“Ωραία που ‘ναι η Κυριακή μα να ‘ταν πιο μεγάλη γιατί περνάει γρήγορα κι αργεί να έρθει η άλλη
Η Κυριακή, η Κυριακή να ήταν πιο μεγάλη”
Δε θα μπορούσαμε να βρούμε άλλο τραγούδι για να περιγράψει αυτό που έζησε σήμερα η πόλη της Θεσσαλονίκης. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Εδώ και κάποιες εβδομάδες οι φασίστες του Ιερού λόχου είχαν δηλώσει πως θα πραγματοποιούσαν το πρώτο “makedonian pride” (με την επακριβή ορθογραφία που χρησιμοποίησαν) στο στρατόπεδο Κόδρα στην Καλαμαριά (με μπύρες, φαγητό, εθνικιστικό live κλπ). Άμεσα αναρχικές και αντιεξουσιαστικές συλλογικότητες της πόλης σχεδίασαν και πραγματοποίησαν σχεδόν καθημερινά παρεμβάσεις στην Καλαμαριά, οι κάτοικοι της οποίας -από τα πιτσιρίκια στα πάρκα μέχρι τους παππούδες στα καφενεία- δεν έδειχναν ιδιαίτερα διατεθειμένοι να δεχτούν την παρουσία φασιστών σε μία περιοχή με τη δική της ιδιαίτερη κοινωνική και ταξική ιστορία, την ιστορία της προσφυγιάς και των κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Ταυτόχρονα και δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς κινητοποιήθηκαν προς την κατεύθυνση της ματαίωσης της φασιστοσύναξης. Η πρόκληση ήταν τέτοια, αλλά και η κινητοποίηση των συντρόφων/ συντροφισσών πήρε τέτοιες διαστάσεις, που συμπαρέσυρε μέχρι και το ΚΚΕ -πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη, πιθανώς και πανελλαδικά- να καλέσει σε δική του απογευματινή αντιφασιστική συγκέντρωση σήμερα.
Οι φασίστες του ιερού λόχου που δεν κατάφεραν να έχουν την αναμενόμενη συμμετοχή και βλέποντας το τι ετοιμάζεται, τα βρήκαν με τον δήμαρχο Αμπελοκήπων-Μενεμένης από την 1η Απριλίου αλλά ταυτόχρονα επειδή ξέραν ότι δεν μπορούν να σταθούν την Παρασκευή 5 Απριλίου ενημέρωναν πως το μέρος είναι 50/50 για Κόδρα ή για κάπου αλλού που το ψάχναν ακόμα και θα ενημέρωναν Κυριακή στις 14.00, την ώρα δηλαδή της συγκέντρωσης μας σήμερα.
Από τη 1 το μεσημέρι λοιπόν 150 περίπου αναρχικοί/ες αντιφασίστες/στριες κατέλαβαν το χώρο του πεζόδρομου της Καλαμαριάς και απλώθηκαν σε μεγάλη έκταση στην περιοχή. Μαθαίνοντας τα ξεφτιλίκια τους στις 2, η συλλογική απόφαση δεν μπορούσε να αλλάξει. Περισσότεροι από 1200 αντιφασίστες και αντιφασίστριες, Καλαμαριώτες και από άλλες περιοχές της Σαλονίκης πραγματοποίησαν μία πολύ μεγάλη πορεία στην Καλαμαριά περνώντας και από την κεντρική είσοδο του στρατοπέδου Κόδρα -σε ένα μικρό μέρος του οποίου στεγάζονται και ΝΑΤΟικές εγκαταστάσεις κάτι που μας έκανε να φωνάξουμε και τα αντίστοιχα συνθήματα από την πορεία του Σαββάτου-, ενώ κατά τη διάρκεια της πορείας πολλοί άνθρωποι από τη γειτονιά έμπαιναν σε αυτήν και άλλοι επευφημούσαν από τα μπαλκόνια.
Η μέρα όμως είχε συνέχεια, ακόμα και αν μεσολάβησαν 12 χιλιόμετρα απόστασης. Μαθαίνοντας τα μπρος-πίσω τα δημάρχου Αμπελοκήπων-Μενεμένης 250 σύντροφοι και συντρόφισσες ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα των φασιστών που μας κάλεσαν να τους πάμε μπύρες (!) και συγκεντρωθήκαμε αιφνιδιαστικά στις 7 στην πλατεία Επταλόφου 500 μέτρα μακριά από το (μάλλον πιο μικρό της πόλης) πάρκο που κατάφεραν να σταθούν πίσω από άπειρους μπάτσους που τους περιφρουρούσαν. Ο αριθμός των συμμετεχόντων παρά τις υπογραφές των οργανώσεων δεν ξεπέρασε τους 80, το λάιβ δεν έγινε, τρώγαν καζούρα από παιδιά της γειτονιάς, κλαίγονταν στους μπάτσους ότι τους κυνηγάμε σε όλη την πόλη.
Ταυτόχρονα η δική μας συγκέντρωση πραγματοποίησε νέα πορεία στη γειτονιά της Μενεμένης και των Αμπελοκήπων κάτω από την ασφυκτική παρουσία της αστυνομίας που μας έκλεινε κάθε δίοδο προσέγγισης των φασιστών, με εξίσου θετική ανταπόκριση από τον κόσμο της γειτονιάς, ενώ έχει σημασία να αναφέρουμε πως πολλοί κινηματικοί χώροι καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας περιφρουρούνταν έτσι ώστε να τσάκιζαν οποιαδήποτε απόπειρα από οποιονδήποτε θα σκεφτόταν να τους επιτεθεί.
Πολλά χιλιόμετρα σήμερα λοιπόν για το αντιφασιστικό κίνημα της πόλης, πολύ κλάψα για τους φασίστες που αδυνατούν παρά τις εύφορες αντικειμενικές -για αυτούς- συνθήκες που δημιούργησε η συμφωνία των Πρεσπών, τα χαρτζιλίκια και το αβαντάρισμα που παίρνουν από θεσμικούς, επιχειρηματικούς, εκκλησιαστικούς κύκλους να βρουν κοινωνικό ρίζωμα. Σκυλιά των αφεντικών, καραβανάδες, μπράβοι, μπάτσοι, φιλόμπατσοι, ναζί ή χουντικοί, με πλάτες στην εκκλησία και το κράτος. Αυτοί ήταν, αυτοί θα παραμείνουν, εχθροί της εργατικής τάξης, εχθροί της διαφορετικότητας, εχθροί της ελευθερίας.
Σήμερα το σύνθημα “ούτε ανατολικά, ούτε δυτικά” έγινε πραγματικότητα με έναν πολύ ευχάριστο τρόπο. Παρά την κούραση, παρά τις πιθανές αστοχίες, παρά τις διαφοροποιήσεις αναμεταξύ μας σήμερα δείξαμε ότι σε αυτή την πόλη χωράνε όλοι και όλες εκτός από αυτούς. Οι εργάτες που αγωνίζονται, οι φτωχοδιάβολοι από τις προλεταριακές συνοικίες, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι ομοφυλόφιλοι, οι γυναίκες, οι τρανς, οι μετανάστες, τα παιδιά που κάνουν γκραφίτυ στους δρόμους όταν καταφέρνουμε να συντονίσουμε τις δυνάμεις μας σε έναν τόσο μικρό βαθμό έχουμε τα σημερινά αποτελέσματα. Στα επόμενα βήματα της οργάνωσης και της πάλης μας, τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται σίγουρο ακόμα και για το οικονομικό και πολιτικό σύστημα που εξυπηρετούν τα εν λόγω εθνίκια.
Ένα μεγάλο χαμόγελο, για μια μεγάλη -σε ουσία- Κυριακή για τη Θεσσαλονίκη που αν τελικά ήταν πιο μεγάλη και σε διάρκεια όπως λέει και το τραγούδι, ίσως μας έβρισκε σε άλλες δύο, τρεις ή τέσσερις γειτονιές. Όσες χρειάζεται, και ακόμα καλύτερα χωρίς αφορμές από τους φασίστες, για να πούμε στους ανθρώπους της τάξης μας πως αξίζει και πρέπει να παλέψουμε μαζί με το φασισμό, το ρατσισμό και τον εθνικισμό, πως αξίζει και πρέπει να παλέψουμε μαζί με το κεφάλαιο και το κράτος και μάλιστα για να νικήσουμε.
ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ ΣΤΟΥ ΚΟΔΡΑ ΤΑ ΣΤΕΝΑ ΘΑ ΣΚΑΨΟΥΜΕ ΠΗΓΑΔΑ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΒΑΘΙΑ
ΑΝΤΙΘΕΣΜΙΚΑ, ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΩΣ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ:
ΤΣΑΚΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ
Makedonian hide 2019. ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ.
ΥΓ. Αυτό το άθλιο στυλ ψευτοχουλιγκανισμού των φασιστών που φωτογραφήθηκαν με ανάποδα κλεμμένα πανό που ήταν αφημένα σε πλατείες και δημόσιες υπηρεσίες θεωρώντας ότι κατάφεραν κάτι σημαντικό, είναι απλά αστείο, και ακόμα πιο αστεία είναι τα βίντεο και οι φωτογραφίες τους. Το ότι τα πανό αυτά ήταν για την πορεία για τα 70 χρόνια του ΝΑΤΟ, ενώ πριν δύο χρόνια είχαν πάρει πανό -πάλι αφημένο- για νεκρό εργάτη, ίσως να είναι και αυτό που έχει νόημα να ξανα-αναφέρουμε για να μην έχουμε καμιά αυταπάτη για την όποια “αυτόνομη” - “αντιθεσμική” - “αντισυστημική” τους υπόσταση.
Εικόνες:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου