1ο δεδομένο:
Οι αντιδράσεις της ελληνικής διπλωματίας και της Κυπριακής Προεδρίας είναι αποπροσανατολιστικές, εκφράζουν αμηχανία καθώς η δεδομένη επιθετικότητα του καθεστώτος Ερντογάν δημιουργεί ζητήματα που πιέζουν τους ευρύτερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς για την Ανατολική Μεσόγειο -κυρίως των ΗΠΑ και της Γαλλίας-, αλλά και για τις επιδιώξεις ελληνικού και κυπριακού κράτους, οι οποίες έχουν βρει κοινή στέγη στην Πρωτοβουλία των (5), δηλαδή Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ-ΗΠΑ-Γαλλία με συμμέτοχη την Αίγυπτο. Στόχος ο έλεγχος των θαλάσσιων δρόμων έναντι της Ρωσίας-Κίνας, η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων και η δημιουργία του αγωγού ΕAST MED.
2ο δεδομένο:
Τι σημαίνει Τουρκική επιθετικότητα;
Σημαίνει έκφραση των στρατηγικών συμφερόντων του τουρκικού κράτους, δηλαδή διεκδίκηση μεριδίου και ρόλου στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτή η πολιτική τακτική τροφοδοτείται από την στρατηγική επιλογή του τουρκικού αστικού κόσμου να αναδείξει με Αυτόνομο τρόπο τα συμφέροντα του διαφοροποιώντας την στάση του από τις κυρίαρχες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, διαπραγματευόμενος και όχι εξαρχής ταυτιζόμενος. Η βίαιη αστική πολιτική στοχοποιεί τον κόσμο της εργασίας, την Αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα εντός, ενώ εκτός συνόρων μεταφράζεται σε αναβαθμισμένη επεμβατική πολιτική (Καύκασος, Συρία, Ιράκ, Λιβύη)
3ο δεδομένο:
Οι αντιδράσεις του λεγόμενου διεθνούς παράγοντα πρέπει να σταθμιστούν με βάση τα συγκεκριμένα συμφέροντα τους. Η Κύπρος είναι σημαντικός κρίκος ενώ ολόκληρου ιμπεριαλιστικού σχεδίου στο οποίο η Τουρκία διεκδικεί ρόλο. Και είναι δεδομένο και αυτό το γνωρίζουν όλοι ότι ο δυτικός ιμπεριαλιστικός κόσμος δε θέλει να την Αποκλείσει.
4ο δεδομένο
Τόσο οι παρεμβάσεις των αναλυτών και δημοσιογράφων, όσο και της Άννας Διαμαντοπούλου που θυμήθηκε την άρνηση των Ελληνοκυπρίων στο Σχέδιο Ανάν, δείχνουν το δρόμο του Συμβιβασμού, προπαγανδίζοντας ότι όσο πιο γρήγορα γίνει τόσο καλύτερα, για την Κύπρο αλλά και για το Ελληνικό κράτος.
5ο δεδομένο:
Μπορεί να υπάρχει μια συνέχεια συμφερόντων μεταξύ ελληνικού και κυπριακού κράτους αλλά δεν υπάρχει πλήρη ταύτιση. Πίσω από τους μύθους περί Ελληνισμού της Μεσογείου, κρύβονται κρατικά συμφέροντα. Ας μην ξεχνούμε ότι το δράμα του Κυπριακού λαού ξεκίνησε από την απόπειρα Πραξικοπήματος από το ελληνικό κράτος που έδωσε την αφορμή για την τουρκική Εισβολή και Κατοχή.
Ας λάβουμε υπόψη μας ότι η Ελλάδα διαπραγματεύεται με την Αίγυπτο εναλλακτικούς δρόμους ενέργειας που θα παρακάμπτουν την Κύπρο, όπως και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης κάποια στιγμή διαπραγματευόταν με τον Ερντογάν μοιρασιά των κερδών από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων και μεταφορά του φυσικού αερίου όχι από τον EAST MED, αλλά μέση Τουρκίας, για να προκαλέσει την οργή του Ελληνικού ΥΠΕΞ.
Επισημαίνει λοιπόν ο Βασίλης Νέδος στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ:
Μαζί με τις ανακοινώσεις για τα Βαρώσια, ο Ερντογάν επανάφερε και την λύση των δύο κρατών στο τραπέζι. Όλο αυτό το σκηνικό που δημιουργείται αποτελεί στην πραγματικότητα μια σφήνα την οποία ο Νίκος Αναστασιάδης και οι κυπριακές πολιτικές δυνάμεις δεν μπορεί να αγνοήσουν. Η Τουρκική πλευρά ανοίγει τα Βαρώσια παρέχοντας τη δυνατότητα επιστροφής περιουσιών στους Ελληνοκύπριους που θα αποφασίσουν να επιστρέψουν στην Αμμόχωστο υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση. Δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι δεν θα εκδηλωθεί ελληνοκυπριακό ενδιαφέρον.
Παρά τις προκλήσεις δύσκολα αναμένεται από οποιονδήποτε διεθνή παράγοντα να ταχθεί κατά της επανέναρξης των συνομιλιών για το Κυπριακό, προτού – για παράδειγμα -η Αμμόχωστος επανέλθει στο status quo ante. Και ποιο ήταν άραγε αυτό; Θα διερωτηθεί κάποιος καλόπιστος ξένος παρατηρητής.
Το άνοιγμα των Βαρωσίων απλά θα λειτουργήσει ως ένας ακόμη λόγος πίεσης για την άμεση επανεκκίνηση των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό με πίεση ασφυκτική για την Λευκωσία. Είτε τον Σεπτέμβριο στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, είτε λίγο αργότερα, οι συζητήσεις θα ξεκινήσουν πάλι. Αυτή τη φορά υπό την απειλή ότι την επόμενη φορά θα ανοίξουν μεγαλύτερα τμήματα της Αμμοχώστου. Υπό την απειλή της αποτυχίας που θα οδηγήσει σε δύο κράτη. Υπό την απειλή της περιθωριοποίησης και του ασφυκτικού στρατιωτικού εναγκαλισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας από ένα ψευδοκράτος-στρατιωτική βάση και μακρά χείρα της Άγκυρας στην Ανατολική Μεσόγειο. Η πίεση αυτή δεν περιορίζεται μόνο στη Λευκωσία, αλλά μπορεί να επεκταθεί εύκολα και στην Αθήνα σε μια περίοδο αργής και δύσκολης αποκατάστασης των διαύλων με την Άγκυρα.
4ο δεδομένο: ο ρόλος του ελληνικού κράτους
Η ελληνική αστική τάξη επιδιώκει να εκφράσει τα στρατηγικά της συμφέροντα.
Αυτό σημαίνει άγρια επίθεση στον κόσμο της εργασίας και την νεολαία ώστε να ξεπεράσει την κρίση της και να χαράξει τους νέους δρόμους της καπιταλιστικής κερδοφορίας,
κτηνώδη επίθεση σε πρόσφυγες-μετανάστες ώστε να εξασφαλιστούν τα σύνορα της Ευρώπης Φρούριο,
επαναφορά του πολέμου κατά της τρομοκρατίας που είναι το όχημα για να καταπνίξει κοινωνικά κινήματα εντός και εκτός (χαρακτηριστικές οι καταδίκες των Κούρδων αγωνιστών πρόσφατα που τόσο ευχαρίστησαν το καθεστώς Ερντογάν) και παράλληλα να δικαιολογηθεί η αναβάθμιση της συμμετοχής του Ελληνικού στρατού σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις πχ. Μάλι
Ενίσχυση της Πολεμικής Ισχύος μέσω της Αναδιοργάνωσης των Ενόπλων Δυνάμεων, της πρόσληψης δεκάδων χιλιάδων μισθοφόρων και των κολοσσιαίων εξοπλιστικών προγραμμάτων ώστε να εξυπηρετηθούν τα στρατηγικά αστικά συμφέροντα -ΑΟΖ, ενεργειακά κοιτάσματα, έλεγχος των θαλάσσιων δρόμων εμπορίου και ενέργειας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Αυτά τα συμφέροντα του ελληνικού αστικού κόσμου τον φέρνουν να συγκλίνει με του αμερικανικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, ενώ έχει τη βεβαιότητα ότι είναι οι ΗΠΑ και όχι η Ε.Ε. που θα συμβάλλουν στην υλοποίηση τους.
Αυτός είναι επομένως ο ρόλος του ελληνικού κράτους Άμυνας/Ασφάλειας που συγκροτείται για να παρουσιαστεί ως παράγοντας Ασφάλειας και Σταθερότητας για τα εθνικά αστικά και τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.
Αυτή επομένως η τεράστια σύγκρουση των στρατηγικών συμφερόντων ελληνικού και τουρκικού αστικού κράτους είναι ο λόγος της έντασης του ανταγωνισμού μεταξύ τους που απειλεί τους λαούς με θερμά επεισόδια και διακρατική σύγκρουση, ενώ παράλληλα την χρησιμοποιούν προπαγανδιστικά για να επιβάλλουν κλίμα εθνικής ενότητας εξασφαλίζοντας την υποταγή των εργαζόμενων και της νεολαίας σε ρόλο Αναλώσιμου.
Μεγάλος απών το Αντιπολεμικό κίνημα.
Η ανάπτυξη Κινήματος Μέσα και Έξω από τον Στρατό είναι πιο αναγκαία από ποτέ, για την Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων του Φαντάρου Πολίτη με Στολή, ενάντια στον πόλεμο και εθνικισμό, τον ρατσισμό και σεξισμό, τις ΗΠΑ, τις βάσεις και το ΝΑΤΟ.
Η πρόταση για την συγκρότηση Αντιπολεμικού Διεθνιστικού Αντιιμπεριαλιστικού Συντονισμού είναι απαίτηση των καιρών.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437
diktiospartakos.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου