Τραγωδία στη Φθιώτιδα: Έκρηξη στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ - Νεκρός 55χρονος
Έκρηξη σημειώθηκε στη ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα το πρωί της τετάρτης, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του ένας εργάτης.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του tvstar.gr, νεκρός είναι ένας 50χρονος, πατέρας τριών παιδιών.
Το Συνδικάτο Μετάλλου μόλις μία μέρα πριν, έκανε βαρυσήμαντη καταγγελία για παραλίγο ομαδικό δυστύχημα στην αίθουσα των ηλεκτροκαμίνων στο ίδιο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα. Διαβάστε την καταγγελία:
«Καταγγελία – Κάλεσμα για το παραλίγο ομαδικό δυστύχημα στη ΛΑΡΚΟ
Την Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2019 γύρω στις 11 το πρωί, στην αίθουσα των ηλεκτρικαμίνων στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα Φθιώτιδας, έλαβε χώρα σοβαρότατο συμβάν όπου από θαύμα δεν καταγράφεται ως ομαδικό δυστύχημα.
Συγκεκριμένα. Στην μία από τις τρεις γερανογέφυρες της αίθουσας, κατά την ώρα ηλεκτρολογικών δοκιμών στο άγκιστρο 25 τόνων, έχοντας αγκιστρωμένο και φορτωμένο τον κάδο μεταφοράς μεταλλεύματος (ben), κόπηκε το συρματόσχοινο με αποτέλεσμα να πραγματοποιηθεί πτώση του φορτίου . Οι πρώτες, εμπειρικές προσεγγίσεις, με κάθε επιφύλαξη, δείχνουν κακή ποιότητα συρματόσχοινου.
Όσοι εργαζόμαστε στη ΛΑΡΚΟ καλούμε κάθε αρμόδια υπηρεσία να πάρει μέτρα. κυριολεκτικά, βρέχει φωτιά στη στράτα μας.
Από θαύμα δεν χτύπησαν οι συνάδελφοι ηλεκτρολόγοι που έκαναν τις δοκιμές. Από θαύμα δεν έπεσε το Ben με το πυρωμένο μετάλλευμα που μεταφέρει επάνω σε εργαζόμενους, όπου συχνό φαινόμενο είναι να βρίσκονται ανά δεκάδες σε διάφορες εργασίες στην αίθουσα.
Καταγγέλλουμε και πιστοποιούμε πως στο σύνολο του εργοστασίου η κατάσταση ως προς την ασφάλεια της εργασίας έχει ξεφύγει σε επίπεδο ρεκόρ.
Υπάρχουν ελλείψεις στη χορήγηση μέτρων ατομικών προστασίας αλλά και όταν δίνονται είναι κακής ποιότητας. Ολόκληρες εγκαταστάσεις και μηχανήματα έχουν άμεση ανάγκη από επισκευές, δεν λειτουργούν οι αυτοματισμοί ασφαλείας, έχει σαπίσει μεγάλο μέρος τους.
Το δε, κρυμμένο στους εργαζόμενους, μη αναρτημένο οργανόγραμμα της ΛΑΡΚΟ, ακόμη και αυτό που είναι προϊόν δικιά της σκέψης και λογικής, έχει κατακρεουργηθεί.
Είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα και καθημερινά φαινόμενα να βλέπεις βοηθώ χωρίς μάστορα και μάστορα χωρίς βοηθό. Έναν Θολαττζή να φυλάει και να τροφοδότη δύο καμίνια. Έναν εργαζόμενο στο πόστο της ρευστής σκουριάς. Λειψούς απομεταλλωτές, κοκκοποιητές, θερμοδόμους, χειριστές εγκαταστάσεων και μηχανημάτων. Συνεργεία δίχως αριθμητικά επαρκείς εργαζόμενους για να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις καθημερινές ανάγκες. Πάγιες και διαρκείς ανάγκες του εργοστασίου καλύπτονται με εργαζόμενους στις εργολαβίες εδώ και χρόνια.
Παράλληλα είναι ανύπαρκτα υποτυπώδη μέτρα υγιεινής, όπως πόσιμο νερό, καμαράκια με θέρμανση, ντουλάπες για τα προσωπικά αντικείμενα των εργαζομένων κ.α.
Σε όλα τα τμήματα, σε όλα τα πόστα, η κατάσταση είναι τραγική. Οι ασθένειες ατυχήματα, οι υπερωρίες και η εργασία στα ρεπό, όσα καταγράφονται, τεκμηριώνουν την εντατικοποίηση.
Δεν πάει άλλο. Όλα αυτά καθημερινά οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ τα βιώνουν κάτω από τον φόβο της ανασφάλειας, κάτω από τον εκβιασμό, για το αν θα συνεχίσει η λειτουργία της, για το αν θα έχουν μεροκάματο αύριο.
Είναι έγκλημα και οι εγκληματίες έχουν ονοματεπώνυμο.
Η αιτία που γεννά όλα τα παραπάνω είναι η συνειδητή γενική απαξίωση της ΛΑΡΚΟ, από τις κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στόχο έχουν την εκποίηση αυτής, για να προσφέρουν ανταγωνιστικότητα και κέρδη σε επιχειρηματικούς ομίλους.
Αυτό είναι έγκλημα απέναντι στους εργαζόμενους και τα λαϊκά συμφέροντα και αυτοί είναι οι εγκληματίες.
Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ως συνέχεια της Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, εγκληματεί εις βάρος μας, για να εξυπηρετήσει τις εντολές του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως κράτος και ως κυρίως μέτοχος της ΛΑΡΚΟ συνεχίζει την πλήρη απαξίωση αυτής αδιαφορώντας για τη ζωή των εργαζομένων.
Όποιος κλείνει τα μάτια ή αποσπά αυτή τη συνολική εικόνα από τη γενική πολιτική που ακολουθείται, προσπαθώντας να μας πείσει πως δεν συνδέονται όλα μεταξύ τους, είναι συνένοχος στο έγκλημα.
Καλούμε τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ να συσπειρωθούν μαζί μας, να μπουν οι ίδιοι μπροστά για να υπερασπιστούμε τη ζωή μας ως εργαζόμενοι απέναντι στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του.
Στις 2 Νοέμβρη συμπληρώθηκαν 40 χρόνια από το μαζικό εργατικό δυστύχημα του 1979 που στοίχισε τη ζωή σε έξι εργαζόμενους και τραυμάτισε δεκάδες.
Δεν είμαστε προκαταληπτικοί, θα μπορούσε το συγκεκριμένο συμβάν να συνέπιπτε κοντά στις 10αδες ημερομηνίες που καταγράφουν δυστυχήματα. Η εμπειρία όμως από την τότε άμεση αντίδραση των εργαζομένων είναι ανάγκη να αξιοποιηθεί. Τότε πραγματοποίησαν 10 ημέρες απεργία αναγκάζοντας τον Μποδοσάκη να υπογράψει πρωτόκολλο μέτρων ασφαλείας όπου έφερε αποτέλεσμα. Επανδρώθηκαν συνεργεία, εφαρμόστηκαν κανονισμοί, έγιναν προσλήψεις, επανδρώθηκε το ιατρείο και άλλα. Με αυτά τα μέτρα που επέβαλλαν οι εργαζόμενοι και όσο τα περιφρουρούσαν μέσα από τα σωματεία τους, σώθηκαν πολλές ζωές, γλύτωσαν πολλούς τραυματισμούς.
Η πείρα του εργατικού κινήματος στη ΛΑΡΚΟ δείχνει το δρόμο για το τι πρέπει να κάνουμε τώρα, πριν χυθεί άλλο αίμα, πριν μείνουμε χωρίς εργασία, πριν χτυπήσουν ακόμα και τα δικαιώματα που μας έχουν απομείνει.
Το συνδικάτο μας μπαίνει μπροστά και άμεσα θα στείλει, για ακόμη μία φορά, στην ΕΜΝΕ και σε κάθε αρμόδιο συγκεκριμένη καταγραφή όλων των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε. Δεν έχουμε αυταπάτες όμως ότι το κράτος που νομοθετεί και υπερασπίζεται τα συμφέροντα των λίγων, θα προστατεύσει παράλληλα και τους πολλούς.
Είναι μονόδρομος ο αγώνας για να σταματήσει η συνειδητή απαξίωση και μην ιδιωτικοποιηθεί παραπέρα η ΛΑΡΚΟ για να εκποιηθεί.
Είναι ανάγκη και όρος για την ασφαλή εργασία, να καταργηθεί το σκλαβοπάζαρο των εργολαβιών , να γίνουν προσλήψεις και να υπογραφεί η συμφωνημένη Επ.Σ.Σ.Ε.
Επιβάλλεται να διεκδικήσουμε να χρηματοδοτηθεί η ΛΑΡΚΟ από τον κύριο μέτοχο, το Κράτος, για τον εκσυγχρονισμό της, την παραπέρα αξιοποίηση του νικελίου, την διασφάλιση της συνέχισης της λειτουργίας της, την διασφάλιση των συμφερόντων του λαού μας.
Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ έχουν πείρα. Αν συνειδητοποιήσουν ότι καθημερινά ρισκάρουν την ζωή τους για να παραχθεί ο πλούτος του σιδηρονικελίου που τον καρπώνονται λίγοι δεν έχουν να φοβηθούν κανέναν. Κυβερνήσεις, Διοικήσεις και μια χούφτα παράσιτα γύρω από αυτούς, είναι πολύ μικροί για να τα βάλουν με τον γίγαντα που λέγεται αποφασισμένη εργατική τάξη.
Απλώνουμε το χέρι σε όλους τους εργαζόμενους και του καλούμε σε γενικό ξεσηκωμό.
Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά συνάδελφε μπορούμε χωρίς αφεντικά.
Τους δολοφονημένους για τα συμφέροντα των λίγων νεκρούς μας τους τιμάμε με αγώνες. Για να μην υπάρξουν άλλοι.
Όλοι στον αγώνα. Είμαστε εργαζόμενοι και απέναντι μας έχουμε τους δυνάστες και τα τσιράκια τους που πρέπει να πετάξουμε από το σβέρκο μας.»
Θυμίζουμε:
Πενθούν ξανά στη ΛΑΡΚΟ
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ 12.07.2019
Διαλεκτή Αγγελή
Ο θάνατος ενός νεαρού ηλεκτρονικού εργαζόμενου στη χαλυβουργία της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα έρχεται να προστεθεί στη μακρά μακάβρια λίστα όσων ξεκινούν το πρωί από το σπίτι τους για το μεροκάματο και δεν επιστρέφουν ποτέ, αφήνοντας πίσω αγαπημένους αλλά και μια μεγάλη αγανάκτηση για τα μέτρα προστασίας στους χώρους εργασίας, που θυσιάζονται στον βωμό του κέρδους.
Και πράγματι, το χθεσινό τραγικό δυστύχημα έρχεται την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη συζήτηση για τη βιωσιμότητα της επιχείρησης σε συνδυασμό με τη βελτίωση των μέτρων ασφάλειας και υγιεινής.
Οι πρώτες πληροφορίες από τα τοπικά μέσα αναφέρουν ότι ο εργαζόμενος βρέθηκε στο σημείο για να ρυθμίσει το βάρος αξιοπιστίας του γερανού, όταν και χτυπήθηκε στο κεφάλι από το μηχάνημα. Οι λεπτομέρειες του δυστυχήματος παραμένουν αδιευκρίνιστες και τα αίτια εξετάζει η αστυνομία.
Η είδηση βύθισε σε βαθιά θλίψη την τοπική κοινωνία, καθώς ο νεαρός προτού ξεκινήσει να δουλεύει ως ηλεκτρονικός στη ΛΑΡΚΟ, αγωνιζόταν για πολλά χρόνια στην ομάδα της Προοδευτικής Λάρυμνας και ήταν πολύ αγαπητός από όλους, όπως διαβάζουμε στο lamiareport.gr
Να σημειωθεί ότι έναν χρόνο πριν, τέτοιες μέρες, το Συνδικάτο Μετάλλου Φθιώτιδας καλούσε σε συμμετοχή στις κινητοποιήσεις (στάσεις εργασίας και 24ωρη απεργία) ζητώντας την ανάκληση της απόφασης συγχώνευσης των τμημάτων συντήρησης της μονάδας στη Λάρυμνα, τονίζοντας ότι σε αυτές τις αλλαγές οφείλεται μια σειρά εργατικών ατυχημάτων, που θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια και τη ζωή των εργαζομένων.
Μάλιστα αναφέρουν δύο ατυχήματα που συνέβησαν εκείνες τις μέρες στη μονάδα της Λάρυμνας και που δεν θρηνήσαμε θύματα χάρη στην εμπειρία και τις γνώσεις των εργαζομένων:
Στη μια περίπτωση, ένα σιλό ψιλής και καυτής σκόνης εξερράγη την ώρα που βρίσκονταν στον χώρο τέσσερις εργαζόμενοι, οι οποίοι σώθηκαν επειδή γνώριζαν καλά το σημείο και βρήκαν έξοδο διαφυγής κυριολεκτικά στα τυφλά, ωστόσο ακολούθησαν θεραπεία προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα αναπνευστικά προβλήματα που απέκτησαν μετά το ατύχημα.
Στην άλλη περίπτωση κινδύνευσε ένας χειριστής γερανογέφυρας, όταν έσπασαν τα φρένα ανύψωσης στην αίθουσα των ηλεκτροκαμίνων.
Τόσο ο ίδιος ο χειριστής όσο και οι άλλοι εργαζόμενοι σώθηκαν καθαρά και μόνο χάρη στην εμπειρία του πρώτου, ο οποίος άφησε όσο πιο ομαλά γινόταν το 25 τόνων καυτό υλικό ειδοποιώντας ταυτόχρονα με την κόρνα όλους όσοι βρίσκονταν από κάτω να απομακρυνθούν.
Δυστυχώς, το Συνδικάτο, χθες, αποδείχθηκε προφητικό, έχοντας καταγγείλει επαλειμμένα τις σκληρές συνθήκες εργασίας που επικρατούν στο εργοστάσιο, την έλλειψη ουσιαστικών μέτρων ασφάλειας, τους μισθούς πείνας και την κατακρεούργηση των εργατικών δικαιωμάτων των εργολαβικών εργαζόμενων.
Το Συνδικάτο Μετάλλου μόλις μία μέρα πριν, έκανε βαρυσήμαντη καταγγελία για παραλίγο ομαδικό δυστύχημα στην αίθουσα των ηλεκτροκαμίνων στο ίδιο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα. Διαβάστε την καταγγελία:
«Καταγγελία – Κάλεσμα για το παραλίγο ομαδικό δυστύχημα στη ΛΑΡΚΟ
Την Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2019 γύρω στις 11 το πρωί, στην αίθουσα των ηλεκτρικαμίνων στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα Φθιώτιδας, έλαβε χώρα σοβαρότατο συμβάν όπου από θαύμα δεν καταγράφεται ως ομαδικό δυστύχημα.
Συγκεκριμένα. Στην μία από τις τρεις γερανογέφυρες της αίθουσας, κατά την ώρα ηλεκτρολογικών δοκιμών στο άγκιστρο 25 τόνων, έχοντας αγκιστρωμένο και φορτωμένο τον κάδο μεταφοράς μεταλλεύματος (ben), κόπηκε το συρματόσχοινο με αποτέλεσμα να πραγματοποιηθεί πτώση του φορτίου . Οι πρώτες, εμπειρικές προσεγγίσεις, με κάθε επιφύλαξη, δείχνουν κακή ποιότητα συρματόσχοινου.
Όσοι εργαζόμαστε στη ΛΑΡΚΟ καλούμε κάθε αρμόδια υπηρεσία να πάρει μέτρα. κυριολεκτικά, βρέχει φωτιά στη στράτα μας.
Από θαύμα δεν χτύπησαν οι συνάδελφοι ηλεκτρολόγοι που έκαναν τις δοκιμές. Από θαύμα δεν έπεσε το Ben με το πυρωμένο μετάλλευμα που μεταφέρει επάνω σε εργαζόμενους, όπου συχνό φαινόμενο είναι να βρίσκονται ανά δεκάδες σε διάφορες εργασίες στην αίθουσα.
Καταγγέλλουμε και πιστοποιούμε πως στο σύνολο του εργοστασίου η κατάσταση ως προς την ασφάλεια της εργασίας έχει ξεφύγει σε επίπεδο ρεκόρ.
Υπάρχουν ελλείψεις στη χορήγηση μέτρων ατομικών προστασίας αλλά και όταν δίνονται είναι κακής ποιότητας. Ολόκληρες εγκαταστάσεις και μηχανήματα έχουν άμεση ανάγκη από επισκευές, δεν λειτουργούν οι αυτοματισμοί ασφαλείας, έχει σαπίσει μεγάλο μέρος τους.
Το δε, κρυμμένο στους εργαζόμενους, μη αναρτημένο οργανόγραμμα της ΛΑΡΚΟ, ακόμη και αυτό που είναι προϊόν δικιά της σκέψης και λογικής, έχει κατακρεουργηθεί.
Είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα και καθημερινά φαινόμενα να βλέπεις βοηθώ χωρίς μάστορα και μάστορα χωρίς βοηθό. Έναν Θολαττζή να φυλάει και να τροφοδότη δύο καμίνια. Έναν εργαζόμενο στο πόστο της ρευστής σκουριάς. Λειψούς απομεταλλωτές, κοκκοποιητές, θερμοδόμους, χειριστές εγκαταστάσεων και μηχανημάτων. Συνεργεία δίχως αριθμητικά επαρκείς εργαζόμενους για να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις καθημερινές ανάγκες. Πάγιες και διαρκείς ανάγκες του εργοστασίου καλύπτονται με εργαζόμενους στις εργολαβίες εδώ και χρόνια.
Παράλληλα είναι ανύπαρκτα υποτυπώδη μέτρα υγιεινής, όπως πόσιμο νερό, καμαράκια με θέρμανση, ντουλάπες για τα προσωπικά αντικείμενα των εργαζομένων κ.α.
Σε όλα τα τμήματα, σε όλα τα πόστα, η κατάσταση είναι τραγική. Οι ασθένειες ατυχήματα, οι υπερωρίες και η εργασία στα ρεπό, όσα καταγράφονται, τεκμηριώνουν την εντατικοποίηση.
Δεν πάει άλλο. Όλα αυτά καθημερινά οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ τα βιώνουν κάτω από τον φόβο της ανασφάλειας, κάτω από τον εκβιασμό, για το αν θα συνεχίσει η λειτουργία της, για το αν θα έχουν μεροκάματο αύριο.
Είναι έγκλημα και οι εγκληματίες έχουν ονοματεπώνυμο.
Η αιτία που γεννά όλα τα παραπάνω είναι η συνειδητή γενική απαξίωση της ΛΑΡΚΟ, από τις κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στόχο έχουν την εκποίηση αυτής, για να προσφέρουν ανταγωνιστικότητα και κέρδη σε επιχειρηματικούς ομίλους.
Αυτό είναι έγκλημα απέναντι στους εργαζόμενους και τα λαϊκά συμφέροντα και αυτοί είναι οι εγκληματίες.
Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ως συνέχεια της Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, εγκληματεί εις βάρος μας, για να εξυπηρετήσει τις εντολές του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως κράτος και ως κυρίως μέτοχος της ΛΑΡΚΟ συνεχίζει την πλήρη απαξίωση αυτής αδιαφορώντας για τη ζωή των εργαζομένων.
Όποιος κλείνει τα μάτια ή αποσπά αυτή τη συνολική εικόνα από τη γενική πολιτική που ακολουθείται, προσπαθώντας να μας πείσει πως δεν συνδέονται όλα μεταξύ τους, είναι συνένοχος στο έγκλημα.
Καλούμε τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ να συσπειρωθούν μαζί μας, να μπουν οι ίδιοι μπροστά για να υπερασπιστούμε τη ζωή μας ως εργαζόμενοι απέναντι στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του.
Στις 2 Νοέμβρη συμπληρώθηκαν 40 χρόνια από το μαζικό εργατικό δυστύχημα του 1979 που στοίχισε τη ζωή σε έξι εργαζόμενους και τραυμάτισε δεκάδες.
Δεν είμαστε προκαταληπτικοί, θα μπορούσε το συγκεκριμένο συμβάν να συνέπιπτε κοντά στις 10αδες ημερομηνίες που καταγράφουν δυστυχήματα. Η εμπειρία όμως από την τότε άμεση αντίδραση των εργαζομένων είναι ανάγκη να αξιοποιηθεί. Τότε πραγματοποίησαν 10 ημέρες απεργία αναγκάζοντας τον Μποδοσάκη να υπογράψει πρωτόκολλο μέτρων ασφαλείας όπου έφερε αποτέλεσμα. Επανδρώθηκαν συνεργεία, εφαρμόστηκαν κανονισμοί, έγιναν προσλήψεις, επανδρώθηκε το ιατρείο και άλλα. Με αυτά τα μέτρα που επέβαλλαν οι εργαζόμενοι και όσο τα περιφρουρούσαν μέσα από τα σωματεία τους, σώθηκαν πολλές ζωές, γλύτωσαν πολλούς τραυματισμούς.
Η πείρα του εργατικού κινήματος στη ΛΑΡΚΟ δείχνει το δρόμο για το τι πρέπει να κάνουμε τώρα, πριν χυθεί άλλο αίμα, πριν μείνουμε χωρίς εργασία, πριν χτυπήσουν ακόμα και τα δικαιώματα που μας έχουν απομείνει.
Το συνδικάτο μας μπαίνει μπροστά και άμεσα θα στείλει, για ακόμη μία φορά, στην ΕΜΝΕ και σε κάθε αρμόδιο συγκεκριμένη καταγραφή όλων των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε. Δεν έχουμε αυταπάτες όμως ότι το κράτος που νομοθετεί και υπερασπίζεται τα συμφέροντα των λίγων, θα προστατεύσει παράλληλα και τους πολλούς.
Είναι μονόδρομος ο αγώνας για να σταματήσει η συνειδητή απαξίωση και μην ιδιωτικοποιηθεί παραπέρα η ΛΑΡΚΟ για να εκποιηθεί.
Είναι ανάγκη και όρος για την ασφαλή εργασία, να καταργηθεί το σκλαβοπάζαρο των εργολαβιών , να γίνουν προσλήψεις και να υπογραφεί η συμφωνημένη Επ.Σ.Σ.Ε.
Επιβάλλεται να διεκδικήσουμε να χρηματοδοτηθεί η ΛΑΡΚΟ από τον κύριο μέτοχο, το Κράτος, για τον εκσυγχρονισμό της, την παραπέρα αξιοποίηση του νικελίου, την διασφάλιση της συνέχισης της λειτουργίας της, την διασφάλιση των συμφερόντων του λαού μας.
Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ έχουν πείρα. Αν συνειδητοποιήσουν ότι καθημερινά ρισκάρουν την ζωή τους για να παραχθεί ο πλούτος του σιδηρονικελίου που τον καρπώνονται λίγοι δεν έχουν να φοβηθούν κανέναν. Κυβερνήσεις, Διοικήσεις και μια χούφτα παράσιτα γύρω από αυτούς, είναι πολύ μικροί για να τα βάλουν με τον γίγαντα που λέγεται αποφασισμένη εργατική τάξη.
Απλώνουμε το χέρι σε όλους τους εργαζόμενους και του καλούμε σε γενικό ξεσηκωμό.
Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά συνάδελφε μπορούμε χωρίς αφεντικά.
Τους δολοφονημένους για τα συμφέροντα των λίγων νεκρούς μας τους τιμάμε με αγώνες. Για να μην υπάρξουν άλλοι.
Όλοι στον αγώνα. Είμαστε εργαζόμενοι και απέναντι μας έχουμε τους δυνάστες και τα τσιράκια τους που πρέπει να πετάξουμε από το σβέρκο μας.»
Θυμίζουμε:
Πενθούν ξανά στη ΛΑΡΚΟ
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ 12.07.2019
Διαλεκτή Αγγελή
Ο θάνατος ενός νεαρού ηλεκτρονικού εργαζόμενου στη χαλυβουργία της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα έρχεται να προστεθεί στη μακρά μακάβρια λίστα όσων ξεκινούν το πρωί από το σπίτι τους για το μεροκάματο και δεν επιστρέφουν ποτέ, αφήνοντας πίσω αγαπημένους αλλά και μια μεγάλη αγανάκτηση για τα μέτρα προστασίας στους χώρους εργασίας, που θυσιάζονται στον βωμό του κέρδους.
Και πράγματι, το χθεσινό τραγικό δυστύχημα έρχεται την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη συζήτηση για τη βιωσιμότητα της επιχείρησης σε συνδυασμό με τη βελτίωση των μέτρων ασφάλειας και υγιεινής.
Οι πρώτες πληροφορίες από τα τοπικά μέσα αναφέρουν ότι ο εργαζόμενος βρέθηκε στο σημείο για να ρυθμίσει το βάρος αξιοπιστίας του γερανού, όταν και χτυπήθηκε στο κεφάλι από το μηχάνημα. Οι λεπτομέρειες του δυστυχήματος παραμένουν αδιευκρίνιστες και τα αίτια εξετάζει η αστυνομία.
Η είδηση βύθισε σε βαθιά θλίψη την τοπική κοινωνία, καθώς ο νεαρός προτού ξεκινήσει να δουλεύει ως ηλεκτρονικός στη ΛΑΡΚΟ, αγωνιζόταν για πολλά χρόνια στην ομάδα της Προοδευτικής Λάρυμνας και ήταν πολύ αγαπητός από όλους, όπως διαβάζουμε στο lamiareport.gr
Να σημειωθεί ότι έναν χρόνο πριν, τέτοιες μέρες, το Συνδικάτο Μετάλλου Φθιώτιδας καλούσε σε συμμετοχή στις κινητοποιήσεις (στάσεις εργασίας και 24ωρη απεργία) ζητώντας την ανάκληση της απόφασης συγχώνευσης των τμημάτων συντήρησης της μονάδας στη Λάρυμνα, τονίζοντας ότι σε αυτές τις αλλαγές οφείλεται μια σειρά εργατικών ατυχημάτων, που θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια και τη ζωή των εργαζομένων.
Μάλιστα αναφέρουν δύο ατυχήματα που συνέβησαν εκείνες τις μέρες στη μονάδα της Λάρυμνας και που δεν θρηνήσαμε θύματα χάρη στην εμπειρία και τις γνώσεις των εργαζομένων:
Στη μια περίπτωση, ένα σιλό ψιλής και καυτής σκόνης εξερράγη την ώρα που βρίσκονταν στον χώρο τέσσερις εργαζόμενοι, οι οποίοι σώθηκαν επειδή γνώριζαν καλά το σημείο και βρήκαν έξοδο διαφυγής κυριολεκτικά στα τυφλά, ωστόσο ακολούθησαν θεραπεία προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα αναπνευστικά προβλήματα που απέκτησαν μετά το ατύχημα.
Στην άλλη περίπτωση κινδύνευσε ένας χειριστής γερανογέφυρας, όταν έσπασαν τα φρένα ανύψωσης στην αίθουσα των ηλεκτροκαμίνων.
Τόσο ο ίδιος ο χειριστής όσο και οι άλλοι εργαζόμενοι σώθηκαν καθαρά και μόνο χάρη στην εμπειρία του πρώτου, ο οποίος άφησε όσο πιο ομαλά γινόταν το 25 τόνων καυτό υλικό ειδοποιώντας ταυτόχρονα με την κόρνα όλους όσοι βρίσκονταν από κάτω να απομακρυνθούν.
Δυστυχώς, το Συνδικάτο, χθες, αποδείχθηκε προφητικό, έχοντας καταγγείλει επαλειμμένα τις σκληρές συνθήκες εργασίας που επικρατούν στο εργοστάσιο, την έλλειψη ουσιαστικών μέτρων ασφάλειας, τους μισθούς πείνας και την κατακρεούργηση των εργατικών δικαιωμάτων των εργολαβικών εργαζόμενων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου