Κατσαρίδες και τρωκτικά: Από τον Χίτλερ στο Δήμο Αθηναίων

Κατσαρίδες και τρωκτικά: Από τον Χίτλερ στο Δήμο Αθηναίων – του Άρη Χατζηστεφάνου

Στα χρόνια της ναζιστικής Γερμανίας, δημοσιεύτηκε στην εβδομαδιαία έκδοση Der Sturmer – από τα βασικότερα όργανα προπαγάνδας του Χίτλερ – το παρακάτω κείμενο: «Οι άνθρωποι ενοχλούνται με τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τους Εβραίους. Δεν μπορούν να μας καταλάβουν καθώς (οι Εβραίοι) αποτελούν πλάσματα του θεού. Και οι κατσαρίδες, όμως, αποτελούν πλάσματα του θεού αλλά τις συνθλίβουμε».

Για χρόνια ναζιστικά έντυπα σε όλη την Ευρώπη συνήθιζαν να παρομοιάζουν τους εχθρούς τους (συνήθως εβραίους και κομμουνιστές) με κατσαρίδες και ποντίκια.Σκίτσο του 1939 από την αυστριακή εφημερίδα Das Kleine Blatt παρουσιάζει τους εβραίους σαν τρωκτικά

Σχεδόν έναν αιώνα αργότερα η ρητορική των ναζιστών, των μετα-ναζιστών και των φιλοναζιστών έχει βελτιωθεί μόνο ελάχιστα. Βλέποντας την πορεία που πραγματοποίησε το ΚΚΕ έξω από την Αμερικανική πρεσβεία η αντιδήμαρχος Κοινωνικής Αλληλεγγύης του δήμου Αθηναίων, Αλεξία Έβερτ, ανέφερε σε συνέντευξή της της: «Πρέπει να μάθουμε να συμβιώνουμε με κατσαρίδες και τρωκτικά. Έτσι ήταν, έτσι είναι και έτσι θα είναι».

Η βασική διαφορά της με το σχόλιο του Der Stumer είναι ότι η αντιδήμαρχος του Μπακογιάννη δεν ζητά να «συνθλίβουμε» τα μέλη του ΚΚΕ αλλά πιστεύει ότι μπορούμε να συμβιώνουμε μαζί τους, όπως κάνει και η ίδια με τις κατσαρίδες (;)

Αξίζει ίσως να σημειωθεί ότι μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου ο εκδότης του Der Sturmer, Julius Streicher, συνελήφθη από τις συμμαχικές δυνάμεις, δικάστηκε στις συμπληρωματικές δίκες της Νυρεμβέργης, καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε. Το σκεπτικό του δικαστηρίου ήταν ότι και μόνο ο δημόσιος λόγος του και η προπαγάνδα που ασκούσε μέσω της εβδομαδιαίας εφημερίδας του, αποτελούσε έγκλημα κατά της ανθρωπότητας καθώς παρακινούσε τους Γερμανούς στα γνωστά εγκλήματα εναντίον των Εβραίων, των κομμουνιστών, των τσιγγάνων, των ομοφυλόφιλων και τόσων άλλων ομάδων που στοχοποιούσε ο Χίτλερ.

Στην Ελλάδα, αντίθετα, οι συνεργάτες των ναζί δεν τιμωρήθηκαν ποτέ αλλά μετά τον εμφύλιο στελέχωσαν τον κρατικό μηχανισμό και την νεαρή τότε αστική τάξη της χώρας. Έτσι ένας από τους πιο επιφανείς υπηρέτες τους, ο Αγγελος Έβερτ, που διετέλεσε διοικητής της Αστυνομίας Πόλεων της Αθήνας κατά τη διάρκεια της Κατοχής (η οποία υπαγόταν απευθείας στα SS), μπόρεσε να διατηρήσει τη θέση του και μετά την αποχώρηση των ναζιστικών δυνάμεων.

O Αγγελος Έβερτ αποτελεί ίσως το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα σε αυτό που συχνά αποκαλούμε συνέχεια του κράτους. Γιος του βαυαρικής καταγωγής ταγματάρχη της Βασιλικής Χωροφυλακής Μιλτιάδη Έβερτ, έκανε τα πρώτα του βήματα στην αστυνομία στα χρόνια του φασίστα δικτάτορα Μεταξά, όταν βρισκόταν σε εξέλιξη το δολοφονικό πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων κομμουνιστών

Είναι επίσης γνωστό ότι ο Άγγελος Έβερτ «στα Δεκεμβριανά έδωσε την εντολή για την έναρξη των πυροβολισμών ενάντια στους διαδηλωτές μπροστά από τη Βουλή, κατ’ εντολή του Γεωργίου Παπανδρέου, με συνέπεια τουλάχιστον 33 νεκρούς, γεγονός που σηματοδότησε την αρχή των Δεκεμβριανών».

Όσο για τον γιό του, Μιλτιάδη Έβερτ, φλέρταρε για χρόνια με την παρακρατική ακροδεξιά οργάνωση ΕΚΟΦ (ο ίδιος αρνούνταν ότι υπήρξε επισήμως μέλος της ) πριν περάσει και αυτός από το μεγάλο πλυντήριο της Δεξιάς που μετατρέπει τους τσεκουροφόρους, τύπου Βορίδη, σε αξιοσέβαστα στελέχη το κόμματος που ελέγχουν οι δυναστείες Καραμανλή και Μητσοτάκη.

Ποιος να το έλεγε ότι η Αλεξία Έβερτ θα θυμούνταν τώρα τις κατσαρίδες του Der Strumer. Αυτή η οικογένεια δεν είχε δώσει κανένα δικαίωμα.

infowar.gr