Κατάργηση τώρα των σωμάτων καταστολής

Η έξαρση της αστυνομικής βίας έχει γίνει εξόφθαλμη. Η κυβέρνηση της ΝΔ κραδαίνει το «κρατικό μονοπώλιο της βίας», δικαιολογεί την καταστολή με το «νόμος και τάξη», παρουσιάζει όμως και Λευκές Βίβλους, εμφανίζοντας τα ΜΑΤ ως «λευκές περιστερές». Τα αστικά κόμματα (ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ.) μιλούν για «λειψή εκπαίδευση» ή «μεμονωμένα περιστατικά». Ο ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε συναινετική εκλογή της ηγεσίας της ΕΛΑΣ, μέσω της βουλής. Η ρεφορμιστική Αριστερά μιλά για «εκδημοκρατισμό της αστυνομίας» και άλλες τέτοιες γλυκερές αυταπάτες…

Η μακρόχρονη εμπειρία της ταξικής πάλης έχει δείξει πως η αστυνομία βρίσκεται στον πυρήνα των μηχανισμών καταστολής του αστικού κράτους, με κύρια αποστολή την καταπολέμηση του «εσωτερικού εχθρού», δηλαδή πρωτίστως του εργατικού λαϊκού κινήματος και της επαναστατικής κομμουνιστικής Αριστεράς. Ακόμα κι όταν το μεγαλείο του απελευθερωτικού αγώνα το 1941-44 οδήγησε αρκετούς απλούς αστυνομικούς στο ΕΑΜ, αυτοί εκκαθαρίστηκαν με την πρώτη ευκαιρία.

Το εργατικό λαϊκό κίνημα διεκδικεί πρώτα και κύρια το δικαίωμα να αγωνίζεται, καταλαμβάνει όσο το δυνατόν περισσότερο «χώρο», αμφισβητεί το μονοπώλιο βίας του αστικού κράτους και συνολικά την αστική κυριαρχία, προωθεί τη συγκρότηση του οργανωμένου λαού για να επιβάλει τη θέλησή του. Διαμορφώνει τους όρους για την επαναστατική ανατροπή, το τσάκισμα του αστικού κράτους και την εργατική δημοκρατία.

Στο πλαίσιο αυτού του αγώνα απαιτεί άμεσα, μεταξύ άλλων, την κατάργηση όλων των κατασταλτικών αστυνομικών σωμάτων και μηχανισμών (ΔΡΑΣΗ, ΜΑΤ, «Αίας», Πανεπιστημιακή Αστυνομία κ.α.). Την άμεση απαγόρευση χημικών όπλων και βομβών κρότου-λάμψης. Την απομάκρυνση της αστυνομίας και των ασφαλιτών από τις κινητοποιήσεις. Την κατάργηση του νόμου για τις διαδηλώσεις και των απαράδεκτων περιορισμών στο όνομα της πανδημίας.

ΠΗΓΗ ΠΡΙΝ