Το Stratfor σε μία ανάλυσή του είχε αποκαλύψει τα σχέδια για ένα χτύπημα στο Ιράν. Είτε μόνο από το Ισραήλ, είτε σε συνεργασία με τις ΗΠΑ.
Οι αναλυτές του Stratfor , υποστήριζαν ότι μια “μονομερής” επίθεση δεν μπορεί να αποτελεί την πρώτη επιλογή του Ισραήλ,που θα θέλει να κάνει την επίθεση μαζί με τις ΗΠΑ. Κι αυτό οφείλεται στις μεγαλύτερες στρατιωτικές επιλογές που είναι διαθέσιμες (συμπεριλαμβανομένου του βομβαρδιστικού B-2 που είναι εξοπλισμένο με την Massive Ordnance Penetrator), αλλά και στο γεγονός ότι με τις ΗΠΑ θα υπάρξει καλύτερη ανταπόκριση στα αντίποινα του Ιράν και κυρίως σ΄ ένα ενδεχόμενο κλείσιμο στα Στενά του Ορμούζ.
Το σχέδιο δράσης του Ισραήλ σε περίπτωση που οι ΗΠΑ δεν θέλουν να εμπλακούν περιλαμβάνει μαζικούς βομβαρδισμούς από αεροσκάφη τα οποία όμως θα πρέπει να ανεφοδιάζονται από ιπτάμενα τάνκερ.
“Το Ισραήλ έχει περίπου 100 F-16, αεροσκάφη που έχουν μεγαλύτερη ακτίνα δράσης άλλες εκδόσεις F-16 μοντέλα λόγω των σύμμορφων δεξαμενών καυσίμων”,ανέφερε το Stratfor το οποίο επισήναινε και την χρησιμότητα των F 15 που διαθέτει το Ισραήλ.
Οι εκτιμήσεις ποικίλλουν σχετικά με τον αριθμό των αεροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού που η ισραηλινή πολεμική αεροπορία διαθέτει. Ο αριθμός κυμαίνεται από οκτώ έως 13 αεροπλάνα. Αυτά τα αεροσκάφη θα είναι αποφασιστικής σημασίας για την επιτυχία των βομβαρδισμών ,αφού μόνο έτσι τα βομβαρδιστικά μπορούν να πετάξουν μέχρι τους στόχους και να επιστρέψουν στις βάσεις τους.Συνεπώς το πόσα ιπτάμενα τάνκερ θα μπορεί να χρησιμοποιήσει το Ισραήλ θα κρίνει και τη μαζικότητα των βομβαρδισμών. Τα ιπτάμενα τάνκερ δεν θα μπορούν να συνοδεύσουν τα ισραηλινά βομβαρδιστικά σ΄ όλη τη πτήση τους προς το Ιράν, αφού θα είναι ιδιαίτερα ευάλωτα.
Η ισραηλινή αεροπορία είχε τρεις διαδρομές για τους στόχους της στο Ιράν” κατά την ανάλυση του Stratfor.
“ Κάθε επιλογή έχει διαφορετικό επιχειρησιακό και πολιτικό κίνδυνο. Μερικές από τις χώρες από τις οποίες θα πετάξουν τα ισραηλινά αεροσκάφη έχουν αποτελεσματική αεράμυνα και θα μπορούσαν να αποτελέσουν σοβαρή απειλή για τα αεροσκάφη του Ισραήλ. Όλες αυτές οι χώρες θα αντιμετωπίσουν σημαντικά διπλωματικά προβλήματα με το Ιράν – και ενδεχομένως με τον υπόλοιπο ισλαμικό κόσμο – αν επιτρέψουν στα ισραηλινά αεροσκάφη να πετάξουν στον εναέριο χώρο τους”, υποστήριζε η ανάλυση.
Η πρώτη διαδρομή προέβλεπε πτήση πάνω από το βορρά στην ανατολική Μεσόγειο μεταξύ Κύπρου και Συρίας, και στη συνέχεια προχωρώντας προς ανατολάς κατά μήκος των συνόρων Τουρκίας-Συρίας μέσα από το βόρειο Ιράκ και τελικά στο Ιράν. Αυτή η διαδρομή παρακάμπτει την αεράμυνα της Συρίας που είναι “στημένη” για να καλύψει την δυτική πλευρά της εναντίον του Ισραήλ .
Η δεύτερη διαδρομή είναι η συντομότερη και περιελάμβανε πτήσεις πάνω από την Ιορδανία και το Ιράκ .
Η τρίτη διαδρομή ήταν βόρεια της Σαουδικής Αραβίας, πάνω από τον Περσικό Κόλπο.
ΠΗΓΗ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου