Ακριβά πληρώνει ο μέσος Αμερικανός την παρατεταμένη περίοδο ανάπτυξης της οικονομίας, τονίζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Στην ετήσια έκθεσή του για τη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου το ΔΝΤ υπογραμμίζει μια σειρά από προβληματικούς κοινωνικούς δείκτες, οι οποίοι συνοδεύουν τη δεκαετή οικονομική ανάπτυξη των ΗΠΑ που τον επόμενο μήνα θα είναι η μεγαλύτερη ιστορικά σε διάρκεια.
Μεταξύ άλλων το Ταμείο επισημαίνει:
● μείωση του προσδόκιμου ζωής, που είναι πλέον ένα από τα χαμηλότερα μεταξύ των χωρών του G7,
● εκτόξευση της οικονομικής ανισότητας και τη διεύρυνση της φτώχειας.
Τα πραγματικά εισοδήματα των μέσων αμερικανικών νοικοκυριών από τα τέλη της δεκαετίας του '90 αυξήθηκανμόλις κατά 2,2% παρότι στην ίδια περίοδο τα κατά κεφαλήν εισοδήματα αυξήθηκαν κατά 23%.
Το 40% των φτωχότερων Αμερικανών είδε από το 1983 τον πλούτο του να μειώνεται, ενώ 45 εκατομμύρια ζουν σήμερα κάτω από τα όριο της φτώχειας.
Οι μισοί ενήλικοι Αμερικανοί κερδίζουν σήμερα λιγότερα απ' ό,τι οι γονείς τους όταν βρίσκονταν στην ίδια ηλικία. Πριν από 40 χρόνια το αντίστοιχο ποσοστό ήταν μόλις 10%.
Η ανεργία βρίσκεται σε επίπεδα που δεν παρατηρούνται από τα τέλη της δεκαετίας του '60 και οι μισθοί και τα εισοδήματα των νοικοκυριών αυξάνονται. Αυτό συμβαίνει σε μια εποχή που οι πληθωριστικές πιέσεις στις ΗΠΑ παραμένουν πολύ υποτονικές.
H Christine Lagarde σε συνέντευξη τύπου μεταξύ άλλου δήλωσε:
Η πρόβλεψή μας είναι ότι η οικονομική δραστηριότητα θα αυξηθεί φέτος κατά 2,6% και κατά 1,9% το 2020. Αυτό αντιπροσωπεύει αύξηση της πρόβλεψης ανάπτυξης για το 2019 κατά περίπου 0,3 ποσοστιαίες μονάδες.
Όπως είπα, βλέπουμε πολλά θετικά στοιχεία για τα μακροοικονομικά αποτελέσματα.
Ωστόσο, ανησυχούμε ότι τα οφέλη από αυτή τη δεκαετή επέκταση δεν
έχουν, γενικά, επιμεριστεί τόσο ευρέως όσο θα μπορούσαν.(Αδιαφορούν πλήρως αλλά δεν είναι σωστό και να το λένε…)
Εάν εξετάσουμε ένα ευρύ σύνολο κοινωνικών δεικτών, βλέπουμε μια προκλητική εικόνα.
Το μέσο προσδόκιμο ζωής έχει σημειώσει πτωτική πορεία τα τελευταία χρόνια, η πόλωση του εισοδήματος και του πλούτου έχει αυξηθεί, η κοινωνική κινητικότητα έχει διαβρωθεί σταθερά, η εκπαίδευση και τα αποτελέσματα για την υγεία είναι κατώτερα και ενώ το ποσοστό φτώχειας μειώνεται, παραμένει υψηλότερο από ό, τι σε άλλες προηγμένες οικονομίες.(Το τελευταίο θα ήταν ένα από τα παράδοξα της στατιστικής αν δεν εξετάσουμε τους δείκτες που χρησιμοποιούν)
Το ΔΝΤ τονίζει ότι για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων θα χρειαστεί δράση σε αρκετά μέτωπα. Μεταξύ άλλων και άνοδος του κατώτατου μισθού,(να και σοσιαλμανείς οι εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ! Προφανώς έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι) υψηλότερα εργασιακά επιδόματα για τους χαμηλόμισθους, υψηλότερες δαπάνες για την παιδεία και κινήσεις για τη μείωση των θανάτων από τα οπιοειδή.
Επιμέλεια-σχολιασμός: Χρήστος Αειβάτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου