Διαβάζουμε στα δημοσιεύματα:
"Ο άνδρας που σκότωσε δώδεκα ανθρώπους μέσα σε ένα μπαρ στο προάστιο Θάουζαντ Όουκς του Λος Άντζελες ήταν ένας πρώην πεζοναύτης, γνωστός στις αστυνομικές αρχές της περιοχής για την εμπλοκή του σε διάφορα μικροεπεισόδια τα τελευταία χρόνια.
Ο ύποπτος, που αυτοκτόνησε μετά την πράξη του, ονομαζόταν Ίαν Ντέιβιντ Λονγκ και ήταν 28 ετών, σύμφωνα με τον σερίφη της κομητείας Βεντούρα, Τζεφ Ντιν. “Δεν γνωρίζουμε ποια ήταν τα κίνητρά του” είπε ο σερίφης, διευκρινίζοντας ότι “δεν υπάρχει καμία ένδειξη” ότι ήθελε να βλάψει συγκεκριμένα τους εργαζόμενους στο μπαρ.
Ο σερίφης αποκάλυψε ότι η υπηρεσία του είχε “πολλές επαφές” με τον Λονγκ τα τελευταία χρόνια. Τον Ιανουάριο του 2015 ο βετεράνος πεζοναύτης είχε δεχτεί επίθεση σε ένα άλλο μπαρ ενώ παλαιότερα είχε εμπλακεί σε ένα τροχαίο ατύχημα. Τον περασμένο Απρίλιο, αστυνομικοί πήγαν στο σπίτι του, έπειτα από κλήση που έλαβαν, συζήτησαν μαζί του και, διαπιστώνοντας ότι η συμπεριφορά του ήταν αλλοπρόσαλλη, κάλεσαν ψυχολόγους να τον εξετάσουν. Τελικά όμως οι αρχές δεν βρήκαν κανένα λόγο για να τον συλλάβουν ή να διατάξουν την εισαγωγή του σε ψυχιατρική κλινική και τον άφησαν στο σπίτι του.
Η αστυνομία, σύμφωνα πάντα με τον σερίφη, είχε την εντύπωση ότι ο Λονγκ έπασχε κατά πάσα πιθανότατα από μετατραυματικό στρες.
Ο δράστης ήταν οπλισμένος με ένα Glock 21 των 45 χιλιοστών, που είχε αγοράσει νόμιμα. Πολλοί αυτόπτες μάρτυρες είπαν ότι έριχνε και καπνογόνα κατά τη διάρκεια της επίθεσης, όμως ο σερίφης δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσει αυτήν την πληροφορία.
Το συγκεκριμένο μπαρ οργάνωνε φοιτητικές βραδιές κάθε Τετάρτη. Τα περισσότερα θύματα είναι ηλικίας από 21 έως 26 ετών".
Από τη Φλόριντα μέχρι το Παρίσι και τον Καναδά ο πόλεμος επιστρέφει στις καπιταλιστικές μητροπόλεις και από τους ίδιους τους Στρατούς σας
Tο γαλλικό σατιρικό περιοδικό Charlie Hebdo "τίμησε" με ένα ακραίο Ισλαμοφοβικό σκίτσο την 2η επέτειο από την τρομοκρατική επίθεση στα γραφεία του, η οποία είχε ως αποτέλεσμα 12 κορυφαίοι σκιτσογράφοι και εργαζόμενοι στο έντυπο να σκοτωθούν.
Στο εξώφυλλο του τεύχους το περιοδικό εικονίζει έναν γελαστό άνδρα να αναφωνεί «2017, επιτέλους το τέλος του τούνελ» κοιτώντας όμως μέσα στην κάννη του όπλου ενός γενειοφόρου τζιχαντιστή.
Το εξώφυλλο φιλοτεχνήθηκε από έναν από τους νεότερους καλλιτέχνες του περιοδικού, το αποκαλούμενο Foolz ουσιαστικά βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος με την τρομουστερία που επιβάλλουν η Ε.Ε., οι κυβερνήσεις και τα καθεστωτικά ΜΜΕ, ανοίγοντας το δρόμο στους ακροδεξιούς και τους Φασίστες όπως Λεπέν και Χρυσή Αυγή, στρατιωτικοποιώντας τις κοινωνίες, εκτοξεύοντας τα κέρδη των πολεμικών βιομηχανιών και ασφάλειας, δένοντας τους λαούς με τρομονόμους, εξαφανίζοντας λαϊκές ελευθερίες και δικαιώματα.
Όπως προπαγάνδιζαν τα καθεστωτικά ΜΜΕ "Η τρομοκρατία «σκίασε» τις λαμπερές γιορτές για την Πρωτοχρονιά στην Ευρώπη.
Δρακόντεια ήταν τα μέτρα που ελήφθησαν ενάντια στην τρομοκρατία σε όλες σχεδόν οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και οι μεγάλες πόλεις στην Ευρώπη, ενόψει των εορταστικών εκδηλώσεων της Πρωτοχρονιάς. Στις κεντρικές πλατείες σηκώθηκαν τσιμεντένιοι φράχτες ενώ εντάθηκαν οι περιπολίες των αστυνομικών δυνάμεων και του στρατού στους κεντρικούς τρόπους.
Στη Γαλλία, περισσότεροι από 100.000 αστυνομικοί και στρατιώτες κινητοποιήθηκαν σε όλη τη χώρα για να αντιμετωπίσουν ενδεχόμενη τζιχαντιστική απειλή.
Όμως το χτύπημα τελικά δεν ήρθε από την μουσουλμανική τρομοκρατία, αλλά εκδηλώθηκε από τον ίδιο τον Στρατό.
Ένας πρώην στρατιώτης, που υπέφερε από μετατραυματικό στρες, σκότωσε τη σύζυγο του, τη μικρή του κόρη και τη μητέρα του πριν αυτοκτονήσει, ανακοίνωσε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Νέας Σκωτίας στον ανατολικό Καναδά. Ο 33χρονος –που διετέλεσε μέλος του καναδικού στρατού και υπηρέτησε μεταξύ άλλων στο Αφγανιστάν– πυροβόλησε και σκότωσε την 31χρονη γυναίκα του, την 10 ετών κόρη του και την 52χρονη μητέρα του, πριν διαπράξει αυτοχειρία. Ο άνδρας αποστρατεύτηκε το 2015 και υπέφερε από μετατραυματικό στρες, ενώ αναζητούσε βοήθεια για να αντιμετωπίσει την ψυχική του διαταραχή, δήλωσε η θεία του σε τοπικά μέσα ενημέρωσης.
Έπειτα από αρκετές αυτοκτονίες μελών των ενόπλων δυνάμεων του Καναδά, η κυβέρνηση δημιούργησε το 2014 μια βάση δεδομένων για να παρακολουθεί την ψυχική υγεία των στρατιωτικών, ώστε το υπουργείο Άμυνας να «κατανοήσει καλύτερα το γενικότερο βάρος των ψυχικών διαταραχών στα μέλη των ενόπλων δυνάμεων».
Στις 6/1/2017, ένας στρατιώτης, ο Εστεμπάν Σαντιάγο, 26 ετών, βετεράνος του πολέμου στο Ιράκ, έβγαλε όπλο από τις αποσκευές του, που είχαν περάσει από τον έλεγχο και άνοιξε πυρ εναντίον πλήθους που βρισκόταν συγκεντρωμένο στο σημείο παραλαβής αποσκευών στο αεροδρόμιο Φορτ Λόντερντεϊλ της Φλόριντα, με αποτέλεσμα να σκοτώσει πέντε ανθρώπους.
Τοπικός αξιωματούχος της αστυνομίας ανέφερε στον λογαριασμό του στο Twitter ότι ο Σαντιάγο πήγε σε τουαλέτα για να γεμίσει το όπλο του και όταν βγήκε άρχισε να πυροβολεί. Αυτόπτες μάρτυρες δήλωσαν στο τηλεοπτικό δίκτυο MSNBC ότι σταμάτησε μόνο όταν του τέλειωσαν οι σφαίρες, οπότε και παραδόθηκε στην αστυνομία. Βίντεο το οποίο τραβήχτηκε από το κινητό τηλέφωνο αυτόπτη μάρτυρα δείχνει τους ταξιδιώτες να γονατίζουν και να σπεύδουν να βοηθήσουν τα θύματα του δράστη που κείτονται στο πάτωμα, δίπλα από ένα καρουσέλ. Τουλάχιστον δύο από τα θύματα φαίνονται αιμόφυρτα, με τραύματα στο κεφάλι. Ο δράστης, ο οποίος φορούσε ένα μπλουζάκι Star Wars, παρέμεινε σιωπηλός καθ’ όλη τη διάρκεια του περιστατικού, όπως είπαν αυτόπτες μάρτυρες.
Ο 26χρονος είχε πει στους πράκτορες του FBI ότι η αμερικανική υπηρεσία Πληροφοριών ελέγχει το μυαλό του και του ζητά να παρακολουθεί βίντεο του Ισλαμικού Κράτους.Ουσιαστικά και αν αληθεύουν οι καταγγελίες, πρόκειται για μια προσπάθεια διαχείρισης από την ΣΙΑ, ώστε να αποκρύψει τα πραγματικά αίτια και να συντηρήσει το κλίμα τρομοϋστερίας και Ισλαμοφοβίας!
Ο δράστης υπηρέτησε από το 2007 ως το 2016 στην Εθνοφρουρά του Πουέρτο Ρίκο και της Αλάσκα, ενώ είχε σταλεί στο Ιράκ από το 2010 ως το 2011, σύμφωνα με το Πεντάγωνο.
Τα όπλα επιτρέπονται στα αεροπλάνα στις ΗΠΑ και είναι κάτι συνηθισμένο, με την προϋπόθεση ότι οι κάτοχοί τους να κρατούν κλειδωμένα σε μια σκληρή θήκη και τα περνούν από τον έλεγχο των αποσκευών. Οι σφαίρες απαγορεύεται να μεταφέρονται στις αποσκευές χειρός, όμως επιτρέπονται στις βαλίτσες οι οποίες περνούν από έλεγχο.
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΕΞΑΓΕΤΑΙ ΣΕ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ-ΑΦΡΙΚΗ-ΒΑΛΚΑΝΙΑ, ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΙΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ. ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΚΟΣ, ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΑΙΜΑ-ΚΕΡΔΗ!
Ουσιαστικά, όσοι πάρουν μέρος σε ένα πόλεμο καταστρέφονται τόσο σωματικά, όσο πνευματικά και ψυχικά. Στο Πόλεμο των Φώκλαντ ήταν περισσότεροι οι Βρετανοί Μισθοφόροι μετά τις μάχες, από τα θύματα κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης. Το Σύνδρομο του Κόλπου άφησε και αφήνει πίσω του δεκάδες χιλιάδες νεκρούς στον Αμερικάνικο Στρατό και μάλιστα από φίλια πυρά.
Αν και η προπαγάνδα μένει στον προβαλλόμενο φόβο από την επιστροφή των Ευρωπαίων μαχητών του ISIS, αποδεικνύεται ότι οι Μισθοφόροι των δυτικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων -όπως συμβαίνει φυσικά και με τους Ρώσους συναδέλφους τους- είναι βραδυφλεγείς βόμβες. 'Ένας τεράστιος κίνδυνος για τον ίδιο τους τον εαυτό, τις οικογένειες και τους φίλους, αλλά όπως αποδεικνύει το δραματικό περιστατικό στη Φλόριντα, όχι μόνο!
Είναι ένας πόλεμος μεταξύ φτωχών, αφού από εκεί στρατολογούνται, από το κοινωνικό περιθώριο και τα γκέτο στρατολογούνται τόσο οι μουσουλμάνοι μαχητές, όσο και οι Μισθοφόροι των δυνάμεων Καταστολής και Πολέμου!
Όπως όμως θα περιγράψουμε είναι ένας πόλεμος που με κάθε τρόπο παράγει Κέδρος!
Επιλέγουμε να παρουσιάσουμε μια διαφορετική πτυχή του πολέμου την εποχή του ολοκληρωτικού καπιταλισμού. Επισημαίνεται πλέον από τον ίδιο τον Αμερικανικό Στρατό πιο πολλοί αυτοκτονούν παρά σκοτώνονται στον πόλεμο.
Αν και η προπαγάνδα μένει στον προβαλλόμενο φόβο από την επιστροφή των Ευρωπαίων μαχητών του ISIS, αποδεικνύεται ότι οι Μισθοφόροι των δυτικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων -όπως συμβαίνει φυσικά και με τους Ρώσους συναδέλφους τους- είναι βραδυφλεγείς βόμβες. 'Ένας τεράστιος κίνδυνος για τον ίδιο τους τον εαυτό, τις οικογένειες και τους φίλους, αλλά όπως αποδεικνύει το δραματικό περιστατικό στη Φλόριντα, όχι μόνο!
Είναι ένας πόλεμος μεταξύ φτωχών, αφού από εκεί στρατολογούνται, από το κοινωνικό περιθώριο και τα γκέτο στρατολογούνται τόσο οι μουσουλμάνοι μαχητές, όσο και οι Μισθοφόροι των δυνάμεων Καταστολής και Πολέμου!
Όπως όμως θα περιγράψουμε είναι ένας πόλεμος που με κάθε τρόπο παράγει Κέδρος!
Επιλέγουμε να παρουσιάσουμε μια διαφορετική πτυχή του πολέμου την εποχή του ολοκληρωτικού καπιταλισμού. Επισημαίνεται πλέον από τον ίδιο τον Αμερικανικό Στρατό πιο πολλοί αυτοκτονούν παρά σκοτώνονται στον πόλεμο.
349 Αμερικανοί στρατιώτες έβαλαν τέλος στη ζωή τους το 2012. Παρουσιάζοντας αύξηση 15% σε σχέση με το 2011, οι αυτοκτονίες του 2012 φθάνουν τις 349, επίπεδο-ρεκόρ, αν μάλιστα συγκριθούν και με τους θανάτους στρατιωτών σε επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν την ίδια περίοδο, που δεν ξεπερνούν τους 295. Συγκεκριμένα για το 2012 καταγράφηκαν στο Στρατό Ξηράς 182 αυτοκτονίες, στους Πεζοναύτες 48, στο Πολεμικό Ναυτικό 60 περιστατικά και στην Αεροπορία 59. Σύμφωνα με τις σχετικές εκθέσεις, που δημοσιεύονται από το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας, το 2011 και το 2010 σημειώθηκαν αντίστοιχα 301 και 295 αυτοκτονίες.
Επειδή όμως το πρώτο που πάει το μυαλό μας όταν ακούμε τη λέξη πόλεμος είναι οι εξοπλισμοί, κρίνουμε σκόπιμο να παρακολουθήσουμε μια άλλη διάσταση των σύγχρονων Στρατών και της βιομηχανίας που τους ακολουθεί. Μια βιομηχανία που ανθεί και παράγει σοβαρά κέρδη.
«ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΜΕΤΑΤΡΑΥΜΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΕΣ»: ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ http://gr.cchr.org/documentaries/the-hidden-enemy/ptsd-pathologizing-war-to-sell-drugs.html
Οι εμφανείς επιπτώσεις της πίεσης στη μάχη έχουν αναφερθεί από συγγραφείς από τα αρχαία χρόνια.
Σε πιο πρόσφατους πολέμους, το έλεγαν «καρδιά του στρατιώτη», «κόπωση μάχης» και «σοκ οβίδων». Όπως και να το πει κανείς, εδώ και αιώνες οι στρατοί έχουν αναγνωρίσει ότι μερικές φορές η φρίκη του πολέμου καταβάλλει τους στρατιώτες σχεδόν τελείως.
Οι εμφανείς επιπτώσεις της πίεσης στη μάχη έχουν αναφερθεί από συγγραφείς από τα αρχαία χρόνια.
Σε πιο πρόσφατους πολέμους, το έλεγαν «καρδιά του στρατιώτη», «κόπωση μάχης» και «σοκ οβίδων». Όπως και να το πει κανείς, εδώ και αιώνες οι στρατοί έχουν αναγνωρίσει ότι μερικές φορές η φρίκη του πολέμου καταβάλλει τους στρατιώτες σχεδόν τελείως.
Το εν ενεργεία στρατιωτικό προσωπικό τού σήμερα αντιμετωπίζει πολύωρες, εξαντλητικές αποστολές, καθώς και εκτεταμένες περιόδους μακριά από τους αγαπημένους του. Κι όταν βιώνουν ψυχικά ή συναισθηματικά προβλήματα, αμφισβητούν την πραγματικότητα. Αλλά όπου και να στραφούν για βοήθεια, στον σημερινό στρατό συχνά παραπέμπονται κατ’ ευθείαν στον ψυχίατρο. Και αυτό συνήθως οδηγεί σε μια ψυχιατρική ταμπέλα – σε μια «διάγνωση», η οποία δεν μπορεί να ελεγχθεί από οποιαδήποτε αιματολογική εξέταση, ακτίνες Χ ή σάρωση του εγκεφάλου.
Επειδή δεν υπάρχουν εξετάσεις που μπορούν να προσδιορίσουν οποιοδήποτε σωματικό λάθος, οι ψυχίατροι δεν ξέρουν τι να θεραπεύσουν, και εξαιτίας αυτού, η ψυχιατρική θεραπεία είναι κυρίως εικασία με πολύ λίγη πραγματική επιστήμη. Αυτό δεν έχει σταματήσει τους ψυχίατρους από το να στιγματίζουν χιλιάδες άντρες και γυναίκες με την ταμπέλα του «ψυχικά ασθενή» και να τους χορηγούν πανίσχυρα κοκτέιλ ψυχοτρόπων φαρμάκων.
Έχουν ξεφύγει τόσο, που το Πεντάγωνο των ΗΠΑ ξοδεύει τώρα 2 δις δολάρια τον χρόνο για την ψυχική υγεία και μόνο. Και ο προϋπολογισμός για την ψυχική υγεία της Διοίκησης Βετεράνων έχει εκτοξευθεί από λιγότερο από 3 δισεκατομμύρια δολάρια το 2007 σε σχεδόν 7 δισεκατομμύρια δολάρια το 2014.
Τεράστια ποσά για να δαπανώνται σε ένα επάγγελμα που ούτε με μικροσκόπιο δε βρίσκει αποδείξεις για «ψυχικές διαταραχές».
Η παντελής έλλειψη επιστήμης της ψυχιατρικής φαίνεται στην περίπτωση της ψυχιατρικής διάγνωσης «Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες» ή PTSD. Όταν οι ψυχίατροι εισήγαγαν αυτή τη διάγνωση, βασίστηκαν σε αντιδράσεις που παρουσίαζαν άτομα με διαταραχές, οι οποίες όμως ήταν αναμενόμενη αντίδραση σε κάποια κακή ή ιδιαίτερα πιεστική εμπειρία, και στη συνέχεια ισχυρίστηκαν χωρίς να έχουν στοιχεία γι’ αυτό ότι επρόκειτο για κάποια «ψυχική διαταραχή» κι έτσι επωφελήθηκαν από αυτό. Το 1980, μια ομάδα ψυχιάτρων ψήφισαν για να έχουν αυτό που παρατίθενται στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των Ψυχικών Διαταραχών (DSM), σήμερα έναν όγκο 943 σελίδων, επίσης γνωστό ως η «Βίβλος Τιμολόγησης» της Ένωσης Αμερικανών Ψυχιάτρων. Τώρα, όντας σε θέση να τιμολογούν την κυβέρνηση και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες για τη θεραπεία της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες, οι ψυχίατροι στα χρόνια που ακολούθησαν ήταν σε θέση να βγάλουν εκατομμύρια – χωρίς καμία ιδέα για την αιτία ή τη θεραπεία του.
Φυσικά, όταν δεν γνωρίζεις την αιτία ή τη θεραπεία, η θεραπεία μπορεί να είναι μακροχρόνια και πολύ δαπανηρή. Μεταξύ αυτού και του αυξανόμενου αριθμού των βετεράνων που διαγιγνώσκονται με αυτή τη νόσο φάντασμα, η βιομηχανία της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες καταναλώνει σταθερά αυξανόμενες ποσότητες κυβερνητικών πόρων. Μόνο το 2005, το 13% του συνολικού κόστους της Διοίκησης των Βετεράνων για την ψυχική υγεία, ή 274 εκατομμύρια δολάρια, δαπανήθηκαν για τη θεραπεία της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες, μεγάλο μέρος των οποίων μεταφέρθηκε στα ταχέως αναπτυσσόμενα ταμεία της ψυχο-φαρμακευτικής βιομηχανίας. Σήμερα, περίπου το 80% των βετεράνων λαμβάνουν την ταμπέλα της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες και λαμβάνουν ψυχοτρόπα φάρμακα. Στο 89% αυτών δίνονται αντικαταθλιπτικά, με το 34% να λαμβάνει θεραπεία με αντιψυχωσικά – φάρμακα τόσο ισχυρά που προορίζονται μόνο για τις πιο σοβαρές διαταραχές. Από το 2001, υπήρξαν περισσότερες από 150 διαφορετικές προειδοποιήσεις από διεθνείς φορείς υγείας σε όλο τον κόσμο σχετικά με τα φάρμακα και εκδόθηκαν μελέτες για τις επικίνδυνες –συχνά θανατηφόρες συνέπειες– των ψυχοτρόπων φαρμάκων, όπως αυτά.
Αλλά οι ψυχίατροι δεν βγάζουν μόνο εκατομμύρια από τη διάγνωση και τη θεραπεία της «Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες» – επίσης διεξάγουν έρευνα για τα φάρμακα, προσπαθώντας να αμβλύνουν χημικά τις ανεπιθύμητες αντιδράσεις στον πόλεμο. Αυτό είναι πάρα πολλά λεφτά – μόνο ένα τμήμα του στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών έχει δαπανήσει σχεδόν 300 εκατομμύρια δολάρια για την έρευνα της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες από το 2006.
Μέρος της ταχείας επέκτασης της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες οφείλεται στα ολοένα και πιο χαλαρά διαγνωστικά πρότυπα. Μετά την εισαγωγή της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες στο βιβλίο της ψυχιατρικής με τις ψυχικές διαταραχές, οι ορισμοί για το ποιες προϋποθέσεις θα πρέπει να πληρούνται για να διαγνωστεί κάποιος με Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες έχουν γίνει πιο ήπιες, ευρύτερες και πολύ πιο γενικές.
Σήμερα, η διάγνωση της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες δεν γίνεται μόνο σε στρατιώτες και βετεράνους για τα ψυχικά τραύματα του πολέμου, αλλά έχει γίνει μια ετικέτα «γενικής χρήσης» για όποιον –στρατιωτικό ή πολίτη– βιώνει μια ανεπιθύμητη αντίδραση σε ένα οδυνηρό γεγονός. Το αποτέλεσμα: δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι, με απόλυτα φυσιολογική αντίδραση σε κάποια καταστροφή, τώρα διαγιγνώσκονται με κάποια ψυχική διαταραχή.
Επειδή δεν υπάρχουν εξετάσεις που μπορούν να προσδιορίσουν οποιοδήποτε σωματικό λάθος, οι ψυχίατροι δεν ξέρουν τι να θεραπεύσουν, και εξαιτίας αυτού, η ψυχιατρική θεραπεία είναι κυρίως εικασία με πολύ λίγη πραγματική επιστήμη. Αυτό δεν έχει σταματήσει τους ψυχίατρους από το να στιγματίζουν χιλιάδες άντρες και γυναίκες με την ταμπέλα του «ψυχικά ασθενή» και να τους χορηγούν πανίσχυρα κοκτέιλ ψυχοτρόπων φαρμάκων.
Έχουν ξεφύγει τόσο, που το Πεντάγωνο των ΗΠΑ ξοδεύει τώρα 2 δις δολάρια τον χρόνο για την ψυχική υγεία και μόνο. Και ο προϋπολογισμός για την ψυχική υγεία της Διοίκησης Βετεράνων έχει εκτοξευθεί από λιγότερο από 3 δισεκατομμύρια δολάρια το 2007 σε σχεδόν 7 δισεκατομμύρια δολάρια το 2014.
Τεράστια ποσά για να δαπανώνται σε ένα επάγγελμα που ούτε με μικροσκόπιο δε βρίσκει αποδείξεις για «ψυχικές διαταραχές».
Η παντελής έλλειψη επιστήμης της ψυχιατρικής φαίνεται στην περίπτωση της ψυχιατρικής διάγνωσης «Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες» ή PTSD. Όταν οι ψυχίατροι εισήγαγαν αυτή τη διάγνωση, βασίστηκαν σε αντιδράσεις που παρουσίαζαν άτομα με διαταραχές, οι οποίες όμως ήταν αναμενόμενη αντίδραση σε κάποια κακή ή ιδιαίτερα πιεστική εμπειρία, και στη συνέχεια ισχυρίστηκαν χωρίς να έχουν στοιχεία γι’ αυτό ότι επρόκειτο για κάποια «ψυχική διαταραχή» κι έτσι επωφελήθηκαν από αυτό. Το 1980, μια ομάδα ψυχιάτρων ψήφισαν για να έχουν αυτό που παρατίθενται στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των Ψυχικών Διαταραχών (DSM), σήμερα έναν όγκο 943 σελίδων, επίσης γνωστό ως η «Βίβλος Τιμολόγησης» της Ένωσης Αμερικανών Ψυχιάτρων. Τώρα, όντας σε θέση να τιμολογούν την κυβέρνηση και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες για τη θεραπεία της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες, οι ψυχίατροι στα χρόνια που ακολούθησαν ήταν σε θέση να βγάλουν εκατομμύρια – χωρίς καμία ιδέα για την αιτία ή τη θεραπεία του.
Φυσικά, όταν δεν γνωρίζεις την αιτία ή τη θεραπεία, η θεραπεία μπορεί να είναι μακροχρόνια και πολύ δαπανηρή. Μεταξύ αυτού και του αυξανόμενου αριθμού των βετεράνων που διαγιγνώσκονται με αυτή τη νόσο φάντασμα, η βιομηχανία της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες καταναλώνει σταθερά αυξανόμενες ποσότητες κυβερνητικών πόρων. Μόνο το 2005, το 13% του συνολικού κόστους της Διοίκησης των Βετεράνων για την ψυχική υγεία, ή 274 εκατομμύρια δολάρια, δαπανήθηκαν για τη θεραπεία της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες, μεγάλο μέρος των οποίων μεταφέρθηκε στα ταχέως αναπτυσσόμενα ταμεία της ψυχο-φαρμακευτικής βιομηχανίας. Σήμερα, περίπου το 80% των βετεράνων λαμβάνουν την ταμπέλα της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες και λαμβάνουν ψυχοτρόπα φάρμακα. Στο 89% αυτών δίνονται αντικαταθλιπτικά, με το 34% να λαμβάνει θεραπεία με αντιψυχωσικά – φάρμακα τόσο ισχυρά που προορίζονται μόνο για τις πιο σοβαρές διαταραχές. Από το 2001, υπήρξαν περισσότερες από 150 διαφορετικές προειδοποιήσεις από διεθνείς φορείς υγείας σε όλο τον κόσμο σχετικά με τα φάρμακα και εκδόθηκαν μελέτες για τις επικίνδυνες –συχνά θανατηφόρες συνέπειες– των ψυχοτρόπων φαρμάκων, όπως αυτά.
Αλλά οι ψυχίατροι δεν βγάζουν μόνο εκατομμύρια από τη διάγνωση και τη θεραπεία της «Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες» – επίσης διεξάγουν έρευνα για τα φάρμακα, προσπαθώντας να αμβλύνουν χημικά τις ανεπιθύμητες αντιδράσεις στον πόλεμο. Αυτό είναι πάρα πολλά λεφτά – μόνο ένα τμήμα του στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών έχει δαπανήσει σχεδόν 300 εκατομμύρια δολάρια για την έρευνα της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες από το 2006.
Μέρος της ταχείας επέκτασης της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες οφείλεται στα ολοένα και πιο χαλαρά διαγνωστικά πρότυπα. Μετά την εισαγωγή της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες στο βιβλίο της ψυχιατρικής με τις ψυχικές διαταραχές, οι ορισμοί για το ποιες προϋποθέσεις θα πρέπει να πληρούνται για να διαγνωστεί κάποιος με Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες έχουν γίνει πιο ήπιες, ευρύτερες και πολύ πιο γενικές.
Σήμερα, η διάγνωση της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες δεν γίνεται μόνο σε στρατιώτες και βετεράνους για τα ψυχικά τραύματα του πολέμου, αλλά έχει γίνει μια ετικέτα «γενικής χρήσης» για όποιον –στρατιωτικό ή πολίτη– βιώνει μια ανεπιθύμητη αντίδραση σε ένα οδυνηρό γεγονός. Το αποτέλεσμα: δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι, με απόλυτα φυσιολογική αντίδραση σε κάποια καταστροφή, τώρα διαγιγνώσκονται με κάποια ψυχική διαταραχή.
Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι ο πόλεμος δεν αναζωογονεί τον καπιταλισμό;
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955467
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου