Ο ΤΑΞΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΕΠΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ

Ο ΤΑΞΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΕΠΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ 

Έπειτα από μήνες έξαρσης της πανδημίας του κορωνοιού δεν μπορούμε παρά να διαπιστώσουμε ότι δεν απειλούνται από αυτήν όλοι το ίδιο αλλά πολύ περισσότερο οι φτωχοί και οι εκμεταλλευόμενοι, ο κόσμος της εργασίας, οι μετανάστες. 

Είμαστε όλοι μάρτυρες των εικόνων συνωστισμού που παρατηρούνται κάθε πρωί και απόγευμα στα ΜΜΜεταφοράς όχι μόνο της Αθήνας αλλά των μητροπόλεων ανά τον κόσμο. 

Εργάτες και υπάλληλοι στοιβάζονται προκειμένου να παραμείνουν σε λειτουργία σειρά τομέων της παραγωγικής δραστηριότητας την ίδια ώρα που τα αφεντικά τους ζουν σε πολύ πιο προστατευμένο περιβάλλον μετακινούμενοι με ταξί ή αυτοκίνητο ή και απομονωμένοι (αλλά εξακολουθώντας να λαμβάνουν από απόσταση τη μερίδα του λέοντος από τον πλούτο που οι υπάλληλοί τους παράγουν) σε ευρύχωρα διαμερίσματα συχνά ευρισκόμενα σε αραιοκατοικημένα προάστια με πολύ λιγότερους αστυνομικούς ελέγχους για παραβίαση των μέτρων περιορισμού της κυκλοφορίας. 

Κι αν βέβαια τους επιβληθεί κάποιο πρόστιμο θα έχουν την οικονομική άνεση να το πληρώσουν ή και τις κατάλληλες γνωριμίες για να το διαγράψουν. 

Έτσι έχουμε φθάσει στο να υπάρχει συνωστισμός εκμεταλλευόμενων στην πλειοψηφία τους ανθρώπων σε ΜΜΕ και χώρους εργασίας, αλλά να απαγορεύεται πλήρως η κίνηση του λαού μετά τις 21.00 (παρόλο που είδαμε στην πρώτη καραντίνα ότι κανένας συνωστισμός δεν υπήρχε από πολίτες που έκαναν τη βόλτα τους το βράδυ). 

Από εργαζόμενους που κατάκοποι μετά τη δεκάωρη εργασία έβγαιναν για να ξεσκάσουν και που τώρα δεν προλαβαίνουν να κάνουν ούτε αυτό ή το κάνουν βιαστικά σαν τον κλέφτη και κοιτώντας το ρολόι μην περάσει από 21.00 και οι αστυνομικοί απλώσουν χέρι στα χαμηλά εισοδήματά τους. Αλλά και να απαγορεύεται πλήρως η διαδήλωση, αν και είδαμε ότι τα μέτρα ασφαλείας μπορούν να τηρηθούν, σε αντίθεση με τους μπάτσους που ήταν ο ένας πάνω στον άλλο και διέλυαν διαδηλώσεις με τρόπο που προκαλούσαν όντως συνωστισμό. 

Διαδηλώσεις που είναι αναγκαίες προκειμένου να ανακόψουν σειρά από κυβερνητικές πρωτοβουλίες με αποκορύφωμα το νέο πτωχευτικό νομοσχέδιο, το νομοσχέδιο που περιορίζει υπέρμετρα και ποινικοποιεί τις δημόσιες συναθροίσεις και την αύξηση των εξοπλισμών σε βάρος των αναγκών μας για υγεία, παιδεία, πολιτισμό. 

Η Κυβέρνηση βρίσκει και τα περνάει αυτά εκμεταλλευόμενη τους περιορισμούς στην κίνηση λόγω πανδημίας. 

Την ίδια ώρα, τα αφεντικά έχουν τη δυνατότητα να οδηγηθούν σε ιδιωτικά νοσοκομεία αντί για τα υπερφορτωμένα αλλά ταυτόχρονα υποστελεχωμένα δημόσια νοσοκομεία τα οποία η Κυβέρνηση δεν φρόντισε να αναβαθμίσει ενόψει του δεύτερου κύματος της πανδημίας που γνώριζε ότι θα έρθει. 

Το έδαφος είχε βέβαια προετοιμαστεί όλα τα χρόνια της κρίσης και των Μνημονίων. Υποστελέχωση του ΕΣΥ, απολύσεις γιατρών με πανηγυρισμούς Υπουργών και μαζική φυγή ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού στο εξωτερικό. 

Δεν αρκούν λοιπόν μόνο οι ΜΕΘ αλλά χρειάζεται και το κατάλληλο προσωπικό για να λειτουργήσουν το οποίο δεν μπορεί να βρεθεί. 

Μέσα σε όλα αυτά βλέπουμε και την απροθυμία της Κυβέρνησης να τα βάλει με τους κλινικάρχες. 

Πρώτα επέλεξε να μας κλείσει μέσα για δεύτερη φορά και μάλιστα τώρα με χειρότερο τρόπο και πλήρη φυλάκιση στα σπίτια μας μετά τις 21.00 το βράδυ και έπειτα να προβεί σε δύο μόνο επιτάξεις μικρών κλινικών στη Θεσσαλονίκη, αντί να εντάξει στο δημόσιο σύστημα άμεσα όλα τα ιδιωτικά νοσοκομεία. 

Θεώρησε δηλαδή ότι ο απόλυτος περιορισμός στο δικαίωμα κίνησής μας είναι πιο ανεκτό μέτρο από την επίταξη των κλινικών, γι αυτό και η δεύτερη ήρθε σε μεταγενέστερο στάδιο. 

Ήρθε στο και πέντε. Και μάλιστα μόνο με αποζημίωση των κλινικαρχών με τα χρήματά μας. 

Αλήθεια εμάς γιατί δεν μας αποζημιώνουν για την ελευθερία που στερούμαστε και αποζημιώνουν τους κλινικάρχες για την οικονομική τους ελευθερία ή τα ΜΜΕ για την “ενημέρωση” για την πανδημία; 

Γιατί για τα εισοδήματα που χάσαμε λάβαμε μόνο μερικές εκατοντάδες ευρώ και όχι πλήρη κάλυψη του μισθού; 

Θα είναι μερική και η αποζημίωση των ιδιωτικών κλινικών ή πλήρης; 

Και σίγουρα θα είναι έπειτα από διαπραγματεύσεις, όπως έγινε και με την επίταξη. 

Με τους εκπροσώπους των εργαζομένων γιατί δεν διαπραγματεύεται η Κυβέρνηση για τα μέτρα που λαμβάνει; 

Θεωρούν λοιπόν την οικονομική ελευθερία των ισχυρών σημαντικότερη (άρα και άξια αποζημίωσης) από την ελευθερία κίνησης του λαού που δεν χρήζει αποζημίωσης! 

Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε και τις στρατιωτικές δαπάνες οι οποίες αναμένεται όπως έχουμε αναδείξει να φθάσουν στα δυσθεώρητα ύψη των 62 δις (http://diktiospartakos.blogspot.com/2020/09/62.html) , με αγορά και αναβάθμιση σύγχρονων στρατιωτικών εξοπλισμών και προσλήψεις χιλιάδων ΕΠ.ΟΠ. και Ο.Β.Α. 

Τώρα αποδεικνύεται περίτρανα το πού οδηγούν οι ανταγωνισμοί για επέκταση του ελληνικού και του τουρκικού κράτους. 

Όχι μόνο είναι πρόθυμοι να μας βάλουν να σκοτωθούμε για τα συμφέροντα τω πετρελαϊκών εταιρειών και όλων των άλλων ισχυρών παικτών που ευνοούνται από αυτή την επέκταση αλλά ήδη μας σκοτώνουν. 

Δισεκατομμύρια δαπανώνται για εξοπλισμούς ενώ η δημόσια υγεία νοσεί και υποστελεχώνεται. 

Εκεί μας οδηγούν οι ΑΟΖ , και η προσπάθεια για επέκταση στην ανοιχτή θάλασσα 100 ή και περισσότερα μίλια νότια-νοτιοανατολικά του Καστελλόριζου. 

Το ερώτημα αν προτιμάμε να πηγαίνουμε μά βόλτα και να διαδηλώνουμε ή να θέτουμε σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή μας το θέτουμε διαφορετικά. 

Προτιμάμε να θέτουμε σε κίνδυνο τη ζωή μας, όχι για να καλύψουμε ζωτικές αναγκες μας όπως η άσκηση, η κοινωνικότητα και η πολιτική δραστηριοτητα, αλλά για να εξυπηρετήσουμε τα συμφέροντα των καπιταλιστών μέσω των ΑΟΖ; 

Η απάντηση του λαού στο τελευταίο ερώτημα πρέπει να είναι σαφής! 

Παρατηρούμε τέλος ότι, σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν αυξήθηκαν οι φόροι στο μεγάλο κεφάλαιο, ακόμα και στο τμήμα του εκείνο που δεν πλήττεται (ή κερδίζει) από την πανδημία. 

Έχουμε μία έκτακτη κατάσταση. 

Μας μιλούν για πόλεμο προκειμένου να μας κλείσουν στα σπίτια μας, βλέπουμε καθημερινές εκατόμβες, επιλέγεται ποιος θα ζήσει και ποιος όχι. Γιατί σε μία τέτοια έκτακτη κατάσταση δεν αυξάνεται ούτε τώρα (έστω προσωρινά) η φορολόγηση των πλουσίων, παρά μονάχα μας λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα για ΜΕΘ; 

Η απάντηση είναι και εδώ σαφής. 

Τους είναι πιο εύκολο και αρεστό να μας φυλακίζουν ή και να μας αφήνουν να πεθαίνουμε, παρά να φορολογούν τον πλούτο και τα συμφέροντα που τους στηρίζουν.

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955347

Diktiospartakos.blogspot.com

 diktiospartakos@hotmail.com