουμε μια συζήτηση όπου, απλά, θα επιβεβαιώσουμε τα –αναμφισβήτητα υπαρκτά- αντιπολεμικά και φιλειρηνικά μας συναισθήματα. Θέλουμε να επικεντρώσουμε σε μερικά καυτά ερωτήματα που αποτελούν και επίδικα σημεία αντιπαράθεσης κι έκφρασης διαφορετικών απόψεων. Αυτός που έθεσε λίγο πολύ ξεκάθαρα κάποια από τα επίδικα είναι ο Καμμένος, όπου από την Ικαρία όπου πήγε να παρακολουθήσει στρατιωτική άσκηση, είπε:
«...Οι ημέρες που έρχονται για την πατρίδα μας είναι πολύ σημαντικές. Μέσα στους επόμενους μήνες η Ελλάδα μετατρέπεται σε μία χώρα που θα εκμεταλλεύεται το φυσικό της πλούτο, το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο. Αυτό σημαίνει ότι η ευθύνη για την άμυνα της πατρίδας μας επεκτείνεται στα όρια της οικονομικής ζώνης, επεκτείνεται δηλαδή αρκετές εκατοντάδες μίλια προς όλες τις κατευθύνσεις. Αυτό σημαίνει αναδιοργάνωση, σημαίνει περισσότερα μέσα, τα οποία παρά την κρίση θα καταφέρουμε να τα έχουμε...».
Μερικά από τα ερωτήματα που μας απασχολούν είναι τα παρακάτω:
Είμαστε στα πρόθυρα ενός αναπόφευκτου πολέμου όπου θα πρέπει να υπερασπιστούμε τα σύνορά μας ή μήπως το σχήμα «αμυνόμενη Ελλάδα» και «επιτιθέμενη Τουρκία» είναι μύθος που θέλει να κρύψει την πραγματική επιθετική και προκλητική πολιτική που ακολουθεί και το ελληνικό κράτος για την δική του επέκταση στο Αιγαίο και την ανατολική μεσόγειο;
Τί ρόλο παίζουν η επέκταση στα 12 μίλια, οι ΑΟΖ; Το επίμαχο είναι απλά η κατοχή μιας βραχονησίδας, που ενδέχεται και να πουληθεί σε κάποιον μεγιστάνα;
Ποια είναι η βαθύτερη οικονομική, πολιτική αιτία του ανταγωνισμού των διάφορων μικρότερων ή μεγαλύτερων κυρίαρχων στην περιοχή;
Ποιος ο ρόλος της ενέργειας, των πετρελαίων, των αγωγών, των εμπορευματικών δρόμων; Τί θέλει να κερδίσει η δική μας αστική τάξη στην περιοχή;
Έχουν σχέση τα συμφέροντα των κυρίαρχων με το κλίμα της πολεμικής προετοιμασίας;
Μήπως κρύβεται η υπεράσπιση των δικών τους συμφερόντων πίσω από την φρασεολογία για υπεράσπιση της πατρίδας και παραπέρα πίσω από τις νέες Μεγάλες Ιδέες επέκτασης του Ελληνισμού με τις οποίες οι διάφοροι Φραγκούληδες ποτίζουν τα μυαλά των καταπιεσμένων, κι ακόμα παραπέρα, με τα σχέδια μιας ισχυρής Μεγάλης Ελλάδας, τα σχέδια Ανάπτυξης και Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, που όλα αυτά βέβαια θα περάσουν πάνω από τα πτώματα μας και μεταφορικά και κυριολεκτικά;
Πόσο ευθύνονται και διάφοροι "δημοκράτες" ή και "αριστεροί" που με τα προγράμματά τους και την πολιτική τους, βοηθούν στην καλλιέργεια αυτού του Μεγαλοϊδεατικού εθνικιστικού κλίματος;
Θα σταθούμε ως μάντεις, στο αν θα γίνει ή όχι θερμό επεισόδιο ή πόλεμος, ή θα συζητήσουμε τί θα κάνουμε για να αποτρέψουμε κάθε ενδεχόμενό του;
Μήπως ο κοινωνικός πόλεμός τους είναι ήδη εδώ εναντίων όλων μας, μέσω των αναδιαρθρώσεων, της εξοντωτικής εκμετάλλευσης, της ανεργίας, της καταστολής, κλπ με στόχο την αύξηση των κερδών τους και με τρόπαιο την εξαθλίωση μας, τη συναίνεση, τη σιωπή και την ήττα μας;
Μήπως, είτε γίνει είτε όχι πόλεμος με Τουρκία, το πολεμικό κλίμα ήρθε για να μείνει, να δημιουργήσει φόβο, να συντηρητικοποιήσει την πολιτική κουβέντα, να οδηγήσει σε εθνικιστικές, αντιμεταναστευτικές και φασιστικές ιδέες, στο "μη μιλάς, μη γελάς, κινδυνεύει η Ελλάς" και φυσικά, μη συζητάς, μη δράς για άλλα κοινωνικά σχέδια –αυτοδιαχείριση, κλπ, δεν είναι ώρα να αγωνίζεσαι, να διεκδικείς, ύψωσε φράχτες, διώξε τους πρόσφυγες, κλπ. Είναι ώρα για Εθνική Ενότητα… Μήπως το πολεμικό κλίμα τελικά, βοηθάει τη σταθεροποίηση αυτού του σάπιου συστήματος, οικονομικά, πολιτικά, ιδεολογικά, εξουδετερώνοντας–απενεργοποιώντας τους καταπιεσμένους ως ταξικό εχθρό;
Ο στρατός τί ρόλο παίζει σήμερα στην πραγματικότητα; Υπερασπίζεται σύνορα, ή εξαπλώνεται χιλιάδες μίλια μακριά για να υπερασπιστεί τις πετρελαϊκές στις ΑΟΖ και ταυτόχρονα εκπαιδεύεται για την αντιμετώπιση των λεγόμενων ασύμμετρων απειλών–εσωτερικού εχθρού, τρομοκρατίας, μεταναστών;
Συζητάμε για την πιθανότητα ενός επερχόμενου πολέμου ή μήπως ήδη συμμετέχουμε στον πόλεμο στη Συρία, στη Σομαλία κι αλλού και με στρατό (μέσω ΝΑΤΟ) και με τις βάσεις που επεκτείνονται; (ήδη αυξάνουμε τις πολεμικές δαπάνες «εκσυγχρονισμό» των F16 κλπ).
Τί μας ενώνει και τί μας χωρίζει με τους άλλους λαούς γύρω μας;
Ποιά πρέπει να είναι η απάντηση μας στο ενεργειακό επιχείρημα της εξόρυξης;
Πρέπει ή όχι να γίνει η εξόρυξη υδρογονανθράκων;
Ποιές οι οικολογικές συνέπειες της εξόρυξης;
Η Συνέλευση του Κ.Π.Κ.Β.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου