Ρουμάνοι πυροσβέστες, σαν τον εικονιζόμενο 20χρονο Αντόρ απ' το Μπρασόφ, που μάχονται μες στις φωτιές σα να είναι ο τόπος τους...
Αλβανοί μετανάστες, σαν τον Αστρίτ στην Εύβοια, που παλεύουν με τις φλόγες μαζί με τους Έλληνες γείτονές τους, γιατί πλέον αυτός είναι ο τόπος τους...
Σύριοι πρόσφυγες, σαν τον Ομάρ, που παραλαμβάνουν με καΐκια τους χωρικούς που εγκαταλείπουν τα καμένα χωριά τους, ενώ το σκηνικό θυμίζει τον πόλεμο που υποχρέωσε κι αυτούς να εγκαταλείψουν άρον άρον τις εστίες τους...Λίγες μόνο από τις φωτεινές ιστορίες που μάθαμε μέσα στην καταστροφή.
Εμείς λέμε να τις κρατήσουμε και να φτιάξουμε μια γειτονιά που να χωρίζει τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς, τίμιους και λαμόγια, ανθρώπους της προσφοράς, της αλληλεγγύης και εγωιστές που κοιτούν την πάρτη τους.Μια βαλκανική, μια μεσογειακή γειτονιά χωρίς στερεότυπα και σωβινισμό.
Ας κρατήσουμε τα μίση γι' αυτούς που στον 21ο αιώνα υποχρέωσαν τους λαούς της περιοχής να σβήνουν τις φωτιές με τα κλαδιά και τους κουβάδες ενώ οι ίδιοι σήμερα βουτάνε στις καλά προστατευμένες πισίνες τους.
Υ.Γ.
Δεν μας αρέσει να ξεχωρίζουμε ανθρώπους. Το ευχαριστώ πάει σε όλους, Έλληνες και ξένους πυροσβέστες που συνεχίζουν να μάχονται υπό αντίξοες συνθήκες. Η ιστορία όμως του 20χρονου, Αντόρ Μπιντίγκα, απ' το μακρινό Μπρασόφ της Ρουμανίας, του βενιαμίν του ρουμάνικου πυροσβεστικού σώματος μας έκανε να θέλουμε να τον ευχαριστήσουμε ειδικά και στη γλώσσα του.
Ador Bidiga mulțumesc!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου