Εικόνες ηθικής εξαχρείωσης - 24 μέρες τρόμου για τις Τουρκοκύπριες από Φονιάδες/Βιαστές Ακροδεξιούς Ελληνοκύπριους

Εικόνες ηθικής εξαχρείωσης - 24 μέρες τρόμου για τις Τουρκοκύπριες

Μεταξύ 20/7 και 14/8, οπότε και θανατώθηκαν οι 136 άμαχοι Τ/Κ, οι θρασύδειλοι των δύο ε/κ χωριών επέδραμαν τις νύχτες στα τρία τ/κ χωριά λεηλατώντας..

ΓΡΑΦΟΥΝ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ / ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΑΡΟΥΤΗΣ

Κάτοικοι των χωριών Περιστερώνας και Πηγής είναι οι 15 που κατονομάζονται στο δημοσίευμα της «Volkan» από το 2009 ως οι ένοχοι για τη διάπραξη των δολοφονιών.

Ωστόσο, ο κατάλογος των υπόπτων, σύμφωνα με μαρτυρία Τ/Κ από τη Μαράθα που δεν βρίσκεται πια στη ζωή, επεκτείνεται σε ακόμα 15 άτομα από τα ίδια χωριά της επαρχίας Αμμοχώστου. 

Οι περιγραφές που εξασφάλισε από Τ/Κ επιζώντα (14χρονο το 1974) ο συνάδελφος Ανδρέας Παράσχος και δημοσιεύθηκαν στον «Πολίτη» το 2007 κάνουν λόγο για συγκέντρωση των Τ/Κ των τριών χωριών στις 20 Ιουλίου. Από τις 9 το πρωί ομάδα Εοκαβητατζήδων της περιοχής τους μάζεψε όλους, τους έβαλε σε λεωφορεία και τους οδήγησε στην Περιστερώνα.

Μέχρι τις οχτώ το βράδυ άφησε γυναίκες, παιδιά και γέρους ελεύθερους και κράτησε μόνο τους άρρενες από 14 ετών και πάνω, οι οποίοι κατόπιν παρέμβασης Ελλήνων αξιωματικών μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο του Καράολου στο Βαρώσι ως αιχμάλωτοι πολέμου (και αργότερα οι περισσότεροι στη Λεμεσό). Δηλαδή, όλοι αυτοί οι άρρενες άνω των 14 ετών των τριών τ/κ χωριών είναι σε θέση να καταθέσουν ποιοι Ε/Κ κοντοχωριανοί τους συμμετείχαν στη σύλληψή τους. Στο πόρισμα της Αστυνομίας για τη διερεύνηση της υπόθεσης Μαράθα-Σανταλάρη-Αλόα, του 2013, δεν φαίνεται να λήφθηκαν καταθέσεις από αυτούς τους Τ/Κ επιζώντες.

Οι μέρες που ακολουθούν από τις 21 Ιουλίου μέχρι και τη δεύτερη φάση της εισβολής είναι μέρες τρόμου για τις Τουρκοκύπριες που έμειναν πίσω. Οι θρασύδειλοι της Περιστερωνοπηγής κάνουν επιδρομές στα τρία χωριά, κυρίως βράδια, όπου εισέρχονται σε σπίτια, κλέβουν και ενίοτε βιάζουν Τουρκοκύπριες, κυρίως νεαρής ηλικίας. Οι πρώτες-πρώτες πράξεις βαρβαρότητας των περίπου 30 Ε/Κ ήταν να κλέβουν ζώα από τα τ/κ σπίτια, τα οποία υπήρξαν φορές που διατάχθηκε να τους τα μαγειρέψει ο Τ/Κ καφετζής της Μαράθας. Οι μέρες περνούσαν και τα ήθη των βιαστών προφανώς εξαχρειώνονταν. Συνδυάζοντας τη μαρτυρία του Τ/Κ που κατέγραψε ο Α. Παράσχος το 2007 στον «Πολίτη» με δύο ακόμα μαρτυρίες (του Τ/Κ που απεβίωσε και ενός Ε/Κ της περιοχής), μία έφηβη, λόγω της ομορφιάς της ήταν ποθητή από όλους τους άντρες της περιοχής.

Στις 10 Αυγούστου, τρεις Ε/Κ από την Πηγή, εκ των οποίων ο ένας αστυνομικός, συνέλαβαν τον πατέρα της και τον μετέφεραν στο χωριό τους, όπου τον κατακρεούργησαν στην κυριολεξία, έβαλαν τα κομμάτια του σε σακούλες και τα έθαψαν. Οδηγός του εκσκαφέα για την ταφή του ήταν τέταρτος Ε/Κ, επίσης από την Πηγή. Μετά τον θάνατο του, η θυγατέρα του οδηγήθηκε σε άλλο σημείο, όπου για τις υπόλοιπες μέρες βιαζόταν κατά συρροή, ώσπου δολοφονήθηκε στις 14 Αυγούστου κατά την προέλαση του τουρκικού στρατού προς την Αμμόχωστο, όπως συνέβη σε ακόμα 88 συγχωριανούς της. Το γεγονός ότι τις πρωτογενείς αυτές μαρτυρίες εξασφάλισαν δημοσιογράφοι, αλλά όχι και οι ανακριτές, θέτει ερωτηματικά για τη βούληση των αρχών να φέρουν σε πέρας την έρευνα που ξεκίνησαν πριν από εννέα χρόνια.

Παρενέργειες και στο Παρίσι λόγω Μαράθας

Η ανεύρεση του ομαδικού τάφου στη Μαράθα προκάλεσε και ανατροπή στη διπλωματική προσπάθεια που κατέβαλλαν εκείνη τη δύσκολη περίοδο οι κατά τόπους διπλωματικές αντιπροσωπείες της Κυπριακής Δημοκρατίας στο εξωτερικό για την τουρκική εισβολή και τον εκτοπισμό χιλιάδων ανθρώπων. Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία επί του συγκεκριμένου θέματος του συνταξιούχου σήμερα πρέσβη Ανδρέα Πιρίσιη.

Ο κ. Πιρίσιης, στην ηλικία τότε των 34 ετών, υπηρετούσε ως γραμματέας στην πρεσβεία της Κύπρου στο Παρίσι. Τις μέρες του Ιουλίου και του Αυγούστου του 1974, όπως εξηγεί, ιδιαίτερα σε μια παραδοσιακά φίλη χώρα όπως ήταν η Γαλλία, υπήρχε και ενδιαφέρον αλλά και ανταπόκριση από τα γαλλικά ΜΜΕ και κυρίως από την κρατική τηλεόραση για την προβολή του δράματος της Κύπρου, με τους νεκρούς αλλά και τους πρόσφυγες συνεπεία της τουρκικής εισβολής. Ωστόσο, όταν η πρεσβεία της Τουρκίας στο Παρίσι διοχέτευσε το ακτινογραφημένο υλικό και τις φωτογραφίες που λήφθηκαν κατά τον εντοπισμό και το άνοιγμα του ομαδικού τάφου των Τουρκοκυπρίων αμάχων στη Μαράθα, βρεθήκαμε εκ των πραγμάτων σε δύσκολη θέση, προσθέτει ο κ. Πιρίσιης. «Έπρεπε να εξηγήσουμε πώς και γιατί διαπράχθηκε μια δολοφονία αμάχων Τουρκοκυπρίων, όταν εμείς είχαμε ήδη καταγγείλει αντίστοιχα εγκλήματα σε βάρος Ελληνοκυπρίων», συνεχίζει. Με αφορμή μάλιστα τον τάφο στη Μαράθα και το κλίμα καχυποψίας που δημιουργήθηκε σε δημοσιογραφικούς κύκλους στο Παρίσι για το τι πραγματικά γινόταν στην Κύπρο, ο κ. Πιρίσιης μας μίλησε και για μια πρωτοβουλία που αναλήφθηκε από μέρους της πρεσβείας της Κύπρου σε συνεργασία με τη γαλλική κρατική τηλεόραση για να διεξαχθεί μια τηλεοπτική συζήτηση με τη συμμετοχή δύο δημοσιογράφων από τις δύο πλευρές.

Από ε/κ πλευράς πήγε στο Παρίσι για εκείνη τη συζήτηση ο δημοσιογράφος του ΡΙΚ Δημήτρης Αντρέου, ο οποίος, πέρα από γαλλομαθής, είχε και ο ίδιος διασυνδέσεις με γαλλικά ΜΜΕ. Ο κ. Πιρίσιης θυμάται ότι για εκείνη τη συζήτηση υπήρξε και η κατάλληλη προετοιμασία του Δημήτρη Αντρέου με τη συνδρομή ενός Ελληνοαμερικανού φίλου του, νεαρού τότε διπλωμάτη, ο οποίος διατηρούσε γραφείο επικοινωνίας στο Παρίσι. «Είχε υποδειχθεί στον Δημήτρη, στο πλαίσιο αυτής της προετοιμασίας, ότι στο επιχείρημα για την ανεύρεση του ομαδικού τάφου στη Μαράθα ο ίδιος θα έπρεπε να αντιτείνει το γενικότερο, ότι δηλαδή η Κύπρος ολόκληρη ως αποτέλεσμα της τουρκικής εισβολής έχει γίνει ένας απέραντος ομαδικός μαζικός τάφος», όπως και έπραξε τελικά κατά την τηλεοπτική συζήτηση ο Ε/Κ δημοσιογράφος, σύμφωνα με τον κ. Πιρίσιη. 

Πηγή: http://politis.com.cy/article/24-meres-tromou-gia-tis-tourkokipries