Για την βρώμικη συνεργασία στρατού-πανεπιστημίων
Την Τετάρτη 27/2 η Σύγκλητος του ΕΜΠ πήρε ομόφωνα απόφαση για παύση του ερευνητικού προγράμματος Ranger. Η απόφαση αυτή ήταν το αποτέλεσμα της πίεσης μηνών από τους φοιτητικούς συλλόγους οι οποίοι με αποφάσεις των γενικών του συνελεύσεων έθεταν το εξής:
«Να σταματήσει εδώ και τώρα το ερευνητικό πρόγραμμα Ranger συνεργασίας ΕΜΠ-ΝΑΤΟ-Πολυεθνικών πολεμικών βιομηχανιών.
Καμία εμπλοκή του ιδρύματος στην έρευνα για πολεμικούς σκοπούς!». Η νίκη αυτή δεν είναι καθόλου αμελητέα αν σκεφτούμε το τι ρόλο έρχεται να παίξει ο στρατός μέσα στις σχολές και το πώς μπορούμε πρακτικά να μετρήσουμε βήματα προς την κατάργηση αυτής της μακρόχρονης βρώμικης συνεργασίας.
Καμία εμπλοκή του ιδρύματος στην έρευνα για πολεμικούς σκοπούς!». Η νίκη αυτή δεν είναι καθόλου αμελητέα αν σκεφτούμε το τι ρόλο έρχεται να παίξει ο στρατός μέσα στις σχολές και το πώς μπορούμε πρακτικά να μετρήσουμε βήματα προς την κατάργηση αυτής της μακρόχρονης βρώμικης συνεργασίας.
Ένα βεβιασμένο συνοικέσιο
Το τελευταίο διάστημα εντείνεται η προσπάθεια να τεθούν οι βάσεις τόσο σε νομικό όσο και σε λειτουργικό επίπεδο για μια συντονισμένη συνεργασία μεταξύ των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της χώρας με τις Ένοπλες Δυνάμεις. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι προς υλοποίηση είναι η ανάθεση στην ΔΑΕΤΕ(Διεύθυνση Αμυντικών Επενδύσεων & Τεχνολογικών Ερευνών) του ρόλου διεπαφής μεταξύ των ΑΕΙ /ΤΕΙ και των Ενόπλων Δυνάμεων, η χαρτογράφηση των δυνατοτήτων έρευνας των Ιδρυμάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης μέσα από μια αντίστοιχη διαδικασία όπως αυτή του μητρώου κατασκευαστών αμυντικού υλικού και η ολοκλήρωση της συγκρότησης του ΕΦΑΕΤ (ΚΕΤΕΘΑ)(ανεξάρτητος φορέας) με την πρόβλεψη της στενής συνεργασίας του με την υπόλοιπη επιστημονική κοινότητα της χώρας.
Τίποτα από τα παραπάνω όμως δεν είναι μακριά καθώς ήδη από το 2016, το Πολεμικό Ναυτικό προχώρησε σε υπογραφή μνημονίων συνεργασίας με το ΕΜΠ και το Πολυτεχνείο Κρήτης και το Γ’ΣΣ/ ( τρίτο σώμα στρατού) με τη Σχολή Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, στο οποίο λειτουργεί ήδη η Έδρα Στρατηγικών Σπουδών του ΓΕΕΘΑ. Αξίζει να επισημάνουμε ότι το η σχέση ΑΕΙ-Στρατού δυνάμωσε το 2016 όταν με την τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή από τον Υπ.Αμ Πάνο Καμμένο ορίστηκε ότι το ΓΕΕΘΑ μπορεί να ιδρύσει έδρε στα ελληνικά ΑΕΙ με χρηματοδότηση από πίστωση, πράγμα το οποίο και έπραξε σε σχολές όπως το ΠΑΜΑΚ και το ΕΚΠΑ.
Από μηχανής θεοί σε στημένες καταστάσεις «έκτακτης ανάγκης»
Βλέπουμε επομένως ότι την ίδια στιγμή που η τριτοβάθμια εκπαίδευση διαλύεται μέσω της υποχρηματοδότησης και οι σχολές στερούνται βασικού υλικοτεχνικού εξοπλισμού, την ίδια ώρα που οι βασικές δομές μέριμνας των ιδρυμάτων της χώρας είτε υπολειτουργούν σε βαθμό διάλυσης, όπως οι εστίες, είτε περνάνε «έναντι πινακίου φακής» στα χέρια ιδιωτών, η κυβέρνηση και το Υπουργείο Άμυνας εγκρίνουν κονδύλια για την λειτουργία projects και μνημονίων συνεργασίας στρατού και πανεπιστημίων.
Παράλληλα, μέσω της συρρίκνωσης των προϋπολογισμών των ιδρυμάτων από τη μία, και της ενίσχυσης οργανισμών όπως ο ΕΛΚΕ(Ειδικός Λογαριασμός Καινοτομίας Έρευνας) από την άλλη, η κυβέρνηση φιλοδοξεί να υποκαταστήσει την κρατική χρηματοδότηση, με είσοδο επιχειρήσεων στα πανεπιστήμια με βάση την οποία ο προϋπολογισμός θα καλύπτεται κατά κύριο λόγο μέσα από συμφωνίες με αυτές,οι οποίες συνακόλουθα θα έχουν όλο και μεγαλύτερο ρόλο και λόγο στην διαμόρφωση της μορφής του πανεπιστημίου και της κατεύθυνσης της έρευνας. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον η επέμβαση του στρατού ως «χορηγού» για τα πανεπιστήμια προπαγανδίζεται ως μία δυνητική λύση για το αμοιβαίο καλό.
Στο όνομα του «αναγκαίου» επομένως, το Πανεπιστήμιο δέχεται τον στρατό με “ανοιχτές αγκάλες”, και τον βοηθά να αναπτυχθεί υλικοτεχνικά, ώστε να διατηρήσει το αξιόμαχο και να εμπλακεί σε κάθε λογής ιμπεριαλιστικές αποστολές, πολεμικές συρράξεις και καταστάσεις αντιμετώπισης «ασύμμετρων απειλών» (απεργίες, εξεγέρσεις κλπ). Όλα αυτά σε μια περίοδο που χιλιάδες προσφύγων αναζητούν καταφύγιο στην χώρα μας εξαιτίας των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και των γεωπολιτικών παιχνιδιών που εξελίσσονται σε Μέση Ανατολή ,Αφρική και Ασία. Οι ίδιοι πρόσφυγες που, με την συμβολή των ακαδημαϊκών της χώρας, μία προηγούμενη περίοδο είχαν να αντιμετωπίσουν στα σύνορα τις υπερσύγχρονες θερμικές κάμερες και τα drones που σχεδιάζονταν στους Μηχανολόγους και τους Τοπογράφους ή να υπερπηδήσουν τον φράχτη του Έβρου, τον οποίο με προθυμία επισκεύαζαν τα εργαστήρια στους Ναυπηγούς.
Να δούμε τον εχθρό στα μάτια και να οργανώσουμε την απάντησή μας
Σε μια περίοδο παρατεταμένης κρίσης, γέννημα θρέμμα του καπιταλισμού, η ελληνική αστική τάξη οχυρώνεται όχι μόνο απέναντι σ’ έναν εξωτερικό εχθρό, αλλά και σ’ έναν «εσωτερικό εχθρό» που δεν είναι άλλος παρά οι μετανάστες, οι απεργοί, οι οργανωμένοι εργαζόμενοι-εργάτες και η νεολαία. Στο βωμό του κέρδους και της ανάπτυξής τους αιματοκυλούνται λαοί, στοχοποιούνται αγωνιστές και όλο και περισσότερες κοινωνικές ομάδες εξαθλιώνονται. Από την άλλη, κράτος-κεφάλαιο-επιχειρήσεις ιδιωποιούνται την έρευνα και αξιοποιούν τη γνώση προς όφελός τους, μακριά από το αφήγημα που πλασάρουν για γνώση και έρευνα «αχρωμάτιστη».
Σε όλη αυτή την κατάσταση, το φοιτητικό κίνημα οφείλει να βγεί δυναμικά στο προσκήνιο. Για να εμποδίσει την προσπάθεια εδραίωσης του «συνοικεσίου» Ιδρυμάτων-Επιχειρηματικών Ομίλων-Στρατού. Να μην επιτρέψουμε τη συνεχή διαδικασία υπαγωγής της έρευνας, της γνώσης και του ίδιου του πανεπιστημίου στις επιταγές του κεφαλαίου, της αγοράς και των δυνάμεων καταστολής. Να αμφισβητήσουμε τον πυρήνα της παρεχώμενης εκπαίδευσης και να παλέψουμε για μια κοινωνία όπου η επιστήμη θα υπάγεται στο στο κοινωνικά αναγκαίο και όχι στο καπιταλιστικά κερδοφόρο.
Καμία συμμετοχή του ΕΜΠ σε στρατιωτικά προγράμματα για ΝΑΤΟ-ΕΕ-Ελληνικό Στρατό.
Έξω όλες οι επιχειρήσεις από τα ιδρύματα. Έρευνα σε κατεύθυνση κάλυψης των κοινωνικών αναγκών.
Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την εκπαίδευση. Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους/ες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου