Γιάννης Ελαφρός
«Είμαι δικός σας, είμαι της Χρυσής Αυγής», αυτά τα λόγια ξεστόμισε ο στυγερός δολοφόνος του Παύλου Φύσσα, Γιώργος Ρουπακιάς, στο πλήρωμα του περιπολικού που τον οδηγούσε στο αστυνομικό τμήμα. Ο νεοναζί φονιάς εξέφρασε, προφανώς, την αίσθηση που είχαν τα μέλη της συμμορίας αλλά και την πραγματική κατάσταση που επικρατούσε. Αντιθέτως, η μεγάλη αντιφασιστική διαδήλωση που κατέκλυσε το κέντρο του Κερατσινίου το επόμενο απόγευμα κτυπήθηκε σκληρά από τα ΜΑΤ, ενώ μέσα στις γραμμές των αστυνομικών χρυσαυγίτες (με… πολιτικά) πετροβολούσαν τους διαδηλωτές. Κράτος και νεοναζί συνέχιζαν να δρουν μαζί σαν να μην τρέχει τίποτα… Έπρεπε να έρθει το αντιφασιστικό ξέσπασμα λαού και νεολαίας που προκάλεσε η δολοφονία Φύσσα, η ανησυχία κυβέρνησης και συστήματος πως θα προκληθεί ευρύτερη αναταραχή και ο ανταγωνισμός για την κυριαρχία στη δεξιά-ακροδεξιά πολυκατοικία, για οδηγηθεί η κυβέρνηση της ΝΔ να συλλάβει την ηγετική ομάδα της Χρυσής Αυγής.
Ας πάμε πιο πίσω. Στις 16 Ιουνίου 1998, Τάγμα Εφόδου της Χρυσής Αυγής, με επικεφαλής τον υπαρχηγό της Αντώνη Ανδρουτσόπουλο («Περίανδρος»), επιτέθηκε σε τρία μέλη του ΝΑΡ έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων, κτυπώντας δολοφονικά με μανία στο κεφάλι τον Δημήτρη Κουσουρή, μέλος του ΚΣ της νΚΑ και αγωνιστή του φοιτητικού κινήματος, καθώς και τους δύο συντρόφους του. Η επίθεση μόνο τυχαία δεν ήταν. Τις προηγούμενες μέρες είχε διεξαχθεί «η μάχη των εξεταστικών», όπου το εκπαιδευτικό κίνημα αντιπαρατέθηκε στις δυνάμεις καταστολής, ενώ το ΝΑΡ και η νΚΑ είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο και ο κρατικός μηχανισμός βρήκε στους τραμπούκους της ΧΑ το όργανο για να τους το «ξεπληρώσει».
Αμέσως μετά ξεκίνησε μια απίστευτη προσπάθεια συγκάλυψης των επίδοξων δολοφόνων, παρότι αυτοί χτύπησαν μέρα μεσημέρι έξω από τα δικαστήρια με ακάλυπτα πρόσωπα. Δεν συνελήφθη κανείς, με την ασφάλεια να διαρρέει πως ο «Περίανδρος» διέφυγε στη Βενεζουέλα, ενώ καταγγελίες μιλούσαν για… Ωρωπό. Την ίδια ώρα υπήρχαν καταγγελίες πως στελέχη της ΧΑ ήταν προμηθευτές της ΓΑΔΑ! Τελικά, ο δράστης παραδόθηκε μόνος του στις 14 Σεπτεμβρίου 2005, για να καταδικαστεί για απόπειρα δολοφονίας. Υπουργός Δημόσιας Τάξης την περίοδο 1999-2003 ήταν ο Μ. Χρυσοχοΐδης. Η ειδική ομάδα που συνέστησε για τη σύλληψη του Περίανδρου αδράνησε πλήρως λόγω εσωτερικού σαμποτάζ, όπως τουλάχιστον ανέφεραν απόρρητα έγγραφα της ασφάλειας τον Ιούλιο και τον Δεκέμβριο του ‘99 (σύμφωνα με Τα Νέα).
Οι διαχρονικές σχέσεις… στοργής μεταξύ αστυνομίας και νεοναζί αποκαλύπτονται από πολλά αδιαμφισβήτητα γεγονότα, έστω και αν οι κυβερνήσεις έκαναν πως δεν ξέρουν τίποτα
Ακόμα πιο εμφατική ήταν μια άλλη έκθεση της Κρατικής Ασφάλειας που δημοσιεύτηκε στα Νέα, στις 17 Απριλίου 2004. «Τα περισσότερα μέλη της Χρυσής Αυγής οπλοφορούν παράνομα, προμηθευόμενοι όπλα από βουλευτές (σύμφωνα με την έκθεση οι βουλευτές προέρχονται από τη ΝΔ) και παρουσιάζονται ως συνοδοί τους», αναφέρεται. «Η αστυνομία τούς προμήθευε με ασυρμάτους και κλομπ στο παρελθόν, στις μαζικές διαδηλώσεις, στις επετείους, κυρίως της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αλλά και σε εκδηλώσεις του «αριστερίστικου και αναρχικού χώρου» για να εμφανίζονται ως «αγανακτισμένοι» πολίτες και να προκαλούν επεισόδια». Προφανώς, οι σχετικές αποκαλύψεις λειτουργούσαν στο πλαίσιο των ισορροπιών εξουσίας μέσα στην ΕΛΑΣ και σαν έλεγχος του λουριού του μαντρόσκυλου της ΧΑ, έτσι ώστε να δαγκώνει όταν θέλει το κράτος, αλλά να μην αυτονομείται.
Μέχρι το 2010, εξάλλου, η Χρυσή Αυγή είναι μια σχετικά μικρή νεοναζιστική συμμορία που προσέφερε (με το αζημίωτο) υπηρεσίες στο κράτος και το κεφάλαιο, διατηρώντας ένα επίπεδο τρομοκράτησης κατά των αγωνιστών του κινήματος και της Αριστεράς, με πλήθος επιθέσεων. Η έκρηξη της οικονομικής κρίσης, η επέλαση των μνημονίων και η ανάταση του μαζικού εργατικού και λαϊκού κινήματος, με την ανάδυση ριζοσπαστικών θέσεων-αναζητήσεων και μαχητικών πρακτικών στον δρόμο, απαιτούσε την αναβάθμιση του ρόλου μιας νεοφασιστικής οργάνωσης, που θα προσπαθούσε και να μαζέψει τη διαμαρτυρία και την αγανάκτηση λαϊκών στρωμάτων σε αντιδραστική κατεύθυνση, αλλά και να αποκτήσει έλεγχο των δρόμων και ίσως αύριο και μέρους των συνδικάτων (βλέπε Πέραμα), απωθώντας τις δυνάμεις της Αριστεράς. Μετά τη δημιουργία της κυβέρνησης Παπαδήμου (Νοέμβριος 2011), με σύμπραξη του μέχρι τότε «αντιμνημονιακού» Σαμαρά, του ΛΑΟΣ και του ΠΑΣΟΚ, ο ρόλος της Χρυσής Αυγής αναβαθμίζεται. Πριμοδοτείται με δυναμικό της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, υποκόσμου, τσάτσων της εργοδοσίας και κάθε είδους ακροδεξιού στοιχείου. Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί μετατρέπονται σε θερμοκήπια για γρήγορη ανάπτυξη του φασιστικού νεοπλάσματος.
Είναι άπειρες οι συγκεκριμένες καταγγελίες για τη στενή συνεργασία αστυνομικών αρχών με τη Χρυσή Αυγή και για το καθεστώς πλήρους ατιμωρησίας στο εγκληματικό της έργο. Στις εκλογές του 2012 και του 2015 τα ποσοστά της στους αστυνομικούς υπερβαίνουν το 25-30% και σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνουν και το 50% (προσωπικό ΓΑΔΑ, ΜΑΤ κλπ). Φυσικά, δεν έγινε καμία σοβαρή προσπάθεια εκκαθάρισης του κρατικού μηχανισμού από τους νεοναζί, κάθε άλλο…
Ο τίτλος του Πριν στις 29/9/2013 ήταν «Η κυβέρνηση… απολύει τώρα τη Χρυσή Αυγή»
Για του λόγου το αληθές τον Οκτώβριο του 2013, λίγο μετά τη δολοφονία Φύσσα, η έρευνα της Διεύθυνσης Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛΑΣ κατέληξε στο συμπέρασμα πως «δεν συγκροτούνται «πυρήνες» ή (αδιαφανείς) «φράξιες» ή παρασυνταγματικοί πόλοι στην ΕΛΑΣ, που στο σύνολό της αποτελεί πυλώνα της δημοκρατικής τάξης»! Βεβαίως, σε «αιφνιδιαστικές έρευνες» συνελήφθησαν 15 αστυνομικοί, ένας λιμενικός και έξι ιδιώτες. Από τους αστυνομικούς, οι 10 είχαν άμεση ή έμμεση διασύνδεση και με εγκληματικές δράσεις της ΧΑ. Στα σπίτια πολλών από τους 22 συλληφθέντες βρέθηκαν όπλα και μεγάλα χρηματικά ποσά. Στις 10 Απριλίου 2014 η ίδια Διεύθυνση της ΕΛΑΣ παρέδωσε στους δικαστικούς που πραγματοποιούσαν την προανάκριση για τη ΧΑ πόρισμα όπου περιλαμβανόταν η δράση μερικών ακόμα αστυνομικών μελών ή φίλων της, μεταξύ αυτών του «βασανιστή της Πατησίων» (αξιωματικού στο ΑΤ Γαλατσίου), αλλά και ΕΚΑΜίτη αποσπασμένου στη φρουρά εφοπλιστή. Και πάλι, όμως, είναι φανερό πως εμφανίστηκαν οι πιο «καμένοι».
Μετά από όλα αυτά, τον Φεβρουάριο του 2015, λίγο μετά την ανάδειξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο αναπληρωτής υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ., Γιάννης Πανούσης δηλώνει το αμίμητο: «Αν υπάρχουν θύλακες της Χρυσής Αυγής ή οποιασδήποτε ακραίας πολιτικής αντίληψης ή και θύλακες διαφθοράς, παρακαλώ να αυτοδιαλυθούν. Γιατί, εάν δεν αυτοδιαλυθούν, θα τους διαλύσω». Στα 4,5 χρόνια κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ καμία οργανωμένη προσπάθεια αποφασιστικοποίησης της ΕΛΑΣ δεν έγινε. Θα «αυτοδιαλύθηκαν» οι θύλακες… Ή μήπως όχι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου