Ιταλία: Αύξηση της απόλυτης φτώχειας κατά 1 εκατ. ανθρώπους

 Σε ένα από τα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη της Ευρώπης και του κόσμου, στην Ιταλία, ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν σε απόλυτη φτώχεια έφτασε το 2020 στο υψηλότερο επίπεδο εδώ και 15 χρόνια, σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία της εθνικής στατιστικής υπηρεσίας (ISTAT).

Εκτός από τους 103.000 επίσημα καταγεγραμμένους νεκρούς από την πανδημία, η αντιλαϊκή διαχείρισή της οδήγησε και σε βαθύτερη φτώχεια για τον λαό. Πάνω από 1 εκατ. άνθρωποι «προστέθηκαν» τον τελευταίο χρόνο στους ήδη εξαθλιωμένους.

Συνολικά, τουλάχιστον 5,6 εκατ. άνθρωποι ζουν σε απόλυτη φτώχεια (το 9,4% του πληθυσμού), από τους οποίους 1,3 εκατ. είναι παιδιά. Τα μεγαλύτερα ποσοστά όσων ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης είναι μεταξύ των εργαζομένων στις ηλικίες 35 – 44 και στις πολύτεκνες οικογένειες.

Στον Βορρά, το βιομηχανικό και χρηματοπιστωτικό κέντρο της Ιταλίας, η αύξηση της απόλυτης φτώχειας είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τις άλλες περιοχές, αν και σε απόλυτα νούμερα, στον Νότο οι «απόλυτα φτωχοί» είναι περισσότεροι. Συγκεκριμένα, το 2020 στη Βόρεια Ιταλία, οι οικογένειες που ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας αυξήθηκαν κατά 218.000, δηλαδή στους ήδη φτωχούς προστέθηκαν άλλοι 720.000 άνθρωποι.

Ετσι το ποσοστό του συνολικού πληθυσμού στην Βόρεια Ιταλία σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας φτάνει το 7,6% (από 5,8% το 2019), ενώ στη Νότια Ιταλία το αντίστοιχο ποσοστό είναι 9,5% και στην Κεντρική 5,5%.

Σχεδόν οι μισοί από τους απόλυτα φτωχούς – πάνω από 2,5 εκατ. άνθρωποι – δεν έχουν εξασφαλισμένη ούτε την τροφή και κινδυνεύουν από πείνα, σύμφωνα με μελέτη της συνομοσπονδίας της αγροτικής παραγωγής της Ιταλίας (Coldiretti). Οι περισσότεροι εντοπίζονται στον Νότο (πάνω από 530.000 στην Καμπανία, 364.000 στη Σικελία, σχεδόν 283.000 στην Καλαβρία), αλλά και στο Λάτσιο, την ευρύτερη περιοχή της Ρώμης (πάνω από 263.000) και στη Λομβαρδία (235.000), την οποία έχει σαρώσει η επιδημία.

Πολλά περισσότερα εκατομμύρια Ιταλών αποκλείονται από τα στοιχειώδη

Τα παραπάνω στοιχεία αφορούν στην απόλυτη φτώχεια, δηλαδή αναφέρονται σε ανθρώπους που παλεύουν ακόμη και για την επιβίωση, υποσιτίζονται, δεν έχουν στέγη, Ενέργεια κ.λπ. Στην πραγματικότητα, η σχετική φτώχεια, η δυσκολία να εξασφαλίζουν στέγη, τροφή, Ενέργεια, η μη κάλυψη άλλων βασικών ή σύγχρονων αναγκών, αγγίζει πολλά παραπάνω εκατομμύρια Ιταλούς.

Υπολογίζεται ότι το 26,7% του πληθυσμού (16,4 εκατ.) βρίσκεται στα όρια του κοινωνικού αποκλεισμού για οικονομικούς λόγους, ενώ περισσότεροι από 12 εκατ. άνθρωποι δεν λαμβάνουν την αναγκαία ιατρική θεραπεία και περίθαλψη για οικονομικούς λόγους.

Η πτώση του βιοτικού επιπέδου αγγίζει την πλειοψηφία των Ιταλών εργαζομένων, συνταξιούχων κ.λπ. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, η οικονομική κατάσταση του 32% του πληθυσμού μεταξύ 18 και 69 χρόνων χειροτέρευσε το 2020, ενώ μειώθηκε το εισόδημα στο 33% των εργαζομένων. Κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown υπολογίζεται ότι το 37% των εργαζομένων συνέχιζε να δουλεύει κανονικά στην ίδια δουλειά, το 33% με τηλεργασία, το 29% σταμάτησε να δουλεύει. Τον Δεκέμβρη του 2020 προστέθηκαν 101.000 άνεργοι και το ποσοστό της επίσημης ανεργίας ανέβηκε στο 9%. Συνολικά τον περασμένο χρόνο ο αριθμός των ανέργων αυξήθηκε κατά 444.000 (από τους οποίους 312.000 ήταν γυναίκες).

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Ριζοσπάστης