ΜΗΠΩΣ ΘΥΜΑΣΑΙ ΠΟΙΟΙ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ ΤΙΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ ΤΩΝ «ΕΙΣΒΟΛΕΩΝ»;!
Μέσα σε αυτόν τον προπαγανδιστικό ορυμαγδό προκαλεί θλίψη να βλέπουμε ως απειλή τους προσφυγές, μετανάστες κι όχι αυτούς που τους έφεραν σε αυτή την τραγική θέση, και αυτοί είναι ο Ερντογάν, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, η Ρωσία που παίζουν γεωπολιτικά παιχνίδια στις πλάτες τους.
Είναι πραγματικά αδιανόητο να ακούς λαϊκούς ανθρώπους που χειραγωγούνται από έναν τον καλοστημένο προπαγανδιστικό μηχανισμό, να λένε ότι όλοι αυτοί δεν είναι πρόσφυγες γιατί στο Αφγανιστάν, Ιράκ κτλ. δεν γίνεται πόλεμος και ταυτόχρονα να θεωρούν ότι στα σύνορά μας δεχόμαστε απειλή, γίνεται πόλεμος.
Απειλή είναι τα σχέδια του Έρντογάν, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, αυτά πρέπει να καταδικαστούν, αυτά είναι επικίνδυνα.
Όμως, επειδή αυτό το «εισβολείς» έγινε ρομφαία στα χέρια κάθε πατριδοκάπηλου πολιτικού μήπως να θυμίσω πόσες φορές η Ελλάδα εισέβαλε στις χώρες των εισβολέων; Αλήθεια, τι δουλειά είχαμε εμείς εκεί;
Αναφέρω ενδεικτικά:
Σομαλία
Η πρώτη αποστολή ελληνικών στρατευμάτων εκτός συνόρων, μετά τον πόλεμο της Κορέας, ήταν στη Σομαλία το διάστημα Φλεβάρης 1993 - Φλεβάρης 1994. Η Ελλάδα συμμετείχε με δύναμη 110 στρατιωτικών, ανάμεσα στους οποίους και ο μόνιμος λοχίας Μιχάλης Σούμπουρος, 22 χρόνων, που άφησε την τελευταία πνοή του στην αφρικανική αυτή χώρα.
Ελληνική Δύναμη Αφγανιστάν
Η Ελλάδα αμέσως μετά την κήρυξη από τους Αμερικάνους στις 11 Σεπτέμβρη 2001 του παγκόσμιου «αντιτρομοκρατικού» πολέμου έσπευσε να δηλώσει τη συμμετοχή της σ' αυτόν διαθέτοντας ό,τι της ζήτησαν. Η Ελληνική Δύναμη Αφγανιστάν (ΕΛΔΑΦ) αποτελείται από: Ένα (1) Λόχο Μηχανικού Ειρηνευτικών Αποστολών (ΕΛΜΧΕΑ), στη διάθεση του οποίου βρίσκονται 57 οχήματα, 23 μηχανήματα και προσωπικό 122 αξιωματικών και υπαξιωματικών.
Πόλεμος στο Ιράκ
Μετά τη συμμετοχή στην επιδρομή κατά του Ιράκ με την παροχή διευκολύνσεων στις αμερικανικές δυνάμεις από τη βάση της Σούδας, την αποστολή των δύο φρεγατών στον Περσικό και στην Ανατ. Μεσόγειο και την αποστολή των πληρωμάτων των «ΑΒΑΚΣ» στην Τουρκία, η ελληνική κυβέρνηση δηλώνει συμμετοχή και στη δύναμη κατοχής του Ιράκ.
Την ελληνική δύναμη θα συγκροτούν:
1. Ένα τάγμα μηχανικού, στη διάθεση του οποίου θα βρίσκεται όλος ο αναγκαίος εξοπλισμός με προσωπικό τουλάχιστον 300 αξιωματικών, υπαξιωματικών και επαγγελματιών οπλιτών (ΕΠΟΠ). 2. Μια διμοιρία υγειονομικού (περί τους 30 άνδρες) με γιατρούς και νοσηλευτές. Τη διμοιρία ενδέχεται να συνοδεύει εξοπλισμός κινητού χειρουργείου.
3. Περί τα 15 έως 25 στελέχη θα διατεθούν για τη διοικητική μέριμνα και άλλοι ως σύνδεσμοι με την κεντρική διοίκηση.
Πόλεμος στη Λιβύη ( Υπήρξε ποτέ απειλή η Λιβύη για την Ελλάδα;)
Εδώ θα κάνω μια ειδική αναφορά στο κόστος της συμμέτοχης της Ελλάδας στον πόλεμο στη Λιβύη. Γιατί τότε όλοι αυτοί που τώρα κραυγάζουν για τα επιδόματα που λαμβάνουν οι πρόσφυγες, που δεν βαραίνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, ούτε μισή κουβέντα δεν έλεγαν.
Το αεροσκάφος έγκαιρης προειδοποίησης της Πολεμικής Αεροπορίας είχε ημερήσιο πρόγραμμα πτήσης 6 ώρες, καταναλώνοντας 33.000 ευρώ ανά ώρα πτήσης, άρα το κόστος του έφτανε τα 198.000 ευρώ τη μέρα.
Η Ελλάδα συμμετείχε επίσης με μια φρεγάτα, ένα ελικόπτερο έρευνας-διάσωσης, ενώ η Σούδα, το αεροδρόμιο του Αράξου και σειρά άλλων πολεμικών βάσεων βρίσκονταν σε 24ωρη επιφυλακή. Συμμετοχή Ελληνικού προσωπικού για την Πολεμική Αεροπορία περίπου 30 και για το Πολεμικό Ναυτικό περίπου 200 στελέχη.
Το κόστος της φρεγάτας Λήμνου F451 που έλαβε μέρος στην επιχείρηση UNIFIED PROTECTOR, το διάστημα από 26 Μαρτίου έως 11 Μαΐου, με συνολικό αριθμό επιβαινόντων τα 175 άτομα (επιπλέον του πληρώματος ήταν 10 μέλη της Διοίκησης Υποβρυχίων Καταστροφών και 15 στελέχη της Διοίκησης Ελικοπτέρων Ναυτικού) υπολογίζεται στα 4 εκατ. ευρώ.
Όμως η Ελλάδα κάλυπτε και το κόστος χιλιάδων γευμάτων των νατοϊκών στρατευμάτων που καταναλώνονται καθημερινά, αλλά και κόστος των καυσίμων των νατοϊκών αεροσκαφών που επιχειρούν από τα ελληνικά πολεμικά αεροδρόμια. Ένα κόστος που υπολογίζεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ μηνιαίως.
Δεν υπάρχει ιμπεριαλιστικός πόλεμος που η Ελλάδα δεν συμμετείχε ενεργά ή δεν παρείχε διευκολύνσεις (βάσεις, πλοία συνοδείας) όπως πχ. στον πόλεμο στη Συρία.
Με κανέναν λαό δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα. Οι κυβερνήσεις κι αυτοί τους οποίους υπηρετούν είναι ο αντίπαλος.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε η Ελλάδα να γίνει ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης όπως ορίζει η συνθήκη του Δουβλίνου 2.
Δεν μπορούμε να μένουμε αμέτοχοι στις αιτίες που γεννάνε τους πρόσφυγες και μετανάστες, να μένουμε αμέτοχοι απέναντι στους πολέμους, και στην εκμετάλλευση των ανθρώπων.
Είμαστε λαός που όλα αυτά τα έχουμε βιώσει στο πετσί μας.
Αντισταθείτε στη βαρβαρότητα, τα αμέσως επόμενα θύματα θα είμαστε εμείς.
Σ.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου