Σχετικά με τον LNG, ο κ. Μακροδημόπουλος εκτιμά πως και μόνο η θέα του τερματικού σταθμού ανοιχτά της ακτής και η γνώση για την ύπαρξη του υποθαλάσσιου αγωγού φυσικού αερίου, «χωρίς να λάβουμε υπόψη καμιά άλλη επίπτωση από τη λειτουργία τους, θα απαξιώσει το σύνολο των παράκτιων ιδιοκτησιών, θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στον τουρισμό, με καταλυτικές επιπτώσεις στα συναφή επαγγέλματα, θα εκτοπίσει τους αλιείς κ.ο.κ.»
Όσο για την αμερικανική στρατιωτική βάση στο λιμάνι, επισημαίνει πως θα συρρικνώσει τον εμπορευματικό ρόλο που αναμένεται να διαδραματίσει το λιμάνι ως μοχλός ανάπτυξης της πόλης και της ενδοχώρας, ενώ η εγκατάσταση μιας ξένης δύναμης στη Θράκη εγκυμονεί κινδύνους για το μέλλον της περιοχής.
Ο κ. Μακροδημόπουλος καλεί το νέο Δημοτικό Συμβούλιο να αντιληφθεί πως έχει εκλεγεί μόνο για μία τετραετία, ενώ το LNG και η στρατιωτικοποίηση του λιμένα θα καθορίσουν το μέλλον της πόλης για δεκαετίες και θα διαμορφώσουν τη ζωή των κατοίκων της.
Ολόκληρο το άρθρο
Γιατί όχι ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ για τις τύχες του LNG και της στρατιωτικής νατοϊκής βάσης στην Αλεξανδρούπολη;
Τι πόλη θέλουμε για εμάς και τα παιδιά μας; Η απάντηση είναι αυτή που θα καθορίσει και το είδος των ανθρώπων που θα κατοικούν σε αυτή την πόλη, αφού οι συνθήκες διαβίωσης διαμορφώνουν τους ανθρώπους, πρόκειται δηλαδή για απάντηση που θα ανατρέψει ή θα διασώσει την καθημερινότητά μας.. Γράφει ο David Harvey σχετικά: « Το είδος της πόλης την οποία θέλουμε δεν μπορεί να διαχωριστεί από το είδος ανθρώπου που θέλουμε να είμαστε, από τις σχέσεις με τη φύση τις οποίες εκτιμούμε, από το είδος της ζωής που επιθυμούμε, από τις αισθητικές αξίες τις οποίες έχουμε…». Για να προσθέσει ο διακεκριμένος κοινωνιολόγος της πόλης Robert Park: «Η πόλη είναι η πιο συνεπής και, συνολικά, η πιο επιτυχημένη προσπάθεια του ανθρώπου να ανασκευάσει τον κόσμο στον οποίο ζει ώστε να συμφωνεί με τις επιθυμίες του…». Σε σημείο ώστε με αφετηρία το Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας, επεκτείνεται από το 1988 σε παγκόσμιο επίπεδο ο «συμμετοχικός προϋπολογισμός», «ένας μηχανισμός που επέτρεπε στους απλούς πολίτες να αποφασίζουν ποιες έπρεπε να είναι οι δημοσιονομικές προτεραιότητες της πόλης» ώστε με τις στοχεύσεις του προϋπολογισμού να διαμορφώνουν οι δημότες την πόλη, «ένας μηχανισμός που θα μετατρεπόταν σε παγκόσμιο μοντέλο για την ανταπόκριση των τοπικών αρχών στις ανάγκες των πολιτών». Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι οι δημότες πρέπει να καθορίζουν το μέλλον της πόλης τους και όχι ένας δημότης, ο εκάστοτε δήμαρχος και το δημοτικό συμβούλιο. Γι’ αυτό στην Ευρώπη οι αποφάσεις για σοβαρά θέματα των πόλεων λαμβάνονται με τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος (Βερολίνο, Αμβούργο, Μόναχο, Όσλο, Γενεύη, κ.ο.κ.).
Όμως, στην Αλεξανδρούπολη τα πάντα θα αλλάξουν στο άμεσο μέλλον με αποφάσεις ερήμην των δημοτών: Αναφέρομαι στον πλωτό τερματικό σταθμό LNG που αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το 2022. Θα αποτελείται από την πλωτή μονάδα αποθήκευσης και επαναεριοποίησης LNG (FSRU) με αποθηκευτική ικανότητα έως 170.000 κ.μ. αερίου και μέγιστη δυνατότητα επαναεριοποίησης 22,7 εκατομ. κ.μ. ημερησίως, η οποία θα αγκυροβοληθεί στον θαλάσσιο χώρο 10 χλμ. ανοιχτά της παράκτιας περιοχής της Αλεξανδρούπολης, καθώς και από ένα σύστημα αγωγών συνολικού μήκους 28 χλμ., εκ των οποίων υποθαλάσσιος αγωγός 24 χλμ. που θα συνδέει την πλωτή μονάδα με την περιοχή του λιμένα της πόλης, και χερσαίος αγωγός 4χλμ.Το αέριο, το οποίο θα προμηθεύουν οι ΗΠΑ, θα κατευθύνεται μέσω του διασυνδετηρίου αγωγού Ελλάδας – Βουλγαρίας (IGB) προς τη Σερβία, τη Βόρεια Μακεδονία, τη Ρουμανία, την Ουγγαρία αλλά και την Ουκρανία. Η θέα μόνον του τερματικού σταθμού ανοιχτά της ακτής και η γνώση για την ύπαρξη του υποθαλάσσιου αγωγού φυσικού αερίου, χωρίς να λάβουμε υπόψη καμιά άλλη επίπτωση από τη λειτουργία τους, θα απαξιώσει το σύνολο των παράκτιων ιδιοκτησιών, θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στον τουρισμό, με καταλυτικές επιπτώσεις στα συναφή επαγγέλματα, θα εκτοπίσει τους αλιείς κ.ο.κ.
Το δεύτερο σοβαρό πρόβλημα είναι η εγκατάσταση στρατιωτικής βάσης στο λιμάνι της πόλης, η οποία θα μετατρέψει την πόλη σε στρατιωτικό στόχο στα πλαίσια της αντιπαράθεσης ΗΠΑ – Ρωσίας οι οποίες είναι αμφότερες πυρηνικές δυνάμεις. Πρόσθετα, θα συρρικνώσει τον εμπορευματικό ρόλο που αναμένεται να διαδραματίσει το λιμάνι ως μοχλός ανάπτυξης της πόλης και της ενδοχώρας, διότι θα αξιοποιείται για την προώθηση στρατιωτικού εξοπλισμού και στρατευμάτων έως την Ουκρανία. Πέραν αυτού η εγκατάσταση μιας ξένης δύναμης στη Θράκη εγκυμονεί κινδύνους για το μέλλον της περιοχής. Ποια θέση θα πάρει η αμερικανική δύναμη στην περίπτωση μιας ελληνοτουρκικής σύγκρουσης; Ας μη ξεχνάμε τον ρόλο των ΗΠΑ στη Γιουγκοσλαβία και στη Βοσνία όπου καθόρισε τους συσχετισμούς των εμπλεκομένων και εν τέλει τα σύνορα.
Η απόφαση για το μέλλον της πόλης, που συνδέεται άρρηκτα με τον τερματικό σταθμό LNG (FSRU) και την εγκατάσταση στρατιωτικής βάσης στο λιμάνι, πρέπει να ανήκει στους δημότες. Η αλήθεια είναι ότι ο απελθών δήμαρχος είχε ταχθεί υπέρ του FSRU και της αμερικανικής βάσης και αντέκρουε το ενδεχόμενο διεξαγωγής δημοψηφίσματος διότι δεν υπήρχε το θεσμικό πλαίσιο που να νομιμοποιεί τη διεξαγωγή του. Σήμερα όμως, καίτοι έχει θεσμοθετηθεί η δυνατότητα διεξαγωγής δημοψηφίσματος, ο Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο σιωπούν αν και ο Δήμαρχος και η παράταξή του εμφανίζονταν προεκλογικά δημοκρατικότεροι του απελθόντος δημάρχου. Διότι από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης (133 Α΄/ 19-7-2018) έχει τεθεί σε ισχύ ο Νόμος 4555 περί «Μεταρρύθμισης του θεσμικού πλαισίου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης – Εμβάθυνσης της Δημοκρατίας – Ενίσχυσης της συμμετοχής κ.α.», ο οποίος καθορίζει τις προϋποθέσεις για τη διεξαγωγή ενός τοπικού ή περιφερειακού δημοψηφίσματος που είναι εφικτό από 1-1-2020.
Ο Δήμαρχος και τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου θα πρέπει να αντιληφθούν ότι τα θέματα αυτά υπερβαίνουν τις οποιεσδήποτε επιλογές τους. Διότι έχουν εκλεγεί για μια τετραετία μόνον ενώ το LNG και η στρατιωτικοποίηση του λιμένα θα καθορίσουν το μέλλον της πόλης για δεκαετίες και θα διαμορφώσουν τη ζωή των κατοίκων της. Μόνον ένα δημοψήφισμα μπορεί να σεβαστεί και να συνθέσει όλες τις αντιτιθέμενες απόψεις των δημοτών ώστε η τελική απόφαση να είναι σεβαστή από όλους στο διηνεκές μέλλον. Γι’ αυτό ο Αndrew Sancton, Καναδός, καθηγητής σε θέματα τοπικής διακυβέρνησης σημείωνε χαρακτηριστικά: «Οι δήμοι δεν είναι απλώς πάροχοι υπηρεσιών. Είναι δημοκρατικοί μηχανισμοί μέσω των οποίων κοινότητες ανθρώπων με κοινή εδαφική βάση κυβερνούν τον εαυτό τους σε τοπικό επίπεδο». Διαφορετικά, ο ρόλος της δημοτικής αρχής θα εκφυλιστεί στη διαχείριση καθημερινών προβλημάτων τα οποία θα μπορούσε να αναλάβει και μια δημόσια υπηρεσία χωρίς να διενεργούμε εκλογές απλά για εθιμικούς λόγους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου