ΠΡΟΣΟΧΗ ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΣΤΑ ΣΠΕΝ: Να Αντισταθούμε στη Βαναυσότητα και την Πολεμοκαπηλεία!

ΠΡΟΣΟΧΗ ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΣΤΑ ΣΠΕΝ: Να Αντισταθούμε στη Βαναυσότητα και την Πολεμοκαπηλεία!

ΣΠΕΝ:

Πρόκειται ίσως για την πιο "πολεμική εκπαίδευση" που θα ζήσουν στην στρατιωτική θητεία, για να ακολουθήσουν βεβαίως οι Ασκήσεις των σχηματισμών.

Είναι μια περίοδος όπου οι αξιωματικοί τους ζητούν να αγοράσουν διάφορα είδη, που γίνονται τα περισσότερα καψόνια, προσβολές και εθνικιστική προπαγάνδα.

Και φέτος, εξαιτίας της έξαρσης του Ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού για τις ΑΟΖ-Ενεργειακά Κοιτάσματα και την ένταση του Πολέμου κατά των Προσφύγων, είναι δυνατόν ότι τόσο οι Διοικήσεις, οι Αξιωματικοί, όσο και τα φασισταριά της Χρυσής Αυγής να επιχειρήσουν να εκμεταλλευτούν την γενικότερη κατάσταση για να νομιμοποιήσουν την Αυθαιρεσία και Βαναυσότητα του Στρατού, αλλά και για να διεξάγουν εθνικιστική προπαγάνδα.

Προβάλλουν την Πολεμοκαπηλεία τους για να Απαιτήσουν την Υποταγή μας.

Σε κάθε περίπτωση οι φαντάροι πρέπει να Αντισταθούν.

Συνάδελφοι φαντάροι, μην εκτελείτε τις παράνομες διαταγές.

Βγείτε Παραπονούμενοι.

Επικοινωνήστε άμεσα με την ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ.

Η δημοσιοποίηση των επιστολών με τις καταγγελίες είναι ΔΥΝΑΜΗ του Φαντάρου Πολίτη με Στολή.

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗ ΒΑΝΑΥΣΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ ΣΤΑ ΣΠΕΝ

Η συζήτηση για τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της θητείας παραμένει ανοιχτή. Πολλές οργανώσεις, πολιτικοί και κοινωνικοί χώροι, αγωνιστές, από την πλευρά της Αριστεράς και του κινήματος, αντιμετωπίζουν τη θητεία απλώς ως ένα παράλογο χάσιμο χρόνου σε αγγαρείες και υπηρεσίες ή ως ένα μέσο ιδεολογικής προπαγάνδας και πειθάρχησης. Φαίνεται να ξεχνούν τη σημασία που δίνουν τα σύγχρονα στρατιωτικά δόγματα στο αξιόμαχο και την εκπαίδευση.

Από την άλλη, εθνικιστικοί-μιλιταριστικοί κύκλοι πιέζουν διαρκώς για περισσότερους εξοπλισμούς και καθολική εκπαίδευση στα πρότυπα των ειδικών δυνάμεων, για διεύρυνση της εφεδρείας σε πανκοινωνική κλίμακα (ακόμα και για τις γυναίκες), στα πρότυπα του Ισραήλ ή του -υπό συζήτηση- νέου μοντέλου εφεδρείας του βρετανικού ή του αμερικάνικου στρατού.

Και οι δύο αυτές οπτικές, όμως, παρά τις τεράστιες διαφορές τους στην αντιμετώπιση (από θέσεις αρχών) της θητείας, συγκλίνουν (δυστυχώς, για την πλευρά του κινήματος) σε μια κοινή θέση: αναγνωρίζουν τη θητεία σήμερα ως μια άσκοπη περιφορά από αγγαρεία σε αγγαρεία, το χρόνο και το περιεχόμενο αυτή της θητείας ως χαμένο γιατί «ο φαντάρος δεν μαθαίνει τα όπλα». Δεν είναι να εκπλήσσεται κανείς, γιατί η (εκάστοτε) κυβέρνηση και η στρατιωτική ηγεσία έχουν την ικανότητα να ενσωματώνουν και να ξεπερνούν τέτοιου είδους αιτήματα.

Πρέπει, εδώ, να παρατηρήσουμε ένα δυσάρεστο γεγονός. Πάντα, αυτή η «υπέρβαση» των κοινωνικών ενστάσεων για τη θητεία και την εκπαίδευση των στρατευμένων γίνεται από την σκοπιά της ενσωμάτωσης των πιο μιλιταριστικών αλλά και εκμεταλλευτικών πλευρών της δημόσιας συζήτησης.

ΣΠΕΝ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΕΙΡΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΗ 

ΣΕ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΟΥΣ

Αν σταθούμε λίγο ψύχραιμα να ασχοληθούμε με τα ΣΠΕΝ (Σχολεία Προκεχωρημένης Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων), θα δούμε ότι το αξιόμαχο έχει τουλάχιστον ίση (ή και περισσότερη) σημασία με την πειθάρχηση, την εθνικιστική προπαγάνδα και την οικονομική εκμετάλλευση των φαντάρων. Για να το θέσουμε ακόμα καλύτερα, το αξιόμαχο δεν είναι παρά μια εξίσου σημαντική (αν όχι σημαντικότερη) πλευρά της συνολικής εκπαίδευσης του φαντάρου - μαζί με την πειθάρχηση, τον εθνικισμό και την εκμετάλλευση – ώστε να εκτελεί το καθήκον του αναλώσιμου της πρώτης γραμμής: είτε ως υποψήφιο θύμα των πολεμικών τυχοδιωκτισμών, κατά την διάρκεια της θητείας του ή σε ενδεχόμενη κλήση του από την εφεδρεία, είτε ως πειθαρχημένος υπήκοος των αναγκών της εθνικής ανάπτυξης και των κερδών ελληνικού κράτους και κεφαλαίου, αργότερα στη ζωή του. 

Το ΣΠΕΝ συνιστά έναν βασικό δείκτη αυτής της βίαιης εμπέδωσης, καθώς δείχνει την ελάχιστη δυνατή εκπαίδευση την οποία ένας φαντάρος δέχεται στην παραμεθόριο. Είναι η εκπαίδευση, δηλαδή, που δέχεται ο τελευταίος τυφεκιοφόρος του ελληνικού στρατού – ούτε οι «μάχιμες μονάδες», ούτε οι «ειδικές δυνάμεις και οι ΟΥΚάδες». 

Στα ΣΠΕΝ συναντούμε, λοιπόν: 

1. θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση πάνω στο G3 (το βασικό τυφέκιο μάχης του ΕΣ), 

2. θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση σε τακτικές μάχης, 

3. κατάληψη αντίπαλης θέσης («πυρ και κίνηση») με πραγματικά πυρά (ακόμα και τακτικές μάχης μέσα σε πόλεις και κατάληψης κτιρίου), 

4. ρίψη χειροβομβίδας, 

5. πορείες σε ανώμαλο δρόμο, 

6. χρήση νυχτερινής διόπτρας, 

7. βολές με πραγματικά πυρά από 100-200-300-400m, πρηνηδόν, γονυπετής και εκ του ορθίως, 

8. σκηνάκια, 

9. χρήση ασυρμάτων μέσων 

10. κάλυψη-απόκρυψη

Μπορεί κανείς, με διάθεση ειρωνείας, να πει ότι όλα αυτά είναι ξεπερασμένα και άχρηστα. Είναι όμως μια βασική εκπαίδευση που δέχονται όλοι οι ένοπλοι φαντάροι (εκτός από βύσματα, που δεν αποτελούν κριτήριο) στο διάστημα των τριών εβδομάδων. Από εκεί και πέρα ξεκινάει σύνθετη εκπαίδευση στα αντίστοιχα όπλα και πολλαπλή επανάληψη όλων των προηγούμενων στοιχείων αναλόγως της μονάδας και των διοικητών. 

Δεν ισχύει, επίσης, ότι ανέκαθεν αυτή ήταν η εκπαίδευση. Η ένταση, η έκταση και το βάθος της εκπαίδευσης, βρίσκεται σε ευθεία αναλογία με την αντίστοιχη ένταση, έκταση και βάθος της πολεμικής προετοιμασίας του ελληνικού κράτους. Η συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές επιθέσεις ΝΑΤΟ και ευρωστρατού και η άνοδος της έντασης για τις ΑΟΖ και τα πετρέλαια στην Αν. Μεσόγειο και το Αιγαίο (που εμπλέκουν τους λαούς σε νέες απειλές πολεμικών επεισοδίων), η ενσωμάτωση των δογμάτων ασφάλειας και άμυνας απέναντι σε μετανάστες, τρομοκρατία και -συνολικά- τον εσωτερικό εχθρό-λαό (που μετατρέπει διαρκώς τον στρατό σε ΜΑΤατζή εντός κι εκτός συνόρων) και η «εθνική προσπάθεια περικοπών» έχουν μετατρέψει τη θητεία σε μια κόλαση ατυχημάτων, εξοντωτικής εκμετάλλευσης και διαρκών «πολεμικών επιχειρήσεων. Τα αποτελέσματα αυτού του συνδυασμού φαίνονται στις δολοφονίες-αυτοκτονίες κυρίως φαντάρων και ΕΠΟΠ, στα ατυχήματα και στην βιολογική και ψυχολογική κατάρρευση του προσωπικού. 

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΥΡΑ: ΜΕΤΡΩΝΤΑΣ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΣΕ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ…

Η βασική εκπαίδευση, λοιπόν, γινόταν με πολύ χαμηλότερη ένταση στα κέντρα, ενώ την αγριότητα του συνόλου της πολεμικής προετοιμασίας τη βίωναν κυρίως οι φαντάροι και οι ΕΠΟΠ που υπηρετούσαν σε μονάδες πρώτης γραμμής, σύμφωνα με το «σχέδιο μάχης» του ΕΣ. Τώρα πια αυτή η εκπαίδευση αυτού του τύπου έχει γίνει καθολική και διαρκής, ενώ έχει αναβαθμιστεί και η χρήση των πραγματικών πυρών. Δείτε πρόσφατες καταγγελίες από τα ΣΠΕΝ στη Τρίπολη και τη χρήση πραγματικών πυρών κατά το πυρ και κίνηση. Το ΚΕΝ στην Τρίπολη δεν είναι το πρότυπο κέντρο εκπαίδευσης στα νέα πρότυπα της διακλαδικότητας του ΕΣ; Πιστεύει κανείς ότι η αναδιοργάνωση των ελληνικών ΕΔ δεν έχει να κάνει με αυτές τις εικόνες από το μέλλον μιας βάρβαρης εκπαίδευσης, που αντιμετωπίζει ως και μετατρέπει σε αναλώσιμη τη νεολαία που υπηρετεί τη θητεία της; 

Μήπως, αυτές οι καταγγελίες δεν πάνε μαζί με τις εικόνες των φαντάρων της στρατονομίας να εκπαιδεύονται από διμοιρίες καταστολής πλήθους της 71ης Α/Μ Ταξιαρχίας, στην αντιμετώπιση ταραχών, καταλήψεων και πορειών; Μήπως, δεν είναι αντίστοιχες των εικόνων ένστολων φαντάρων να φυλάνε, με το όπλο σε στάση αναγνώρισης, τις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου από «τους ταραξίες» διαδηλωτές; Ας θυμηθούμε τις δύο τελευταίες αυτοκτονίες, ενός φαντάρου κι ενός ΕΠΟΠ, μέσα σε διάστημα μιας -μόλις- εβδομάδας, στον Έβρο. Και αυτές έγιναν με πραγματικά πυρά… 

Ας φανταστούμε τώρα (όσοι δεν την έχουμε ζήσει) μια άσκηση σε πραγματικό χρόνο, με πραγματικούς νέους ανθρώπους και πραγματικά πυρά. Έχουμε, λοιπόν, φαντάρους να τρέχουν και να εκτελούν ελιγμούς με γεμάτα όπλα και να πυροβολούν, με άλλους φαντάρους μπροστά τους! Ακόμα κι ο πλέον άψογος σχεδιασμός αυτής της άσκησης δεν μπορεί να αποτρέψει τα ατυχήματα. 

Όμως, ενώ μετράμε διαρκώς τραυματίες και θύματα, τα πραγματικά πυρά εξελίσσονται στο βασικό χαρακτηριστικό της στρατιωτικής εκπαίδευσης. Επιπλέον κάτι το οποίο επίσης πρέπει να υπολογίζουμε είναι οι μικροτραυματισμοί (σε μέση και αρθρώσεις από το βάρος, χτυπήματα από το κλότσημα των όπλων, πονοκέφαλοι και προβλήματα ακοής από τον θόρυβο), αλλά και η έκθεση των φαντάρων σε επικίνδυνες τοξικές-χημικές ουσίες. Στη δική μας λογική δεν μπορεί να μπει με κανέναν στατιστικό τρόπο το αξιόμαχο πάνω από την υγεία και την ανθρώπινη ζωή. 

Επιπλέον ερώτημα αποτελεί το ποιος πληρώνει το οικονομικό κόστος. Πολλοί εκπαιδευτές συχνά κατηγορούν τους λιγότερο καλούς σκοπευτές για σπατάλη αφού μία σφαίρα κοστίζει ένα (1) ευρώ. Είναι όμως προκλητικό: ένας φαντάρος χρησιμοποιεί τουλάχιστον 100 σφαίρες (=100€) στη θητεία του (10 βολές x10 σφαίρες). Την ίδια στιγμή, βέβαια, του κόβουν το εισιτήριο για να γυρίσει σπίτι του, τη χλωρίνη και τα καθαριστικά για να μη ζει σε χοιροστάσια, το δεύτερο ζευγάρι αρβύλες… Του τα κόβουν γιατί «δεν υπάρχουν χρήματα»… Ας υπολογίσουμε, τώρα, τα βλήματα στα πυροβόλα όπλα, τα τεθωρακισμένα, τα πλοία και τα αεροπλάνα. Αναρωτήθηκε κανείς πόσο κοστίζει κάθε ένα από τα βλήματα Exocet, που εκτοξεύουν αθρόα τα πλοία του ΠΝ, οι μετακινήσεις στις ασκήσεις συναγερμού ολόκληρων ταγμάτων ή/και ταξιαρχιών πρώτης γραμμής, οι δεκάδες ασκήσεις στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και του Ευρωστρατού, που καλεί ο εκάστοτε ΑΓΕΕΘΑ κάθε φορά για να πουλήσει «εθνικό τσαμπουκά» στο εσωτερικό και «πολεμική διπλωματία» στο εξωτερικό; 

Η αύξηση των εξόδων είναι εκθετική. Και αστρονομική, θα προσθέταμε… 

Είναι επίσης σαθρό το επιχείρημα ότι χρησιμοποιούνται πυρομαχικά που έτσι κι αλλιώς θα έληγαν. Αυτό λέμε κι εμείς: αγοράστηκαν για να χρησιμοποιηθούν. Οι ανάγκες των ασκήσεων καθορίζουν τις αγορές πυρομαχικών και όχι οι αγορές τις ασκήσεις. 

Δε δεχόμαστε τα επιχειρήματα ότι όλα αυτά εντάσσονται στην αμυντική αποτρεπτική ικανότητα της χώρας. Μήπως αυτή η «αποτρεπτική ικανότητα» δεν προστατεύει τα πετρέλαια, τους αγωγούς και τα «θαλάσσια» οικόπεδα που πουλάει το ελληνικό κράτος στην TOTAL, τη NobleEnergy κλπ; Ποιος ωφελείται από την «αμυντική αποτρεπτική ικανότητα» αν όχι οι εφοπλιστές και οι έμποροι όπλων, οι επιχειρηματίες και οι βιομήχανοι; Και τι μένει για τον λαό, πέρα από φτώχεια και αβάσταχτα μέτρα, ένστολους ΟΥΚάδες και διμοιρίες καταστολής πλήθους του ΕΣ στις πορείες και τις παρελάσεις; 

Όποιος θέλει ειρήνη στέκεται απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, τους πολεμικούς εξοπλισμούς και τον εθνικισμό. Όποιος θέλει ειρήνη αναπτύσσει ειλικρινείς εργατικούς διεθνιστικούς δεσμούς στη βάση των κοινών ταξικών συμφερόντων. Όποιος θέλει ειρήνη αναπτύσσει στο σήμερα σύγχρονη αντιπολεμική δράση μέσα και έξω από τον στρατό κόντρα στην κυβέρνηση της χώρας του. 

Ας ξανασκεφτούμε, τέλος, την άποψη που έχουν για τα όπλα και τα πραγματικά πυρά όλοι εκείνοι οι αγωνιστές που γοητεύονται στην ιδέα της ένοπλης επανάστασης. Οι συναγωνιστές αντιμετωπίζουν τον στρατό ως κάτι δυνητικά βοηθητικό στην εξέλιξη της ταξικής πάλης. Αντιμετωπίζουν, τελικά, το στρατό ως έναν ουδέτερο μηχανισμό «εθνικής άμυνας» κι όχι ως έναν μηχανισμό επιβολής της εθνικής κυριαρχίας των αφεντικών, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. 

Για τους συναγωνιστές, όμως, το θέμα είναι «την κρίσιμη στιγμή να στρέψεις τα όπλα προς τον πραγματικό εχθρό, οπότε είναι σημαντικό ο λαός να έχει εμπειρία στα όπλα». 

Ο στρατός όμως δε θα δράσει, αλλά δρα ήδη ενάντια στον εχθρό λαό, εμπλουτίζοντας τους σχηματισμούς του με τις φασιστικές Λέσχες Εφέδρων και τα νέα Τάγματα Εθνοφυλακής, που παρελαύνουν επίσημα, υποστηρίζονται και κατευθύνονται από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. 

Το σημαντικό είναι σήμερα να αχρηστεύεις την ικανότητα του στρατού να χειραγωγεί συνειδήσεις, να εκφοβίζει, να καταστέλλει, να συμμετέχει σε αποστολές εκτός συνόρων, να μετατρέπει τη νεολαία και την κοινωνία σε κρέας για τα κανόνια των πολεμικών τυχοδιωκτισμών. 

Είναι ο αγώνας ενάντια σε αυτό που το τραγούδι περιγράφει: «να σκοτώνονται οι λαοί / για του αφέντη το φαΐ». Ο αγώνας αυτός είναι αγώνας ενάντια στο Πολεμικό και Κατασταλτικό Αξιόμαχο του σύγχρονου Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού. 

ΑΠΑΝΤΗΣ ΜΑΣ Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ 

Τώρα, που η κυβέρνηση, η αστική δικαιοσύνη και η ναζιστική ακροδεξιά, μαζί με τα εθνικιστικά και μιλιταριστικά ΜΜΕ επιτίθενται σε όλες τις εκφράσεις του Αντιπολεμικού και Αντιμιλιταριστικού κινήματος, απειλώντας ακόμη και με Απέλαση τους Πολιτικούς Πρόσφυγες από την Τουρκία, πρέπει να προτάξουμε έναν ενωτικό και αγωνιστικό βηματισμό. 

Απαιτώντας: 

Κάτω τα χέρια από τα δικαιώματα μας. 

Ελεύθερο Συνδικαλισμό των Φαντάρων. Μείωση της στρατιωτικής θητείας τώρα. Σεβασμό των δικαιωμάτων του Φαντάρου Πολίτη με Στολή. Ικανοποίηση όλων των δίκαιων οικονομικών αιτημάτων των στρατευμένων. Να συμβάλλουμε στην ένταση της αμφισβήτησης και της συλλογικής διεκδίκησης. Δημιουργώντας Επιτροπές Φαντάρων σε κάθε στρατόπεδο. Ενισχύοντας το ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ. 

ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΘΗΤΕΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΣΕ ΔΟΥΛΟΥΣ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩΝ, ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΥΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ, ΠΡΑΙΤΩΡΙΑΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ, ΣΥΜΜΕΤΟΧΟΥΣ-ΣΥΝΕΝΟΧΟΥΣ ΣΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ. ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΙΣΘΟΦΟΡΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ. ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΣΤΙΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ. ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥΣ

Δε θα αναλάβουμε εμείς το κυνήγι προσφύγων και μεταναστών. Δεν είμαστε εμείς οι ένοπλοι φρουροί της Ευρώπης Φρούριο, οι εκτελεστές των κυβερνήσεων που πνίγουν μετανάστες-πρόσφυγες στο Αιγαίο και τους κομματιάζουν στις νάρκες του Έβρου.

Να δοθεί τώρα Πολιτικό Άσυλο σε όσους το έχουν ανάγκη. Ελεύθερη διακίνηση στα θύματα της καπιταλιστικής κρίσης, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και των εμφύλιων σπαραγμών. Αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων των μεταναστών.

ΚΙΝΗΜΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠ’ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ 

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ-ΡΑΤΣΙΣΜΟ-ΦΑΣΙΣΜΟ-ΠΟΛΕΜΟ

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ-ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ-ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥΣ 

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ 

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ 

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437 

http://diktiospartakos.blogspot.gr