Ουκρανική ταινία ναζιστικής προπαγάνδας με χρηματοδότηση του γερμανικού δημοσίου σε Φεστιβάλ κινηματογράφου

Ταινία ηρωοποίησης των Ουκρανών εθνικιστών με χρήματα της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πολιτικής Επιμόρφωσης σε γερμανικό Φεστιβάλ.

Κατιούσα

“Πολιτικό όσο ποτέ” επιδίωκε να είναι το 28ο κινηματογραφικό Φεστιβάλ στην πόλη Κότμπους της Γερμανίας. Πράγματι, ένα σημαντικό μέρος των ταινιών που προβλήθηκαν έχουν άμεσα ή έμμεσα πολιτικό χαρακτήρα.

Έτσι για παράδειγμα, η ταινία που έλαβε το πρώτο βραβείο, το ρωσικό – κοζάκικο κοινωνικό δράμα ‘Άικα, πραγματεύτεται την προσπάθεια μιας νεαρής γυναίκας να επιβιώσει σε μια υποβαθμισμένη συνοικία της Μόσχας, ενώ το ρουμανικό »I do not care if we go down in history as barbarians«, πραγματεύεται με αφηγηματικά πρωτότυπο τρόπο τη διαχείριση της μνήμης του Ολοκαυτώματος στη σύγχρονη Ρουμανία.

Μπαίνει όμως κανείς στον πειρασμό να σκεφτεί ότι τέτοιες παραγωγές λειτουργούν ως άλλοθι για τη συμπερίληψη στο πρόγραμμα του φεστιβάλ μιας ανοιχτά φασιστικής ταινίας. Πρόκειται για την ακριβή παραγωγή “Τσερβόνιφ”, που εντάσσεται σε μια σειρά ουκρανικών ταινιών που χρηματοδοτούνται μεταξύ άλλων από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πολιτικής Επιμόρφωσης της Γερμανίας. Η ταινία ανήκει στον γεωργιανής καταγωγής σκηνοθέτη Ζάζα Μπουάντζε, που αυτοπροβάλλεται ως εκπρόσωπος του “νέου ουκρανικού σινεμά”, προαναγγέλλοντας πολλές συνέχειες.

Η ταινία διαδραματίζεται το 1947 σε ένα σοβιετικό στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας, στο οποίο κρατείται ο Ντανίλο Τσερβόνιυ, μαχητής του Ουκρανικού Στρατού Εξέγερσης (UPA). Ο μαχητής παρουσιάζεται ως ήρωας, χωρίς να αναφέρεται για ποιο λόγο φυλακίζονταν τα μέλη του UPA από τις σοβιετικές αρχές, ούτε ποια εγκλήματα είχε διαπράξει ο συγκεκριμένος ουκρανικός εθνικιστικός στρατός, μεταξύ άλλων μαζικές σφαγές Εβραίων και Πολωνών της Ουκρανίας. Στον αντίποδα, ο Σοβιετικός διοικητής παρουσιάζεται ως απρόβλεπτος και σαδιστής, κάτι σε Ιβάν Ντράγκο στο πιο “σταλινικό”. Ο γενναίος Ουκρανός όμως, κατορθώνει να σκοτώσει όλους τους Ρώσους αιχμαλώτους – προσθέτοντας μια ολοφάνερα ρατσιστική διάσταση στην ταινία – όπως και το σύνολο των φυλάκων, και μετά δραπετεύει μαζί με μια μικρή ομάδα ομοϊδεατών.

Η ταινία αυτή διαφημίζεται ως “πατριωτική” στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για μια ταινία ναζιστικής επιχειρηματολογίας, που εξυπηρετεί το αφήγημα της σημερινής ακροδεξιάς ουκρανικής κυβέρνησης και των φασιστικών ταγμάτων που δρουν στην περιοχή του Ντονμπάς. Κι όλ’αυτά με τη συμβολή χρημάτων κρατικών υπηρεσιών της Γερμανίας.

Με πληροφορίες από jungewelt.de

http://www.katiousa.gr