Του Γ.Μαρκόπουλου
Μια εκδήλωση που έχει αναφορά στα ελληνοτουρκικά και την ξεκάθαρη
σχέση των δύο κρατών, όχι όπως έχουμε συνηθίσει να λέμε ως άσπονδων
φίλων αλλά ως φίλων σκέτο, που βασίζουν αυτή τη φιλία στα συμφέροντα των
αστικών τους τάξεων και κατ επέκταση στην προστασία τους δεν μπορεί,
παρά να είναι μια εκδήλωση με χαρακτήρα αντικαπιταλιστικό και άρα βαθιά
αντιφασιστικό και αντιπολεμικό.
Πρόσφατα, και για να είμαι πιο ακριβής στη μαθητική παρέλαση της 28ης
Οκτώβρη, στην Αργυρούπολη φασιστική λέσχη εφέδρων με το όνομα ΟΔΕΥΩ
έκανε την εμφάνισή παρελαύνοντας ανάμεσα σε μαθητές με πλήρη διακριτικά
(παραλλαγές, αρβύλες, φούμο στα πρόσωπα) , φωνάζοντας εθνικιστικά
συνθήματα μίσους.
Ακριβώς όπως αυτά των ταγμάτων εφόδου της νεοναζιστικής
χρυσής αυγής. Δεν ήταν μια τυχαία “παρέμβαση” τους αλλά μια καλά
οργανωμένη εμφάνιση, αφού ήταν επίσημα προσκεκλημένοι του δημάρχου της
περιοχής Γιάννη Κωνσταντάτου. Για άλλη μια φορά φαίνεται η σχέση του
κράτους (κεντρικού και τοπικού) με τις (παρα)στρατιωτικές λέσχες
εφέδρων.
Η συγκεκριμένη είναι και αναγνωρισμένη από το υπουργείο
άμυνας, άρα πόσο παραστρατιωτική μπορεί να είναι;
Μας είναι ξεκάθαρο πως αυτή η εμφάνισή τους δεν αποτελεί απλά
ένα “ξώφαλτσο” σφάλμα εκ μέρους της διοίκησης του δήμου αλλά μια ακόμα
ενέργεια επίδειξης των εθνικιστικών αισθημάτων εκ μέρους τους.
Δεν μπορούμε να παραγράψουμε άλλωστε το άμεσο παρελθόν τους. Για να
είμαι πιο σαφής και ενώ στο πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού “φιλοξενούνταν”
πρόσφυγες σε ένα ακόμα στρατόπεδο συγκέντρωσης ο δήμαρχος και ο συρφετός του δεν έπαυαν να κάνουν ρατσιστικές δηλώσεις εναντίων των προσφύγων με
αποκορύφωμα την προσπάθεια στησίματος επιτροπής πολιτών ενάντια στο
στρατόπεδο. Προφανώς ούτε καν με όρους φιλανθρωπίας. Ηταν μια ακόμα
επιτροπή κατοίκων ακριβώς όπως αυτές του αγίου Παντελεήμονα.
Μόνο που για
κακή τους τύχη δεν τους βγήκε. Δεν υπολόγισαν τον παράγοντα
αντιφασιστικό/αντιρατσιστικό κίνημα που οι περιοχές μας και λόγω
προέλευσης μεγάλου μέρους των κατοίκων έχουν αναπτύξει ιδιαίτερα τα
τελευταία χρόνια που χύνεται το δηλητήριο της χρυσής αυγής.Φυσικά,
απειλή για το δήμαρχο αποτέλεσαν οι πρόσφυγες και όχι η κοινή ΝΑΤΟικη
άσκηση Ελλήνων και Αμερικανών πριν από ένα περίπου ενάμιση μήνα στο χώρο
του πρώην αεροδρομίου
Αλλά δεν είναι το μόνο μελανό περιστατικό. Την τελευταία περίοδο, το
εθνικιστικό αμοκ για το ζήτημα της ονομασίας της γειτονικής μας
Μακεδονίας δεν άφησε αδιάφορο τον δήμαρχο και με μια απόφαση/καταγγελία
που θα ζήλευε και η χρυσή αυγή έδειξε τα πατριωτικά του
αντανακλαστικά.
Δυστυχως, άλλα παραδείγματα επίδειξης εθνικοφροσύνης
(κάλυψη δημαρχείου με τεράστια σημαία,εθνικιστικές δηλώσεις σε διάφορες
εκδηλώσεις του δήμου κλπ) δεν χρειάζεται να αναφερθούν αναλυτικά,όχι
γιατί είναι λιγότερο σημαντικά αλλά γιατί θα μπορούσαμε να
μιλάμε/γράφουμε ώρες γι αυτά
Μετά την εμφάνιση της εν λόγω λέσχης εφέδρων στην παρέλαση,και πάλι
για κακή τους τύχη τα αντανακλαστικά του τοπικού (και όχι μόνο)
αντιφασιστικού κινήματος ήταν άμεσα.Οι καταδικαστικές ανακοινώσεις
πολλές.
Η απάντηση του δημάρχου; Μια και σαφής…είστε όλοι εθνομηδενιστές και επιθυμία σας είναι να βάλετε την ημισέληνο στην σημαία μας!Αλλά δεν θα σας περάσει…! Και
φυσικά αυτά σε μια ακόμα ανακοίνωση που δεν ξέρουμε αν την έγραψε ο
ίδιος ή κάποιος Κασιδιάρης.Το επόμενο βράδυ,παίρνοντας προφανώς την
πολιτική στήριξη απο τα τερτίπα του δημάρχου, νεοναζιστικές γκρούπες
βγαίνουν στην πόλη και την “στολίζουν” με σβάστικες,σύμβολα των
ss,συνθήματα αλληλεγγύης στον δολοφόνο του Παύλου Φύσσα Ρουπακιά και
βανδαλίζουν αυτοκίνητα αντιφασιστών και τοπικό στέκι.
Σαν αντικαπιταλιστική κίνηση Ελληνικού Αργυρούπολης πήραμε την
απόφαση να καλέσουμε σε σύσκεψη οργανώσεις,συλλογικότητες και σωματεία
με στόχο να αντιδράσουμε σε αυτή την κατάσταση. Εκεί ανοίγει μοιραία και η
κουβέντα για το ποιο αντιφασιστικό κίνημα θέλουμε. Ποιά θα είναι τα
χαρακτηριστικα του, ποιοι μπορούν να συμμετέχουν,ποιες οργανώσεις, συλλογικότητες και κόμματα χωρούν και άλλα τέτοια
ζητήματα.
Ήρθαμε για μια ακόμα φορά αντιμέτωποι με την αντίληψη του
“δημοκρατικού τόξου” από μεγάλα κομμάτια της αριστεράς, ακόμα και της
λεγόμενης αντικαπιταλιστικής.”Στον αγώνα κατά του φασισμού χωρούν και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ αν δηλώνουν αντιφασίστες”
ακούσαμε! Σαν να μην έστησαν αυτοί τα hot spot,σαν να μην έπνιξαν
χιλιάδες πρόσφυγες στα σύνορα,σαν να μην υπέγραψαν συμφωνίες με την Τουρκία και ΕΕ, σαν να μην είναι το ελληνικό κράτος κουμανταδόρος στην
ανατολική μεσόγειο και σαν να μην είναι οι κυβερνήσεις τους που έκαναν
και κάνουν πλάτη στην οικονομική και όχι μόνο λεηλασία των Βαλκανίων από
την ελληνική αστική τάξη.
Ρηχός αντιφασισμός δηλαδή χωρίς κανένα
αντιπολεμικό, αντιρατσιστικό, αντιιμπεριαλιστικό και άρα αντικαπιταλιστικό
σχεδιασμό.Από εκεί βγήκε μαζικότατη για τα δεδομένα γειτονιάς διαδήλωση
και όπως ήταν λογικό κανείς από τον ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και λοιπούς
ευαίσθητους “αντιφασίστες” δεν ήταν εκεί. Και δεν ήταν, επειδή το
αντιφασιστικό κίνημα δεν τους χωρά.
Και το ξέρουν.
Έχουμε πολλά ακόμα να κάνουμε στο αντιφασιστικό/αντιπολεμικό
κίνημα.
Το αντιφασιστικό κίνημα δεν μπορεί να είναι απλά αντιφασιστικό. Αν
δεν είναι αυστηρά αντιπολεμικό, αντιρατσιστικό, αντικυβερνητικο και άρα
αντικαπιταλιστικό δεν μπορεί να είναι αντιφασιστικό.
Είμαστε πίσω αλλά
δεν χάσαμε.
Είμαστε πίσω αλλά σε συτή την κρίσιμη περίοδο που οι
φασίστες προσπαθούν να σηκώσουν κεφάλι -σε μια τόσο ευαίσθητη κοινωνική
ομάδα όπως οι μαθητές- καταφέραμε να μετρήσουμε κατειλημμένα σχολεία. Και
λέω καταφέραμε γιατί ήταν το εύκολο. Ηταν το εύκολο γιατί ήταν η
μειοψηφία.Τα πολλά άνοιξαν, για να κλείσουν όταν έρθει η ώρα. Και η ώρα
για κλειστά σχολεία πρέπει να έρθει γρήγορα ενάντια στο νόμο
Γαβρόγλου, υπέρ της δημόσιας δωρεάν παιδείας και ενάντια στον φασισμό και
τον πόλεμο.
Η Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση χρειάζεται να συνεχίσει να
συμβάλει σε αυτό. Η “εμπειρία” της Αργυρούπολης με τις λέσχες εφέδρων
ανάμεσα σε μαθητές να γίνει παράδειγμα προς αποφυγή και για τις
υπόλοιπες γειτονιές.
Να μην αφήσουμε πουθενά χώρο στους φασίστες και στις
πλάτες που τους κάνει το κράτος.
Είτε αυτό φοράει κοστούμι υπουργού είτε
δημάρχου.
*μέλος της ΕΚΤΟΣ ΠΛΑΝΟΥ και της Αντιπολεμικής Διεθνιστικής Κίνησης (ΑΔΚ)
το κείμενο αποτελεί τοποθέτηση στην αντιφασιστική εκδήλωση της ΑΔΚ με
θέμα : “Ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός και διακρατική συνεργασία” που
έγινε 30/11 στο Πολυτεχνείο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου