Στα ύψη η φτώχεια στα παλαιστινιακά εδάφη

Το ποσοστό φτώχειας στα παλαιστινιακά εδάφη έφτασε το 29,2%, με τα υψηλότερα επίπεδα να βρίσκονται στην πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας, όπως αποκάλυψε ο Υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων της Παλαιστινιακής Αρχής (Π.Α.) Αχμέντ Ματζαλάνι.

Ο Ματζαλάνι δήλωσε ότι το υπουργείο του εργάζεται για να μετατρέψει τα προγράμματα βοήθειας σε προγράμματα ανάπτυξης.

Επανέλαβε ότι αυτό δεν σημαίνει ότι το υπουργείο παραιτείται από τα προγράμματα βοήθειας, αλλά ότι θα εργάζεται παράλληλα σε αναπτυξιακά και βοηθητικά προγραμμάτων.

Η Λωρίδα της Γάζας βρίσκεται υπό αυστηρή πολιορκία από το Ισραήλ από τα μέσα του 2007, και μια έκθεση του ΟΗΕ προέβλεπε ότι θα είναι «ερημωμένη» μέχρι το 2020 σε περίπτωση που δεν θα αρθεί η πολιορκία.

ℹ️ Το παραπάνω -που θα ονομάζαμε παρωνυχίδα και ανάγεται σε δημοσιεύματα του 2014 κυκλοφόρησε ευρέως τις προηγούμενες μέρες. Θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μια εικόνα, πίσω από το “φαίνεσθαι”, όσο γίνεται εν συντομία.

Οι Παλαιστίνιοι συλλέγουν τα ρούχα τους και ό,τι «χρήσιμο» μετά την ισραηλινή αεροπορική επίθεση που έπληξε τα σπίτια τους στο Khan Yunis (Χαν Γούνι, Γάζα) καθώς αυξάνεται η ένταση με το θάνατο του διοικητή (του ίδιου και της οικογένειάς του) Bahaa Abu Al-Atta των Al-Quds Brigades στις 13 Νοεμβρίου 2019. [Ali Jadallah – Anadolu Agency]Τα διεθνή αστικά ειδησεογραφικά πρακτορεία μίλησαν για μια «πολύ ευχάριστη στιγμή» που οι Παλαιστίνιοι θα ψήφιζαν, –στιγμή που «περίμεναν πολύ καιρό», όμως «θα ψήφιζαν απροσδόκητα, το Κίνημα Παλαιστινιακής Ισλαμικής Αντίστασης», δηλ. η Χαμάς θα κέρδιζε τη συντριπτική πλειοψηφία.

ΣΣ |>

Από το 2009 που έχει λήξει η θητεία του Μαχμούντ Αμπάς, ο οποίος εξελέγη το 2005, δεν έχουν διενεργηθεί εκλογές στην Παλαιστίνη.

Δείτε και … Θα πραγματοποιηθούν παλαιστινιακές εκλογές;

Αλλά -συνεχίζουν οι ανταποκριτές «αυτό δεν ήταν ευλογία για τους Παλαιστινίους, επειδή δεν τους έκανε να αισθάνονται ασφαλείς – βασικά για μια σταθερή ζωή».

ℹ️ Θυμίζουμε πως η Φατάχ, το Ισραήλ και η «διεθνής κοινότητα» δεν αναγνώρισαν τα αποτελέσματα των τότε εκλογών.

Η απόρριψη των αποτελεσμάτων από τη Fatah οδήγησε σε εσωτερικές συγκρούσεις με τη Χαμάς.

Το Ισραήλ το χρησιμοποίησε για να επιβάλει μια αυστηρή πολιορκία από γη αέρα και θάλασσα στη Γάζα και έδωσε στη «διεθνή κοινότητα» το πρόσχημα που έψαχνε, ώστε να διαγράψει τη Γάζα και να σταματήσει την αποστολή βοήθειας προς τον λαό της.

Η Γάζα βιώνει τη μια κρίση μετά την άλλη

Πάει καιρός που η Παλαιστινιακή Αρχή -Palestinian Authority (PA), έστειλε στο σπίτι (αφήνοντας εν μέρει απλήρωτους) τους δημόσιους υπαλλήλους, συμπεριλαμβανομένου του προσωπικού ασφαλείας, δασκάλους, γιατρούς και υπαλλήλους σε διάφορα υπουργεία .

Έτσι οι μαθητές της Γάζας έμειναν χωρίς δάσκαλους και οι άρρωστοι στα νοσοκομεία χωρίς γιατρούς.

Παράλληλα το Ισραήλ στραγγάλισε την παροχή καυσίμων και ρεύματος, παραλύοντας σχεδόν όλες τις μορφές ζωής, έτσι περισσότεροι από 300 ασθενείς πέθαναν στα νοσοκομεία εξαιτίας της έλλειψης ηλεκτρισμού και φαρμάκων.

Η ταλαιπωρία εκατοντάδων ασθενών με αιμοκάθαρση, καρδιά και καρκίνο, εκτός από τα νεογέννητα μωρά, αυξήθηκε λόγω έλλειψης κατάλληλου ιατρικού εξοπλισμού ή ανταλλακτικών.

Και μετά από αυτά έρχεται η «ανάπτυξη» (στα χαρτιά): με τυμπανοκρουσίες μιλάνε για «ένα έτος σε εξέλιξη» – «το 2020 θα είναι ένα παιχνίδι αλλαγής στην Παλαιστίνη;» (ερωτηματικό αυτό…)

ℹ️ Πάνω από το 70% των εργοστασίων, σύμφωνα με το γραφείο του Εμπορικού Επιμελητηρίου στη Γάζα, έκλεισαν λόγω έλλειψης ή σοβαρών ελλείψεων πρώτων υλών που απαγόρευσε το Ισραήλ, με το πρόσχημα της «επικινδυνότητας»- dual use.

Οι εξαγωγές και οι εισαγωγές σταμάτησαν σε μεγάλο βαθμό και σε ορισμένα σημεία αποκλείστηκαν τελείως.

Όλα αυτά, εκτός από άλλα, οδήγησαν σε υψηλά ποσοστά ανεργίας, 46,7% και κατά συνέπεια, υψηλά ποσοστά φτώχειας, 53%.

Η κατάσταση επιδεινώθηκε με τη Χαμάς να μην το βάζει κάτω (να συνεχίζει τον αγώνα ενάντια στην ισραηλινής κατοχή).

[ΣΣ |> Θυμίζουμε πως οι τρεις επιθέσεις του Ισραήλ 2008/9, 2012 και 2014 είχαν ως αποτέλεσμα περίπου 3.900 νεκρούς κατοίκους της λωρίδας, τραυματίες πάνω από 15.000, πάνω από 11.000 σπίτια εντελώς κατεστραμμένα + 12.000 ακόμη σε ερείπια και εκατοντάδες άλλες εγκαταστάσεις, όπως κλινικές, σχολεία, τζαμιά, εγκαταστάσεις ύδρευσης και αποχέτευσης σε αχρηστία.

Στη συνέχεια, στις 30 Μαρτίου 2018, άρχισαν οι εβδομαδιαίες ειρηνικές διαδηλώσεις του λαού, που ονομάστηκαν «Great March of Return» (η μεγάλη Πορεία της Επιστροφής) & «Breaking the Siege» (Σπάζοντας την πολιορκία ) κατά μήκος της ανατολικής πλευράς της Λωρίδας της Γάζας, με το Ισραήλ να απαντάει με φωτιά και σίδερο (τη γνωστή lethal force)

Το 2012, η ομάδα του ΟΗΕ UN Country Team συνέταξε μια έκθεση που προβλέπει, με βάση τις τάσεις, ότι η Γάζα θα καταστεί “μη βιώσιμη” μέχρι το 2020. Η έκθεση αυτή εκδόθηκε μετά από δύο από τις προαναφερθείσες ισραηλινές παραβιάσεις στη Γάζα και πριν από την τρίτη, . Πέντε χρόνια αργότερα, η ίδια ομάδα των Ηνωμένων Εθνών ανακοίνωσε: “Δυστυχώς, καθώς ελέγχουμε τις ίδιες τάσεις στην έκθεση του 2017, η επιδείνωση επιταχύνθηκε“.

Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της Γάζας είναι η συσσώρευση του λαού σε μια ανεπαρκή έκταση γης, καθώς και η σοβαρή έλλειψη υπηρεσιών υγείας και εκπαίδευσης και η έλλειψη των στοιχειωδών για την επιβίωση (κάποιοι μιλάνε για «οικονομική ανάπτυξη»…).

Αρχικά, η περιοχή της Λωρίδας της Γάζας, η οποία ορίστηκε με τη Armistice Line (Γραμμή Ανακωχής), ήταν περίπου 560 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Ωστόσο, σε μια μυστική συμφωνία στις αρχές της 10ετίας του 1950 (μεταξύ Ισραήλ και Αιγύπτου, η οποία έλεγχε τη Γάζα την περίοδο 1948-1967), το Ισραήλ κατέλαβε επιπλέον 200 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Έτσι τα δύο εκατομμύρια των κατοίκων της, την καθιστούν μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές της γης… (σύμφωνα με την απογραφή του 2014 σε 365 km² ζουν 1.816.000 – σύγκριση η Ελλάδα έχει έκταση 131.957 km², δηλαδή με ~6πλάσιο 362 φορές μεγαλύτερη!)

Για να καλύψει τις ανάγκες της πληθυσμιακής κατάσταση, η έκθεση ανέφερε ότι η Γάζα, η οποία διέθετε όλες κι όλες 2.000 νοσοκομειακές κλίνες το 2012, θα χρειαζόταν +800 κρεβάτια το 2020, προκειμένου να παραμείνει στην ίδια (τραγική) κατάσταση του 2012. Ο πληθυσμός έφτασε τα δύο εκατομμύρια τρία χρόνια πριν από το 2020, αλλά τα νοσοκομειακά κρεβάτια και οι άλλες εγκαταστάσεις περίθαλψης έγιναν ακόμη πιο παρωχημένες, επηρεάζοντας αρνητικά όλες τις υπηρεσίες υγείας.

Όσον αφορά το εκπαιδευτικό σύστημα, από την έκδοση της έκθεσης χτίστηκαν κάποια σχολεία ακόμη, αλλά δυστυχώς ο αριθμός των εκπαιδευτικών μειώθηκε εξαιτίας της έλλειψης κονδυλίων.

Η δύσκολη και αβέβαιη πολιτική κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας, μαζί με το σχεδόν μόνιμο κλείσιμο των διαβάσεων από το Ισραήλ, σε μια διχασμένη περιοχή, καθιστούν αδύνατη την επιβίωση της λαϊκής οικογένειας -πολύ περισσότερο την όποια οικονομική ανάπτυξη.

Θυμίζουμε , μέσω των ελεγχόμενων από το Ισραήλ συνοριακών διαβάσεων (crossings) οι εμπορικές μετακινήσεις μεταξύ Γάζας – Δυτικής Όχθης – Ισραήλ και όλου του κόσμου, είναι σήμερα λιγότερο από το 1/3 του 2007.

Τίποτε δεν μπορεί να γίνει αν η ισραηλινή πολιορκία – περικύκλωση που καρατάει 13 χρόνια δεν αρθεί, μαζί με τις δικαιολογίες της «διεθνούς κοινότητας» για υποστήριξη και βοήθεια -ωστόσο, αυτοί οι στόχοι φαίνονται ανέφικτοι λόγω της απροθυμίας του Ισραήλ να το πράξει.

Παλαιστίνιοι στο διαχωριστικό φράχτη Separation Fence διαδηλώνουν στη Great March of Return – «Μεγάλη Πορεία Επιστροφής» (Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου στη Γάζα) [Mohammed Asad / Middle East Monitor]Ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη, Michael Lynk, ανακοίνωσε πέρυσι ότι το Ισραήλ τον εμπόδισε να εισέλθει στα εδάφη, Τώρα, το Ισραήλ ισχυρίζεται ότι το ICC (βλ & tweeter) δεν έχει δικαιοδοσίες πάνω από τα κατεχόμενα εδάφη. Αυτά και πολλά ακόμη αποδεικνύουν ότι το Ισραήλ δεν επιθυμεί να άρει την επιθετική πολιτική διεθούς χωροφύλακα του ιμπεριαλισμού, γενικά και απέναντι στους Παλαιστινίους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στη Γάζα, ούτε καν να άρει την πολιορκία διευκολύνοντας στοιχειωδώς τα προς το ζην του φτωχού κόσμου.

Σύμφωνα με τον πρώην συντονιστή του ΟΗΕ για την ανθρωπιστική βοήθεια και τις αναπτυξιακές δραστηριότητες στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη Robert Piper, το “περίεργο” είναι ότι “ενώ οι κάτοικοι της λωρίδας δεν απειλούν κανέναν», υφίστανται όλα αυτά τα δεινά και «πληρώνουν» το τίμημα για «πράξεις άλλων»” (υπονοώντας προφανώς το Ισραήλ, μακρύ χέρι του ιμπεριαλισμού στην περιοχή).

Πηγή και πληροφορίες σύμφωνα με τα αναλυτικά links μέσα στο κείμενο

1881: Η πρώτη μαζική μετανάστευση εβραίων στους Αγίους Τόπους, κυρίως από τη Ρωσία και την Υεμένη.

1896: Δημοσιεύεται το «Der Judenstaat» («Το κράτος των Εβραίων»), η «βίβλος» του σιωνισμού, από τον βιεννέζο δημοσιογράφο Τέοντορ Χερτζλ.

1897: Γίνεται το πρώτο Σιωνιστικό Κογκρέσο στη Βασιλεία.

1916: Υπογράφεται η αγγλογαλλική συμφωνία Σάικς – Πικό, προσχέδιο «μοιράσματος» της πετρελαιοφόρου Μέσης Ανατολής σε ζώνες επιρροής.

1917: Ενώ οι Άραβες νικούν τους Οθωμανούς και ονειρεύονται ανεξαρτησία, ο βρετανός υπουργός Εξωτερικών, Άρθουρ Μπάλφουρ, υπογράφει τη διακήρυξη που φέρει τ’ όνομά του, και υπόσχεται στους σιωνιστές μια πατρίδα στην Παλαιστίνη. Παρ’ όλ’ αυτά, τον επόμενο χρόνο η Αγγλία καταλαμβάνει την περιοχή.

1920: Βάσει της Συνθήκης των Βερσαλλιών (28 Ιουνίου 1919), η Μεγάλη Βρετανία αναλαμβάνει τη διοίκηση του σημερινού Ισραήλ, ξεπουλώντας τους Άραβες συμμάχους της. Την ίδια περίοδο ξαναρχίζει η εντατική μετανάστευση και ιδρύεται η πρώτη σιωνιστική ένοπλη ομάδα αυτοπροστασίας («Χαγκάνα»). Μετά την εμφάνισης της «Χαγκάνα», οι Βρετανοί τονίζουν ότι δεν επιδιώκουν να μετατρέψουν ολόκληρη την Παλαιστίνη σε εθνική εστία των Εβραίων, θέτουν τις προϋποθέσεις για τη συγκρότηση νομοθετικού συμβουλίου (αποτελούμενο από Άραβες και Εβραίους) και εξαγγέλλουν ότι στο εξής κριτήριο για την εισροή εβραίων μεταναστών θα είναι η ικανότητα απορρόφησής τους από την παλαιστινιακή οικονομία. Τελικά, όμως, το συμβούλιο δεν δημιουργείται, λόγω αντιδράσεων και από τις δύο πλευρές.

1929: Καθώς η συνεχής έλευση Εβραίων αλλοιώνει τα πληθυσμιακά χαρακτηριστικά, οι Άραβες εξεγείρονται και σκοτώνουν 130 άτομα. Το Λονδίνο συνιστά τον περιορισμό της ανάπτυξης της εβραϊκής εθνικής εστίας και ανακοινώνει νέους περιορισμούς σχετικά με τη μετανάστευση των Εβραίων και την αγορά γαιών από τη σιωνιστική κίνηση. Οι αντιδράσεις, όμως, αναγκάζουν τη Μεγάλη Βρετανία να παραιτηθεί από την προσπάθεια. Έτσι οι συγκρούσεις κλιμακώνονται ως 1936, όποτε ξεσπούν κανονικές ένοπλες μάχες μεταξύ Αράβων και Εβραίων με βρετανική ανοχή.

1937: Ενώ ο ξεσηκωμός των παλαιστινίων βρίσκεται σε εξέλιξη, η Μεγάλη Βρετανία ανακοινώνει σχέδιο «μοιράσματος» των Αγίων Τόπων μεταξύ Εβραίων και Αράβων. Όλο και μεγαλύτερος αριθμός εβραίων συρρέει στην Παλαιστίνη, λόγω των διωγμών από τους Ναζί.

1944: Η εβραϊκή οργάνωση «Ιργκούν», με επικεφλής τον κατοπινό ισραηλινό πρωθυπουργό Μενεχέμ Μπέγκιν, κηρύσσει τον πόλεμο στους Βρετανούς.

1947: Αποφασίζεται από τον ΟΗΕ η διαίρεση της Παλαιστίνης (Εβραϊκό Κράτος 55%, Παλαιστινιακό Κράτος 43%, Ιερουσαλήμ διεθνής πόλη). Οι Άραβες αρνούνται και καθώς στρατεύματα συγκεντρώνονται γύρω από τους εβραϊκούς οικισμούς, ο Μπεν Γκουριόν κηρύσσει την ανεξαρτησία του Ισραήλ το 1948. Ακολουθεί ο πρώτος αραβο-ισραηλινός πόλεμος, στον οποίο οι Ισραηλινοί νικούν και περίπου 750.000 Παλαιστίνιοι αναγκάζονται να γίνουν πρόσφυγες.

1956: Ο αιγύπτιος ηγέτης Νάσερ εθνικοποιεί το κανάλι του Σουέζ, με αποτέλεσμα να δεχθεί συντονισμένη επίθεση από τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία και το Ισραήλ. Οι ΗΠΑ, όμως, παίρνουν το μέρος της Αιγύπτου και η τριεθνής συμμαχία αναγκάζεται σε υποχώρηση. Με την παρέμβασή τους αυτή, οι ΗΠΑ κερδίζουν το ρόλο του «ρυθμιστή» της περιοχής, ρόλο που μέχρι τότε διαδραμάτιζε η Μεγάλη Βρετανία.

1967: Υπό την καθοδήγηση του Νάσερ συγκεντρώνονται αραβικά στρατεύματα στα ισραηλινά σύνορα, αλλά δέχονται αιφνιδιαστική επίθεση. Ο πόλεμος διαρκεί μόλις έξι μέρες και έχει ως αποτέλεσμα τη συντριβή των Αράβων και των υπερδιπλασιασμό των εδαφών του Ισραήλ. Ο ΟΗΕ αντιδρά εκδίδοντας το ψήφισμα 242, το οποίο προβλέπει άμεση αποχώρηση των Ισραηλινών από τα Κατεχόμενα. Η εφαρμογή του συγκεκριμένου ψηφίσματος ακόμη εκκρεμεί.

1968: Η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνη, η οποία ιδρύθηκε το 1964, παρουσιάζει σύνταγμα και απαιτεί την άμεση ίδρυση παλαιστινιακού κράτους. Τον επόμενο χρόνο ο αρχηγός της Φατάχ, Γιάσερ Αραφάτ, εκλέγεται αρχηγός της οργάνωσης.

1987: Ξεσπά η πρώτη Ιντιφάντα. Ιδρύεται η «Χαμάς» («Κίνημα Ισλαμικής Αντίστασης»), η παλαιστινική οργάνωση, που τα επόμενα χρόνια θα παίξει πρωτεύοντα ρόλο στην Ισραηλινο-Παλαιστινιακή διαμάχη.

1993: Υπογράφεται η συμφωνία του Όσλο μεταξύ της PLO και του κράτους του Ισραήλ. Αρχιτέκτονες της συμφωνίας, οι ηγέτες των δύο μερών Γιτζάκ Ράμπιν και Γιάσερ Αραφάτ, υπό την αιγίδα του αμερικανού προέδρου Μπιλ Κλίντον. Αποφασίζεται η αποχώρηση των ισραηλινών στρατευμάτων από τη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας και αναγνωρίζεται το δικαίωμα των παλαιστινίων να ελέγχουν τα του οίκου τους με τη δημιουργία της Παλαιστινιακής Αρχής.

2000: Ξεσπά η δεύτερη Ιντιφάντα.

2002: Το Ισραήλ αναγείρει τείχος κατά μήκος της Δυτικής Όχθης για να προστατεύσει τα εδάφη του από τις παλαιστινιακές επιθέσεις αυτοκτονίας.

2003: Παρουσιάζεται ο «Οδικός Χάρτης», ένα σχέδιο για τη λύση της ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης, που προτάθηκε από το λεγόμενο κουαρτέτο (ΗΠΑ, Ε.Ε, ΟΗΕ, Ρωσία).

2004: Επιχείρηση «Μέρες Μετάνοιας»: Οι Ισραηλινοί εισβάλουν στη βόρεια Λωρίδα της Γάζας, σε απάντηση της εκτόξευσης πυραύλων Κασάμ από παλαιστίνιους μαχητές κατά του Ισραήλ, με θύματα δύο παιδιά. Από την επιχείρηση των Ισραηλινών σκοτώνονται περίπου 130 Παλαιστίνιοι. Ένα μήνα αργότερα, ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, Γιάσερ Αραφάτ, πεθαίνει κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες και τον διαδέχεται ο Μαχμούτ Αμπάς.

2005: Ισραηλινές δυνάμεις και έποικοι αποχωρούν από τη βόρεια Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας. Τρεις μήνες αργότερα (Δεκέμβριος) ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Αριέλ Σαρόν, υφίσταται εγκεφαλικό επεισόδιο και τον διαδέχεται ο Εχούντ Όλμερτ.

2006: Η «Χαμάς» κερδίζει την πλειοψηφία τω εδρών στις παλαιστινιακές εκλογές.

2006: Επιχείρηση «Καλοκαιρινή Βροχή»: Οι Ισραηλινοί εισβάλουν και πάλι στη Γάζα, μετά την αιχμαλωσία ενός στρατιώτη από παλαιστίνιους μαχητές. Η ισλαμική οργάνωση Χεζμπολάχ επιτίθεται από το νότιο Λίβανο κατά του Ισραήλ, αιχμαλωτίζει δύο ισραηλινούς στρατιώτες και σκοτώνει άλλους οκτώ. Το Ισραήλ απαντά με αεροπορικές επιδρομές κατά του Λιβάνου και ναυτικό αποκλεισμό της χώρας.

2007: Η «Χαμάς» και η «Φατάχ» αποφασίζουν τον διαμοιρασμό της εξουσίας στα παλαιστινιακά εδάφη. Η «Χαμάς» αναλαμβάνει την εξουσία στη Λωρίδα της Γάζας και εκδιώκει την «Χαμάς».

2008: Το Ισραήλ εξαπολύει αεροπορική επιδρομή στη Λωρίδα της Γάζας, με στόχο τη «Χαμάς». Τουλάχιστον 225 άτομα σκοτώνονται και 700 τραυματίζονται.

2010: Ισραηλινοί στρατιώτες πραγματοποιούν καταδρομική επιχείρηση σε πλοία που επιχειρούν να σπάσουν το ναυτικό αποκλεισμό και να μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα. Πολλοί ακτιβιστές, κυρίως Τούρκοι, σκοτώνονται ή τραυματίζονται. 32 Έλληνες που συμμετέχουν στην αποστολή συλλαμβάνονται και θα επαναπατριστούν τρεις μέρες αργότερα. Η επίθεση προκαλεί διεθνή κατακραυγή, ενώ οι Ισραηλινοί κάνουν λόγο για «πράξη αυτοάμυνας».

2011:«Χαμάς» και «Φατάχ» συμφιλιώνονται.

2012: Η μεγαλύτερη επιδρομή του Ισραήλ στην Γάζα, μετά το 2008, σε αντίποινα για τον βομβαρδισμό εδαφών του από ρουκέτες της «Χαμάς»

2014: Μετά την απαγωγή και τη δολοφονία τριών νεαρών ισραηλινών στα μέσα Ιουνίου στη Δυτική Όχθη, οι Ισραηλινοί εξαπολύουν στρατιωτική επιχείρηση με την κωδική ονομασία «Ακλόνητος Βράχος» εναντίον της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας στις 8 Ιουλίου. 1410 Παλαιστίνιοι νεκροί και 59 Ισραηλινοί (31 Ιουλίου).

Πηγή ©

Επιμέλεια Ομάδα ¡H.lV.S!

https://atexnos.gr