Γράφει: Γιώργος Μουργής
Άταφος παραμένει στα ψυγεία του Περιφερειακού Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών για όγδοη μέρα ο 32χρονος Άγγελος Φιλιππόπουλος.
Ο Άγγελος Φιλιππόπουλος θύμα ενός ακόμα εργατικού δολοφονικού εγκλήματος βρήκε τραγικό θάνατο την ώρα του καθήκοντος για το μεροκάματο. Στις 22 Αυγούστου έπεσε μέσα σε δεξαμενή επεξεργασίας λυμάτων στα Λεχαινά όπου εργαζόταν με αποτέλεσμα να βρει τραγικό θάνατο.
Προκαλεί εύλογη απορία όχι μόνο το χρονικό διάστημα που παραμένει άταφος ένας νεκρός εργατικού «ατυχήματος» αλλά και ο τρόπος που αναπαράχθηκε η είδηση από έγκριτα αθηναϊκά sites, μετά τη δημοσιοποίηση της είδησης από διάφορα πατρινά ΜΜΕ, αναφέροντας ανακριβώς πως ο Άγγελος παραμένει άταφος εξαιτίας έλλειψης ιατροδικαστή στην Πάτρα.
Ο Άγγελος παραμένει στα ψυγεία του νεκροτομείου στο ΠΠΝΠ για οχτώ μέρες επειδή η επιθυμία της οικογενείας να ορίσει τεχνικό σύμβουλο -ο οποίος θα παραστεί στη νεκροψία για τα αίτια θανάτου-, σκοντάφτει στη πολυδαίδαλη γραφειοκρατική διαδικασία άλλα και στα όσα προβλέπει ο Ποινικός Κώδικάς.
Επικοινωνώντας το tetartopress με την Ιατροδικαστή Πατρών Αγγελική Τσιόλα, μας έδωσε τις απαραίτητες διευκρινήσεις σχετικά με το ζήτημα που προέκυψε.
«Ιατροδικαστής στην Πάτρα υπάρχει πάντα. Αυτό που έχει συμβεί, είναι πως εδώ και μια βδομάδα που έχει συμβεί ο θάνατος, μας καθυστέρησαν (σ.σ. στη διενέργεια νεκροψίας) επειδή η οικογένεια και κατόπιν η εταιρεία, στην οποία ήταν ο εργαζόμενος, ζήτησαν να βάλουν τεχνικό σύμβουλο. Αυτό επειδή δεν προβλέπεται από τον Κωδικά -όταν είναι πλημμέλημα όπως αυτή η περίπτωση- μπορεί να παρακαμφθεί ως εμπόδιο μόνο με υπογραφή Εισαγγελέως.
Προσπάθησα από τη πρώτη στιγμή να τους δώσω να καταλάβουν ότι αν προσκομίζονταν εισαγγελική εντολή θα γινόταν αμέσως η νεκροτομή. Να σημειώσω ότι η Εισαγγελία δεν έδινε την έγκριση της διότι ασφαλώς δεν προβλέπεται (σ.σ. η παρουσία τεχνικού συμβούλου) σύμφωνα με το άρθρο 204 και εμείς δεν μπορούμε να ανοίγουμε τις πόρτες του νεκροτομείου για οποιαδήποτε χωρίς εισαγγελική άδεια.
Με κάθε σεβασμό στην οικογένεια επιμέναμε όλες αυτές τις μέρες, είχαμε αλληλογραφία με την Εισαγγελία και το αστυνομικό τμήμα Ανδραβίδας ζητώντας την επίσπευση των διαδικασιών από την οικογένεια διότι ο άνθρωπος παρέμενε άταφος.
Η Εισαγγελία δεν έδινε την έγκρισή της μέχρι σήμερα το μεσημέρι. Σήμερα από ότι έχω την ενημέρωση η έγκριση δόθηκε και ίσως αύριο παρουσία των τεχνικών συμβούλων να γίνει η νεκροτομή.
Η Ιατροδικαστική Υπηρεσία δεν έχει καμία ευθύνη για την εξέλιξη των γεγονότων και την καθυστέρηση τής ταφής».
Τα εργατικά ατυχήματα μέρος μιας κατασκευασμένης κανονικότητας για την επικαιρότητα
Η εργασιακή ανασφάλεια, ο φόβος της ανεργίας, η απορρύθμιση και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η εντατικοποίηση της εργασίας και η παντελής έλλειψη ελέγχων από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) οδηγούν αργά και σταθερά με χιλιάδες εργατικά ατυχήματα στο βωμό της εργασιακής θυσίας εκατοντάδες αναλώσιμους εργαζομένους.
Τα ατιμώρητα εγκλήματα της εργοδοσίας, οι ένοχοι που μένουν ατιμώρητοι ή τους αθωώνουν κάτω από σιωπηρή συνενοχή κυβερνήσεις και η «τυφλή» δικαιοσύνη ως το μακρύ χέρι της εργοδοτικής ολιγαρχίας, θα συνεχίζουν την ασυδοσία και τον επιχειρηματικό εγκληματικό πλουτισμό, βαμμένο από το αίμα των εργατών και εργαζομένων.
Ο μακάβριος κατάλογος θανατηφόρων εργατικών «ατυχημάτων» με θύματα νέους ανθρώπους συμπληρώνεται καθημερινά και η απώλεια ζωής των εργατών από θανατηφόρα εργατικά ατύχημα, το έγκλημα, δηλαδή,της εργοδοσίας, είναι πλέον μέρος μιας κατασκευασμένης κανονικότητας για την επικαιρότητα.
Η σύγκρουση με την εργοδοσία, το κράτος της, τα κερδοσκοπικά συμφέροντα αποτελούν μονόδρομο για την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων.
Όσοι κρατικοδίαιτοι θεσιθήρες θωρακίζουν με τις αντεργατικές αποφάσεις τους την ένταση της εκμετάλλευσης εξυπηρετώντας τα συμφέροντα και το κέρδος της εργοδοσίας -που λογαριάζει σαν εργασιακό «κόστος» την προστασία των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς- αδιαφορώντας για το κόστος της ανθρωπινής απώλειας αποτελούν τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς κάθε εργατικού εγκλήματος.
Οι εργασιακές συνθήκες γαλέρας που οδηγούν σε θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα», ο εργασιακός μεσαίωνας, οι αλλαγές που συντελούνται στην αγορά εργασίας, οι άθλιες εργασιακές συνθήκες υπό το φόβο της απόλυσης, είναι το νέο έργο που κλείνει τα στόματα, επιβάλλοντας την εργοδοτική ομερτά, για να κεφαλαιοποιεί τα κέρδη της η ολιγαρχία. Παλιά και νέα.
Θύματα χωρίς τιμές ήρωα, χωρίς σημαία και τιμητικό άγημα
Ο Άγγελος ζούσε στον Σταφιδόκαμπο απ’ όπου καταγόταν η σύζυγός του Νίκη και έδινε αληθινή μάχη ζωής στο μεροκάματο ως πατέρας για την οικογένεια του και τα δύο ανήλικα παιδιά του. Ναι, είχε και ο Άγγελος ανήλικα παιδιά που έμειναν ορφανά.
Ο Άγγελος, όπως και κάθε νεκρό θύμα εργατικού δολοφονικού εγκλήματος, θα ταφεί -τελικά- μέσα στη βουβή θλίψη των παιδιών του και της οικογένειας χωρίς τιμές ήρωα, χωρίς σημαία και τιμητικό άγημα.
Ο Άγγελος στη ζυγαριά της ζωής για το κρατικό, πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο της εξουσίας αποτελεί άλλο ένα νούμερο αναλώσιμου εργάτη.
Ο ακραίος ταξικός κανιβαλισμός, η γραφειοκρατική αναλγησία των αρμόδιων εισαγγελικών αρχών -στη βάση ενός απαρχαιωμένου ποινικού κωδικά που δεν σέβεται τους νεκρούς από εργατικό «ατύχημα»- για τον άταφο νεκρό Άγγελο Φιλιππόπουλου συμπληρώνει την πολιτική αδιαφορία και τον επικοινωνιακό θεατρινισμό ενός συστήματος που μπορεί να ρίχνει κροκοδείλια δάκρυα μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες με τη συνδρομή του δημοσιογραφικού κατεστημένου για αδικοχαμένους ήρωες σε καιρό ειρήνης αποκρύπτοντας όμως τεχνηέντως και σκόπιμα τους νεκρούς εργαζομένους των εργατικών «ατυχημάτων»- άταφους ή μη- σε καιρό εργασιακού πολέμου.
Συνεχίστε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου