Πέμπτη 28 Μαΐου 2020

Γιατί δίνουν Τιμητικές στους Φαντάρους για την Απανθρωπιά και τις Αισχρότητες στον Έβρο;

Το προηγούμενο διάστημα , εν μέσω κορονοϊού, είδαμε πλήθος καταγγελιών να βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας σχετικά με την κατάσταση στα στρατόπεδα. Ο εγκλεισμός μαζί με τον παραλογισμό που επικρατούσε οδήγησε στη ψυχολογική κατάρρευση πολλών συναδέλφων κάτι που φάνηκε σε όλα τα κείμενα που δημοσιοποιήθηκαν.
Ένα από τα παράπονα των φαντάρων ήταν και η περικοπή των τιμητικών αδειών που «κερδήθηκαν» το προηγούμενο διάστημα με τις βίαιες επαναπροωθήσεις προσφύγων-μεταναστών. 

Από τη μεριά μας νομίζουμε ότι πρέπει να δοθεί μια απάντηση αναφορικά με τις τιμητικές άδειες γενικότερα αλλά και σχετικά με εκείνες που δόθηκαν κατά την προαναφερθείσα περίοδο.

Ο λόγος για τον οποίο πολλοί φαντάροι "τσιμπάνε" με τις τιμητικές άδειες δεν είναι άλλος από το να μικρύνουν τη θητεία τους, να πάνε στα σπίτια τους, να δουν τους δικούς τους ανθρώπους. 

Οι διοικήσεις για συγκεκριμένες δουλειές/αγγαρείες πετάνε το τυράκι των τιμητικών αδειών και οι φαντάροι από την μεριά τους ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον. 

Με αυτόν τον τρόπο, ο φαντάρος μετατρέπεται σε έναν ατομιστή, εν δυνάμει και κυνηγό κεφαλών, που βγάζει απλήρωτη εργασία για το στρατό, χωρίς να΄ ναι βέβαιη η ανταμοιβή του αφού, πολλές φορές οι διοικήσεις επικαλούμενες τις υπηρεσιακές ανάγκες μπορεί να μην δώσουν καν τις πολυπόθητες τιμητικές άδειες.

Έτσι, ο Ελληνικός Στρατός κάνει τη δουλειά του, την ίδια στιγμή που οι φαντάροι τρώγονται μεταξύ τους για το ποιος θα πάρει τις τιμητικές άδειες. Όσοι φαντάροι μένουν πίσω (γιατί προφανώς δεν θα πάρουν όλοι τιμητικές) η μοίρα προφανώς τους επιφυλάσσει περισσότερες υπηρεσίες και λιγότερες εξόδους. Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση πολλοί φαντάροι υιοθετούν και αντισυναδελφικές πρακτικές προκειμένου να είναι αρεστοί στα στελέχη και να κατοχυρώσουν τις τιμητικές. Τα παραδείγματα πολλά σε όλα τα στρατόπεδα.

Όσον αφορά τις τιμητικές άδειες που δόθηκαν κατά την περίοδο των βίαιων επαναπροωθήσεων στον Έβρο, η μετέπειτα εμπειρία με τον κορονοϊό έδειξε αυτό ακριβώς που τόνιζε το δίκτυο Σπάρτακος από την πρώτη στιγμή: 

ότι είμαστε εξίσου αναλώσιμοι για τον Ελληνικό Στρατό όπως είναι και οι μετανάστες που κληθήκαμε να καταστείλουμε.

Όσοι φαντάροι πήραν ενεργό ρόλο στα επιχειρησιακά σχέδια έπρεπε το επόμενο διάστημα να διαχειριστούν τις φρικτές εικόνες που τους άφησε αυτή η κατάσταση. 

Ιστορίες ανθρώπων που είχαν δει μωρά να κλαίνε, άντρες και γυναίκες να κακοποιούνται, απλοί άνθρωποι να ληστεύονται. 

Όσο και να θέλει ο Ελληνικός Στρατός μέσα από τις εθνικιστικές κορώνες περί "τζιχαντιστών, Τούρκων πρακτόρων και λαθρομεταναστών", να τα κάνει αυτά να φαίνονται λογικά, μερίδα των φαντάρων δεν μπόρεσε ποτέ να τα δικαιολογήσει.

Ο εγκλεισμός μας από τη μία και τα προνόμια που απολάμβαναν τα στελέχη από την άλλη σε μια περίοδο κρίσης για το Ελληνικό στράτευμα, όπως ήταν η περίοδος του κορονοϊού, έδειξε ποιος είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Έδειξε ποιοι θα γίνουν κρέας στα κανόνια του Ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού και ποιοι θα την βγάλουν όσο το δυνατόν πιο καθαρά. 

Γιατί είναι εύκολο σε συνθήκες ομαλότητας να δίνονται υποσχέσεις στους φαντάρους αλλά όταν η κατάσταση ζορίζει, το φίδι από την τρύπα θα πρέπει να το βγάλει ο απλός φαντάρος. 
Πόσο τιμητικό είναι, τελικά, να τσιμπάμε το τυράκι κάποιων ημερών παραπάνω στο σπίτι μας, με αντάλλαγμα τη συμμετοχή σε επιθετικές και απάνθρωπες ενέργειες του στρατού απέναντι σε ανυπεράσπιστο πληθυσμό;
Για να μην ξεχνάμε και το ρόλο που παίζει το ίδιο το Ελληνικό κράτος μέσα από την πρόσδεση του στο ΝΑΤΟ, τις συμμαχίες του με κράτη όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος αλλά και την παρουσία Ελληνικών στρατευμάτων εκτός συνόρων στην αποσταθεροποίηση των κρατών από τα οποία έρχονταν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. 
Το Ελληνικό κράτος ενώ συμβάλει στη δημιουργία προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών, όταν αυτοί οι άνθρωποι ψάχνουν ένα καλύτερο μέλλον στην Ευρώπη και θέλουν να περάσουν από Ελληνικό έδαφος, αντιμετωπίζονται ως ασύμμετρη απειλή. 
Εχθρός για μας είναι τα κράτη που δημιουργούν πολέμους και φτώχεια και όχι οι κατατρεγμένοι συνάνθρωποι μας. 
Η άρνηση και η περιφρόνηση των τιμητικών αδειών που μας υπόσχονται για να καταστέλλουμε πρόσφυγες – μετανάστες, είναι υποχρέωση όλων μας απέναντι στους ξεριζωμένους της γης, απέναντι στη ζωή, απέναντι στους εαυτούς μας, απέναντι στην αξιοπρέπειά μας. 

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437
diktiospartakos.blogspot.com
diktiospartakos@hotmail.com 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου