Είναι πραγματικά συγκλονιστικές οι φωτογραφίες που δημοσιεύει σήμερα στην παρουσία του στο facebook, ο φωτορεπόρτερ Μάριος Λώλος.
Αντικρίζοντας της, δεν μπορεί παρά να νιώσεις ένα σφίξιμο στο στομάχι, να σου δημιουργείται ένας κόμπος στον λαιμό.
Απεικονίζουν παραστατικά οικογένειας προσφύγων, με μικρά παιδάκια, να έχουν στήσει σκηνές στην πλατεία Συντάγματος, αφού η απάνθρωπη, ανάλγητη "αριστερή" κυβέρνηση διάταξε τα ένστολα όργανα προστασίας του συστήματος να τους πετάξουν στον δρόμο εκκενώνοντας την κατάληψη Clandestina, όπου είχαν βρει καταφύγιο.
Αραγε θα μπορούσαμε να προσθέσουμε εμείς οτιδήποτε, χωρίς να αδικήσουμε τα όσα μας λέει το απεγνωσμένο βλέμμα της μάνας προσφυγοπούλας;
Μπορείς να απεικονίσεις με λέξεις την μελαγχολία του βλέμματος, ενός ξεριζωμένου μικρού παιδιού;
Είναι δυνατόν να προσεγγίσεις τον εσωτερικό κόσμο του πρόσφυγα, ο οποίος προσπαθεί να δώσει χαμόγελο στο παιδάκι του, τιθασεύοντας το δράμα που βιώνει;
Εμείς δηλώνουμε αδυναμία να σχολιάσουμε το παραμικρό για τις φωτογραφίες που παραθέτει ο Μάριος Λώλος.
Προσθέτουμε μόνο αυτό που μας μεταφέρει ο γνωστός φωτορεπόρτερ: Μου είπε ένας πρόσφυγας από το Αφγανιστάν κλαίγοντας "μιλάω 5 γλώσσες, με έχουν κυνηγήσει οι Ταλιμπάν, οι Αμερικανοί και χθες είδα ένα μπάτσο να σημαδεύει με το όπλο τον 15χρονο γιο μου και να τον κλωτσάει.Που είναι η δικαιοσύνη; Θέλω να ζήσω σαν άνθρωπος".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου