Παρασκευή 3 Ιουλίου 2020

«Πεδίο βολής» για τα ρωσικά όπλα η Συρία! Το «άρμα» που πήρε το βάπτισμα του πυρός (pics)

«Πεδίο βολής» για τα ρωσικά όπλα η Συρία! Το «άρμα» που πήρε το βάπτισμα του πυρός (pics)
Κατά τη διάρκεια του πολύχρονου πολέμου στη Συρία οι μεγάλες δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης και της Ρωσίας, είχαν τη δυνατότητα να δοκιμάσουν και να διαφημίσουν μερικά από τα νέα οπλικά τους συστήματα. Ένα από αυτά ήταν το τεθωρακισμένο T-14 Armata!
Σύμφωνα με πρόσφατες αναφορές τα τεθωρακισμένα επόμενης γενιάς T-14 του ρωσικού στρατού, δοκιμάστηκαν στα μάχης της Συρίας.

Τις φήμες αυτές επιβεβαίωσε και ο Ρώσος υπουργός βιομηχανίας και εμπορίου Ντένις Μαντούροφ, o οποίος τα μέσα Απριλίου ανέφερε, στη ρωσική κρατική τηλεόραση, ότι τα ρωσικά άρματα επόμενης γενιάς «πράγματι επιχείρησαν στη Συρία».

Εάν οι πληροφορίες αυτές επιβεβαιωθούν και δεν εξυπηρετούν άλλες σκοπιμότητες, γίνεται πλέον φανερό το γεγονός πως η Ρωσία είδε τη Συρία ως ένα «πεδίο βολής» στο οποίο δοκίμασε τις δυνατότητες οτιδήποτε καινούργιου.


Σύμφωνα με αναλυτή του National Interest, μέχρι στιγμής στο Συριακό μέτωπο, τρία τεθωρακισμένα T-14 δέχθηκαν πλήγματα από αντιαρματικό σύστημα τύπου TOW-2B , με αποτέλεσμα ένα από αυτά να καταστραφεί ολοκληρωτικά.

Το αξιοσημείωτο όμως είναι πως σύμφωνα με τις πηγές τα τεθωρακισμένα επέδειξαν πολύ καλά αποτελέσματα ως προς την προστασία του προσωπικού τους, καθώς δεν καταγράφονται απώλειες.
Το υπερ-άρμα μάχης του Πούτιν

Το Τ-14 Armata θεωρείται από τους περισσότερους ειδικούς το ισχυρότερο και πλέον σύγχρονο άρμα μάχης στον κόσμο, ένα τανκ που έρχεται να εξασφαλίσει στρατηγικό πλεονέκτημα για τον στρατό του Πούτιν.
Αναλυτές στις ΗΠΑ και την Ευρώπη πασχίζουν να πείσουν ότι το Armata δεν φέρνει κάτι νέο σε σχέση με τις νεότερες εκδόσεις του αμερικανικού M1 Abrams. Δεν συμφωνούν όμως όλοι.

«Πολλά από τα δημοσιευμένα άρθρα ήταν υπερβολικά επικριτικά ενίοτε λόγω έλλειψης τεχνικής εμπειρογνωμοσύνης από τους συγγραφείς, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις προφανώς για πολιτικούς λόγους. Και η παραμικρή βλάβη, και η ελάχιστη υποτιθέμενη έλλειψη στο σύστημα χρησιμοποιήθηκε για να υποβαθμιστεί η τεχνική σύλληψη στο σύνολό της», σχολιάζει ο Ελβετός λοχαγός Στέφαν Μπιούλερ, ειδικός σε θέματα τεθωρακισμένων.


Επισημαίνει δε ότι το T-14 διαθέτει δύο εξέχοντα χαρακτηριστικά:

Πρόκειται για ένα άρμα που βασίζεται σε εντελώς νέα σύλληψη και σχεδιασμό, ενώ τα δυτικά τεθωρακισμένα όπως το Leopard II και το αμερικανικό Abrams μολονότι εκσυγχρονίστηκαν, βασίζονται σε σχέδια της δεκαετίας του 1970.
Το Τ-14 διαθέτει έναν πλήρως αυτοματοποιημένο πυργίσκο, κάτι που λείπει από τα δυτικά μοντέλα, με αποτέλεσμα το βάρος του ρωσικού τανκ να είναι αρκετά μικρότερο. Σύμφωνα με εκτιμήσεις κυμαίνεται γύρω στους 48 τόνους, την ώρα που ένα Leopard II A6 ζυγίζει κάτι παραπάνω από 60, άρα με την ίδια ισχύ κινητήρα το T-14 είναι πολύ πιο γρήγορο και ευκίνητο. Στα ατού και το μικρό μέγεθος του πυργίσκου, αφού υπολογίζεται ότι για να τον πετύχει μία φορά από απόσταση τριών χιλιομέτρων ένα Leopard IIA6 θα πρέπει να ρίξει τέσσερις βολές.
Καλύτερη προστασία – ισχυρότερος οπλισμός

Ο Ελβετός ειδικός θεωρεί ότι το Τ-14 Armata παρέχει καλύτερη προστασία στο πλήρωμά του, κάτι που επιβεβαιώνεται πανηγυρικά από το «πείραμα» της Συρίας, την ώρα που διαθέτει και ισχυρότερο εξοπλισμό από τα δυτικά μοντέλα.

Το ρωσικό πυροβόλο των 125 χιλιοστών που ελέγχεται με joystick από τον κλιματιζόμενο χώρο του πληρώματος παράγει 20% περισσότερη ενέργεια στο στόμιό του από το κανόνι του Leopard IIA6. Διαθέτει ακόμη αυτόματο πυροβόλο 30 χιλιοστών με επιλεκτική προμήθεια πυρομαχικών, πολυβόλο 7.62 χιλιοστών PKTM και δύο δίδυμους εκτοξευτές ATGM «Cornet».


Σε αντίθεση με άλλους σχολιαστές, ωστόσο, ο Μπιούλερ δεν θεωρεί ότι το Τ-14 φέρνει την επανάσταση. Το αντιμετωπίζει όμως ως μια ρεαλιστική λύση. «Κάλλιο μια έγκαιρη λύση κατά 80%, οποία θα βελτιωθεί με βάση τις εμπειρίες από τη δοκιμή της και τη χρήση της στα πεδία των μαχών, παρά ένας τίγρης 100%, αλλά στα χαρτιά (δηλαδή σε προσομοίωση σε Η/Υ).»

Και καταλήγει ότι η Δύση έχει μείνει σαφώς πίσω στην κατασκευή αρμάτων μάχης και θα χρειαστεί τρία έως πέντε χρόνια για να παρουσιάσει το αντίπαλον δέος του 1-14 και αρκετά ακόμη μέχρι να αρχίσει τη μαζική παραγωγή του, διάστημα κατά το οποίο οι Ρώσοι θα έχουν συγκεντρώσει ικανές εμπειρίες μ’ ένα άρμα της νέας γενιάς…

Με πληροφορίες από: The National Interest / The Drive

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου