Τίποτε πλέον δεν είναι όπως πριν στα σχολεία και στην κοινωνία

Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις Δ.Ε.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΖΩΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ. 

ΟΥΤΕ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ

Τις τελευταίες ημέρες δόθηκε μια μεγάλη μάχηαπό την πλειοψηφία των μαχόμενων εκπαιδευτικών, μαθητών και γονιών απέναντι σε μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια ο εθνικισμός και ο φασισμός να δηλητηριάσουν τα νεανικά μυαλά, με πρόσχημα το Μακεδονικό ζήτημα.

Δεν πέρασαν! Ακόμη και στη Βόρεια Ελλάδα που έριξαν όλες τους τις εξωτερικές δυνάμεις, που θυμήθηκαν όλες τις χουντικές πρακτικές εκφοβισμού και απείλησαν ότι θα τις εφαρμόσουν σε λίστα ανεπιθύμητων καθηγητών που δεν πήγαν με τα νερά τους, τα ποσοστά των «καταλήψεων» δεν ξεπέρασαν το 30%.

Ο βασικός δείκτης ωστόσο δεν είναι αυτός, διότι οι μαθητές μπορεί να κάνουν μια αποχή ή κατάληψη για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Έχει μεγάλη σημασία το γεγονός ότι το συλλαλητήριο στο Λευκό Πύργο Θεσσαλονίκης,όπου συγκεντρώθηκαν πίσω από έναν καβαλάρη(!) ήταν άμαζο και άνευρο, ενώ το δεύτερο συλλαλητήριο που ανακοινώθηκε για το άγαλμα του Βενιζέλου από την Παμμακεδονική Ένωση απλά δεν έγινε.

Την ίδια στιγμή μαζικό και μαχητικό ήταν το αντιφασιστικό συλλαλητήριο της Αθήνας, τη στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία των σχολείων εκεί λειτούργησε κανονικά. Τα ποσοστά καταλήψεων και αποχών στην υπόλοιπη Ελλάδα κινήθηκαν πολύ κάτω του 10%. Πρόκειται στο σύνολό τους για καταλήψεις «μαϊμού», στην πλειοψηφία τους χωρίς ΓΣ μαθητών αλλά και χωρίς παραμονή μαθητών εντός του σχολείου.

Την ίδια στιγμή δεκάδες σχολεία σε όλη την Ελλάδα εξέδωσαν με Συνελεύσεις ή αποφάσεις 15μελών αντιφασιστικά ψηφίσματα ή προχώρησαν και σε καταλήψεις και αποχές με αντίστοιχο περιεχόμενο.

Τις προηγούμενες ημέρες ανώνυμα μηνύματα κατέκλυσαν το διαδίκτυο και τα κινητά των μαθητών, μηχανισμοί επιστρατεύτηκαν για να καταδίδονται καθηγητές που εκφράζονταν κατά των καταλήψεων και των φασιστικών ομάδων, συνάδελφοι σε Βέροια, Θεσσαλονίκη και αλλού δέχθηκαν απειλές κατά της σωματικής τους ακεραιότητας.

Αποκορύφωμα ήταν η επίθεση και το ξύλο ενάντια σε μαθητές στο συγκρότημα της Γκράβας που καλούσαν σε αντιφασιστική δράση, όσο και οι απόπειρες επίθεσης με πέτρες και καδρόνια από ομάδες τραμπούκων στο Καπετανάκειο Λύκειο του Ηρακλείου Κρήτης και στο κατειλημμένο Λύκειο της Κιάφα, στα Γιάννενα, το προηγούμενο βράδυ. Στο πρώτο είχε αναρτηθεί πανό με σύνθημα «έξω ο φασισμός» και στο δεύτερο η επίθεση έγινε ενάντια στους περίπου εκατό μαθητές που ήταν μέσα στο σχολείο με εκπαιδευτικά και αντιφασιστικά αιτήματα.

Το μπλοκ αυτής της μαύρης επίθεσης απέναντι στα σχολεία και τη νεολαία αποκαλύφθηκε πια οριστικά κι έχει ονοματεπώνυμο. Πρόκειται για μια αναίσχυντη συμμαχία της ΧΑ και άλλων θρασύδειλων νεοφασιστικών, νεοναζιστικών μορφωμάτων, της ΕΣΑ του Περίανδρου, της ακροδεξιάς «Ελληνικής Λύσης» του γνωστού Βελόπουλου με τις ευλογίες της ακροδεξιάς ΝΔ και της ΔΑΚΕ ΔΕ.

Η ΔΑΚΕ αποφάσισε να «χαρίσει τους μαθητές στη Χρυσή Αυγή». Γι αυτό και δε βρήκε να γράψει ούτε μισή γραμμή στις ανακοινώσεις της για να καταδικάσει τους δολοφόνους του Παύλου Φύσσα, ούτε μια φράση για να στιγματίσει τις απειλές κατά της ζωής των εκπαιδευτικών, αλλά ίσα – ίσα επαναλάμβανε τα επιχειρήματά τους με περισσή ευκολία, ακόμη και για την υπόθεση του Λυκείου Γέρακα και ξιφουλκούσε εναντίον των καθηγητών που ύψωσαν το ανάστημά τους. Έφτασε στο σημείο να καλέσει τους μαθητές να δυναμώσουν την αντίδρασή τους ενάντια στην αριστερά μιλώντας για καθηγητές που «υπερασπίζονται την εκχώρηση της Μακεδονίας».

Η ΔΑΚΕ της Θεσσαλονίκης δε δίστασε να ταυτιστεί και με τα λεγόμενα του βουλευτή της Χ.Α., Χ. Παππά. Αυτή είναι η ΔΑΚΕ του «ανθρωπομηδενισμού» που έριχνε από την αρχή της χρονιάς το ρατσιστικό δηλητήριό της στους μαθητές της Λέσβου. Πρόκειται για μια παράταξη που τόσο καιρό στο ΔΣ της ΟΛΜΕ αποτελεί «εφεδρεία» του Υπουργείου Παιδείας διαμορφώνοντας σταθερά μαζί με τα ΣΥΝΕΚ και την ΠΕΚ, μια συμμαχία υποστολής των αγώνων του κλάδου και μηδενικής καταγγελίας της κυβερνητικής πολιτικής. Με αυτό τον τρόπο εξυπηρετεί το πέρασμα των αντιεκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στην εκπαίδευση σήμερα, ανοίγοντας το δρόμο για την ολοκλήρωσή τους με την εφαρμογή του αντιδραστικού προγράμματος της ΝΔ, αύριο.

Τεράστιες οι ευθύνες των δυνάμεων ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ που δίνουν συγχωροχάρτι τόσο καιρό στο ακροδεξιό παραλήρημα της ΔΑΚΕ και στις φασίζουσες απειλές της κατά των εκπροσώπων των Παρεμβάσεων.

Η κυβέρνηση, απέναντι σε αυτή την επίθεση, για αρκετό διάστημα «εποιείτο την νήσσαν». Από τη μια με την εφαρμογή των πιο αντιδραστικών επιδιώξεων της ΕΕ και των εργοδοτών, στην εργασία, την εκπαίδευση, τα κοινωνικά αγαθά, καταβυθίζει κάθε ημέρα τη ζωή και τις προσδοκίες των νέων ανθρώπων, μαζί με την ελπίδα ότι μπορεί να ζήσουν ένα καλύτερο μέλλον. Με την πλήρη αποδοχή του σχεδιασμού του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην περιοχή, ετοιμάζει τη νέα γενιά κρέας στα κανόνια του πολέμου. Ανοίγει το δρόμο της αλληλοσφαγής μεταξύ των εργαζόμενων, του πολέμου μεταξύ των φτωχών και των λαών για να αυξάνουν τα κέρδη της Mobil και της Exon και να εξασφαλίζεται η κυριαρχία τους.

Από την άλλη όλα αυτά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ τα κάνει ξεδιάντροπα στο όνομα της Αριστεράς, φροντίζοντας να θαμπώνει την αίγλη των αγώνων της για να δικαιώνει τις επιλογές της, αλλά ταυτόχρονα και τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Η τακτική της κυβέρνησης από τη μια φουσκώνει τα πανιά της ακροδεξιάς και διαμορφώνει το έδαφος για να στραφεί η κοινωνία σε αντιδραστική κατεύθυνση, κι από την άλλη χρησιμοποιεί αυτή τη στροφή σαν «μπαμπούλα» για να εξασφαλίσει ξανά την ανοχή του κόσμου και την καθήλωση των όποιων αγωνιστικών σκιρτημάτων.

Τα ΣΥΝΕΚ κάνουν ό,τι μπορούν για να εξασφαλίσουν την άπνοια του εκπαιδευτικού κινήματος απέναντι σε αυτή την κυβέρνηση και την απρόσκοπτη υλοποίηση της πολιτικής της.

Το ΠΑΜΕ για μια ακόμη φορά αρνήθηκε να ενισχύσει το αγωνιστικό μέτωπο των αντιδράσεων και της μάχης για να μπει φραγμός στα σχέδια του φασισμού με κάθε τρόπο. Καμιά απόφαση ούτε για το Γέρακα, ούτε για την απόκρουση τώρα της εθνικιστικής επίθεσης στα σχολεία δεν ψήφισε, αλλά ούτε και ενδιαφέρθηκε να διαμορφώσει στο ΔΣ της ΟΛΜΕ, καταθέτοντας απλά τη δική του προκήρυξη.

Κι όχι μόνο αυτό. Υποτιμά την ανάγκη για άμεσο αντιφασιστικό αγώνα ως προϋπόθεση ανασυγκρότησης και ανάπτυξης ενός μαχητικού εργατικού και εκπαιδευτικού κινήματος και τα ανάγουν όλα στην εκλογική τους ενίσχυση. Μια τακτική που δοκιμάστηκε και δε μπορεί να αντιμετωπίσει την άνοδο της φασιστικής ακροδεξιάς. Αφού δεν βοηθά τον κόσμο να παλέψει μαζικά για να της φράξει το δρόμο και επιτρέπει στο ΣΥΡΙΖΑ να τη χρησιμοποιεί σαν μπαμπούλα, για την επανασυσπείρωση δυνάμεων.

Αυτές τις ημέρες πολλοί καθηγητές έκαναν και πήραν το καλύτερο μάθημα στα σχολεία. Ακριβώς επειδή δε νιώθουν τους μαθητές τους απέναντι και δε θα τους χαρίσουν στη ΧΑ, τον εθνικισμό και το φασισμό. Μέσα από τη συζήτηση μαζί τους, με την αντιπαράθεση στην πράξη με τα σχέδια του μαύρου, εθνικιστικού μπλοκ, με την επιμονή να υπερασπίσουν τις ανοικτές, ελεύθερες και δημοκρατικές διαδικασίες των ΓΣ τους, διδάχθηκαν και δίδαξαν πώς μπαίνει φραγμός στο φασισμό και πώς νικιέται ο φόβος.

Έχουμε χρέος να κρατήσουμε ακόμη πιο σταθερά το νήμα αυτών των ημερών γιατί η νέα εμφάνιση της ΧΑ και η τροφοδότηση των αντιλήψεών της θα συνεχιστεί. Χρειάζεται πιο αποφασιστικά να συμβάλουμε στην ανάπτυξη μαχητικών αγώνων για τη διεκδίκηση μορφωτικών, εργασιακών δικαιωμάτων και ελευθερίας. Να μετουσιώσουμε την οργή, την απογοήτευση και την ανασφάλεια της νέας γενιάς για το μέλλον σε μια μάχη για ένα Δημόσιο, Δωρεάν σχολείο απελευθερωμένο από τα μνημόνια και τη σύγχρονη αμάθεια και μια κοινωνία που δεν θα τρώει τα παιδιά της.

Οι μαχόμενοι εκπαιδευτικοί μέσα από το περιεχόμενο των μαθημάτων, τη διδακτική πράξη, οφείλουν να βοηθήσουν στην αποκάλυψη του αποκρουστικού προσώπου του εθνικισμού, του φασισμού και των ιδεών του. Όποιοι υπερασπίζονται μια λεύτερη και δημοκρατική πατρίδα θέλουν και πανανθρώπινη τη λευτεριά. Δεν εχθρεύονται τις πατρίδες των άλλων. Θέλουν αδελφοσύνη των λαών για να πολεμήσουν τους ισχυρούς που τους φτωχαίνουν κι όχι εμφύλιο των φτωχών, για να μένει απείραχτη κάθε εξουσία. Δεν προσκυνούν τους Αμερικάνους και το ΝΑΤΟ.

Όποιοι εχθρεύονται κεφάλαιο και τραπεζίτες που μας αρπάζουν το φαΐ απ’ το τραπέζι και το μέλλον από τον ορίζοντα, δεν χτυπούν τα συνδικάτα, όπως στο Πέραμα, δεν γίνονται το μακρύ χέρι των αφεντικών μέσα στους εργαζόμενους.

Όποιοι αγαπούν τη ζωή δεν μπορεί να πιστεύουν ότι η ανθρωπότητα βελτιώνεται όταν εξοντώνονται οι αδύνατοι στους σύγχρονους Καιάδες.

Όποιοι αγαπούν τον πολιτισμό ξέρουν ότι είναι χωνευτήρι πολλών πολιτισμών κι όχι προϊόν φυλετικής καθαρότητας.

Όσοι θέλουν να μην είναι υποχείρια μιας αστικής δημοκρατίας ανάπηρης και μιας δικαιοσύνης τυφλής, να αποφασίζουν για τη χώρα τους και για τη ζωή τους, παλεύουν για περισσότερα δικαιώματα και πλέρια ελευθερία κι όχι για μια ζωή στρατώνα, με ιεραρχία και καψόνι και τον αρχηγό υπεράνω όλων.

Όλα αυτά το σημερινό σχολείο που έχει τη σφραγίδα των αλλεπάλληλων μεταρρυθμίσεων ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ στη γραμμή ΕΕ-ΟΟΣΑ δεν μπορεί να τα μεταδώσει γιατί έχει σαν κυρίαρχες αξίες τον ανταγωνισμό, τον ευρωπαϊσμό και την εθνική υπεροχή. Η εξεταστικοκεντρική ζωή του σχολείου αφήνει απ’ έξω την πραγματική ζωή και τα ερωτήματά της, γι’ αυτό ο θαυμασμός για τον αρχαίο κόσμο συνδυάζεται με την άγνοια για τις κατακτήσεις του, τη Δημοκρατία και την αλληλεπίδραση λαών και πολιτισμών. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να συμβάλουν ώστε να μάθουν οι μαθητές/τριες τους ότι οι φασίστες προσπαθούν να μας κάνουν να ξεχάσουμε το παρελθόν για να μην μαθαίνουμε από αυτό. Γι αυτό ανασκευάζουν την ιστορία. Θέλουν να εξυμνήσουν τη χούντα, για αυτό διαγράφουν τους νεκρούς του Πολυτεχνείου.

Κανένας ζωτικός χώρος για τους φασίστες ούτε στα σχολεία, ούτε στη γειτονιά, ούτε πουθενά! Η 6η Δεκεμβρίου είναι κοντά. Συμπληρώνονται φέτος 10 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Τότε που το μαθητικό κίνημα βγαίνοντας στο προσκήνιο, του υποσχέθηκε να διεκδικήσει τις «δικές του μέρες».