Πέμπτη 11 Ιουνίου 2020

Τι σημαίνει η συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδος και Ιταλίας


Το ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ επισημαίνει με ξεκάθαρο τρόπο ότι υπάρχουν χαμένοι από αυτή την συμφωνία, υπάρχουν κερδισμένοι, ενώ η ένταση του ελληνο-τουρκικού ανταγωνισμού πρόκειται να κορυφωθεί καθώς το αποτέλεσμα  της συμφωνίας θα εργαλειοποιηθεί. Τέλος στο κάδρο των συνεπειών από την συμφωνία πρέπει να έχουμε και την Λιβύη.
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ
1ον: οι λαοί της περιοχής αφού παρά τις διαμαρτυρίες των τοπικών κοινωνιών τα κράτη και οι ενεργειακές εταιρείες προχωρούν ακάθεκτες. 
Η οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών επισπεύδει την οικολογική καταστροφή.
2ον: είναι οι αλιείς της περιοχής.
3ο: είναι οι εργαζόμενοι στον τουρισμό καθώς τα όποια μέτρα για την προστασία από τον Κορονοιό θυσιάστηκαν. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά "από Δευτέρα η Ελλάδα ανοίγει σταδιακά για τους τουρίστες από την Ιταλία, από την οποία είχαν σταματήσει από πολύ νωρίς οι πτήσεις λόγω των φρικτών εικόνων στο αποκορύφωμα της πανδημίας του κορονοϊού".
4ο: πρόκειται για μεγάλη ήττα της πολιτικής Κοτζιά ως ΥΠΕΞ που υποστήριξε  τη μονομερή επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. στο Ιόνιο (βλέπε σχετικά 
Επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στο Ιόνιο στα 12 μίλια προανήγγειλε ο Κοτζιάς


5ο: πολιτική ήττα των πατριωτικών αριστερών και όχι μόνο αντιλήψεων περί "εξάρτησης" κλπ. που κλείνουν τα μάτια μπροστά στους επεκτατικούς-επιθετικούς σχεδιασμούς του αστικού κράτους και αφήνονται να αφομοιωθούν στα εθνικό αφήγημα.
 ΤΙ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ

Με βάση την σημερινή έκρυθμη κατάσταση στον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό, τον σύγχρονο συσχετισμό δύναμης και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που και τα δύο αστικά κράτη διεκδικούν ρόλο περιφερειακής δύναμης σε Βαλκάνια, Μέση Ανατολή, Αφρική, έχοντας καθοριστικό το ενεργειακό ζήτημα και τον έλεγχο θαλάσσιων ενεργειακών-εμπορικών ροών στρατηγικής σημασίας και πλανητικού ενδιαφέροντος, υπογράφεται αυτή η συμφωνία οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ιταλία.

Ο αστικός τύπος επισημαίνει:

Κλείνει μια εκκρεμότητα και αναβαθμίζει-επεκτείνει-επικαιροποιεί μια ήδη υπάρχουσα συμφωνία όπως ήταν εκείνη του 1977 για την υφαλοκρηπίδα Ελλάδας-Ιταλίας, εξασφαλίζοντας έτσι στην Αθήνα την πρώτη στα χρονικά συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ με γειτονική χώρα. 

Διαμορφώνει παράλληλα μια νέα δυναμική στην περιοχή, αναζωογονώντας και ενδεχομένως ξεκλειδώνοντας την προοπτική οριοθετήσεων υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ με Αλβανία και Αίγυπτο. Τόσο με τα Τίρανα, άλλωστε, όσο και με τον Κάιρο έχει γίνει σχετική προεργασία τα προηγούμενα χρόνια. Όταν αναφερόμαστε, δε, στην Αίγυπτο, θα πρέπει να λαμβάνουμε πια υπόψη και την έντονη κινητικότητα που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα στον άξονα Ρώμης-Καΐρου… λόγω Λιβύης. 
Η ελληνοϊταλική συμφωνία για την ΑΟΖ δημιουργεί όμως ταυτόχρονα και ένα προηγούμενο που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί νομικά, καθώς μιλάμε για μια συμφωνία οριοθέτησης όχι μόνο υφαλοκρηπίδας αλλά και ΑΟΖ που βασίζεται στη μέση γραμμή (median line) - αν και με «μικρές τροποποιήσεις» σε κάποια σημεία (mutually agreed minor adjustments) βάσει του κειμένου της συμφωνίας του 1977 – και αναγνωρίζει επήρεια (αν και σημαντικά περιορισμένη σε κάποια σημεία) στα ελληνικά νησιά του Ιονίου, απορρίπτοντας έτσι στην πράξη αυτό που θέλει να υποστηρίζει η Τουρκία: ότι δηλαδή τα ελληνικά νησιά (ακόμη και τα μεγάλα και κατοικημένα) δεν μπορούν να έχουν τίποτα άλλο πέρα από… χωρικά ύδατα έκτασης μόλις έξι ναυτικών μιλίων. https://www.ethnos.gr
Η δήλωση του ΥΠΕΞ Νίκου Δένδια, μετά από την υπογραφή της συμφωνίας για τις θαλάσσιες ζώνες με την Ιταλία, απτελεί πηγή συμπερασμάτων:
“Όπως γνωρίζετε, οι σχέσεις μας με την Ιταλία βρίσκονται σε πολύ καλό επίπεδο, γεγονός που επισφραγίστηκε σήμερα με την υπογραφή της συμφωνίας για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών μεταξύ των δυο κρατών. Μιας συμφωνίας που, ασφαλώς, έχει συναφθεί στη βάση της UNCLOS [Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας] και επιβεβαιώνει το δικαίωμα των νησιών σε θαλάσσιες ζώνες, καθώς και τη μέση γραμμή της συμφωνίας του 1977 για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας Ελλάδας-Ιταλίας.
Σταθερή επιδίωξη της χώρας μας παραμένει η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών με όλους τους γείτονές μας, στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου. Για το σκοπό αυτό, η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία, ως γνωστόν, αντανακλά εθιμικό δίκαιο στο σύνολό της και όχι επιλεκτικά και αυθαίρετα, όπως ορισμένοι επιχειρούν να τη χρησιμοποιούν, προσφέρει όλα τα απαραίτητα εργαλεία.

Η οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών επιτυγχάνεται σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, με έγκυρες συμφωνίες. Όχι με ανυπόστατες συμφωνίες, όπως η συμφωνία Τουρκίας-Sarraj. Και βέβαια, όχι με μονομερείς καταθέσεις συντεταγμένων.

Άρα, το ελληνικό κράτος, συμπληρώνει το σύνολο των συμμαχιών του με ενεργειακές εταιρείες και ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με Άξονες του Πολέμου και τον μονομερή καθορισμό θαλάσσιων ζωνών με τη Λιβύη (2011), με ένα άθροισμα συμφωνιών καθορισμού ΑΟΖ που απαντούν στην προσπάθεια της Άγκυρας να στρατιωτικοποιήσει το ζήτημα της μοιρασιάς της Ανατολικής Μεσογείου, από την οποία είχε βρεθεί εκτός, εξαιτίας των ελληνικών μεγαλοιδεατικών χειρισμών.

Διαβάστε περισσότερα:
Ευ. Βενιζέλος: Η Χάγη και η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών



Φυσικά υπάρχει αντίτιμο για όλα αυτά, που καταβάλλεται στο Ιταλικό κράτος. Διαβάζουμε:
-Υπογράφηκε, τέλος, Κοινή Γνωστοποίηση προς την Ε. Επιτροπή, με την οποία τα δύο κράτη ζητούν την μελλοντική τροποποίηση του κανονισμού περί κοινής αλιευτικής πολιτικής ώστε, όταν η Ελλάδα αποφασίσει να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της έως τα 12 ν.μ., να διατηρηθεί η υπάρχουσα αλιευτική δραστηριότητα των Ιταλών αλιέων στην περιοχή μεταξύ 6-12 ν.μ., η οποία σήμερα αποτελεί διεθνή ύδατα. Επισημαίνεται ιδιαίτερα η αυτονόητη σημασία της αναφοράς στην Κοινή Γνωστοποίηση του δικαιώματος επέκτασης παντού της αιγιαλίτιδας ζώνης μας.

-Τα υπάρχοντα δικαιώματα των Ιταλών αλιέων περιγράφονται με σαφήνεια αλλά πλέον περιοριστικά, τόσο ως προς τον αριθμό των σκαφών όσο και ως προς τα είδη που δύνανται να αλιεύσουν και εξαιρούνται τα είδη που αλιεύουν οι Έλληνες αλιείς.

Το σημαντικότερο όμως ζήτημα δεν είναι τα συμφέροντα των Ιταλών αλιέων. Είναι η περιορισμένη επήρεια στα νησιά πχ. Στροφάδες που βρίσκονται στο τριεθνές σημείο Ιταλίας-Ελλάδας-Λιβύης.

Άλλο σοβαρό σημείο είναι οι κλειστοί Κόλποι. Ενώ η συμφωνία του 1977 αποδέχεται το κλείσιμο του Τάραντος ως "ιστορικού κόλπου", δεν ελήφθη υπόψη το "κλείσιμο του Κόλπου της Σύρτης"! 
Το μεγάλο στοίχημα για την ελληνική διπλωματία βέβαια είναι η Αίγυπτος. Το δικτατορικό καθεστώς της οποίας παρακολουθεί με ανησυχία τις εξελίξεις στην Λιβύη, όπου ηττάται και υποχωρεί ο στρατηγός Χαφτάρ που στηρίζει. Διεθνή μέσα περιγράφουν την συγκέντρωση στρατευμάτων και πολεμικών μέσων της Αιγύπτου στα σύνορα με την Λιβύη.
Ουσιαστικά, μιλούμε για το "μεγάλο παζάρι", όπου όλοι διαπραγματεύονται με όλους, σημερινούς συμμάχους, αυριανούς ανταγωνιστές και αντιπάλους. Η θεωρία του χάους στις Διεθνείς σχέσεις βρίσκει την καλύτερη εφαρμογή της όπου το σύνολο των εμπλεκόμενων χωρών έχουν κατεστραμμένες οικονομίες, μαστίζονται από βαθιά κρίση και ήταν ή βγαίνουν από Μνημόνια.
Ταυτόχρονα, όλα τα κράτη επιβάλλουν στυγνά αντεργατικά μέτρα και κάνουν επίδειξη κρατικής τρομοκρατίας. 
Κοινό χαρακτηριστικό τους το μίσος για τους πρόσφυγες και μετανάστες, οι αγορές όπλων για να ικανοποιήσουν τα μεγάλα τους ενεργειακά οράματα.
ΟΙ ΑΟΖ ΚΑΙ Η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΩΝ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΩΝ 
Ή ΘΑ ΔΙΧΑΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΒΑΛΟΥΝ ΝΑ ΑΛΛΗΛΟΣΠΑΡΑΧΘΟΥΝ Ή ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΝΩΣΟΥΝ  
Απαιτείται άμεσα η παρέμβαση του Αντιπολεμικού κινήματος που να αναδείξει τους όρους και την επικινδυνότητα του ολοένα κλιμακούμενου ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού και των ευρύτερων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.
Αντιπολεμικού κινήματος που θα προβάλλει ένα Διεθνιστικό εργατικό αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο και τους όρους Κοινής Πάλης απέναντι στις κυβερνήσεις, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, τις ΑΟΖ και τα Ενεργειακά Κοιτάσματα που μας απειλούν με Καταστροφή.
Αντιπολεμικό Κίνημα για να Μπλοκάρει τη Μηχανή του Πολέμου και της Καταστολής, του μόνο που μπορεί να Εμποδίσει το όποιο "θερμό επεισόδιο" και την Διακρατική Πολεμική Σύγκρουση.
Καθοριστική η παρέμβαση του Κινήματος Μέσα στον στρατό ενάντια στον πόλεμο, τον εθνικισμό, τον ρατσισμό και φασισμό.
Μόνο ο Ενωμένος αγώνας των εργαζομένων σε Ελλάδα και Τουρκία, η πάλη των φαντάρων και της νεολαίας μπορεί να τους σταθεί εμπόδιο.
Γυρνάμε την πλάτη σε όσους υποτάσσονται στα εθνικά αφηγήματα...
Σε όσους τάσσονται στο πλευρό του εθνικού του κράτους και αστικής τάξης στο όνομα της υπεράσπισης της "κυριαρχικών δικαιωμάτων", που διατυμπανίζουν ότι απειλείται από την επιθετικότητα και προκλητικότητα των απέναντι, κλείνοντας τα μάτια στην Επιθετικότητα του αστικού κατεστημένου της χώρας μας...
Ξεκαθαρίζουμε:
ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ
-ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΥΜΕ εργατικούς Αγώνες
-ΔΕΝ ΚΥΝΗΓΑΜΕ Πρόσφυγες/Μετανάστες 
για Ελληνική Ολιγαρχία-ΝΑΤΟ-ΕΕ
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437
diktiospartakos.blogspot.com
diktiospartakos@hotmail.com   
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)