Οι φαντάροι στα σύνορα ακούν κραυγές προσφύγων που ξυλοκοπά ο Τουρκικός Στρατός http://diktiospartakos.blogspot.com
Για να ακολουθήσει η ΕΚΘΕΣΗ του RACIST CRIMES WATCH – ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ- Κακοποίηση προσφύγων από τις αρχές και βίαιες επαναπροωθήσεις στον Έβρο
Νέα έκθεση που καταδεικνύει την αστυνομική βία στον Έβρο εναντίον προσφύγων, παρουσιάζει το Tvxs.gr. Την έκθεση την οποία συνοδεύουν και φωτογραφίες των κακοποιημένων θυμάτων, απέστειλε προχθές στην Επίτροπο για τα ανθρώπινα δικαιώματα το Ελληνικό Παρατηρητήριο Συμφωνιών του Ελσίνκι.«Η Ελλάδα είναι πια πρωταθλήτρια στην Ευρώπη και στη χρήση βίας από αστυνομικές και συναφείς αρχές, με πρακτικές που αρχίζουν να μας θυμίζουν την περίοδο της δικτατορίας.» λέει στο Τvxs.gr o Παναγιώτης Δημητράς εκ μέρους της οργάνωσης. Επιβεβαιώνει μάλιστα το ρεπορτάζ του Τvxs.gr του συντάκτη μας Λευτέρη Αρβανίτη σύμφωνα με το οποίο στον Έβρο γίνεται συστηματική κακοποίηση προσφύγων που προσπαθούν να εισέλθουν και βίαιη επαναπροώθηση με τη συμμετοχή και δυνάμεις του στρατού. O Π. Δημητράς επισημαίνει πως για τον Έβρο γνωρίζουμε πολύ λιγότερα πράγματα καθώς οι ΜΚΟ επικεντρώνονται στα νησιά γιατί δεν έχουν τους πόρους να κινηθούν στην περιοχή των συνόρων.
Η έκθεση που στείλατε στην επίτροπο για τα ανθρώπινα δικαιώματα περιλαμβάνει μια σειρά περιστατικών βίας που ασκούν οι αστυνομικοί στον Έβρο σε πρόσφυγες που προσπαθούν να εισέλθουν στη χώρα. Έχετε εικόνα για τον αριθμό των περιστατικών και ποια περίοδο ακριβώς αφορούν;
Υπάρχουν τουλάχιστον 410 περιπτώσεις τεκμηριωμένες από τους κατονομαζόμενους φορείς από το 2015 έως σήμερα και εκτίμησή μας πως αυτά είναι η κορυφή του παγόβουνου, με το σύνολο των θυμάτων να είναι πολλές χιλιάδες. Οι περισσότερες αφορούν το τελευταίο δωδεκάμηνο. Πρόκειται για συστηματική χρήση βίας και παράνομες απελάσεις σε έκταση χωρίς προηγούμενο για την περίοδο της μεταπολίτευσης.
Βλέπουμε φωτογραφίες προσφύγων με σημάδια που δείχνουν την κακοποίηση. Μπορείτε να μας πείτε με λίγα λόγια τι καταγγέλλουν τα θύματα και οι οργανώσεις;
Στην περιοχή του Έβρου, αστυνομικές και ίσως στρατιωτικές αρχές, συχνά κουκουλοφόροι, όταν εντοπίζουν μετανάστες/πρόσφυγες που έχουν εισέλθει από την Τουρκία προφανώς χωρίς τις νόμιμες διαδικασίες, τους παραπλανούν πως θα τους βοηθήσουν για να μην αντισταθούν και μετά τους μεταφέρουν σε μέρη όπου τους χτυπούν κυρίως με γκλομπς, συχνά τους ξεγυμνώνουν, τους αφαιρούν χρήματα, έγγραφα ταυτότητας και προσωπικά αντικείμενα και τους απελαύνουν βίαια στην Τουρκία.
Αναφέρατε τη φράση «..ίσως και στρατιωτικές αρχές». Σε σχετικό αποκαλυπτικό ρεπορτάζ Tvxs.gr πριν μήνες έγραφε πως σύμφωνα με πληροφορίες του, ίσως να εμπλέκονται και στρατιωτικοί στα περιστατικά βίαιης επαναπροώθησης. Έχει πέσει κάτι στην αντίληψή σας;
Ναι σύμφωνα με τις αναφορές συνεργάζεται αστυνομία και στρατός.
Έχετε απευθυνθεί στην πολιτεία και ποια ήταν η απάντηση από το αρμόδιο υπουργείο
Κατ αρχή το δημοσίευμα του tvxs.gr μαζί με άλλα τα περιλάβαμε σε ανάρτηση του Παρατηρητηρίου Ρατσιστικών Εγκλημάτων που είναι δημόσια και τη διαβάζουν όλες οι αρχές, που όμως δεν έκαναν τίποτε ούτε όταν δημοσιεύθηκε το ρεπορτάζ του tvxs.gr, ή οι εκθέσεις των φορέων που περιλάβαμε στην έκθεσή μας, ούτε τώρα. Οι αρχές θα (παραστήσουν πως θα) αντιδράσουν όταν τους υποβληθεί επίσημα αίτημα και μετά θα πουν πως το ερευνούν, πως δεν στοιχειοθετούνται οι καταγγελίες κτλ.
Ποιες είναι οι δυσκολίες στο να χαρτογραφηθεί ακριβώς το τι συμβαίνει στον Έβρο;
Οι ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μεταναστών/προσφύγων έχουν επικεντρωθεί με μόνιμη παρουσία στα νησιά. Ίσως λόγω έλλειψης πόρων, ίσως λόγω του πολύ δυσκολότερου τρόπου δράσης σε μια περιοχή όπου συχνότατα στο όνομα της “εθνικής ασφάλειας” εμποδίζεται -παράνομα- η κίνηση στις επίδικες περιοχές, οι ΜΚΟ είναι απούσες σε μόνιμη βάση στην περιοχή και μόνο με αποστολές από καιρού σε καιρό καταγράφουν όσα γνωρίζουμε. Επίσης, δεδομένου ότι τα θύματα καταλήγουν στην Τουρκία, υπάρχει αδυναμία των τουρκικών ΜΚΟ να συνεργαστούν. Δεν είναι τυχαίο πως τα περισσότερα στοιχεία υπάρχουν από διεθνείς οργανώσεις που δραστηριοποιούνται και στις δύο χώρες.
Τι περιμένετε από την επίτροπο;
Περιμένουμε από την Επίτροπο, στην έκθεσή της για την πρόσφατη επίσκεψή της στην Ελλάδα, να αναφερθεί στις καταγγελίες αυτές και να κάνει αυστηρότερες συστάσεις/προτάσεις στην Ελλάδα. Περιμένουμε επίσης να δώσει η Ελλάδα την άδεια να δημοσιευθεί η έκθεση της Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (CPT) που επισκέφθηκε την Ελλάδα την περασμένη άνοιξη και έχει μεταξύ άλλων καταγράψει 15 συνεντεύξεις θυμάτων. Περιμένουμε στη συνέχεια η CPT να περιλάβει όλα αυτά στην εκτεταμένη επίσκεψη της στην Ελλάδα το 2019. Περιμένουμε τέλος την Επιτροπή του ΟΗΕ κατά των Βασανιστηρίων (CAT) που θα εξετάσει την Ελλάδα στη Γενεύη τον Ιούλιο 2019 να “ανακρίνει” την ελληνική αντιπροσωπεία για όλα αυτά και πολλά άλλα που θα της προτείνουμε και να εκδώσει αυστηρές συστάσεις.
Η Ελλάδα έχει καταδικαστεί πολλές φορές για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το Συμβούλιο της Ευρώπης αλλά και ο ΟΗΕ παρατηρούν συχνά ότι οι ποινές που αφορούν τους αστυνομικούς που αποδεδειγμένα έχουν βασανίσει κρατούμενους είναι τόσο ελαφριές ώστε δεν λειτουργούν αποτρεπτικά. Τι πιστεύεται ότι πρέπει να γίνει;
Έχει ζητηθεί η αλλαγή της νομοθεσίας που δεν θα επιτρέπει για παράδειγμα σε ένα βασανιστή δύο νέων με ηλεκτροσόκ -όπως συνέβη το καλοκαίρι του 2002- να καταδικάζεται 12 χρόνια αργότερα στην “εξοντωτική” ποινή της μη φυλάκισης. Ο αστυνομικός που έκανε χρήση ηλεκτροσόκ σε κρατούμενους τότε απλώς πλήρωσε (στο κράτος, όχι στα θύματα) 250 ευρώ κάθε μήνα επί 36 μήνες. Ποινή με μετατροπή 5 χρόνων φυλάκισης με 5 ευρώ την ημέρα και πληρωμή σε 36 δόσεις. Αλλά καμιά κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται να συμμορφωθεί. Ούτε η ελληνική δικαιοσύνη ενδιαφέρεται, αφού άλλωστε οι καταδικαστικές αποφάσεις ουσιαστικά καταδικάζουν την ελληνική δικαιοσύνη που δεν παραπέμπει σε δίκες, ή αθωώνει, ή τελικά “χαϊδεύει” τους θύτες.
Που βρίσκεται η Ελλάδα σε σχέση με άλλες χώρες σε σχέση με το θέμα;
Με τις τελευταίες εξελίξεις στον Έβρο νομίζω πως η Ελλάδα είναι πια Ευρωπαία πρωταθλήτρια όχι μόνο στην ατιμωρησία και στην περιφρόνηση καταδικαστικών αποφάσεων ή συστάσεων από διεθνή δικαστήρια ή διεθνείς οργανισμούς, όπως μέχρι πρόσφατα λέγαμε, αλλά πλέον και στη χρήση βίας από αστυνομικές και συναφείς αρχές, με πρακτικές που αρχίζουν να μας θυμίζουν την περίοδο της δικτατορίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου