Στέγη για όλους τους πρόσφυγες, «έξωση» σε πόλεμο και ρατσισμό
Ζαμπία Κατσανεβάκη*
Γιώργος Μουρμούρης
Μιχάλης Ρόθος
Ημέρα δράσης
Σε μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στις εξώσεις και υπέρ των δικαιωμάτων των προσφύγων, στα πλαίσια της πανελλαδικής μέρας δράσης, καλεί σήμερα ο Συντονισμός για το Προσφυγικό-Μεταναστευτικό (ΣΥΠΡΟΜΕ) μαζί με άλλες αντιρατσιστικές, αντιφασιστικές κινήσεις αλληλεγγύης και πρόσφυγες από στρατόπεδα, δομές και διαμερίσματα.
Στην Αθήνα, το ραντεβού έχει δοθεί για τις 2 το μεσημέρι στην Ομόνοια, στην Πάτρα στην πλατεία Γεωργίου στις 12 το μεσημέρι και στις Σέρρες στο χώρο διαμονής προσφύγων στις 11 το πρωί, ενώ στη συνέχεια θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση στην πλατεία Κρονίου. Αντίστοιχες δράσεις θα γίνουν και σε άλλες περιοχές.
Στην Αθήνα, το ραντεβού έχει δοθεί για τις 2 το μεσημέρι στην Ομόνοια, στην Πάτρα στην πλατεία Γεωργίου στις 12 το μεσημέρι και στις Σέρρες στο χώρο διαμονής προσφύγων στις 11 το πρωί, ενώ στη συνέχεια θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση στην πλατεία Κρονίου. Αντίστοιχες δράσεις θα γίνουν και σε άλλες περιοχές.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, με τις «ευλογίες» της ΕΕ, χρησιμοποιεί τη μέθοδο της γκετοποίησης, των άθλιων συνθηκών διαβίωσης με υπερσυνωστισμό, τον εγκλεισμό και την αστεγία ως μέσο αποτροπής έλευσης προσφύγων. Πολιτική που, ειδικά με τον κορονοϊό, γίνεται δολοφονική. Στις αρχές Μαρτίου, το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, πατώντας πάνω σε νόμο του ΣΥΡΙΖΑ, πέρασε τροπολογία που ορίζει ότι ακόμα και οι ευάλωτες οικογένειες, μόλις ένα μήνα μετά τη χορήγηση ασύλου, δεν δικαιούνται στέγαση. Ο αντίστοιχος νόμος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ όριζε ότι το δικαίωμα έπαυε στους 6 μήνες μετά τη χορήγηση ασύλου. Μάλιστα, είχε επιχειρηθεί και τότε να γίνουν εξώσεις από κατοικίες, αλλά λόγω δυναμικών αντιδράσεων ματαιώθηκαν. Αυτήν τη φορά, όντας υπερήφανος, ο αρμόδιος υπουργός Νότης Μηταράκης ανακοίνωσε κυνικά τις εξώσεις πάνω από 11.000 προσφύγων και ταυτόχρονα το κλείσιμο 55 –από τις 93– δομών διαμονής στην ενδοχώρα.
Οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες καλούνταν από τον αρμόδιο υπουργό «να βρουν δουλειά» για τα προς το ζην, διαδικασία έτσι και αλλιώς δύσκολη, με ένα επιπρόσθετο εμπόδιο, τις συνθήκες αστεγίας. Ένα κίνημα κατά των εξώσεων είχε ήδη αρχίσει από τότε (αρχές Μαρτίου) να γεννιέται, όμως μεσολάβησε η κρίση του κορονοϊού. Η εμφάνιση των αποτελεσμάτων της διακηρυχθείσας πολιτικής έπαιρνε αναβολή…
Γ.Μ-Μ.Ρ
«Δεν ξέρουμε που θα μείνετε, απλά θα φύγετε», η απάντηση προς τον 17χρονο Αμάρ
Με άστεγους πρόσφυγες γέμισε «ξαφνικά» τις τελευταίες ημέρες το κέντρο της Αθήνας, με επίκεντρο την πλατεία Βικτωρίας. «Ξαφνικά» εντός εισαγωγικών, γιατί στην πραγματικότητα πρόκειται για το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας προαναγγελθείσας και δρομολογηθείσας εδώ και αρκετούς μήνες. Και μπορεί με μία επιχείρηση «αστραπή» της ΕΛΑΣ τα ξημερώματα της Τετάρτης οι περίπου 60 πρόσφυγες να μεταφέρθηκαν κακήν κακώς στον Ελαιώνα, ο αριθμός των άστεγων προσφύγων όμως θα εκτοξευθεί το επόμενο διάστημα παρά τις προσπάθειες το πρόβλημα να κρυφτεί «κάτω από το χαλί».
Το Πριν βρέθηκε στη Βικτώρια πριν την αστυνομική επιχείρηση και συνομίλησε με πρόσφυγες που διανυκτέρευαν στην πλατεία — ανάμεσά τους έγκυες γυναίκες και πολλά μικρά παιδιά. Μας περιέγραψαν με ποιες διαδικασίες βρέθηκαν στον δρόμο εν μέσω κορωνοϊού, προερχόμενοι άλλοι από διαμερίσματα και άλλοι (οι περισσότεροι), από τον καταυλισμό της Μόριας.
Ήδη, αρκετές οικογένειες προσφύγων που διέμεναν σε διαμερίσματα έχουν πεταχτεί κυριολεκτικά στον δρόμο, περνώντας τις νύχτες σε πλατείες ή αναζητώντας προσωρινό κατάλυμα σε φίλους και γνωστούς, ακόμα και στον καταυλισμό του Ελαιώνα. Κάποιες από αυτές τις οικογένειες βρέθηκαν τα προηγούμενα 24ωρα στην πλατεία Βικτωρίας, καθιστώντας ξαφνικά για κυβέρνηση και ΜΜΕ ορατή μια κατάσταση η οποία μεθοδεύτηκε συνειδητά όλο το προηγούμενο διάστημα.
Παράλληλα εντολή να εγκαταλείψουν την κατοικία τους, είτε πρόκειται για μισθωμένο διαμέρισμα είτε για μια θέση σε δομή «φιλοξενίας», έχει επιδοθεί σε εκατοντάδες ακόμα πρόσφυγες. Είναι ενδεικτικό ότι μόνο από τον καταυλισμό του Σκαραμαγκά πρόκειται να βρεθούν στον δρόμο –σύμφωνα με πληροφορίες από πρόσφυγες της δομής– περίπου 200 άτομα. Οι κινητοποιήσεις των προσφύγων του καταυλισμού ενάντια στις εξώσεις την προηγούμενη εβδομάδα, αντιμετωπίστηκαν με τα ΜΑΤ.
Πρόσφυγες που μίλησαν στο Πριν εξήγησαν ότι η πλατεία Βικτωρίας ήταν το μόνο «καταφύγιο» στην πρωτεύουσα, όσο οξύμωρο και αν ακούγεται, καθώς στις γύρω περιοχές κατοικούν, στοιβαγμένοι ανά δεκάδες σε μικρά διαμερίσματα, αρκετοί ομοεθνείς τους κι ως εκ τούτου ήλπιζαν προσωρινά να καλύψουν κάποιες στοιχειώδεις ανάγκες τους.
Ο Αμάρ είναι 17χρονος πρόσφυγας από τη Συρία. Μένει εδώ και τρία χρόνια στον καταυλισμό του Σκαραμαγκά μαζί με τη μητέρα και τα αδέρφια του. Έχει καταφέρει να μάθει άπταιστα ελληνικά και έτσι ήταν πολύ εύκολο να μας διηγηθεί την ιστορία του.
«Φύγαμε με την οικογένειά μου από τη Συρία γιατί στην πόλη μου υπήρχε έντονη πολεμική σύρραξη. Αναγκαστήκαμε να περπατήσουμε οχτώ ώρες για να φτάσουμε στην Τουρκία. Όταν εν τέλει καταφέραμε να πάρουμε βάρκα προς τη Χίο, οι τουρκικές αρχές την τρύπησαν και τα πράγματά μας έπεσαν στο νερό. Ευτυχώς καταφέραμε να φτάσουμε στη ΒΙΑΛ. Εκεί, αφού μας κατέγραψαν, μας έδιωξαν», μας εξιστορεί και συνεχίζει: «Καταφέραμε να πάμε στην Αθήνα, στο καμπ του Σκαραμαγκά. Μας έδωσαν σπίτι μόνο για έξι μήνες αλλά τα χρήματα δεν έφταναν για το ενοίκιο και αναγκαστήκαμε να ξαναγυρίσαμε στο καμπ. Πλέον, για να πάω στο σχολείο μου, στην οδό Πατησίων, ξυπνάω στις 5 το πρωί».
«Τώρα το κράτος κόβει τα χρήματα που μας έδινε, θέλει να μας διώξει από το καμπ και μας στέλνει να δουλέψουμε. Πώς να δουλέψουμε; Είμαι τρία χρόνια στην Ελλάδα και ακόμα έχω μόνο το λευκό χαρτί. Του χρόνου θα αφήσω το σχολείο στην πρώτη λυκείου και θα πάω να δουλέψω. Αυτό με αναγκάζει τελικά να κάνω το κράτος», προσθέτει.
Τον ρωτάμε τι σκέφτονται να κάνουν η οικογένειά του και οι άλλοι πρόσφυγες του καταυλισμού. «Από το καμπ έρχονται και λένε σε μερικούς από εμάς “Θα φύγετε την τάδε ημερομηνία”. Όταν τους ρωτάμε “γιατί να φύγουμε;”, “που θα μείνουμε;”, μας απαντάνε “Δεν ξέρουμε πού θα μείνετε, απλά θα φύγετε”. Με τους άλλους πρόσφυγες έχουμε αντιδράσει αλλά δεν ξέρουμε ακόμα τι θα γίνει», μας απαντά ο 17χρονος Αμάρ.«Το ελληνικό κράτος αδιαφορεί διαχρονικά για τα δικαιώματα των προσφύγων. Αν δεν τους θέλει, ας ανοίξει τα σύνορα! Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση είναι φυλακή για τους πρόσφυγες», δηλώνει στο Πριν ο Κούρδος πρόσφυγας Σινάν
Ο Σινάν, Κούρδος πρόσφυγας 42 ετών, μένει στα Προσφυγικά στους Αμπελόκηπους από το καλοκαίρι του 2016. Μας εξηγεί πώς ζουν οι Κούρδοι πρόσφυγες στην Ελλάδα.
«Η κουρδική κοινότητα είναι χωρισμένη σε δύο μέρη: Στο αυτοοργανωμένο καμπ του Λαυρίου και στα Προσφυγικά. Τις τελευταίες μέρες, στο καμπ του Λαύριου τους είπαν πως θέλουν να στείλουν την αστυνομία, ενώ τους έκοψαν και τη χρηματοδότηση. Όλη την ώρα ακούμε για πιθανή εκκένωση και των δυο χώρων. Η κατάσταση είναι φρικτή. Οι νέοι πρόσφυγες δεν έχουν ΑΜΚΑ, ενώ τα γραφεία ασύλου δεν λειτουργούν», δηλώνει στο Πριν. «Το ελληνικό κράτος αδιαφορεί διαχρονικά για τα δικαιώματα των προσφύγων. Αν δεν τους θέλει, ας ανοίξει τα σύνορα! Αλλά ούτε αυτό κάνει. Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση είναι φυλακή για τους πρόσφυγες», καταλήγει ο Σινάν.
Στους αναγνωρισμένους πρόσφυγες που βρέθηκαν άστεγοι λόγω των εξώσεων, τις τελευταίες ημέρες προστέθηκαν αιτούντες άσυλο οι οποίοι εκδιώχθηκαν από δομές «φιλοξενίας», κυρίως από την κόλαση της Μόριας, όπου πλέον διαβιούν σε άθλιες συνθήκες περίπου 20.000 άνθρωποι. Με την εξέταση του αιτήματος ασύλου τους να εκκρεμεί –για πολλούς έχει οριστεί μήνες αργότερα– το μόνο έγγραφο που έφεραν οι πρόσφυγες αυτοί που βρέθηκαν στη Βικτώρια ήταν το δελτίο του αιτούντος άσυλο, με το οποίο δεν μπορούν να εκδώσουν ΑΜΚΑ ή ΑΦΜ και ως εκ τούτου είναι αδύνατον «να βρουν δουλειά». Πολύ περισσότερο, είναι αδύνατο να νοικιάσουν διαμέρισμα ακόμα και στο πλαίσιο του έτσι κι αλλιώς ελλιπέστατου, καθώς απευθύνεται σχεδόν αποκλειστικά στις εξαιρετικά ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες, προγράμματος «Ήλιος».
Μια τρίτη κατηγορία αστέγων προσφύγων, η οποία το αμέσως επόμενο διάστημα αναμένεται να αυξηθεί αριθμητικά, αποτελούν όσοι εκδιώχθηκαν από καταυλισμούς λόγω της διεκδικητικής τους στάσης, για ζητήματα που αφορούν από τις συνθήκες στέγασης και διαμονής μέχρι μια διαμαρτυρία για την αναβολή της ημερομηνίας εξέτασης του αιτήματος ασύλου. Πρόκειται για μια πιο διευρυμένη εκδοχή της προσπάθειας επιβολής «σιγής νεκροταφείου» στους καταυλισμούς που ξεκίνησε με την απέλαση-«εξπρές» 22 προσφύγων από τη Χίο στους οποίους αποδόθηκε «παραβατική συμπεριφορά» χωρίς περαιτέρω διευκρινίσεις καθώς και οι βαρύτατες κατηγορίες σε πρόσφυγες που θεωρήθηκαν «πρωταίτιοι» της εξέγερσης στη ΒΙΑΛ το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, μετά τον θάνατο 47χρονης προσφύγισσας με καταγγελίες για ελλιπή ιατρική φροντίδα.
Γ.Μ-Μ.Ρ
Να ζήσουμε μαζί ειρηνικά, ντόπιοι και πρόσφυγες
Η υπεράσπιση του δικαιώματος της στέγασης των προσφύγων με αξιοπρεπείς συνθήκες μέσα στις πόλεις και τα χωριά μας, είναι κρίσιμη αυτή την περίοδο. Ο Συντονισμός για το Προσφυγικό-Μεταναστευτικό (ΣΥΠΡΟΜΕ), μαζί με άλλες συλλογικότητες, καλεί σήμερα στις κινητοποιήσεις ενάντια στις εξώσεις και υπέρ των δικαιωμάτων των προσφύγων.
Ο ΣΥΠΡΟΜΕ, εναντιώθηκε στο σχέδιο χιλιάδων εξώσεων προσφύγων που προσθέτει χιλιάδες ακόμα άστεγους στους ήδη υπάρχοντες σε όλη τη χώρα. Το προηγούμενο διάστημα προχώρησε σε διαμαρτυρίες στο υπουργείο Μετανάστευσης και στο δημοτικό συμβούλιο Αθήνας, ενώ ζήτησε παράσταση στην Ύπατη Αρμοστεία και στο Διεθνή Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ). Παράλληλα, είχε παρουσία και συμπαραστάθηκε σε κινητοποιήσεις προσφύγων, επισκέφτηκε στρατόπεδα στο Λαύριο, τη Ριτσώνα, το Σκαραμαγκά και τον Ελαιώνα. Επιμένει ότι η ευθύνη στέγασης των προσφύγων αποτελεί υπόθεση της πολιτείας, ενώ η κυβέρνηση από κοινού με την ΕΕ αναθέτουν τη διαχείριση του σε ΜΚΟ, που καρπώνονται τις σχετικές χρηματοδοτήσεις διεθνών οργανισμών.
Ο ΣΥΠΡΟΜΕ στηρίζει το κοινό πλαίσιο της μέρας δράσης για:
● Να ζήσουμε μαζί ειρηνικά ντόπιοι και πρόσφυγες μέσα στις πόλεις και στα χωριά μας.
● Να υψώσουμε τείχος αντίστασης και αλληλεγγύης για να μην περάσουν τα σχέδια των εξώσεων.
● Διαμονή των προσφύγων σε κατοικίες με αξιοπρεπείς συνθήκες στέγασης μέσα στις πόλεις και τα χωριά μας. Όχι στην γκετοποίηση.
• Να συνεχιστούν και να επεκταθούν τα προγράμματα στέγασης για όλους τους αιτούντες άσυλο και τους αναγνωρισμένες/ους πρόσφυγες, όπως και για κάθε άστεγο. Διαμονή σε κατάλληλα καταλύματα πάντα μέσα σε κατοικημένες περιοχές για μεταβατικό περιορισμένο χρόνο μέχρι την εγκατάσταση όλων σε διαμερίσματα και κατοικίες. Να αναλάβουν τις ευθύνες τους η κυβέρνηση, οι περιφέρειες και οι δήμοι.
● Άσυλο για όλα τα θύματα των πολέμων και των διώξεων. Όχι στις καθυστερήσεις και τον πλαστό αποχαρακτηρισμό χωρών από εμπόλεμες.
● Ελευθερίες και πρόσβαση στην υγεία (χορήγηση ΑΜΚΑ σε όλους), στην παιδεία, στην εργασία, στην πρόνοια με ίσα δικαιώματα.
● Απεγκλωβισμός από τα νησιά, όχι σε κλειστά ή «ανοικτά» στρατόπεδα-φυλακές.
● Όχι σε απελάσεις, επαναπροωθήσεις, απωθήσεις.
● Ελεύθερη μετακίνηση σε όποια περιοχή ή χώρα θέλουν να μείνουν. Όχι σε φράκτες στον Έβρο και το Αιγαίο. Ανεμπόδιστη είσοδος και δυνατότητα υποβολής αιτήσεων ασύλου από τους πρόσφυγες στη χώρα μας και σε όλες τις χώρες.
● Καμιά συμμετοχή της χώρας στους πολεμικούς σχεδιασμούς και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Έξω οι βάσεις και το ΝΑΤΟ.
Ζ.Κ, Μέλος του ΣΥΠΡΟΜΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου