Είναι η εισαγωγή άρθρου του Μιχάλη Σοφικίτη, Ταξίαρχου Πεζικού (ε.α.) στο ALT.Gr, site της πολιτικής του ΚΚΕ στο χώρο των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας.
Σοκάρει είναι η αλήθεια. Θα μπορούσε να είναι ολιγόλογη τοποθέτηση ή εισαγωγή άρθρου οποιασδήποτε αυθεντικά εθνικιστικής δύναμης, προφανώς εκτός της αριστεράς.
Στο άρθρο επαναλαμβάνονται κάποιες πάγιες πολιτικές αιτιάσεις του ΚΚΕ, όπως ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν είναι εγγυητής των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, αλλά επιχειρεί να θέσει όλα τα ζητήματα από μηδενική βάση.
Είναι εντυπωσιακό το ότι:
Σε όλο το άρθρο δεν υπάρχει ούτε μία εκτίμηση για το τι χαρακτήρα έχει για την ελληνική αστική τάξη η σύγκρουση με την Τουρκία. Είναι προοδευτικός, προωθεί τα εργατικά συμφέροντα, είναι δηλαδή αμυντικός και απαιτεί δράση; Ή είναι ληστρικός και αντεργατικός και από τις δυο μεριές του Αιγαίου, άρα το εργατικό κίνημα δεν έχει κανένα συμφέρον από αυτή;
Αν απαιτεί δράση όμως, και αφού οι Αμερικανοί δεν επιτρέπουν να προστατέψουμε το δίκιο μας ποια είναι η λύση;
Ο αρθρογράφος απαντά η αποκόλληση από τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.
Ωραία, αλλά και πάλι δεν απαντάται το βασικό.
Εφόσον η αναμέτρηση δεν είναι ληστρική και άδικη, αντεργατική ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΑΣΤΙΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ, τότε οφείλουμε να σηκώσουμε τα όπλα μόνοι μας.
Άρα ο αρθρογράφος και το ΚΚΕ στο βαθμό που καλύπτει αυτή την αρθρογραφία, αποδέχονται την ανάγκη πολεμικής αναμέτρησης, την οποία οι εθελόδουλοι της Δεξιάς δεν είναι ικανοί να σηκώσουν γιατί είναι δεμένοι στο άρμα του ΝΑΤΟ!
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.
Εκπλήσσει το γεγονός πως ένα ανώτατο στέλεχος των Ενόπλων Δυνάμεων (ε.α.) αδυνατεί να εντοπίσει το βασικότερο ζήτημα.
Ότι οι φαντάροι και το κατώτερο στελεχικό προσωπικό είναι η βασική καύσιμη και αναλώσιμη ύλη σε αυτή την αντεργατική αναμέτρηση.
Το αξιόμαχο του στρατού για τα κυριαρχικά δικαιώματα με ή χωρίς ΝΑΤΟ, είναι το όχημα-φονιάς για τις ζωές χιλιάδων στελεχών που δεν έχουν κανένα ρόλο στο σχεδιασμό και την επιχειρησιακή εξειδίκευση των πολεμικών σχεδίων και της καθημερινής τρέλας του στρατού.
Υπάρχει όμως και μια βαθιά αδυναμία στο όλο σχήμα. Ο αρθρογράφος και το ΚΚΕ φυσικά, με το σχήμα «αυθεντικός εθνικός στρατός χωρίς ιμπεριαλιστικές εμπλοκές» είναι σα να αναγνωρίζει πως μπορεί με αστική εξουσία να υπάρξει στρατός τέτοιος, στην εποχή του ολοκληρωτικού καπιταλισμού. Δηλαδή και πάλι αντίφαση. Γιατί αν μπορεί να υπάρξει κάτι τέτοιο τότε μπορεί να γίνει εντός αστικού εδάφους χωρίς επαναστατικές ρήξεις και ίσως και με τη συμμετοχή τίμιων αστών.
Άρα όχι μόνο φιλοπόλεμο κάλεσμα αλλά και άρνηση να σπάσει επαναστατικά ο φαύλος κύκλος της ελληνοτουρκικής ληστρικής και αντεργατικής αντιπαράθεσης.
Το χειρότερο στην πολιτική είναι να αδυνατείς να δεις τις ίδιες τις ιδέες σου στις ακρότατες εκφράσεις και συνέπειές τους.
Το άρθρο, ένας ακόμα κρίκος στον "αμυνιτισμό" του ΚΚΕ, τρομάζει μπροστά σε όσα δε λέει, δεν τραβάει τη σκέψη ως το τέλος.
Βρίσκεται σε ρήξη με τις ιστορικές διεθνιστικές παραδόσεις της δράσης μέσα στο στρατό.
Το χειρότερο είναι πως δεν αντιλαμβάνεται καν ότι οδηγεί σε έναν εθνικιστικό και ληστρικό πόλεμο στον οποίο με ή χωρίς ΝΑΤΟ οι κυρίαρχοι θα μετρούν χαρτονομίσματα, ενώ οι αμυνίτικες απόψεις τέτοιου τύπου θα μετράνε εκατοστά κυριαρχικών δικαιωμάτων μαζί με το χαμένο αίμα για αυτά.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955347
Diktiospartakos.blogspot.com
diktiospartakos@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου