Βραζιλία, στιβαγμένοι πολίτες σε λεωφορείοAP Photo/Bruna Prado
Τις επιπτώσεις της πανδημίας στις κοινωνικές ομάδες που ήδη βιώνουν καταπίεση και διακρίσεις επισημαίνει η Διεθνής Αμνηστία στην ετήσια έκθεσή της για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο.
Στην Ετήσια Έκθεση Διεθνούς Αμνηστίας 2020/21 τονίζεται ότι η πανδημία γεννά τεράστια συστημική ανισότητα παγκοσμίως με τις εθνοτικές μειονότητες, τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας και τις γυναίκες μεταξύ των πιο σοβαρά πληγέντων, καθώς ο Covid-19 χτυπάει εκείνους και εκείνες που κλονίζονται από την καταπίεση, χάρη στην επί δεκαετίες ανισότητα, παραμέληση και κακοποίηση.
Η έκθεση διαπιστώνει ότι η πανδημία χρησιμοποιείται από ηγέτες για να αυξήσει την επίθεσή τους στα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ η νέα γενική γραμματέας του οργανισμού, Ανιές Καγιαμάρ, ζητά να επανεξεταστούν και να επαναλειτουργήσουν τα κατεστραμμένα συστήματα.
Όπως σημειώνεται στην Έκθεση, η παγκόσμια πανδημία έχει αποκαλύψει την τρομερή κληρονομιά των σκόπιμα διχαστικών και καταστροφικών πολιτικών, που διαιωνίζουν τις ανισότητες, τις διακρίσεις και την καταπίεση και άνοιξαν το δρόμο για την καταστροφή που επήλθε από τον Covid-19.
Η Διεθνής Αμνηστία, που περιγράφει εκείνους που έχουν ήδη περιθωριοποιηθεί, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών και των προσφύγων, που φέρουν το καταστροφικό βάρος της πανδημίας, ως αποτέλεσμα δεκαετιών διακριτικών αποφάσεων πολιτικής από παγκόσμιους ηγέτες, σημειώνει ότι οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας, οι μετανάστες/ριες εργαζόμενοι/ες και εκείνοι/ες του άτυπου τομέα - πολλοί στην πρώτη γραμμή της πανδημίας - προδόθηκαν επίσης από παραμελημένα συστήματα υγείας και την ανεπαρκή οικονομική και κοινωνική υποστήριξη.
Η απάντηση στην παγκόσμια πανδημία έχει υπονομευθεί περαιτέρω από ηγέτες που έχουν εκμεταλλευτεί αδίστακτα την κρίση και χρησιμοποίησαν τον COVID-19 για να ξεκινήσουν νέες επιθέσεις κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δηλώνει η οργάνωση, τονίζει.
«Ο COVID-19 έχει βάναυσα αποκαλύψει και οξύνει τις ανισότητες τόσο εντός όσο και μεταξύ των χωρών, ενώ τόνισε τη συγκλονιστική αδιαφορία που έχουν οι ηγέτες μας για την ανθρωπότητα. Δεκαετίες διχαστικών πολιτικών, λανθασμένα μέτρα λιτότητας και επιλογές από ηγέτες να μην ενισχύσουν τις καταρρέουσες δημόσιες υποδομές, έχουν επιτρέψει σε αυτόν τον ιό να βρει πάρα πολλά εύκολα θύματα», δήλωσε η Ανιές Καγιαμάρ.
«Αντιμετωπίζουμε έναν κόσμο υπό καθεστώς σύγχυσης. Σε αυτό το σημείο της πανδημίας, ακόμη και οι πιο παραπλανημένοι ηγέτες θα αγωνιζόταν να αρνηθούν ότι τα κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά μας συστήματα έχουν διαλυθεί», πρόσθεσε.
Επίσης, η Έκθεση δείχνει πώς οι υπάρχουσες ανισότητες, ως αποτέλεσμα δεκαετιών τοξικής ηγεσίας, έχουν αφήσει τις εθνοτικές μειονότητες, τους πρόσφυγες, τους ηλικιωμένους και τις γυναίκες, δυσανάλογα αρνητικά επηρεασμένους από την πανδημία.
Για παράδειγμα, η Ουγκάντα, η μεγαλύτερη χώρα φιλοξενίας προσφύγων στην Αφρική, με 1,4 εκατομμύρια πρόσφυγες, έκλεισε αμέσως τα σύνορά της στην αρχή της πανδημίας και δεν έκανε εξαίρεση για τους πρόσφυγες και τους/τις αιτούντες/σες άσυλο που προσπαθούσαν να εισέλθουν στη χώρα. Ως αποτέλεσμα, πάνω από 10.000 άτομα είχαν εγκλωβιστεί στα σύνορά της με τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (ΛΔΚ).
Η Έκθεση επισημαίνει μια σημαντική αύξηση της έμφυλης βίας και της ενδοοικογενειακής βίας με πολλές γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙ άτομα να αντιμετωπίζουν αυξημένα εμπόδια στην προστασία και υποστήριξη λόγω περιορισμών στην ελεύθερη κυκλοφορία, έλλειψη εμπιστευτικών μηχανισμών για τα θύματα ώστε να αναφέρουν τη βία ενώ παρέμεναν απομονωμένοι/ες με τους κακοποιούς τους και με περιορισμένες δυνατότητες ή σε αναστολή υπηρεσιών.
Στο Μπαγκλαντές, πολλοί που εργάζονται στον άτυπο τομέα έχουν μείνει χωρίς εισόδημα ή κοινωνική προστασία λόγω των περιορισμών και της απαγόρευσης κυκλοφορίας. Στη Νικαράγουα, κατά τη διάρκεια δύο εβδομάδων, στις αρχές Ιουνίου, τουλάχιστον 16 εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας απολύθηκαν αφού εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με την έλλειψη ΜΑΠ και κρατικής αντίδρασης στην πανδημία.
«Αποκομίζουμε τα αποτελέσματα ετών της υπολογισμένης αμέλειας στα χέρια των ηγετών μας. Το 2020, υπό τη μοναδική πίεση μιας πανδημίας, τα συστήματα υγείας τέθηκαν σε απόλυτη δοκιμασία και οι άνθρωποι βρέθηκαν οικονομικά σε ελεύθερη πτώση. Οι ήρωες του 2020 ήταν οι εργαζόμενοι/ες στον τομέα της υγείας που σώζουν ζωές και εκείνοι που συγκεντρώθηκαν στο κάτω μέρος της εισοδηματικής κλίμακας, οι οποίοι εργάστηκαν για να στηρίξουν τις οικογένειές τους και να κρατήσουν τις απαραίτητες υπηρεσίες μας σε λειτουργία. Δυστυχώς, όσοι/ες έδωσαν τα περισσότερα, προστατεύονταν λιγότερο», δηλώνει η Καγιαμάρ.
Επίσης, σημειώνει ότι «έχουμε δει ένα ευρύ φάσμα απαντήσεων από τους ηγέτες μας. Από μετριοπαθή λόγο έως εχθρικό, εγωιστικό έως δόλιο. Ορισμένοι προσπάθησαν να ομαλοποιήσουν τα υπερβολικά μέτρα έκτακτης ανάγκης που εισήγαγαν για την καταπολέμηση του COVID-19, ενώ ένας αριθμός ηγετών έχει προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα. Το έχουν δει ως ευκαιρία να εδραιώσουν τη δική τους δύναμη. Αντί να υποστηρίζουν και να προστατεύουν τους ανθρώπους, απλώς χρησιμοποιήσαν την πανδημία για να καταστρέψουν τα δικαιώματα των ανθρώπων».
Ως παραδείγματα έφερε την κυβέρνηση Ορμπάν στην Ουγγαρία, που τροποποίησε τον Ποινικό Κώδικα της χώρας, εισάγοντας ποινές φυλάκισης έως πέντε ετών για «διάδοση ψευδών πληροφοριών» για τον Covid-19, αλλά και τις χώρες του Κόλπου στο Μπαχρέιν, το Κουβέιτ, το Ομάν, τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα χρησιμοποίησαν την πανδημία ως πρόσχημα για να συνεχίσουν να καταπιέζουν το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης, συμπεριλαμβανομένης της δίωξης ατόμων, τα οποία δημοσίευσαν σχόλια στα κοινωνικά μέσα σχετικά με τις κυβερνητικές αντιδράσεις στην πανδημία, για τη διάδοση «ψευδών ειδήσεων».
Στις Φιλιππίνες, ο πρόεδρος Ροντρίγκο Ντουτέρτε λέγεται ότι διέταξε την αστυνομία να πυροβολήσει «νεκρούς» ανθρώπους που διαμαρτύρονταν ή υπήρχε πιθανότητα να προκαλέσουν «προβλήματα» κατά τη διάρκεια των μέτρων καραντίνας. Στη Νιγηρία, η βάναυση αστυνόμευση είχε ως αποτέλεσμα οι δυνάμεις ασφαλείας να σκοτώσουν ανθρώπους που διαμαρτύρονταν στους δρόμους, απαιτώντας τα δικαιώματά τους και ζητώντας λογοδοσία. Υπό τον Πρόεδρο Bolsonaro, η αστυνομική βία στη Βραζιλία κλιμακώθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Τουλάχιστον 3.181 άτομα σκοτώθηκαν από την αστυνομία σε ολόκληρη τη χώρα μεταξύ Ιανουαρίου και Ιουνίου - κατά μέσο όρο 17 θάνατοι την ημέρα.
Στην Ινδία, ο πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι εναντιώθηκε στους ακτιβιστές της κοινωνίας των πολιτών, μεταξύ άλλων μέσω αντιτρομοκρατικών επιδρομών στα σπίτια και τις εγκαταστάσεις τους. Εν τω μεταξύ, υπό τον πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ, η κινεζική κυβέρνηση συνέχισε τη δίωξη των Ουιγούρων και άλλων μουσουλμανικών μειονοτήτων στο Σιντζιάνγκ αμείωτα και εισήχθη ένας σαρωτικός νόμος περί εθνικής ασφάλειας στο Χονγκ Κονγκ για να νομιμοποιήσει την πολιτικά υποκινούμενη καταστολή.
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου