Η Καταγγελία αυτή προέρχεται από το 2016.
Ο συνάδελφος αποκαλύπτει τι συνέβαινε τότε στον Ελληνικό Στρατό και ποιο συγκεκριμένα τι τραβούσαν οι έφεδροι γιατροί.
Πιστεύεται ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει;
Αφορμή της δημοσίευσης αποτέλεσαν οι καταγγελίες συναδέλφων ότι ολόκληρες μονάδες του Στρατού δεν έχουν γιατρούς.
Παράλληλα, το Υπουργείο Άμυνας επιχειρεί να καλύψει τρύπες στο Σύστημα Υγείας που Ιδιωτικοποιεί η κυβέρνησης της ΝΔ "δίνοντας" τη δυνατότητα στους έφεδρους γιατρούς να κάνουν το Αγροτικό (που η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ έκανε Υποχρεωτικό) κατά τη διάρκεια της Θητείας!
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ
Με αφορμή την ανακίνηση του ζητήματος της ταυτόχρονης στρατιωτικής θητείας και της υπηρεσίας υπαίθρου ( αγροτικό ) για τους στρατευμένους ιατρούς, θα ήθελα να μεταφέρω τις συνθήκες και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζω εγώ και άλλοι συνάδελφοι ιατροί που υπηρετούμε τον Ε.Σ.
Για όσους δεν το γνωρίζουν, τον Ιανουάριο ψηφίστηκε ο πολυαναμενόμενος νόμος ( φεκ 4361) που προβλέπει τη δυνατότητα οι οπλίτες ιατροί να τοποθετούνται σε κενά άγονα περιφερειακά ιατρεία και μάλιστα με κανονικό διορισμό, άρα και μισθό.
Τα «οφέλη» πολλαπλά για όλους τους ενδιαφερόμενους. Αφενός οι ιατροί θα μπορούν να συνδυάσουν τις δύο «υποχρεώσεις» τους προς το ελληνικό κράτος (το γεγονός ότι αυτές οι υποχρεώσεις είναι άδικες και απαράδεκτες είναι άλλο ζήτημα που το παρόν κείμενο δε δύναται να διαπραγματευτεί ), αφετέρου οι απομακρυσμένες τοπικές κοινωνίες θα εξασφαλίσουν έναν αγροτικό ιατρό.
Τόσο απλά!
Με αυτό λοιπόν το σκεπτικό εγώ, αλλά και αρκετοί άλλοι συνάδελφοι ιατροί, θεωρήσαμε λογικό ότι μιας και ψηφίστηκε αυτός ο «ευεργετικός» νόμος θα εφαρμοστεί. Λογαριάσαμε όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Που στη συγκεκριμένη περίπτωση ξενοδόχος είναι το τέρας της γραφειοκρατίας και η ολιγωρία των αρμόδιων υπουργείων, με αποτέλεσμα πέντε ολόκληρους μήνες μετά την ψήφιση του νόμου να μη γνωρίζει κανείς αν και πότε θα εφαρμοστεί, όπως θα συνέβαινε σε οποιοδήποτε άλλο κράτος που σέβεται τους πολίτες του αλλά και τους νόμους που το ίδιο ψηφίζει. Με έκπληξη λοιπόν διαβάζω δηλώσεις του Υπουργού Υγείας κου Πολάκη πως θα μοιράζουν 400€ στους οπλίτες ιατρούς που θα στελεχώσουν αυτά τα άγονα περιφερειακά ιατρεία.
Πότε θα ισχύσει αυτό και από πού θα προέρχονται αυτά τα λεφτά;
Με αυτόν τον τρόπο δεν παρακάμπτεται ο νόμος που προβλέπει κανονικό διορισμό;
Μήπως και αυτό είναι ένα ακόμη τέχνασμα, μια ακόμη «σειρήνα» για να δελεάσετε συναδέλφους ιατρούς ώστε να οδηγηθούν στα «βράχια» του Ε.Σ. ; Μία ακόμη λαϊκιστική υπόσχεση για να χαϊδέψετε τα αυτιά των τοπικών κοινωνιών αλλά και για να εκμεταλλευτείτε στρατευμένους συναδέλφους τοποθετώντας τους σε θέσεις που θα προσφέρουν υπηρεσίες ουσιαστικά αμισθί; Το ομολογώ πως κι εγώ ένα τέτοιο θύμα είμαι, καθώς αθώα σκέφτηκα: «δεν μπορεί… θα εφαρμοστεί ο νόμος, αφού ψηφίστηκε».
Έτσι διέκοψα την αναβολή μου, εγκατέλειψα τα σχέδιά μου για ειδικότητα στην Ευρώπη και στρατεύτηκα στον Ε.Σ. για να ολοκληρώσω την «υποχρέωσή» μου. Γράφω λοιπόν εδώ την εμπειρία μου για να προειδοποιήσω τους συναδέλφους ιατρούς, ώστε να μην πέσουν θύματα του Μαυρογιαλούρου που τάζει 400€ και διαφημίζει το «κοινωνικό πρόσωπο» των ενόπλων δυνάμεων που στην πραγματικότητα καλύπτει την ανυπαρξία των κρατικών υποδομών, αλλά και για να καταγγείλω τις άθλιες συνθήκες που βιώνουν στον Ε.Σ. συνάδελφοι ιατροί αλλά και απλοί οπλίτες.
Ό, τι μεταφέρω εδώ προέρχεται από τα προσωπικά μου βιώματα αλλά και από την επικοινωνία που διατηρώ με άλλους συναδέλφους.
Θα προσπαθήσω να δώσω μια γενική εικόνα των συνθηκών με αδρή περιγραφή των γεγονότων, για τον απλούστατο λόγο ότι αν γράψω περισσότερες λεπτομέρειες πιθανόν να στοχοποιηθώ όπως ακριβώς συνέβη και με άλλους οπλίτες που τόλμησαν να καταγγείλουν τις συνθήκες στον Ε.Σ.
Ας ξεκινήσουμε με το πάγιο ζήτημα των συνθηκών υγιεινής:
1. Καθάρισμα τουαλέτας χωρίς γάντια και χωρίς χλωρίνη γιατί απλούστατα η χρηματοδότηση δεν επαρκεί
2. Κοριοί που τσιμπάνε τους οπλίτες με κίνδυνο μετάδοσης ασθενειών χωρίς να γίνεται κοριοκτονία για ολόκληρους μήνες.
3. Σεντόνια και κουβέρτες που πλένονται στη χάση και στη φέξη
Πάντα η δικαιολογία είναι η ανεπάρκεια της χρηματοδότησης, την ίδια ώρα που μπροστά στα μάτια μας βλέπουμε χιλιάδες ευρώ να σπαταλώνται σε προετοιμασίες για παρελάσεις, σε στρατιωτικές ασκήσεις και σε εκδηλώσεις της ηγεσίας. Όταν όμως προσπάθησα να διαμαρτυρηθώ για αυτές τις συνθήκες αντιμετωπίστηκα σαν αντιρρησίας και ούτε λίγο ούτε πολύ με απείλησαν ότι δε θα «περάσω καλά» στον Ε.Σ. αν απαιτώ τα αυτονόητα.
Δεύτερο ζήτημα είναι οι υπηρεσίες και τα εξουθενωτικά ωράρια που καλούνται να ακολουθήσουν οι άτυχοι οπλίτες που βρίσκονται σε στρατόπεδα της παραμεθορίου. Πολλές φορές ξεπερνούν το 8ωρο, ακόμη και το 12ωρο ενώ αδιατάρακτος ύπνος πάνω από 2ωρο είναι μία ευλογία για αυτούς.
Ακόμη και άοπλοι λόγω προβλήματος υγείας συμμετέχουν σε ένοπλες υπηρεσίες. Αυτό συμβαίνει διότι είχαν την ατυχία να μην έχουν κάποιο «βύσμα» να τους βολέψει και βρέθηκαν σε άδεια στρατόπεδα της παραμεθορίου, την ίδια ώρα που στα στρατόπεδα της ηπειρωτικής Ελλάδος και ιδιαίτερα της Αττικής συνωστίζονται οι τυχεροί της υπόθεσης. Ως εκ τούτου έξοδο έχουν στην καλύτερη περίπτωση μία φορά την εβδομάδα, η οποία όμως τους βγαίνει ξινή μιας και οι άρπαγες των τοπικών κοινωνιών εκμεταλλεύονται με κάθε ευκαιρία τους οπλίτες με υπερτιμήσεις και «ειδικές τιμές για τους φαντάρους», γεγονός που υποδεικνύει το λόγο που αυτά τα άδεια στρατόπεδα μένουν ακόμη ανοικτά.
Συγχρόνως όμως, ακόμη και μέσα στα ίδια τα στρατόπεδα της παραμεθορίου παρατηρούνται εξόφθαλμες αδικίες, μιας και τα «βύσματα» που τα έχουν καλά με το διοικητή απολαμβάνουν τιμητικών αδειών, ακόμη και «ελεύθεροι έκθεσης στον ήλιο» για να μην ταλαιπωρούνται.
Από την άλλοι οι επαγγελματίες οπλίτες, οι οποίοι πληρώνονται για να κάνουν ουσιαστικά τη δουλειά που κάνουν αμισθί οι απλοί οπλίτες, δε συμπληρώνουν πάνω από δύο ώρες υπηρεσίας ούτε συμμετέχουν στην εκπαίδευση-αγγαρεία της συντήρησης των στρατοπέδων ( δηλαδή βάψιμο, ξεχορτάριασμα, γόπing ), ενώ πολλές φορές συμπεριφέρονται άσχημα στους στρατιώτες.
Τρίτο ζήτημα που θέλω να καταγγείλω είναι το ζήτημα της ασφάλειας των οπλιτών μιας και η πλειοψηφία των στρατοπέδων δε διαθέτουν ιατρό και πολλές φορές η πρόσβαση σε ιατρική βοήθεια απέχει ώρες ( ιδιαίτερα στα φυλάκια ). Ολόκληρο ακριτικό νησί με εκατοντάδες στρατιώτες διαθέτει δύο οπλίτες ιατρούς ενώ την ίδια στιγμή απλή μονάδα της ηπειρωτικής Ελλάδος διαθέτει τρεις ή και τέσσερις οπλίτες ιατρούς.
Ακόμη όμως και όταν υπάρχουν διαθέσιμοι ιατροί, αυτοί απασχολούνται σε «ιατρικές καλύψεις» σε εκδηλώσεις των στρατιωτικών όπως πινκ-πονκ, αθλοπαιδιές αλλά και στα παραθεριστικά κέντρα αναψυχής, αφήνοντας χωρίς ουσιαστική ιατρική κάλυψη τους απλούς στρατιώτες.
Τέλος, θέλω να εκφράσω την αλληλεγγύη μου για όλους τους στρατευμένους και να τους παρακινήσω να μάθουν τα δικαιώματά τους και να τα διεκδικήσουν.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437
diktiospartakos.blogspot.com
diktiospartakos@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου