Νίκος Καββαδίας, ο «ποιητής των ναυτικών» (Γεννήθηκε σαν σήμερα το 1910): «Πάντα πήγαινα αριστερά το τιμόνι και ποτέ δεν κοίταζα την πρύμνη!…»
Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Ο Νίκος Καββαδίας ο «ποιητής των ναυτικών», όπως χαρακτηρίστηκε γεννήθηκε σαν σήμερα στις 11 Γενάρη του 1910, στο Χαρμπίν της Μαντζουρίας στην Κίνα.
Εγινε πολύ γνωστός μέσα από την μελοποίηση των ποιημάτων του από διάφορους συνθέτες, καθώς και για τους αγώνες του που έχει δώσει από την κατοχή σαν στέλεχος του ΕΑΜ (ένα διάστημα υπήρξε επικεφαλής του ΕΑΜ Λογοτεχνών - Ποιητών μέχρι που μπάρκαρε σε καράβι το 1946).
Συνέχισε την αγωνιστική του πορεία στην Απριλιανή δικτατορία, όπου και υπήρξε σύνδεσμος ανάμεσα σε αντιστασιακές οργανώσεις.
Η ποίηση είναι ένα λογοτεχνικό είδος πολύ στενά δεμένο με τη μουσική. Πάνω στην ποίηση του Καββαδία έχουμε δουλειές υπεύθυνες και προσεγμένες και, ως αποτέλεσμα, όμορφα τραγούδια.
Με την μελοποιημένη ποίηση ο κόσμος έρχεται πιο κοντά στην λογοτεχνία της χώρας του, ένα άλλοτε απρόσιτο ποίημα μπορεί να γίνει κοινό κτήμα γιατί η μουσική το ερμηνεύει, το κάνει κατανοητό και βατό και το προσφέρει στο κοινό ελεύθερο από προκαταλήψεις.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει στην περίπτωση του Καββαδία, που η δύσκολη, ναυτική γλώσσα που χρησιμοποιεί αποτελεί τροχοπέδη για την κατανόηση των ποιημάτων του.
Απ’ τα ποιο γνωστά του αντιστασιακά ποιήματα που έγραψε εμπνευσμένος από την κατοχική περίοδο είναι το «Αθήνα 1943» και το ποίημα «Αντίσταση».
Αντίσταση
Στο παιδικό μας βλέμμα πνίγονται οι στεριές.
Πρώτη σου αγάπη τα λιμάνια σβυούν κι’ εκείνα.
Θάλασσα τρώει τό βράχο απ’ όλες τίς μεριές.
Μάτια λοξά καί τ’αγαπάς: Κόκκινη Κίνα.
Γιομάτα παν τα Ιταλικά στην Ερυθρά.
Πουλιά σε αντικατοπτρισμό – Μαύρη Μανία.
Δόρατα μέσα στη νυχτιά παίζουν νωθρά.
Λάμπει αρραβώνα στο δεξί σου: Αβησσυνία.
Σε κρεμεζί, Νύφη λεβέντρα Ιβηρική.
Ανάβουνε του Barriochino τα φανάρια.
Σπανιόλοι μου θαλασσοβάτες και Γραικοί.
Γκρέκο και Λόρκα – Ισπανία και Πασσιονάρια.
Κύμα θανάτου ξαπολυούνται οι Γερμανοί.
Τ’ άρματα ζώνεσαι μ’ αρχαία κραυγή πολέμου.
Κυνήγι παίζουνε μαχαίρι και σκοινί,
οι κρεμασμένοι στα δεντρά, μπαίγνιο του ανέμου.
Κι’ απέ Δεκέμβρη στην Αθήνα και Φωτιά.
Τούτο της Γης το θαλασσόδαρτο αγκωνάρι.
Λικνίζει κάτου από το Δρύ και την Ιτιά
το Διάκο, τον Κολοκοτρώνη και τον Άρη.
Νίκος Καββαδίας
Περιοδικό «Ελεύθερα Γράμματα», τεύχος αρ. 14, 10 Αυγούστου1945
Παρακάτω παρακολουθούμε την συνέντευξη που έδωσε στην ΕΡΤ3 και στον Χρήστο Αβραμίδη και στην «κομμένη» απ’ την κυβέρνηση εκπομπή «zona rossa» ο Θάνος Μικρούτσικος αναφερόμενος στην σχέση του έργου του με τον Νίκο Καββαδία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου