Λυπάμαι που ένας σκοταδισμός διαδέχεται έναν άλλο σκοταδισμό σε μια ξεχασμένη, πάμφτωχη από Θεό και ανθρώπους ρημαγμένη χώρα. Λυπάμαι που και πάλι θα θριαμβεύσει η χωρίς ουσία δυτική προπαγάνδα.
Είκοσι χρόνια οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ προσπαθούσαν να “εκδημοκρατίσουν” και να “εκσυγχρονίσουν” το Αφγανιστάν… Αυτή ήταν η επίσημη προπαγάνδα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και των ελληνικών κυβερνήσεων!
Τι έκανε όμως το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ στο Αφγανιστάν;
Η γνωστή δημοσιογράφος Μάρω Λεονάρδου το περιγράφει με συγκλονιστικό τρόπο σ΄ένα κείμενο της στη σελίδα της στο facebook. Γράφει όσα είδε ,έζησε και κατάλαβε τον Οκτώβριο του 2009, όταν είχε πάει στο Αφγανιστάν ,με δημοσιογραφική αποστολή του ΝΑΤΟ. Οι φωτογραφίες επίσης δικές της.
Το κείμενο της ΜΑΡΩΣ ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ
Προσωπικά, δεν είμαι ούτε υπέρ των ταλιμπάν, ούτε υπέρ οποιουδήποτε θεοκρατικού καθεστώτος στον πλανήτη, που εκμεταλλεύεται τη χαμηλή νοημοσύνη και την απέραντη φτώχεια των ανθρώπων.
ΟΜΩΣ: ταξίδεψα 10 μέρες στο Αφγανιστάν, το 2009,με το ΝΑΤΟ, τότε που οι Αμερικανοί και οι δυτικοί σύμμαχοι προσπαθούσαν να πείσουν τη διεθνή κοινότητα ότι μάχονταν για την Δημοκρατία και την ευημερία των αφγανών. Μπούρδες. Δεν έκαναν τίποτα από τα δυο.
Σε μια ρημαγμένη χώρα χωρίς ηλεκτρικό, νερό και αποχέτευση, ο νατοικός στρατός ήταν εκεί μόνο για να προστατεύει σκοτεινά συμφέροντα και επιχειρηματίες (Τούρκους κυρίως, και άλλους), οι οποίοι έκαναν όλων των ειδών τις σκοτεινές μπίζνες, με αποκλειστικό σκοπό το κέρδος.
Είδα υπερσύγχρονους αυτοκινητόδρομους που δεν οδηγούσαν πουθενά, ανεμογεννήτριες σε πλαγιές που δεν έδιναν ρεύμα πουθενά.
Είδα παιδάκια να πίνουν νερό από υπονόμους και να σουβλίζουν προβατίνες για να φάνε, σε λακούβες στα πεζοδρόμια χωμάτινων δρόμων, απ όπου περνούσαν τα θωρακισμένα αμερικανικά τζιπ, αγνοώντας τους.
Πήγα την ίδια ώρα σε πολυτελή κοκτέηλ πάρτυ με Αμερικανούς διπλωμάτες στην ασφαλή πράσινη ζώνη, που ούτε στην Ουάσιγκτον δεν είχα δει και παρακολούθησα ροκ συναυλία με μπύρες στο σκανδιναβικό στρατόπεδο στην έρημο, στη μέση του πουθενά.
Είδα Αμερικανούς “διπλωμάτες” να μεταφέρουν βαλιτσάκια, που κανείς δεν ήξερε τι είχαν μέσα, σε πολιτικές πτήσεις, που δεν ήλεγχε κανείς. Και πολυτελείς βίλες διεφθαρμένων κυβερνητικών αξιωματούχων που εξυπηρετούσαν τα νατοϊκά συμφέροντα. Και άλλα πολλά.
Οχι, δεν λυπάμαι που επιστρέφει ο σκοταδισμός με τους ταλιμπάν στο Αφγανιστάν,ούτε τις γυναίκες που θα “ξαναφορέσουν” τη μπούργκα, που δεν έβγαλαν ποτέ.
Λυπάμαι που ένας σκοταδισμός διαδέχεται έναν άλλο σκοταδισμό σε μια ξεχασμένη, πάμφτωχη από Θεό και ανθρώπους ρημαγμένη χώρα. Λυπάμαι που και πάλι θα θριαμβεύσει η χωρίς ουσία δυτική προπαγάνδα. Αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου