Οι συνθήκες εργασίας των εργατών, εκ των οποίων 90% δουλεύουν μαύρα, είναι τόσο απελπιστικές, που είναι αδύνατον ακόμα και να ταυτοποιηθούν όταν γίνονται θύματα εργατικών δολοφονιών.
Άρθρο του δημοσιογράφου Özgür Şen στο πόρταλ του ΤΚΡ soL, φωτίζει τις απελπιστικές συνθήκες εκμετάλλευσης στις οποίες ζουν 1,5 εκ. Σύριοι πρόσφυγες που εργάζονται στην Τουρκία, στη συντριπτική τους πλειοψηφία ανασφάλιστοι και με μισθούς πείνας. Το προσφυγικό ζήτημα εξετάζεται υπό το πρίσμα των επιδιώξεων του Ερντογάν και της τουρκικής αστικής τάξης στο εξωτερικό και το εσωτερικό, ενώ αναδεικνύεται η αναγκαιότητα της κοινής πάλης Τούρκων και Σύριων εργατών για την αποτίναξη ενός συστήματος που παράγει προσφυγικά και εκμετάλλευση στους λαούς ανεξάρτητα από την προέλευσή τους.
Δε χρειάζεται να είσαι προφήτης για να προβλέψεις ότι ο Ερντογάν θα έφερνε το ζήτημα των μεταναστών στη συνάντηση κεκλεισμένων των θυρών με τους Ευρωπαίους ηγέτες. Κι αυτό γιατί ο Ερντογάν απειλεί τους Ευρωπαίους ηγέτες με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες στην Τουρκία όποτε δίνει συνέντευξη τύπου, όχι μόνο σε ιδιωτικές συναντήσεις.
Ο ακριβής αριθμός μεταναστών και προσφύγων δεν μπορεί να υπολογιστεί και κανένας πολιτικός, γραφειοκράτης ή καταπιταλιστής δε θέλει να τον ξέρει, γιατί όλοι είναι πιο ευχαριστημένη με αυτή την αβεβαιότητα και ανεπισημότητα.
Ωστόσο, περίπου 4 εκ. μετανάστες και πρόσφυγες, κυρίως Σύριοι, εκτιμάται πως ζουν στην Τουρκία. Μιλάμε για έναν πληθυσμό που όχι μόνο μπορεί να αλλάξει τη δημογραφία μιας μικρής ευρωπαϊκής χώρας, αλλά και μιας χώρας σαν την Τουρκία. Η Τουρκία έχει πραγματικό μεταναστευτικό πρόβλημα και ο Ερντογάν φυσικά χρησιμοποιεί αυτό το γεγονός ως όπλο εξωτερικής πολιτικής.
Αυτή η κατάσταση ωστόσο, είναι μια μόνο συνέπεια του μεταναστευτικού ζητήματος στην Τουρκία.
Όταν η Τουρκία υπό την κυβέρνηση του ΑΚΡ επιδόθηκε σε επιχείρηση πέρα από τα σύνορα, ήξερα καλά πως εντέλει θα εκτόπιζε τον πληθυσμό. Η ιστορία είναι γεμάτη τέτοιες υποθέσεις και η Τουρκία είχε ένα παρόμοιο παράδειγμα μικρής κλίμακας στη διάρκεια της επιχείρησης κατά του Ιράκ πριν μερικά χρόνια. Το σχέδιο και οι βλέψεις του ΑΚΡ ήταν σίγουρα διαφορετικά. Σύμφωνα με αυτό το σχέδιο, οι ισορροπίες στη Συρία γρήγορα θα άλλαζαν, ο Άσαντ θα ανατρεπόταν και ένα νέο σύστημα θα εγκαθιδρυόταν. Tίποτε από αυτά δεν επετεύχθη και όμως η Τουρκία πέτυχε να αξιοποιήσει τη συριακή μετανάστευση, προσαρμοζόμενη στις μεταβαλλόμενες συνθήκες. Ο αριθμός των μεταναστών ίσως ξεπέρασε τις προσδοκίες, αλλά το κοινωνικό σύστημα στην Τουρκία ήταν αρκετά ισχυρό ώστε να τους χρησιμοποιήσει προς όφελός της.
Η απασχόληση μεταναστών εργατών ή η εισαγωγή φτηνής και ειδικευμένης εργασίας ήταν συνηθισμένη στη φάση ανάπτυξης του καπιταλισμού όπως την ξέρουμε από τις δυτικές χώρες. Η Τουρκία το έζησε αυτό μαζικά μέσω της κατάστασης στη Συρία.
Ο καπιταλισμός στην Τουρκία επιδόθηκε σε επιχείρηση πέρα από τα σύνορα καθώς τη θεώρησε τρόπο επίλυσης των προβλημάτων και κρίσεων συσσώρευσης κεφαλαίων. Και τώρα, η μεταναστευτική ροή χρησιμοποιείται για να γίνει διαχείριση της κρίσης. Η Τουρκία του ΑΚΡ, μαζί με τους καπιταλιστές και τους πολιτικούς της, θεώρησε αυτό το πρόβλημα ως ευκαιρία.
Το χαμήλωμα των μισθών και η αύξηση της εκμετάλλευσης είναι υποχρέωση σε αυτό το κοινωνικό σύστημα. Είναι περιττό να μιλήσουμε για το μέσο μισθό σχεδόν 1,5 εκ. Σύριων εργατών στην Τουρκία. Οι συνθήκες εργασίας των εργατών, εκ των οποίων 90% δουλεύουν μαύρα, είναι τόσο απελπιστικές, που είναι αδύνατον ακόμα και να ταυτοποιηθούν όταν γίνονται θύματα εργατικών δολοφονιών. Ένα από τα πιο καθαρά παραδείγματα της παρανομίας προέρχεται από τον αγροτικό τομέα: τα αφεντικά μπορούν να απασχολήσουν μαύρα εργαζόμενους χάρη σε ένα έγγραφο που λαμβάνουν από το κυβερνείο.
Ο καλύτερος Σύριος είναι αυτός που δουλεύει μέχρι θανάτου σε συνθήκες δουλείας. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι ιδανικοί εργάτες του αιώνα για τους καπιταλιστές, να δουλεύουν χωρίς καμία μορφή ασφάλειας, κάτω από τις διαθέσεις των αφεντικών τους.
Αυτοί οι Σύριοι εργάτες που εξαναγκάζονται να δουλεύουν σε τέτοιες συνθήκες χρησιμοποιούνται και ως μέσο απειλής για τη χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας για τους υπόλοιπους. Πρόσφατες έρευνες επιβεβαιώνουν καθαρά την προσδοκία πτώσης στους μισθούς στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Οι Σύριοι που δουλεύουν μαύρα για χαμηλά ημερομίσθια διευκολύνουν τις συνθήκες για τους καπιταλιστές, την ώρα που δίνουν πρόσχημα για πτώση των ημερομισθίων γενικά.
Σαν να μην έφτανε αυτή η απελπιστική κατάσταση, οι πολιτικοί εύκολα χειραγωγούν αυτή την ένταση εντός της εργατικής τάξης για να οξύνουν εθνικιστικές και αντιδραστικές ιδεολογίες. Οι Τούρκοι εργάτες ωθούνται να στραφούν ενάντια στα αδέρφια τους Σύριους εργάτες.
Στην πραγματικότητα τίποτε από αυτά δεν είναι ιδιορρυθμία της Τουρκίας. Η εργασία μεταναστών και προσφύγων χρησιμοποιείται ως μέσο μείωσης των μισθών, επιδείνωσης των συνθηκών εργασίας και διαίρεσης της εργατικής τάξης μέσω αντιδραστικών και εθνικιστικών ιδεολογιών σε όλο τον κόσμο, ειδικά τις δυτικές χώρες. Αυτοί που κάνουν χρήση του μεταναστευτικού και προσφυγικού είναι οι ίδιοι που δημιούργησαν αυτά τα προβλήματα εξαρχής. Αυτοί που πληρώνουν το τίμημα είναι οι μετανάστες και ντόπιοι εργάτες, χωρίς διάκριση. Αυτό ακριβώς συμβαίνει στην Τουρκία.
Ο μόνος τρόπος αντίστασης σε αυτή την τρομαχτική επίθεση είναι η οργάνωση και η κοινή πάλη. Θα ήταν παράλογο να μη σημειώσουμε ότι τα προβλήματά μας είναι κοινά, γιατί τα προβλήματα των ανθρώπων που έχουν γίνει μέλη της ίδιας τάξης δουλεύοντας στην ίδια χώρα και για τα ίδια αφεντικά φυσικά και είναι κοινά. Υπάρχει μόνο μια εργατική τάξη στην Τουρκία κι αυτή η τάξη θα κάνει μαζί ό,τι μπορεί για να ξεπεράσει τα προβλήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου