CYPRIOT SPEECH (Gr) – Μυρτώ Σκουρουπάθη
Στην Κύπρο, όντας ένα ενεργειακά απομονωμένο νησί, το ορυκτό αέριο παρουσιάζεται ως ένας τρόπος για να βγούμε από την εξάρτησή μας στην εισαγωγή του θεωρητικά πιο ρυπογόνου μαζούτ και, άρα, ταυτόχρονα να μειώσουμε τους ρύπους μας. Θεωρητικά πιο ρυπογόνο, γιατί πολύ βολικά οι κυβερνήσεις επιλέγουν να μετρούν τις εκπομπές ορυκτού αερίου μόνο για τη διαδικασία της καύσης. Στην πραγματικότητα πέραν του 5% του αερίου μπορεί να διαρρεύσει κατά τη διαδικασία εξόρυξης και μεταφοράς. Το μεθάνιο που διαρρέει είναι, φυσικά, πολύ πιο ισχυρό αέριο του θερμοκηπίου από το διοξείδιο του άνθρακα, άρα στον κύκλο ζωής του, το ορυκτό αέριο δεν προσφέρει κανένα περιβαλλοντικό όφελος. Αυτό δεν αποθαρρύνει τον κύριο Αναστασιάδη να ανακοινώνει ότι η χώρα μας θα λάβει ηγετικό ρόλο στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου στην έρευνα για την κλιματική αλλαγή. Είναι γνωστό άλλωστε ότι η περιοχή μας αποτελεί “hot spot” για την κλιματική αλλαγή με επιπτώσεις πολύ εντονότερες του παγκόσμιου μέσου όρου. Παράλληλα, ο ίδιος εγκρίνει και προβάλει ένα Σχέδιο για το Κλίμα για το 2030 που στηρίζεται στο ορυκτό αέριο αλλά την ίδια ώρα δεν πετυχαίνει τους συντηρητικούς κατά την επιστήμη στόχους για μείωση των εκπομπών.
Εκτός από την κλιματική αλλαγή, η εξόρυξη ορυκτού αερίου γύρω από την Κύπρο θέτει και το φυσικό περιβάλλον σε τεράστιο κίνδυνο. Τα κύρια οικόπεδα εξόρυξης βρίσκονται στην περιοχή του υποθαλάσσιου όρους «Ερατοσθένης», που κατά τ’ άλλα είναι απαγορευμένη περιοχή αλιείας με τράτες και σε προτεραιότητα για τη λίστα με τις Ειδικά Προστατευόμενες Περιοχές Μεσογειακού Ενδιαφέροντος. Φυσικά, δεν μπορούμε να ξέρουμε τις πραγματικές επιπτώσεις των εξορύξεων αφού η αρχική Στρατηγική Μελέτη Εκτίμησης Επιπτώσεων στο Περιβάλλον ήταν ημιτελής, χωρίς διαβούλευση με το κοινό και είχε σκοπό τη γρήγορη έγκριση αδειών εξόρυξης. Όλες οι μετέπειτα επιμέρους Μελέτες Εκτίμησης Επιπτώσεων στο Περιβάλλον δεν δημοσιοποιούνται με πρόφαση την εθνική ασφάλεια. Η απόκρυψη των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, λοιπόν, έρχεται σε σύγκρουση με το διεθνώς κατοχυρωμένο δικαίωμά μας στην πληροφόρηση βάσει της συνθήκης του Άαρχους.
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι όλες οι χερσαίες υποδομές για το ορυκτό αέριο θα τοποθετηθούν στην ήδη περιβαλλοντικά επιβαρυμένη περιοχή του Βασιλικού. Το ενεργειακό κέντρο είναι τοποθετημένο δίπλα από το χωριό Μαρί, ένα ιστορικά τουρκοκυπριακό χωριό το οποίο σήμερα κατοικείται από ελληνοκύπριους εκτοπισμένους, απόφαση που παραπέμπει έντονα σε πρακτικές περιβαλλοντικού ρατσισμού. Τέλος, η επιβίωση χιλιάδων κατοίκων του νησιού που στηρίζονται τόσο στον τουρισμό, όσο και στην αλιεία, βρίσκεται σε διαρκή κίνδυνο ενός ατυχήματος, το οποίο μπορεί ταυτόχρονα να πλήξει ανεπανόρθωτα κι ολόκληρο το θαλάσσιο οικοσύστημα της Μεσογείου. Αυτό το αναγνωρίζει και το ίδιο το Τμήμα Περιβάλλοντος που αναφέρει ότι η περίπτωση ατυχήματος σε μια από τις 200 πλατφόρμες που υπάρχουν στη Μεσόγειο είναι μια κύρια απειλή για την οικονομία και το εύθραυστο οικοσύστημα της Μεσογείου.
Είναι ξεκάθαρο ότι οι αρνητικές επιπτώσεις της εξόρυξης υδρογονανθράκων υπερτερούν των οποιονδήποτε οφελών τόσο για το περιβάλλον, όσο και για την ποιότητα της ζωής όσων διαμένουν στο νησί. Παράλληλα, είναι το μήλο της Έριδος για τα αντικρουόμενα συμφέροντα των κυβερνώντων της περιοχής. Για όλους αυτούς τους λόγους, λοιπόν, ξεκινούμε αυτή την εκστρατεία μαζί σε Κύπρο, Τουρκία και Ελλάδα, ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων, ενάντια στον πόλεμο.
CYPRIOT SPEECH (Gr) – Murat Kanatlı
Η σημερινή κατάσταση στην Κύπρο προέκυψε πρώτα με το αντιαποικιακό ένοπλο κίνημα το 1955, αργότερα τη διακοινοτική ένοπλη σύγκρουση, τις ένοπλες συγκρούσεις εντός των κοινοτήτων και το τελικό στάδιο ήταν το στρατιωτικό πραξικόπημα με την υποστήριξη ενός κράτους-εγγυήτριας δύναμης, και μια εκ των πραγμάτων στρατιωτική επιχείρηση από άλλο κράτος-εγγυήτρια δύναμη.
Στο νησί υπάρχει κατάπαυση πυρός από τον Αύγουστο του 1974, η οποία ωστόσο δεν βασίζεται σε συμφωνία. Παράλληλα με τα παραπάνω, το νησί είναι μια γεωγραφία με τις πιο πολλές ένοπλες μονάδες ανά τετραγωνικό μέτρο.
Επιπλέον, οι διακοινοτικές διαπραγματεύσεις συνεχίζονται για πολύ καιρό. Με την ανακάλυψη νέων κοιτασμάτων φυσικού αερίου, ορισμένοι ισχυρίζονται ότι η διαδικασία λύσης μπορεί να χρηματοδοτηθεί με τα εισοδήματα που θα αποκτηθούν. Το αέριο για την ειρήνη είναι μια απόλυτη ψευδαίσθηση… Η διαδικασία της έρευνας για φυσικό αέριο αυξάνει τις στρατιωτικές εντάσεις, η αυξανόμενη ένταση αυξάνει επίσης τον εθνικισμό και μειώνει τη διακοινοτική εμπιστοσύνη. Επομένως, μαζί με πολλούς άλλους λόγους, η έρευνα για φυσικό αέριο πρέπει να σταματήσει.
Αυτό δεν είναι ένα σύνθημα ή μια κενή αξίωση που βασίζεται σε απλές ανησυχίες.
Ξεκινώντας με τη διαδικασία διαγωνισμού για άδειες έρευνας σε τεμάχια, η στρατιωτική ένταση μεταξύ των μερών άρχισε να αυξάνεται. Η Τουρκία έχει αναβαθμίσει τη στρατιωτική της παρουσία στο βόρειο τμήμα του νησιού, έχει στείλει drones και UAV και έχει μεταφέρει πολεμικά πλοία στην περιοχή. Είναι πάντως δύσκολο να μαντέψει κανείς πόσο εύθραυστη είναι η κατάσταση, καθώς δεν υπάρχει άμεση συμφωνία κατάπαυσης του πυρός μεταξύ των μερών στο νησί.
Το 2018 η Τουρκία με τα πολεμικά της πλοία παρενέβηκε και έκανε την ιταλική εταιρεία να απομακρυνθεί από την περιοχή, εφόσον τα πολεμικά πλοία και τα ερευνητικά σκάφη συνέχισαν να πλησιάζουν επικίνδυνα μεταξύ τους, σε σημείο που η απειλή δεν είναι μόνο μια πιθανότητα, αλλά φτάνει σε σημείο στενής επαφής.
Η ένταση στο νησί έχει φτάσει σε τόσο σοβαρό επίπεδο που οι Ελληνοκύπριοι αξιωματικοί που κλήθηκαν για εφεδρική υπηρεσία το καλοκαίρι του 2020 ειδοποιήθηκαν επίσης με έγγραφα ότι θα μπορούσε να κληθούν στα όπλα ανά πάσα στιγμή. Η πιθανότητα πολέμου στο νησί έχει επίσης αυξηθεί στο μέγιστο επίπεδο.
Η πολιτική διαδικασία στην οποία η Τουρκία έχει ήδη εισέλθει και λαμβάνοντας υπόψη τους δεσμούς της Ελληνοκυπριακής ηγεσίας με το κεφάλαιο που βασίζεται στα συμφέροντα και τη διαφθορά, μπορεί να γίνει κατανοητό ότι το πρόβλημα αυτό είναι πολύ βαθύ για να ξεπεραστεί με μια συμφωνία. Κάθε νέα δραστηριότητα έρευνας για φυσικό αέριο μας οδηγεί προς μεγαλύτερη στρατιωτική ένταση. Αυτό ακολουθείται από στρατιωτική προπαγάνδα και φυσικά αύξηση του εθνικισμού. Οι δραστηριότητες γύρω από τους υδρογονάνθρακες στην Ανατολική Μεσόγειο έχουν φέρει το νησί στο χείλος του πολέμου και συνεχίζουν να απομακρύνουν τις κοινότητες που ζουν στο νησί τη μια από την άλλη, προετοιμάζοντας το έδαφος για την άνοδο του εθνικισμού.
Το ζήτημα δεν αφορά μόνο το νησί που παρασύρεται σε στρατιωτική καταστροφή.
Η Ελληνοκυπριακή ηγεσία χρησιμοποίησε αυτές τις συνεχιζόμενες εντάσεις ως δικαιολογία και υπέγραψε νέες στρατιωτικές συμφωνίες, ξεκινώντας από τη Γαλλία, επιτρέποντας σε πολλές χώρες να διατηρήσουν νέα όπλα στο νησί. Αυτό σημαίνει αύξηση της στρατιωτικής παρουσίας στο νησί. Πιο πρόσφατα, η Κυπριακή Δημοκρατία υπέγραψε στρατιωτικές συμφωνίες με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα το 2021, με τη Γαλλία τον Αύγουστο του 2020, και με το Ισραήλ και την Ελλάδα το Νοέμβριο του 2020. Τον Φεβρουάριο του 2015 η Κυπριακή Δημοκρατία υπέγραψε συμφωνία με τη Ρωσία, επιτρέποντας ρωσικά πολεμικά πλοία να χρησιμοποιούν τα λιμάνια της. Επίσης, πέρσι, οι Ηνωμένες Πολιτείες υπέγραψαν συμφωνίες με την Κυπριακή Δημοκρατία για μη-θανατηφόρα στρατιωτικά όπλα και εκπαιδεύσεις. Εκτός από όλες αυτές τις συμφωνίες, και επίσης λαμβάνοντας υπόψη όσα έστειλε η Τουρκία στο νησί, με τα μέχρι τώρα σχεδόν 15 χρόνια ερευνών για φυσικό αέριο, οι ήδη μεγάλες στρατιωτικές μονάδες στο νησί έχουν πολλαπλασιαστεί.
Το ζήτημα δεν αφορά μόνο το νησί. Πριν από λίγο καιρό, το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Κύπρος και η Ελλάδα με την υποστήριξη άλλων χωρών της ΕΕ, δημιούργησαν ένα στρατιωτικό μπλοκ, με τη δικαιολογία του Αγωγού Ανατολικής Μεσογείου EastMed. Αργότερα, αυτή η συνεργασία μετατράπηκε σε Φόρουμ για την Ανατολική Μεσόγειο για το Φυσικό Αέριο. Μπορεί εύκολα να ειπωθεί ότι οι στρατιωτικές δραστηριότητες μιας τέτοιας δομής θα διαταράξουν περαιτέρω την ασταθή κατάσταση στην περιοχή.
Η στρατιωτικοποίηση της Ανατολικής Μεσογείου δεν θα φέρει ειρήνη στην περιοχή. Για αυτόν τον λόγο, οι έρευνες για φυσικό αέριο πρέπει να σταματήσουν, προκειμένου να υπάρχει περιφερειακή ειρήνη και αποστρατιωτικοποίηση.
TURKISH SPEECH (Gr) - Onur Yilmaz
Αγαπητοί εργαζόμενοι του τύπου και λαοί της περιοχής μας που διψάτε για ειρήνη και γαλήνη,
Διανύουμε μία έκτακτη περίοδο από πολλαπλές απόψεις. Η επιφάνεια του κόσμου βράζει σαν το πυρακτωμένο μάγμα κάτω από τη γη. Ο κόσμος μάλλον δε ήταν ποτέ ένας καλός χώρος για τους ανθρώπους που βίωναν συνθήκες καταπίεσης και εκμετάλλευσης. Αλλά εδώ και καιρό οι κρίσεις που προκαλεί το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα δεν σταματούν και κάνουν λες και είναι σε μία κούρσα να καταστρέψουν τις ζωές μας.
Η καθοριστική και πλέον επικίνδυνη κρίση ανάμεσα σε όλες αυτές τις οικονομικές, πολιτικές, ιδεολογικές, κοινωνικές κρίσεις που καθορίζονται και προσδιορίζονται η μία από την άλλη, είναι η οικολογική καταστροφή της οποίας η πανδημία του κοροναϊού αποτελεί ένα αποτέλεσμα που διαμορφώνει και αλλάζει ριζικά τις καθημερινές πρακτικές επιβίωσης μας. Οι εργαζόμενοι που χάνουν τους βιοποριστικούς πόρους, τις συνθήκες στέγασης και γενικά τις πιθανότητες επιβίωσης τους βιώνουν τα αποτελέσματα της οικολογικής κατάρρευσης μέσω την καταστροφή των οικοσυστημάτων και την κλιματική κρίση. Βιώνουμε την ίδια στιγμή καταιγίδες και πλημμύρες με πρωτοφανή σφοδρότητα και ανυδρίες που απειλούν ακόμα και το πόσιμο νερό μας. Οι βαθμοί θερμοκρασίας που σπάνε κάθε ρεκόρ μας παρουσιάζουν δέντρα που ανθίζουν τον Ιανουάριο τα οποία δεν μας δίνουν χαρά αλλά μας τρομάζουν. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, αλλά ειδικά σε φτωχές χώρες αναγκάζονται να μεταναστεύσουν και πολλοί βρίσκουν το θάνατο στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο, λόγω της εύθραυστης οικονομίας αλλά και της καταστροφή των οικοσυστημάτων μέσω της οικολογικής κατάρρευσης και της κλιματικής κρίσης.
Εμείς, όλοι οι υπερασπιστές της ζωής δεν συμβιβαζόμαστε με τα αποτελέσματα αυτής της καταστροφής και αγωνιζόμαστε κατά κάθε σχέδιο κρατών και επιχειρήσεων που εμβαθύνουν την οικολογική κατάρρευση, την κλιματική κρίση και εντείνουν την εκμετάλλευση της εργασίας. Αυτή τη φορά, ενώσαμε τις φωνές μας με την καμπάνια που ξεκινήσαμε στις 25 Σεπτέμβρη κατά την εξόρυξη ορυκτού αερίου στην Μαύρη Θάλασσα που ανακοίνωσε το τουρκικό κράτος τον περασμένο Αύγουστο, κατά των ερευνών ορυκτών καυσίμων όλων των κρατών στη Μεσόγειο οι οποίες δημιουργούν στρατιωτικές εντάσεις στην περιοχή και κατά του σχεδίου αγωγού φυσικού αερίου East Med που είναι υπό εξέλιξη. Υψώσαμε το αίτημα μας ‘Όχι στις Εξορύξεις’ ορυκτών καύσιμων για κλιματική δικαιοσύνη και ειρήνη. Η έκκληση μας είχε απήχηση σε Τουρκία, Ελλάδα, Κύπρο αλλά και παραπέρα. Πολλές οργανώσεις και πρωτοβουλίες που διεξάγουν πολλαπλούς οικολογικούς αγώνες ενώθηκαν σε αυτή την καμπάνια και διαμόρφωσαν μαζί μας το δίκτυο που μας έφερε σήμερα εδώ.
Οι λαοί της Τουρκίας και της Ελλάδας στις δύο όχθες του Αιγαίου αλλά και οι δύο κοινότητες της Κύπρου πριν από 25 χρόνια είχαν πάλι οδηγηθεί σε μία στρατιωτική ένταση λόγω της κρίση των Κάρντακ (Ίμια). Όμως οι ρατσιστές και οι πολεμοκάπηλοι δεν θα καταφέρουν ποτέ να κάνουν τους λαούς μας εχθρούς. Ζούμε στην ίδια γεωγραφική περιοχή και έχουμε κοινά συμφέροντα. Στη φύση δεν υπάρχουν σύνορα, δεν υπάρχουν αποκλειστικές οικονομικές ζώνες. Τα ζωντανά που εξοντώνονται, η βάση της θάλασσας που καταστρέφεται, το κλίμα που θερμαίνεται, το νερό που μολύνεται, η γη που παράγει όλο και λιγότερα αγαθά, είναι όλα αποτελέσματα αυτών των οικοκτονικών σχεδίων που δεν αναγνωρίζουν σύνορα και άρα πρέπει να καταπολεμηθούν διεθνιστικά.
Οι ΗΠΑ, η ΕΕ, η Ρωσία και η Κίνα και άλλες διεθνείς δυνάμεις μεταφέρουν το μεταξύ τους ανταγωνισμό στη Μεσόγειο, είτε απευθείας είτε μέσω οικονομικών σχέσεων αλλά και στρατιωτικών επενδύσεων στις χώρες της περιοχής. Η ΕΕ από τη μία δέχεται την Πράσινη Συμφωνία που ουσιαστικά αποτελεί ένα δείγμα πράσινου πλυσίματος γεμάτο με απατηλά σχέδια μείωσης και από την άλλη συνεχίζει να χρηματοδοτεί το σχέδιο EastMed αγωγών ορυκτών καυσίμων. Η καμπάνια ‘Όχι στις Εξορύξεις’ αντιτίθεται σε αυτή την ιμπεριαλιστική ‘προστασία’ και πολιτική που λειτουργεί σύμφωνα με τους όρους του κεφαλαίου και αμύνεται το δίκαιο της φύσης και της κοινωνίας που είναι κομμάτι αυτής.
Την προηγούμενη μέρα οι υπουργοί εξωτερικών της Τουρκίας και Ελλάδος συναντήθηκαν πρώτη φορά απευθείας μετά από το 2016, στα πλαίσια των ερευνητικών συνομιλιών που ξεκίνησαν μετά από τη κρίση του Κάρντακ το 1996. Είδαμε ακόμα μία φορά ότι η πολιτική αντίληψη που κρύβεται πίσω από το πρόσχημα του ‘εθνικού συμφέροντος’ και σπείρει εχθρότητα μεταξύ λαών, δεν έχει να μας προσφέρει τίποτα. Να συμφωνήσουν ή μη, δεν βγαίνει από τέτοιες συναντήσεις κανένα άλλο αποτέλεσμα από περαιτέρω καταστροφή του περιβάλλοντος.
Μέχρι σήμερα σε καμία χώρα τα οικονομικά έσοδα από εξόρυξη ορυκτών καυσίμων δεν χρησιμοποιήθηκαν για την λαϊκή ευημερία, αλλά κατέληξαν στη τσέπη των καπιταλιστών. Το ίδιο ισχύει και για το αέριο και το πετρέλαιο στη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα. Αυτοί που μας καταδικάζουν στην ανεργία και πείνα οδηγώντας τις χώρες μας σε οικονομική δυσχέρεια είναι αυτοί που μέσω αερίου και πετρελαίου ακολουθούν μία πολεμοχαρή πολιτική. Για αυτό καλούμε όλους σε κοινό αγώνα. Ελάτε μαζί να τους επιβάλλουμε το αίτημα μας ‘Όχι στις Εξορύξεις!’ για την κλιματική δικαιοσύνη και την ειρήνη. Υπογράψτε το κείμενο της καμπάνιας, διαδώστε το, γίνεται μέλη στις οργανώσεις που υπογράφουν το κείμενο, μεταφέρεται τη φωνή μας στους δρόμους.
Θα ξεπεράσουμε τις αρνητικές επιπτώσεις της οικολογικής καταστροφής και κλιματικής κρίσης, μαζί με τους Έλληνες και Κύπριος φίλους και φίλες που συνδιοργανώσαμε αυτή τη συνδιάσκεψη τύπου σήμερα. Όπως συνέβη και στο σεισμό τον Οκτώβρη θα απαλύνουμε τις πληγές μας μαζί. Θα κάνουμε τα λόγια πράξη και θα αγωνιστούμε από κοινού στις μόνιμες δομές που θα δημιουργήσουμε και στις καμπάνιες που θα διεξάγουμε.
Επαναλαμβάνουμε ακόμα μία φορά: Για να σταματήσουμε την κλιματική κρίση, κατά των ερευνών όλων των κρατών για ορυκτά καύσιμα, ‘όχι στις εξορύξεις, τα ορυκτά καύσιμα να μείνουν κάτω από τη γη!’
GREEK SPEECH (Gr) – Εμμανουέλα Τερζοπούλου
Είμαστε εδώ με τα αδέλφια μας από την Τουρκία και την Κύπρο γιατί πιστεύουμε ότι η Μεσόγειος και το Αιγαίο δεν είναι θάλασσες που μας χωρίζουν αλλά που μας ενώνουν. Είμαστε εδώ για να αποτρέψουμε ένα έγκλημα που επιχειρείται στην περιοχή της Αν. Μεσογείου.
Είτε οι κυβερνήσεις μας βγάζουν τις φρεγάτες στη Μεσόγειο, είτε κάθονται γύρω από τραπέζια συνομιλιών, ένα είναι το σίγουρο: ο ανταγωνισμός τους για τον έλεγχο των αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο παραμένει εξίσου επικίνδυνη απειλή τόσο για την ειρήνη όσο και για το περιβάλλον.
Η υποκρισία τους δεν έχει προηγούμενο!
-Ενώ οι χώρες μας συμμετέχουν σε διεθνείς διασκέψεις για τη μείωση των εκπομπών CO2 και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής,
-Ενώ προωθούν βιομηχανικής κλίμακας ΑΠΕ από τη μικρότερη βραχονησίδα μέχρι τις απάτητες βουνοκορφές που καταστρέφουν και τα τελευταία οικοσυστήματα
-Και ενώ αυτά μας πλασάρονται ως «πράσινες» επιταγές για την προστασία του κλίματος,
από την άλλη οι ίδιες χώρες:
- προσπαθούν να πάρουν μερίδιο κερδών από το μεγαλύτερο υποθαλάσσιο αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου EastMed.
- λίγο έλλειψε να προκαλέσουν πολεμική σύρραξη για τον έλεγχο των ΑΟΖ δηλαδή για την εκμετάλλευση των αποθεμάτων υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου!
Προσπαθούν να μας πείσουν ότι η εκμετάλλευση των γνωστών και άγνωστων ακόμη αποθεμάτων θα φέρει την ευημερία των λαών της Μεσογείου. Ότι ο έλεγχος και η εκμετάλλευση των αποθεμάτων αποτελεί «εθνικό» συμφέρον της κάθε χώρας.
Λένε ψέματα! Οι δρόμοι του πετρελαίου δεν έφεραν σε καμία πετρελαιοπαραγωγική χώρα ευημερία στο λαό της. Αντίθετα, οδήγησαν σε περιβαλλοντική καταστροφή, διαφθορά και αυταρχικά καθεστώτα.
Οι λαοί της Μεσογείου δεν έχουμε τίποτα να κερδίσουμε από τις εξορύξεις υδρογονανθράκων. Συμφέρον μας είναι η ειρηνική συνύπαρξη σε ένα καθαρό πλανήτη. Είναι η προστασία του περιβάλλοντος , ο σεβασμός στον άνθρωπο και όλα τα πλάσματα της φύσης, η αλληλεγγύη και το γκρέμισμα των εθνικιστικών τειχών που προσπαθούν να υψώσουν ανάμεσά μας, η προάσπιση της ειρήνης.
Γιατί η λεηλασία της φύσης και η περιβαλλοντική καταστροφή, υπονομεύουν την επιβίωση όλων των ειδών του πλανήτη συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου.
Τα τελευταία 6 χρόνια έχουν καταγραφεί ως τα θερμότερα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Οι συνέπειες της εκμετάλλευσης της φύσης για παραγωγή κέρδους είναι: η αύξηση θερμοκρασίας του πλανήτη και το λιώσιμο των πάγων, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας και η απειλή παράκτιων περιοχών, ο κίνδυνος απελευθέρωσης νέων ιών που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στους πάγους, η ερημοποίηση, η ένταση των καιρικών φαινομένων, οι πλημμύρες και οι πυρκαγιές , η εξαφάνιση δασών και οικοσυστημάτων, η υποβάθμιση της βιοποικιλότητας, η ρύπανση της ατμόσφαιρας και των νερών και η εμφάνιση νέων ασθενειών, η κλιματική μετανάστευση πληθυσμών .
Η περιβαλλοντική υποβάθμιση που θα επιφέρει η κατασκευή του EastMed και οι εξορύξεις στη Μεσόγειο θα είναι ανυπολόγιστη όχι μόνο για τις θάλασσες, τις ακτές και τη θαλάσσια και παράκτια βιοποικιλότητα. Θα επιφέρει πλήγμα σε παραδοσιακούς τομείς απασχόλησης των λαών της Μεσογείου όπως τουρισμός, αλιεία κλπ.
Ο κίνδυνος μετατρέπεται σε εφιάλτη όταν όλα αυτά συμβαίνουν σε μία σεισμογενή περιοχή όπως είναι η δική μας.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι που πράγματι θα κερδίσουν ευημερία από την εκμετάλλευση των αποθεμάτων. Το νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό μοντέλο δεν αφήνει αμφιβολίες ότι αυτοί δε θα είναι οι λαοί αλλά οι πολυεθνικές του πετρελαίου, η πολεμική βιομηχανία και τα συμφέροντα που υπηρετούν οι μεγάλες δυνάμεις αλλά και μικρές τοπικές δυνάμεις της περιοχής. Είναι αυτοί που αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους και τη φύση ως πηγή κέρδους, είτε αυτό επιτυγχάνεται με δημιουργία ψυχροπολεμικού κλίματος είτε με θερμά πολεμικά επεισόδια.
Στην Ελλάδα, σε περίοδο «ειρήνης», ο προϋπολογισμός για το 2021 προβλέπει αύξηση των πολεμικών εξοπλισμών για την αγορά Rafalle και F35 σε 5,4δις έναντι 3,8δις το 2020 δλδ 30%, εις βάρος άλλων δαπανών οπώς αυτών για τη δημόσια υγεία που εν μέσω πανδημίας μειώνονται κατά 16%!!!
Μεγαλύτερος όμως εφιάλτης είναι το ενδεχόμενο πολέμου ανάμεσα στις χώρες μας, που απειλεί να προκαλέσει ανεξέλεγκτη ανάφλεξη σε ολόκληρη την Αν. Μεσόγειο. Η ανάμιξη των μεγάλων δυνάμεων στη διαμάχη (ΕΕ, ΗΠΑ, Ρωσία κλπ) αλλά και μικρότερων τοπικών δυνάμεων (Ισραήλ, Λιβύη, Αίγυπτος, ΗΑΕ κλπ) προκαλεί τρόμο. Είτε με την άμεση εμπλοκή τους σε πολεμικές ασκήσεις, είτε με πωλήσεις όπλων, είτε με «διπλωματική διαμεσολάβηση», όλοι προσπαθούν να πάρουν μερίδιο ή ανταλλάγματα από τον έλεγχο της Αν.Μεσογείου.
Το πρόσχημα της συνεχούς αύξησης των ενεργειακών αναγκών δεν αφορά στους λαούς που αδυνατούν πλέον να πληρώνουν τη διαρκώς αυξανόμενη τιμή της ενέργειας. Αφορά το κεφάλαιο και τους μεγάλους γκρί ή δήθεν πράσινους επενδυτές που σπαταλούν την ενέργεια σε παραγωγή με στόχο το ολοένα και μεγαλύτερο κέρδος και όχι τις ανάγκες των ανθρώπων, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στο περιβάλλον.
Εμείς, τα περιβαλλοντικά κινήματα και οι αδελφοί λαοί Τουρκίας, Κύπρου και Ελλάδας, δεν έχουμε να μοιράσουμε αποθέματα. Αντίθετα, εμείς αγωνιούμε και αγωνιζόμαστε για τη σωτηρία του περιβάλλοντος και την ειρήνη στην περιοχή.
-Γι’ αυτό ενώνουμε τις φωνές μας για να αποτρέψουμε τον εφιάλτη των εξορύξεων και του πολέμου στην Αν.Μεσόγειο
- Γι’ αυτό καλούμε κάθε συλλογικότητα και ευαισθητοποιημένο πολίτη, που μοιράζεται τις ίδιες αγωνίες με εμάς να ενώσει τις δυνάμεις της μαζί μας.
- Γι’ αυτό επιμένουμε:
ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ ΣΤΟ ΒΥΘΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ
ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ
ΠΗΓΗ ΠΟΝΤΙΚΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου