Της Αλέκας Ζορμπαλά
«Καλύτερα να πεθάνεις όρθιος, παρά να ζεις γονατιστός»
Εμιλιάνο Ζαπάτα!
Ένας από τους αγνότερους, από τους πλέον εμπνευσμένους και αποφασισμένους επαναστάτες, ο ηγέτης της Μεξικανικής Αγροτικής Επανάστασης, του κινήματος των Ζαπατίστας, που πήρε το όνομά του ταυτιζόμενο με το σύνθημά του-στρατηγικό στόχο «Γη και Ελευθερία» «Tierra y Libertad».
Το περίφημο Σχέδιο της Αγιάλα, το «πρόγραμμα» του Ζαπάτα, με σημερινή πολιτική ορολογία, προέβλεπε, μεταξύ άλλων:
«Οι γαίες, τα δάση και το νερό... θα αποδοθούν αμέσως στα χωριά ή τους πολίτες που τα δικαιούνται... επειδή οι περισσότεροι Μεξικάνοι δεν έχουν τίποτε στην κατοχή τους πλην της γης στην οποία περπατούν... το ένα τρίτο από τις περιουσίες αυτές θα απαλλοτριωθεί... ώστε όλοι οι κάτοικοι κι όλα τα χωριά του Μεξικού να αποκτήσουν ejidos (χωράφια, γη)».
Όποιος γαιοκτήμονας δεν παρέδιδε το ένα τρίτο της γης του, αναγκαζόταν δια της βίας να την παραδώσει ολόκληρη, μια που ο Ζαπάτα, ό,τι έλεγε το εννοούσε:πυρπολώντας τα σπίτια των γαιοκτημόνων τους ανάγκαζε να τα εγκαταλείψουν αμέσως και κατόπιν μοίραζε τη γη στους δουλοπάροικους, που εργάζονταν στα συγκεκριμένα τσιφλίκια…
Ριζοσπαστικό και απλό το Σχέδιο,
δυναμικές οι ενέργειες για την υλοποίησή του..
Ο Αγώνας για Γη και Ελευθερία δεν δικαιώθηκε, όπως τον οραματίστηκε ο εμπνευστής του
Ο Αγώνας για Γη και Ελευθερία θα συνεχίζεται και σήμερα και τώρα, ως την τελική νίκη, όσο θα υπάρχουν εκμεταλλευόμενοι, όσο θα υπάρχουν φτωχοί, όσο θα υπάρχουν άνθρωποι, που θα αγωνίζονται, όσο θα υπάρχουν Ζαπατίστας!
Ο Εμιλιάνο Ζαπάτα, που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1879, δολοφονήθηκε από κυβερνητικά στρατεύματα στις 10 Απριλίου 1919.
«Μην αφήσετε να τελειώσει έτσι. Πείτε τους, ότι είπα κάτι».
Η παρακαταθήκη του…
_________________
Εμιλιάνο Ζαπάτα!
Ηγέτης της Μεξικανικής Επανάστασης, προστάτης των φτωχών αγροτών της πατρίδας του. Γεννήθηκε στις 8 Αυγούστου του 1879 στο χωριό Ανενκουίλκο. Γόνος ευκατάστατου κτηνοτρόφου, έμεινε ορφανός στα 16 του χρόνια και εργάστηκε ως εκπαιδευτής αλόγων.
Την εποχή εκείνη, τη χώρα κυβερνούσε ο στρατηγός Πορφίριο Ντίας, η δικτατορία του οποίου σήμανε μια εποχή εγκατάλειψης των μεταρρυθμίσεων, ενώ το 85% της γης ανήκε στο 2% του πληθυσμού. Ο Ζαπάτα ανέπτυξε από νωρίς αντιπολιτευτική δράση και το 1909 εξελέγη πρόεδρος μιας τοπικής ομάδας για τη διεκδίκηση της καλλιεργήσιμης γης, που είχε κατασχεθεί προς όφελος των μεγαλογαιοκτημόνων. Εξαιτίας της δράση του, κλήθηκε στο στρατό, όπου υπηρέτησε για επτά μήνες.
Το Νοέμβριο του 1910, η εξαθλίωση των αγροτών οδήγησε σε μία εξέγερση υπό τον Μαδέρο. Ο Ζαπάτα τάχθηκε στο πλευρό του, πήρε τα όπλα και με σύνθημα «γη κι ελευθερία» ηγήθηκε των επαναστατημένων αγροτών, καταλαμβάνοντας όλο και περισσότερα εδάφη.
Όταν αντιλήφθηκε ότι το αίτημα για μεταρρυθμίσεις είχε εγκαταλειφθεί από τον Μαδέρο, κατάρτισε το δικό του αγροτικό πρόγραμμα, γνωστό ως Σχέδιο Αγιάλα. Με αυτό απαιτούσε την κατάσχεση της γης απ' όλους τους ξένους και του 1/3 των εδαφών των φεουδαρχών, καθώς και την επιστροφή των εδαφών που είχαν κατασχεθεί από τους ντόπιους. Σύμφωνα με το Σχέδιο Αγιάλα, όλες οι κατασχεθείσες εκτάσεις θα αποτελούσαν κοινοκτημοσύνη των ινδιάνικων κοινοτήτων.
Στο πλευρό του συγκεντρώνονταν όλο και περισσότεροι αγρότες, ενώ οι απόψεις του υποστηρίχτηκαν και από πολλούς διανοούμενους, που συνέδεσαν τις θεωρίες του με αυτές του Καρλ Μαρξ. Μετά την καταστολή της εξέγερσης του Μαδέρο, το Φεβρουάριο του 1913, ο Ζαπάτα ένωσε τις δυνάμεις του με αυτές του Πάντσο Βίλα στο βορρά και συνέχισε τον αγώνα του, ακόμα κι όταν έπεσε η δικτατορία του Ντίας. Μαζί κατέλαβαν τρεις φορές την πόλη του Μεξικού, αλλά αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν.
Στις 10 Απριλίου του 1919 ο Ζαπάτα έπεσε θύμα ενέδρας. Εκτελέστηκε εν ψυχρώ από τις κυβερνητικές δυνάμεις, κατά τη συνάντησή του με έναν στρατηγό που υποτίθεται ότι ήθελε να προσχωρήσει στην επανάσταση.
Για τους εχθρούς του, ο Εμιλιάνο Ζαπάτα υπήρξε ένας ακραίος μηδενιστής και οι ενέργειές του είχαν ως μοναδικό σκοπό τη ληστεία. Για τους αυτόχθονες λαούς, υπήρξε σωτήρας και ήρωας της επανάστασης. Έγινε θρύλος ενώ ζούσε ακόμη. Αναρίθμητες ιστορίες και τραγούδια γι' αυτόν λέγονται ακόμη και σήμερα, ενώ ο τάφος είναι ένα από τα πιο σεβάσμια μνημεία για τους ιθαγενείς του Νότιου Μεξικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου