1ο ΓΕΛ Γέρακα: Οι Παρεμβάσεις για την εθνικιστική επίθεση

Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις Δ.Ε.

Να βάλουμε φραγμό στον εθνικιστικό και φασιστικό εσμό που απειλεί να παρελάσει πάνω στα συντρίμμια των δικαιωμάτων και των ζωών μας

Καταδικάζουμε τις φασιστικές απειλές εναντίον των καθηγητών του 1ου Λυκείου Γέρακα

Τις τελευταίες ημέρες, με αφορμή την απόφαση του συλλόγου του 1ου ΓΕΛ Γέρακα να τιμωρήσει μαθητές για παραβίαση των κανόνων του σχολείου στη διάρκεια της παρέλασης, τα ΜΜΕ και παράγοντες της ακροδεξιάς, της ΝΔ και της Χ.Α. διαμορφώνουν ένα πρωτοφανές κλίμα εθνικιστικής υστερίας και φασιστικών απειλών.

Το σχολείο βάλλεται από «παρελάσεις» εθνικιστών και συνθήματα με χρυσαυγίτικα, νεοναζιστικά σύμβολα (τι ειρωνεία μόλις λίγες ημέρες μετά τις εκδηλώσεις της 28ης Οκτωβρίου).

Εκτυλίσσεται καθημερινή απόπειρα εκφοβισμού των καθηγητών με απειλές κατά της ζωής τους, ενώ γονείς καταγγέλλουν ότι όσοι μαθητές διαφωνούν, προπηλακίζονται.

Την ίδια στιγμή ο βουλευτής της Χ.Α. Χρ. Παππάς κάνει επερώτηση στη Βουλή, μιλώντας για «αριστερό παρακράτος εντός των εκπαιδευτικών δομών» και «επιχείρηση αλλοίωσης της Εθνικής μας Ιστορίας».

Ο αντιπρόεδρος της ΝΔ Άδωνις Γεωργιάδης δηλώνει ότι θα κάνει το ίδιο και η Ραχήλ Μακρή πλειοδοτεί και επιλέγει να ανακοινώσει την υποψηφιότητά της για τη Δημαρχεία Παλλήνης, με τη δήλωση ότι η Κύπρος είναι ελληνική όπως και η Μακεδονία.

Από κοντά εφημερίδες όπως η ακροδεξιά και σκοταδιστική Ελεύθερη Ώρα μέχρι και στελέχη της τοπικής ΔΑΚΕ, σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι ψηφοθηρίας, δηλώνουν ότι η πράξη των μαθητών είναι «αξιέπαινη».

Σε αυτή την παρέλαση εθνικισμού βρήκε ευκαιρία και ξετρύπωσε ακόμα και η νεοναζιστική ΕΣΑ του γνωστού Περίανδρου που έχει καταδικαστεί για την απόπειρα δολοφονίας του αγωνιστή φοιτητή τότε Δημ. Κουσουρή και των συντρόφων του με αφορμή τη συμμετοχή τους στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις ενάντια στο «διαγωνισμό της ντροπής» το 1998.

Τα παραπάνω γεγονότα δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Τα τάγματα εφόδου του εθνικισμού και του φασισμού ξαναβγαίνουν στους δρόμους. Τα φέρνει ξανά στην επιφάνεια η άμπωτη ριζοσπαστικοποίησης του κοινωνικού βυθού που όλο και φουσκώνει σε αντιδραστική κατεύθυνση, σαν συνέπεια της αντιλαϊκής, αντιεκπαιδευτικής πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που ακολουθεί την πεπατημένη των προηγούμενων.

Εκείνο που αποθρασύνει την ακροδεξιά είναι ότι τα μέτρα που κουρελιάζουν τα όνειρα και το μέλλον της νεολαίας και της στερούν ελπίδα, προσδοκίες και ιδανικά υλοποιούνται από μια κυβέρνηση που μιλάει στο όνομα της «Αριστεράς». Η διαρκής λιτότητα, η φτώχεια και το χτύπημα μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων, η ανάπτυξη με καύσιμη ύλη τη νεολαία και τους εργαζόμενους –που στο όνομά της ορκίζονται κυβέρνηση και αντιπολίτευση- εγκαινιάζουν την κανονικότητα της μεταμνημονιακής περιόδου, αυτής που ακολουθεί των μνημονίων που ψήφισαν. Αυτό είναι το καλύτερο λίπασμα στο έδαφος του εθνικισμού και της ρατσιστικής έξαρσης.

Αυτή η κυβέρνηση όχι απλά επανέφερε το σύνθημα «Ανήκομεν εις τη Δύση» των προηγούμενων ΝΔ – ΠΑΣΟΚαλλά δήλωσε ότι μοιράζεται κοινές αξίες με τις ΗΠΑ του Τραμπ. Εντάσσεται πλήρως στα επικίνδυνα τυχοδιωκτικά σχέδια των ΗΠΑ και της ΕΕ για τη μονιμοποίηση της ευρωΝΑΤΟϊκής παρουσίας και την ενσωμάτωση των Βαλκανίων σε αυτά, με συμφωνίες του τύπου Τσίπρα – Ζάεφ, αλλά και με τον αντιδραστικό άξονα με Κύπρο, Ισραήλ, Αίγυπτο για την απρόσκοπτη εκμετάλλευση του Αιγαίου από τις πολυεθνικές.

Την ίδια στιγμή συνεχίζεται η αντιπροσφυγική- αντιμεταναστευτική πολιτική πνιγμών, απελάσεων, φυλακίσεων και εγκλεισμού των θυμάτων της φτώχειας και του πολέμου που εφαρμόζει η ελληνική κυβέρνηση στοιχισμένη με τη ρατσιστική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας. Όλος ο δημόσιος και παραγωγικός πλούτος της χώρας εκχωρείται για εκμετάλλευση στο κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, υποδαυλίζουν ακραίους εθνικισμούς μεταξύ των λαών, προετοιμάζοντας τη νέα γενιά «κρέας για τα κανόνια τους».

Τελευταία ο εθνικισμός αποκτά ιδιαίτερα επιθετικό και άκρως αντιδραστικό χαρακτήρα, ενισχυόμενος από αστικά συμφέροντα, την Εκκλησία, διάφορα «μακεδονικά» κέντρα, τροφοδοτείται από ΝΔ, ακροδεξιά, ΑΝΕΛ, αποτελεί εκτροφείο φασιστικών, ρατσιστικών και ακροδεξιών ρευμάτων. Βρίσκουν το θράσος και μιλάνε μια ψεύτικη αντισυστημική γλώσσα οι απόντες από τους αγώνες του λαού και της νεολαίας για μόρφωση, δουλειά, ελευθερία.

Η επικίνδυνη ρητορική, τα εθνικιστικά συλλαλητήρια, η αξιοποίηση κάθε λογής γεγονότος γίνεται στην κατεύθυνση να δυναμιτιστεί το κλίμα της ειρηνικής συμβίωσης των λαών και αποτελούν πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη εχθρότητας ανάμεσα στους γειτονικούς λαούς με απρόβλεπτα δυσάρεστες συνέπειες.

Κι όλα αυτά όταν πέντε χρόνια τώρα οι φονιάδες του Παύλου Φύσσα κυκλοφορούν ελεύθεροι, η καταδίκης της ΧΑ ως εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης, και το κλείσιμο των γραφείων-ορμητηρίων της σε κάθε πόλη και γειτονιά παραμένει ζητούμενο.

Στις σημερινές συνθήκες είναι επιτακτικά αναγκαίο να αναπτύξουμε στο μέγιστο τις αντιστάσεις μας ενάντια στον εθνικισμό και το φασισμό. Αναπτύσσοντας τον αγώνα για «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία, Δημοκρατία» ξανά. Στο πεδίο που η νέα γενιά θα διεκδικεί και θα νικά για τα δικαιώματα της και θα στέκεται όρθια, θα αποκτά και την πραγματική της ελευθερία, από τους «προστάτες» που τη στέλνουν στο θάνατο. Με ένα μαζικό ανατρεπτικό και ενωτικό, αντιπολεμικό, αντιιμπεριαλιστικό, αντιεθνικιστικό και διεθνιστικό κίνημα θα αγωνιστούμε για την ειρηνική συμβίωση των λαών, ενάντια στα σχέδια και τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού, των αστικών τάξεων και του εθνικισμού.

Ιδιαίτερα οι μαχόμενοι εκπαιδευτικοί έχουν ξεχωριστή ευθύνη και ρόλο στη διαμόρφωση της αντιφασιστικής συνείδησης στη νεολαία απέναντι στα νέα «τάγματα εφόδου» που στήνει η ΧΑ.Δουλεύοντας τη μνήμη, την ιστορία και την αλληλεγγύη των ανθρώπων, για να γυρίσουν την πλάτη σε αυτούς που υμνούν το δωσιλογισμό και την προδοσία του ελληνικού λαού στην Κατοχή που ζητάνε παραίτηση από την ελευθερία και τυφλή υπακοή στους ελεεινούς υπόδικους φυρερίσκους.

Θυμίζοντας ότι η προηγούμενη φορά που υλοποιήθηκε το πρόγραμμα της ΧΑ, του εθνικισμού και του φασισμού ήταν όταν η χώρα μας και όλη η Ευρώπη γέμισε από τα εκατομμύρια θύματα, ερείπια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ρίχνοντας αγωνιστικό φως στην ανάγκη των νέων παιδιών να μείνουν όρθια και με αυτοπεποίθηση να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, απέναντι στο τέλος των προσδοκιών και στα διάφορα Τ.Ι.Ν.Α. που τους προτείνουν όλοι οι εκπρόσωποι του συστήματος. Αυτή είναι η μεγαλύτερη παιδαγωγική πράξη που οφείλουμε στη νέα γενιά.