Πρόβες σύρραξης, με θύματα τους λαούς

Πρόβες σύρραξης, με θύματα τους λαούς

Του Γιάννη Ελαφρού

Καμία διαμάχη στην Ευρώπη δεν είναι τόσο περίπλοκη ό­σο αυτή ανάμε­σα σε Ελλάδα και Τουρκία και πουθενά στην ήπειρό μας δεν είναι ο κίνδυνος μιας στρατιωτι­κής σύρραξης μεγαλύτερος από ό,τι στο Αιγαίο», έγραφε προ ημερών η Handelsblatt (η μεγαλύτερη οικονομι­κή εφημερίδα της Γερμανίας).

Είναι φανερό πως βαδίζουμε για θερμό καλοκαίρι με ένα εκρηκτικό κουβάρι αντιθέσεων σε ολόκληρη την περιοχή. Η κατάσταση επιφυλακής, στην οποία μπήκαν οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, είχε χαλαρώσει από την Πέμπτη, αλλά δεν έχει λήξει, καθώς οι συγκεντρώσεις του τουρκικού στό­λου παραμένουν και η NAVTEX της Άγκυρας διαρκεί έως τις 2 Αυγούστου. Επιπλέον, η Τουρκία εξέδωσε νέα NAVTEX για ασκήσεις με πυραύλους σε κοντινή περιοχή για τις 18 Αυγού­στου. Χαρακτηριστικά του κλίματος εθνικιστικής υστερίας που καλλιερ­γείται μεθοδικά από τις κυβερνήσεις και τους κυρίαρχους ιδεολογικο-πολιτικούς μηχανισμούς και στις δύο χώρες είναι όσα έγιναν χθες, με την πρώτη μουσουλμανική προσευχή στην Αγία Σοφία με τον Ερντογάν σε ρόλο Πορθητή και τις ανάλογες αντιδρά­σεις στην Ελλάδα, που μόνο που δεν κήρυξε εθνικό πένθος!

Σύμφωνα με τη Navtex είναι προγραμματισμένο να πραγματοποιηθούν έρευνες από 21/7 έως τις 2 Αυγούστου στη θαλάσσια περιοχή που εκτείνεται περίπου 200 μίλια ανατολικά της Κρήτης και περίπου 180 μίλια νότια του Καστελόριζου.

Η Τουρκία, που σε αυτήν τη φάση έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων, δείχνει να επείγεται για μια συνολική διευθέτηση, καθώς έχει απλώσει πολύ τα πόδια της, από τη Συρία μέχρι τη Λιβύη, όπου μια πιθανή επίθεση στη Σύρτη των υποστηριζόμενων από την Άγκυρα δυνάμεων του Σάρατζ μπορεί να οδηγήσει σε γενικότερη ανάφλεξη. Επίσης, ο Ερντογάν θέ­λει να ανακόψει (ή να περιορίσει) τις διαπραγματεύσεις Ελλάδας-Αιγύπτου για την οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ τους, κίνηση που μπαίνει σφήνα στο τουρκολυβικό σύμφωνο. Ακόμα, θεωρεί πως με τις ΗΠΑ σε προεκλογική περίοδο (προεδρικές 3 Νοεμβρίου) και τη γραφειοκρατία τους σε μεγάλη σύγ­χυση, μπορεί να κινηθεί πιο απρόβλε­πτα, έχοντας οικοδομήσει απευθεί­ας σχέσεις με τον Τραμπ. Όλα αυτά, μόνο επανάπαυση δεν προκαλούν...

Τι προκαλεί την όξυνση ειδικά του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού; Βλέποντας στον χάρτη το σημείο της αντιπαράθεσης (110 μίλια νοτίως του Καστελόριζου κι ακόμα περισσότερο ανατολικά της Κρήτης) γίνεται φα­νερό πως δεν πρόκειται για το «Κα­στελόριζο» ή για την «εδαφική ακε­ραιότητα» και την υπεράσπιση των συνόρων, αλλά για την επιδίωξη της Ελλάδας και της Τουρκίας να κατοχυ­ρώσουν στη δική τους μελλοντική ΑΟΖ διεθνή ύδατα. Πρόκειται για κρίσιμο σημείο, καθώς, σύμφωνα με την προσέγγιση του ελλη­νικού κράτους, το Κα­στελόριζο (ένα νησί 10 τετραγωνικών χιλιο­μέτρων, σε απόσταση 2-3 χιλιομέτρων από τα τουρκικά παράλια) έχει πλήρη επήρεια στη χάραξη ΑΟΖ και έτσι στο σημείο εκείνο μπορούν να συναντηθούν οι ΑΟΖ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, αφήνοντας στα ρηχά την Τουρκία. Στη βάση αυτής της λογικής σχεδιάστηκε και ο αγωγός East Med (αποκλείοντας την Τουρ­κία). Για να σπάσει αυτή τη συνέχεια των ΑΟΖ συντάχθηκε το τουρκολιβυκό σύμφωνο και συνεχίζεται το γαϊτανά­κι. Άρα στόχος και των δύο αστικών τάξεων (Ελλάδας και Τουρκίας) είναι «ο έλεγχος των πηγών και των δρόμων ενέργειας, γενικότερα ο αναβαθμι­σμένος γεωστρατηγικός (οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά) ρόλος στη ΝΑ Μεσόγειο. Πρόκειται για επιδίωξη που έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με τα συμφέροντα του ελληνικού και τουρκικού κεφαλαίου, των πολυε­θνικών της ενέργειας και των ιμπεριαλιστικών συνα­σπισμών για το πώς θα μοιράσουν την “πίτα” των κερδών. Πρό­κειται για στόχους καταστροφικούς για το περιβάλλον και την ειρήνη στην πε­ριοχή», σημειώνει το ΝΑΡ για την Κομμου­νιστική Απελευθέρωση στην ανακοίνωσή του.

Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνα από την παρέμβαση των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ακολουθώ­ντας την ίδια γραμμή με την κυβέρνη­ση ΣΥΡΙΖΑ, εμβαθύνει στη λογική των συμμαχικών (και στρατιωτικών) αξό­νων που όμως μπάζει από παντού. Ο επιθετικός άξονας με Ισραήλ και Αί­γυπτο δοκιμάζεται από την προσπά­θεια του Τελ Αβίβ να τα ξαναβρεί με την Τουρκία. Μπορεί οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ να έχουν δώσει γη και ύδωρ στις ΗΠΑ (προχθές αποβιβάστη­καν χιλιάδες πεζοναύτες στην Αλεξανδρούπολη), αλλά η Ουάσινγκτον καίγεται για το πώς θα κρατήσει την Τουρκία κοντά της και μακριά από τη Ρωσία. Η Γερμανία προσπαθεί να εμφανιστεί ως ο μεγάλος ειρηνοποιός στην περιοχή, προωθώντας μυστι­κές διαπραγματεύσεις με Αθήνα και Άγκυρα, για τις οποίες τίποτα δεν μα­θαίνουμε. Ο «μεγάλος φιλέλληνας» Μακρόν βασικά ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα της Γαλλίας στην περιο­χή σε κόντρα με την Τουρκία και για να πουλήσει πανάκριβα όπλα στην Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό πως τρεις κρίσιμες μέρες η Γαλλία δεν μί­λησε, «χολωμένη» από την οπισθοχώ­ρηση του σχεδίου αγοράς φρεγατών Belharra (μετά από αμερικανικές και γερμανικές πιέσεις)!

Τι δουλειά έχουν οι λαοί της Ελλά­δας και της Τουρκίας με όλα αυτά; Η αντικαπιταλιστική και κομμουνιστική Αριστερά και στις δύο χώρες οφείλει να σηκώσει εργατική, διεθνιστική, αντιπολεμική σημαία, κόντρα στα καλέσματα για «εθνική ενότητα» από όσους εξαπολύουν φτώχεια, ανεργία και μνημόνια. Όπως τονίζει το ΝΑΡ σήμερα πρέπει να έρθει στο προσκή­νιο ο «αγώνας για την ειρήνη των λαών, ενάντια στους ανταγωνισμούς και τα σχέδια κεφαλαίου και ιμπε­ριαλισμού. Δεν πολεμάμε για τους 'Ελληνες και Τούρκους Λάτσηδες, δεν πολεμάμε για το αν θα τρυπήσουν η EXXON και η TOTAL! Πολεμάμε για τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα και την κοινωνική απελευθέρωση». Διατρανώνοντας: Όχι στις ΑΟΖ και στην οικοπεδοποίηση-καπιταλιστική λεηλασία των θαλασσών. Καμία εξόρυξη στις διεθνείς θάλασσες από Τουρκία, Ελλάδα, πολυεθνικές εξόρυξης. Ανατροπή εξοπλιστικών προ­γραμμάτων, λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες (παιδεία, υγεία, στέγαση κλπ.). 'Εξω από το ΝΑΤΟ, απομάκρυνση των αμερικανικών βάσεων. Καμία αλλαγή χερσαίων ή θαλάσσιων συνόρων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκί­ας. Οι φαντάροι δεν είναι αναλώσι­μοι. Δικαιώματα και ελεύθερη μετα­κίνηση των προσφύγων πολέμων και φτώχειας.

ΠΗΓΗ: Πριν