Του Γιώργου Τσάμη
Στις 5:50 τα ξημερώματα της Δευτέρας, η αμαξοστοιχία 600 Α του ΟΣΕ ξεκίνησε από το Σιδηροδρομικό Σταθμό της Θεσσαλονίκης με τελικό προορισμό την πόλη των Σερρών. Σύμφωνα με αυτόπτη μάρτυρα που μετέφερε το περιστατικό στο galopar.gr, μία ώρα μετά την αναχώρηση, δυνάμεις της αστυνομίας βρίσκονταν ήδη στις Μουριές του Νομού Κιλκίς . Με την είσοδο τους στο εσωτερικό της αμαξοστοιχίας, οι ένστολοι τραμπούκοι -έχοντας ως μοναδικό κριτήριο το χρώμα του δέρματος- επιτέθηκαν λεκτικά σε βάρος των μεταναστών/στριών, χαρακτηρίζοντας τους μεταξύ άλλων «ζώα», φωνάζοντας τους επανειλημμένα πως «πρέπει να βγούνε έξω τώρα» και απειλώντας τους, έχοντας ως στόχο τον εκφοβισμό και την αποβίβαση τους στη μέση του πουθενά. Μάλιστα, δεν δίστασαν να κατεβάσουν από το τρένο με τη χρήση βίας όποιον και όποια δεν υπάκουσε στις εντολές τους.
Όταν επιβάτες ζήτησαν το λόγο για αυτή την ενέργεια-δεδομένου ότι το σύνολο όσων αποβιβάστηκαν με τη βία, είχαν εισιτήρια- η απάντηση ήταν «να κοιτάνε τη δουλεία τους». Λίγα λεπτά αργότερα, το δρομολόγιο συνεχίστηκε κανονικά. Αυτό το περιστατικό, δεν είναι μεμονωμένο. Τέτοιου χαρακτήρα ενέδρες σε βάρος μεταναστών/στριών είναι εξαιρετικά συχνές, και αποτελούν και αυτές μέρος της αντιμεταναστευτικής πολιτικής του ελληνικού κράτους. Στη Βόρεια Ελλάδα έχουν ενταθεί οι «επιχειρήσεις σκούπα» σε σιδηροδρομικούς σταθμούς τον τελευταίο καιρό, με αποτέλεσμα οι μετανάστες/στριες να επιλέγουν επικίνδυνα μονοπάτια και τρόπους μετακίνησης με σκοπό την αποφυγή τους.
Μπροστά στην επιβολή του ρατσισμού ως κανονικότητα, οφείλουμε να μη σωπάσουμε. Αν έχουμε ένα χρέος, αυτό είναι το αρνηθούμε να «κοιτάξουμε τη δουλειά μας» όσο η ακροδεξιά πολιτική του κράτους υλοποιεί τα αιτήματα του ελληνικού εθνικισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου