Η θέση Απελή στη Μυτιλήνη είναι γνωστή στους λουόμενους της πόλης καθώς εκεί απολαμβάνουν τα μπάνια όσοι δεν επιθυμούν να πάνε για κολύμπι στην παρακείμενη οργανωμένη πλαζ που διαχειρίζεται ο Δήμος Λέσβου. Το καλοκαίρι που μας πέρασε στο Απελή πήγαιναν για μπάνιο και πρόσφυγες στην πλειοψηφία τους ανήλικα παιδιά που διαμένουν σε δομές της Μυτιλήνης ,δεδομένου, ότι όπως έχω ξαναγράψει απαγορευόταν με διαφόρους τρόπους η είσοδος στην οργανωμένη Πλαζ.
Στο σημείο αυτό κάποιοι άγνωστοι προς το τέλος του καλοκαιριού τοποθέτησαν μια αυθαίρετη, ακαλαίσθητη τσιμεντένια κατασκευή στο σχήμα του σταυρού χωρίς να έχουν πάρει άδεια ούτε από την εκκλησία αλλά ούτε και από την πολεοδομία. Σημειωτέον ότι στο σημείο υπήρχε ήδη από πολλά χρόνια πριν ένα μικρό εκκλησάκι μνήμης αλλά ποτέ κάποιος σταυρός. Προφανώς οι άγνωστοι κατασκευαστές του σταυρού θεώρησαν ότι οι πρόσφυγες όταν το έβλεπαν δεν θα ξαναπήγαιναν εκεί για μπάνιο. Μάλλον τους πέρασαν για βρυκόλακες ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Οι άνθρωποι φυσικά δεν είχαν πρόβλημα με τον σταυρό γιατί γνωρίζουν ότι βρίσκονται σε ¨χριστιανική χώρα¨ και έτσι συνέχισαν τα μπάνια τους στο Απελή. Το γεγονός αυτό εξόργισε ακόμα περισσότερο τους αγνώστους κατασκευαστές που προχώρησαν στο ξήλωμα των ντους. Κάπου εκεί όμως ο καιρός κρύωσε και εκ των πραγμάτων σταμάτησαν και τα μπάνια στη θάλασσα. Οπότε το μέρος έμεινε έρημο με τον σταυρό στην περίοπτη θέση.
Στα μέσα του προηγούμενου μήνα η Κίνηση Συνύπαρξη και Επικοινωνία στο Αιγαίο έδωσε στη δημοσιότητα μια ανακοίνωση με την οποία καλούσε τον Λιμενάρχη και τον Δήμαρχο να εφαρμόσουν τη νομιμότητα επισημαίνοντας χαρακτηριστικά ότι πρέπει «να αποκατασταθεί η αυθαιρεσία και η ακαταλληλότητα ύπαρξης θρησκευτικού συμβόλου σε χώρο λουομένων και η μετατροπή του σε εργαλείο επίδοξων σταυροφόρων καθώς είναι προσβλητική για το σύμβολο του χριστιανισμού, σύμβολο αγάπης και θυσίας και όχι ρατσισμού και μισαλλοδοξίας». Τότε ξεκίνησε η διάδοση από γνωστούς ακραίους κύκλους του νησιού, που εδώ και δυο χρόνια προσπαθούν να δημιουργήσουν ένταση, ότι «ΜΚΟ ζητά το ξήλωμα του σταυρού γιατί ενοχλούνται οι λαθρομετανάστες» με παράλληλη στοχοποίηση της προέδρου της Κίνησης.
Ας έλθουμε όμως και στα γεγονότα των τελευταίων ημερών. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ ,το απόγευμα της Κυριακής στον περιφερειακό δρόμο της Μυτιλήνης και συγκεκριμένα μπροστά σε τσιμεντένιο τοίχο που τις προηγούμενες μέρες άγνωστοι είχαν ζωγραφιστεί μια ελληνική σημαία πραγματοποίησαν συγκέντρωση περί τα 20 άτομα τραγουδώντας τον Εθνικό Ύμνο. Το βράδυ της ίδιας ημέρας ή ξημερώματα της Δευτέρας πάλι άγνωστοι έριξαν τον προαναφερόμενο τσιμεντένιο σταυρό στο Απελή. Αν συνδέονται τα δυο περιστατικά μεταξύ τους δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω.
Γεγονός είναι πάντως ότι το συμβάν του γκρεμίσματος έδωσε αφορμή για να ξεσπάσει ένα κρεσέντο δημοσιευμάτων στο διαδίκτυο. Σαν έτοιμη από καιρό είχαν βγάλει τα συμπεράσματα τους καθώς οι αναφορές για « επίθεση κατά της ορθοδοξίας από αλλόθρησκους και ΜΚΟ που γκρέμισαν τον σταυρό γιατί τους ενοχλούσε» έδιναν κι έπαιρναν. Βέβαια δεν μας είπαν αφού η κίνηση αυτή έγινε από τους «αλλόθρησκους λάθρο που τους ενοχλούσε ο σταυρός» πως είναι δυνατόν να γκρεμίσουν την μεγάλη τσιμεντένια κατασκευή και ν αφήσουν οι μαινόμενοι αλλόθρησκοι άθικτο το μικρό εκκλησάκι που είναι ακριβώς δίπλα.
Επίσης αναρωτιέται κανείς πως είναι δυνατόν απ΄τη μια εκείνοι που δηλώνουν υπερασπιστές της χριστιανικής πίστης και του σταυρού και από την άλλη οι ίδιοι ν αναθεματίζουν καθημερινά εναντίον των προσφύγων σπέρνοντας ρατσιστικό μίσος και δηλητήριο. Προφανώς ξεχνούν ότι σύμφωνα με την βίβλο ο ίδιος ο Ιησούς ήταν πρόσφυγας που για ν αποφύγει την σφαγή από τον αιμοσταγή βασιλιά Ηρώδη κατέφυγε στην μακρινή Αίγυπτο μαζί με την οικογένεια του. Ξένος ήμουν και δεν με δεχτήκατε (Ευαγγέλιο Ματθαίου 25:43).Τελειώνοντας να θυμίσω σ όλους τους όψιμους σύγχρονους σταυροφόρους ένα απόσπασμα από την ομιλία που έκανε Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος Β στις 12 Μαρτίου 2018 στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών. «Ως Χριστιανοί πρέπει να δεχόμαστε τον ξένο και το μετανάστη σαν ευλογία και ως δώρο Θεού. Να αναγνωρίζουμε ότι όλοι έχουμε πλαστεί ως εικόνα του Θεού και έχουμε τα ίδια ανθρώπινα δικαιώματα για ζωή, εργασία, ελευθερία .Να συμπαραστεκόμαστε στον πόνο και στη θλίψη των θυμάτων των διακρίσεων και να προσευχόμαστε οι Εκκλησίες να καλωσορίζουν ανθρώπους από κάθε φυλή, χρώμα και εθνικότητα. Στο πρόσωπο του μετανάστη και του πρόσφυγα συναντούμε το Χριστό».
*Στην φωτό το εκκλησάκι μνήμης με τον σταυρό που έχει μείνει άθικτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου