Tο Ελληνικό Κράτος, παράλληλα με την επιτυχημένη καπιταλιστική αναδιάρθρωση των τελευταίων 10 ετών κατάφερε να ανανεώσει δόγματα και τεχνικές άμυνας/ασφάλειας εναντίων εσωτερικών ασύμμετρων απειλών και να αναβαθμίσει την πολεμική του μηχανή, συμμετέχοντας σε δεκάδες ευρωνατοϊκές ασκήσεις από το κέρας της Αφρικής, μέχρι το Μάλι και το Αφγανιστάν.
Η διάθεση βάσεων για το βομβαρδισμό της Συρίας και η ανάληψη από το ίδιο της ευθύνης αεράμυνας άλλων βαλκανικών χωρών, εντάσσεται στη γενικότερη πρόθεσή του να αναλάβει εκ νέου τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο ζωτικό οικονομικό χώρο της Β. Αφρικής,Μ. Ανατολής, Βαλκανικής ενδοχώρας και Αν. Μεσογείου. Τα οικονομικά γεωστρατηγικά οφέλη που θα προκύψουν από τον έλεγχο των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο, το ωθούν σε επεκτατικές κινήσεις στο Αιγαίο, αξιοποιώντας και τις γεωστρατηγικές συμμαχίες του με Αίγυπτο-Κύπρο-Ισραήλ. Η αναφορά στα «νόμιμα δικαιώματά» του σε ΑΟΖ, έρχεται μετά μια μονομερώς μεταφραζόμενη θεώρηση του «Δικαίου της Θάλασσας», την ίδια ώρα που έχει επεκτείνει πάλι μονομερώς την κυριαρχία του στον αέρα, αποκαλώντας την όποια αντίδραση «τουρκικές παραβιάσεις» και «προκλητικότητα» στα δελτία των 8.
Η διάθεση βάσεων για το βομβαρδισμό της Συρίας και η ανάληψη από το ίδιο της ευθύνης αεράμυνας άλλων βαλκανικών χωρών, εντάσσεται στη γενικότερη πρόθεσή του να αναλάβει εκ νέου τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο ζωτικό οικονομικό χώρο της Β. Αφρικής,Μ. Ανατολής, Βαλκανικής ενδοχώρας και Αν. Μεσογείου. Τα οικονομικά γεωστρατηγικά οφέλη που θα προκύψουν από τον έλεγχο των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο, το ωθούν σε επεκτατικές κινήσεις στο Αιγαίο, αξιοποιώντας και τις γεωστρατηγικές συμμαχίες του με Αίγυπτο-Κύπρο-Ισραήλ. Η αναφορά στα «νόμιμα δικαιώματά» του σε ΑΟΖ, έρχεται μετά μια μονομερώς μεταφραζόμενη θεώρηση του «Δικαίου της Θάλασσας», την ίδια ώρα που έχει επεκτείνει πάλι μονομερώς την κυριαρχία του στον αέρα, αποκαλώντας την όποια αντίδραση «τουρκικές παραβιάσεις» και «προκλητικότητα» στα δελτία των 8.
Για να μπορέσει να επιτευχθεί η εξωτερική επιθετικότητα, απαιτείται η εμπέδωση μιας εθνικής ενότητας η οποία τρέφει τον ελληνικό εθνικισμό και προωθεί την απομάκρυνση περιττών ή «εν δυνάμει εχθρικών» πληθυσμών. Την ίδια ώρα που πρόσφυγες και μετανάστ(ρι)ες πνίγονται στο Αιγαίο και τον Έβρο ή εγκλείονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ηρωοποιείται ο Κατσίφας, γίνονται καταλήψεις σε σχολεία για «εθνικά θέματα» και Λέσχες Εφέδρων παρελαύνουν, κάνοντας το μιλιταρισμό και τον εκφασισμό καθημερινά φαινόμενα.
Ωστόσο, ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός, συνυπάρχει με την διακρατική συνεργασία Ελλάδας Τουρκίας στα πλαίσια του κοινού Πολέμου ενάντια στην Τρομοκρατία, του ΝΑΤΟ, και των ενεργειακών projects. Ο πόλεμος εναντίον των προσφύγων, των μεταναστ(ρι)ών, των κοινωνικών αγωνιστ(ρι)ών, και των καταπιεσμένων φέρνει τις αστικές τάξεις εκατέρωθεν του Αιγαίου σε πλήρη συμφωνία.
ΠΑΡ, 30 ΝΟΕΜ ΣΤΙΣ 7 Μ.Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου