Για ποια μέρα παιδιού μιλάμε;
Για ποιο παιδί μιλάμε;
Για κείνο της Υεμένης μήπως; Που ζυγίζεται σε λεκάνη ρούχων, για κείνο που πεθαίνει της πείνας;
Για κείνο της Συρίας; Που κομματιάζεται από τη βόμβα;
Για ποιο παιδί μιλάμε;
Για της Αφρικής; Με τις μύγες στα μάτια;
Του Αφγανιστάν; Που κάποιος θα κάνει πάνω του επίθεση αυτοκτονίας;
Για ποιο παιδί;
Εκείνο που βιάζεται ομαδικά;
Για ποιο παιδί; Της ...Κύπρου; Που στριμώχνεται μέσα στη βαλίτσα και πετάγεται στη λίμνη;
Για ποιο παιδί;
Της Ελλάδας; Του τσιγγάνικου καταυλισμού που το τρώνε τα ποντίκια, λίγο-λίγο;
Για ποιο παιδί;
Των φαναριών; Που πουλάει χαρτομάντιλα και του ανοίγεις τους υαλοκαθαριστήρες να το βρέξεις;
Για ποιο παιδί μιλάμε; Για κείνο που διαβάζει δίχως ρεύμα στο σπίτι;
Για ποιο; Πες μου για ποιο;
Για κείνο που η μάνα πάει στο συσσίτιο, στο κοινωνικό παντοπωλείο;
Για κείνο που πεθαίνει στο καραβάνι των προσφύγων από εξάντληση;
Για ποιο; Για το προσφυγόπουλο που βουλιάζει;
Για ποιο; Για κείνο που δουλέμποροι το στρίμωξαν στη βάρκα; Για κείνο με το τρύπιο σωσίβιο; Για κείνο που του κάνουν μαλάξεις στην ακτή; που ξέβρασε το κύμα;
Για ποιο; Για κείνο που γονείς δεν θέλουν στο σχολείο των παιδιών τους; Για κείνο που κλωτσάνε στα σύνορα; Για κείνο που ξεπαγιάζει στους προσφυγικούς καταυλισμούς;
Μην κοροϊδεύετε το παιδί, ρε.
Μην το ξεγελάτε με τις παγκόσμιες σας.
Καμιά παγκόσμια ημέρα παιδιού, καμιά απολύτως.
Έχε το νου σου στο παιδί, ρε.
Είμαι θυμωμένη. Αφήστε με στην ησυχία του θυμού μου. Είμαι υποστηρίκτρια του παιδιού. Του παιδιού και των δικαιωμάτων του.Μη με ζαλίζετε με τις παγκόσμιες σας.
«Η αποστολή μου είναι να εξασφαλίσω ότι κανείς δεν θα μπορεί να πει: "δεν γνώριζα"». (Γιάννης Μπεχράκης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου