Παρασκευή 30 Απριλίου 1976. Παραμονή Πρωτομαγιάς.
Ο δεύτερος «ελεύθερος» «εορτασμός» της Πρωτομαγιάς … … στην εμβρυακή μεταπολιτευτική μας «δημοκρατία» … … μετά από την 7χρονη δικτατορία. Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Οι προγραμματισμένες «εκδηλώσεις» για τον «εορτασμό» της Πρωτομαγιάς ήταν τρεις:
Η εξωκοινοβουλευτική αριστερά είχε συγκέντρωση στην Πλατεία Κοτζιά. Τα κοινοβουλευτικά κόμματα (ΚΚΕ, ΚΚΕ Εσωτερικού, ΕΔΑ, ΠΑ.ΣΟ.Κ, Ένωση Κέντρου) είχαν συγκέντρωση στο Πεδίο του Αρεως.
Τα προσκείμενα στη Νέα Δημοκρατία σωματεία είχαν τη δική τους «γιορτή» σε κάποιο … κλειστό (!!!) χώρο.
Το βράδυ της Παρασκευής 30 Απριλίου 1976, ο 16χρονος μαθητής Σιδέρης (Ισίδωρος) Ισιδωρόπουλος κολλούσε αφίσες της εξωκοινοβουλευτικής αριστερής οργάνωσης «Κ.Ο. Μαχητής» (Κομμουνιστική Οργάνωση Μαχητής).
Αφίσες που καλούσαν τους πολίτες στη συγκέντρωση για την Πρωτομαγιά της Πλατείας Κοτζιά. Ήταν μέλος, επί ένα χρόνο περίπου, της Παράταξης «Μαθητική Πρωτοπορία«.
Κοντά στην οδό Πειραιώς καταφθάνουν αστυνομικές δυνάμεις με αποστολή τη σύλληψη αφισοκολλητών.
Ο 16χρονος Σιδέρης, προσπαθώντας να αποφύγει τη σύλληψη τρέχει κυνηγημένος από τους μπάτσους προς την οδό Πειραιώς. Ο Σιδέρηςπαρασύρεται από διερχόμενο αυτοκίνητο, το οποίο εκινείτο με σχετική ταχύτητα και τραυματίζεται σοβαρά. Την άλλη ημέρα –ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ, Σάββατο 1 Μαΐου 1976- ο 16χρονος Σιδέρης Ισιδωρόπουλος ξεψυχάει στο νοσοκομείο.
Είναι ο πρώτος νεκρός της μεταπολίτευσης.
Ο πρώτος άγνωστος νεκρός της «δημοκρατίας». Το πρώτο θύμα της κρατικής καταστολής και της αστυνομικής βίας. Θα ακολουθήσουν πολλοί ακόμη (Τσιρώνης, Κουμής, Κανελλοπούλου, Μαγλαρίδης, Βασιλακοπούλου, Μαυροειδής, Καλτεζάς και πολλοί άλλοι αργότερα).
Τις ίδιες ώρες, και σε κοντινή απόσταση ο Αλέκος Παναγούλης χάνει τη ζωή του στο γνωστό «αυτοκινητιστικό δυστύχημα» της επίσημης εκδοχής. Η είδηση για το θάνατο του Αλέκου Παναγούλη συγκλονίζει -ορθώς και δικαιολογημένα- την Ελλάδα.
Η είδηση για το θάνατο του Σιδέρη περνάει «στα ψιλά«.
Μια ακόμη «λεπτομέρεια» αποκαλύφθηκε λίγες ημέρες αργότερα από το «Ριζοσπάστη», σύμφωνα με όσα κατήγγειλε ο αυτόπτης μάρτυρας Σ.Μ., ότι:
«αμέσως μετά τον τραυματισμό του Σιδέρη τον μετέφερε σε δύο κοντινές κλινικές “Άγιος Γεράσιμος” και “Αγία Μαρίνα” που αρνήθηκαν να δεχτούν τον τραυματία και μάλιστα τους φέρθηκαν με βάναυσο τρόπο.Μετά από αυτές τις απαράδεκτες αρνήσεις, τελικά ο μαθητής μεταφέρθηκε στο ΣΑΒ και από κει στο Ρυθμιστικό, όπου υπέκυψε στις 9.50 το πρωί της Πρωτομαγιάς».
Συγκλονιστική ήταν η κηδεία του Σιδέρη που έγινε στα Σούρμενα μέσα σε κλίμα συγκίνησης και αγωνιστικότητας. Η μορφή του πατέρα του Σιδέρη, Τάκη (Δημήτρη) Ισιδωρόπουλου είναι ακόμη χαραγμένη έντονα στη μνήμη όσων έζησαν τα γεγονότα.
Τρεις μέρες μετά η Κ.Ο. Μαχητής οργάνωσε μεγάλη μαχητική διαδήλωση και πορεία στη βουλή.
Η πορεία απαγορεύτηκε από την κυβέρνηση Καραμανλή που είχε παρατάξει τις αύρες. Μπροστά στη μαχητικότητα των δεκάδων χιλιάδων διαδηλωτών που φώναζαν συνθήματα: «Κάτω η Νέα Τρομοκρατία», «Σιδέρη ζεις, εσύ μας οδηγείς», «Ένας στο χώμα χιλιάδες στον αγώνα», «Έπεσε για την Κοτζιά, την Πρωτομαγιά», οι αύρες αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν.
Από την εφημερίδα «Μαθητική Πρωτοπορία» εκείνων των καιρών και των τότε εποχών:
«Στις 30 Απρίλη του 1976 στις 6 το απόγευμα ένα συνεργείο που κολλούσε αφίσσες και μοίραζε προκηρύξεις της Κ.Ο «ΜΑΧΗΤΗΣ» για την εργατική Πρωτομαγιά στην οδό Πειραιώς κυνηγήθηκε από αστυνομικά όργανα».
Από την ίδια εφημερίδα:
«Η πορεία στη διάρκεια της κηδείας του στις 2 Μάη στα Σούρμενα από 10.000 περίπου κόσμο, η πραγματοποίηση της απαγορευμένης πορείας στη Βουλή στις 4 Μάη από 40.000 οργισμένου λαού που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Κομμουνιστικής Οργάνωσης «ΜΑΧΗΤΗΣ» που αψηφώντας τις απειλές της Κυβέρνησης και τρέποντας σε άτακτη φυγή τις αύρες και τους κρανοφόρους έδειξε με τρόπο πειστικό σε εχθρούς και σε «φίλους» πως οι προλεταριακές μάζες δεν είναι διατεθειμένες να ανέχονται για πολύ καιρό τη βία της κυβέρνησης,αλλά πως έχουν και τη δύναμη και τη θέληση να συντρίψουν τα αντιλαϊκά σχέδια του Καραμανλή…»
Για να αντιληφθείτε τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπιζόταν η αφισσοκόληση, χαρακτηριστική είναι η διαταγή του Αρχηγείου Χωροφυλακής προς τις υφιστάμενές του υπηρεσίες (4.1.1980):
«1. Γνωρίζετε ότι, εκ περιελθουσών εις το αρχηγείον πληροφοριών, προκύπτει ότι μέλη ή οπαδοί, ιδία του ΚΚΕ/ΕΞ αλλά και ετέρων κομμουνιστικών οργανώσεων, ενεργούν εις την περιφέρειάν σας και εις ευρείαν κλίμακα αφισοκολλήσεις, χωρίς εις τας πλείστας των περιπτώσεων να ενεργώνται παρά των αρμοδίων Υπηρεσιών κατά των υπευθύνων τα νόμιμα.
2. Η κατάστασις αύτη δημιουργεί εις το κοινόν την εντύπωσιν ότι αι ανωτέρω πράξεις λαμβάνουν χώραν τη ανοχή των Αστυνομικών οργάνων και ότι οι κομμουνισταί ενεργούν εν τη βεβαιότητι ότι δεν θα υποστούν τας συνεπείας του Νόμου.
3. Κατόπιν τούτου, παρακαλούμεν όπως διατάξητε την επί του προκειμένου θέματος δραστηριοποίησιν των αρμοδίων Υπηρεσιών σας, διά την αυστηράν εφαρμογήν κατά των παραβατών της κειμένης νομοθεσίας, ώστε να εξαλειφθή ή τουλάχιστον να περιορισθή εις το ελάχιστον η παρατηρουμένη σήμερον απαράδεκτος ως άνω κατάστασις».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου