Λιβύη, ένα απέραντο νεκροταφείο μεταναστών

AP Photo/Emilio Morenatti

Συντάκτης: Βίκυ Καπετανοπούλου

«Αφάνταστες φρικαλεότητες» υφίστανται χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες στη λιβυκή επικράτεια, καταγγέλλει κοινή έκθεση-κόλαφος της Αποστολής Υποστήριξης του ΟΗΕ στη Λιβύη (UNSMIL) και του Γραφείου της Υπατης Αρμοστή του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Μισέλ Μπατσελέτ, που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα.

Το 61σέλιδο έγγραφο καλύπτει περίοδο 20 μηνών -από τον Γενάρη του 2017 ώς τον περασμένο Αύγουστο- και βασίζεται σε 1.300 μαρτυρίες θυμάτων. Καταγράφει λεπτομερώς «μια τρομερή πορεία βιαιοπραγιών και κακοποιήσεων, που διαπράχτηκαν από ένα εύρος κρατικών αξιωματούχων, ένοπλων ομάδων, δουλεμπόρων και διακινητών, σε βάρος μεταναστών και προσφύγων. Σε αυτές συγκαταλέγονται ανθρωποκτονίες, βασανιστήρια, αυθαίρετη κράτηση, ομαδικοί βιασμοί, δουλεία, καταναγκαστική εργασία και εκβιασμοί».

Το κλίμα ανομίας στη βορειοαφρικανική χώρα προσφέρει πεδίο για σωρεία έκνομων δραστηριοτήτων, μέσω των οποίων πρόσφυγες και μετανάστες αφήνονται «στο έλεος αμέτρητων αρπακτικών, που τους βλέπουν ως εμπορεύματα προς εκμετάλλευση και εκβίαση» για την απόσπαση χρημάτων.

«Η συντριπτική πλειονότητα των γυναικών και των μεγαλύτερων έφηβων κοριτσιών, που μίλησαν στην UNSMIL, κατήγγειλαν πως βιάστηκαν ομαδικά από δουλεμπόρους και διακινητές», καθώς και από φύλακες σε επίσημα κέντρα κράτησης, σύμφωνα με την έκθεση.

Το προσωπικό του ΟΗΕ επισκέφτηκε έντεκα από αυτά, που διοικούνται από το Τμήμα Καταπολέμησης της Παράνομης Μετανάστευσης. Εκεί έχουν φυλακιστεί επ’ αόριστον οι περισσότεροι από τους σχεδόν 29.000 ανθρώπους, οι οποίοι από τις αρχές του 2017 αναχαιτίστηκαν στη θάλασσα και επαναπροωθήθηκαν πίσω στη Λιβύη από την τοπική ακτοφυλακή κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, αφού η χώρα δεν μπορεί να θεωρηθεί ασφαλής.

Στα κατάμεστα, σκοτεινά και παμβρόμικα κολαστήρια επικρατούν μεταξύ άλλων άγριοι ξυλοδαρμοί, καψίματα με πυρακτωμένα μέταλλα, ηλεκτροσόκ και πείνα, με σκοπό τον εκβιασμό των οικογενειών των θυμάτων για λεφτά.

Συνενοχή κρατικών φορέων

Πολλοί πρόσφυγες και μετανάστες βρίσκονται έγκλειστοι σε παράνομα κέντρα κράτησης που ελέγχουν πολιτοφυλακές ή εγκληματικές συμμορίες. Πουλιούνται συχνά από τη μία στην άλλη και εξαναγκάζονται να πληρώνουν απανωτά λύτρα. Αναρίθμητοι έχουν πεθάνει υπό αιχμαλωσία: από σφαίρες, βασανισμούς μέχρι θανάτου, ασιτία ή ιατρική παραμέληση.

«Σε όλη τη χώρα», περιγράφει η έκθεση, «πτώματα προσφύγων και μεταναστών αγνώστου ταυτότητος, που φέρουν τραύματα από πυροβολισμούς, σημάδια βασανιστηρίων και εγκαύματα, εντοπίζονται συχνά σε κάδους σκουπιδιών, ξερά ποτάμια, φάρμες και στην έρημο».

Οι δύο οργανισμοί καταλογίζουν ευθύνες στην Ε.Ε. και στα κράτη-μέλη της, καθώς -μέσω των πολιτικών αποτροπής αφίξεων στις ευρωπαϊκές ακτές- συμβάλλουν στην παγίδευση χιλιάδων απεγνωσμένων ατόμων σε λιβυκό έδαφος. Καταγγέλλουν επίσης προφανή «συνενοχή ορισμένων κρατικών φορέων, συμπεριλαμβανομένων τοπικών αξιωματούχων, μελών ένοπλων ομάδων που έχουν ενσωματωθεί σε κρατικούς θεσμούς και εκπροσώπων των υπουργείων Εσωτερικών και Αμυνας, στο δουλεμπόριο ή τη διακίνηση προσφύγων και μεταναστών».

Οπως σημειώνει ο επικεφαλής της UNSMIL, Γάσαν Σαλαμέ, «πρόκειται για μια τοπική και διεθνή αποτυχία διαχείρισης αυτής της κρυμμένης ανθρώπινης συμφοράς που συνεχίζεται στη Λιβύη».

https://www.efsyn.gr