Εργατική οργή για τις βάρδιες θανάτου Έγκλημα στην COSCO

Χρίστος Κρανάκης

▸ Αλλεπάλληλες απεργίες και κινητοποιήσεις για μέτρα ασφαλείας, αλλά κυβέρνηση και COSCO «κάνουν τον κινέζο»!

Ξεχειλίζει η οργή για τους νεκρούς της τάξης μας. Η τελευταία δολοφονία του 40χρονου εργάτη Δημήτρη Δαγκλή στον Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων Πειραιά, όταν γερανογέφυρα πέρασε από πάνω του (!), έρχεται να προστεθεί σε έναν μακρύ κατάλογο τραυματισμών και θανάτων εργαζομένων που δουλεύουν, υπό ανύπαρκτες συνθήκες ασφαλείας, για ψίχουλα. Το χρονικό της δολοφονίας τη Δευτέρα 25 Οκτώβρη, προσομοιάζει το χρονικό ενός προδιαγεγραμμένου εγκλήματος, που όλοι γνώριζαν πως αργά ή γρήγορα θα επέλθει, αλλά λίγοι προσπάθησαν να το αποτρέψουν… Με ανακοίνωσή της, η Ένωση Εργαζομένων Διακίνησης Εμπορευματοκιβωτίων Πειραιά (ΕΝΕΔΕΠ), ξεκαθαρίζει πως δεν ήταν η «κακιά στιγμή» που οδήγησε στο ατύχημα αλλά η «εντατικοποίηση της εργασίας», οι «απανωτές κόντρα βάρδιες και οι υπερωρίες» και, φυσικά, τα «ελλιπή μέτρα ασφαλείας». Άλλωστε, το σωματείο είχε αναδείξει από καιρό τις μεγάλες πιθανότητες πρόκλησης θανατηφόρων ατυχημάτων στις εγκαταστάσεις της COSCO. Σε μια προκλητική κίνηση αδιαφορίας, η διεύθυνση της κινεζικής πολυεθνικής αρνήθηκε ξανά και ξανά να ξοδέψει πόρους για την ασφάλεια των εργαζομένων.

Αν όμως η COSCO είναι εκείνη που έδρασε σαν τον «εκτελεστή» της δολοφονίας, οι αντεργατικές πολιτικές των τελευταίων χρόνων έδρασαν σαν τον «ηθικό αυτουργό». Οι πάγιες επιλογές κυβερνήσεων και κράτους για εντατικοποίηση της εργασίας σε βαθμό που υπερβαίνει ακόμα και τα βιολογικά όρια της ανθρώπινης αντοχής, για προώθηση outsourcing και εργολαβιών, αναγκάζοντας ανειδίκευτους εργάτες να δουλεύουν σε επικίνδυνες θέσεις, και μετατροπή της επιθεώρησης εργασίας σε «φάντασμα», δρουν δολοφονικά σε βάρος των εργαζομένων. Τελευταίος πολιορκητικός κριός των εργασιακών σχέσεων, ο νόμος Χατζηδάκη, έρχεται να κεφαλαιοποιήσει τα καίρια χτυπήματα στην εργατική τάξη και να οξύνει την επίθεση από πλευράς αστικής, καταργώντας το ωράριο με την ταυτόχρονη εισαγωγή απανωτών βαρδιών, ποινικοποιώντας τις απεργίες και απελευθερώνοντας περαιτέρω τις απολύσεις. Όπως τονίζει το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, το εργατικό «ατύχημα» στην Cosco –όπως και τα προηγούμενα– αποτελούν «εργοδοτικά και κυβερνητικά εγκλήματα».

Μιλώντας την Πέμπτη στη μεγάλη συγκέντρωση αλληλεγγύης, ο πρόεδρος της ΕΝΕΔΕΠ Μάκης Μπεκρής τόνισε πως «η πάλη για τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας περνάει σε νέα φάση και κρίνεται στην ισχυροποίηση του σωματείου», ενώ έθεσε και τέσσερα αιτήματα από τα οποία «δεν κάνουμε ούτε βήμα πίσω»: Ομάδες από έξι και όχι από τέσσερα άτομα, «γιατί δεν είναι μόνο ότι έχουμε έναν νεκρό, αλλά έχουμε και σακατεμένα κορμιά», να σταματήσουν τα 12ωρα και οι κόντρα βάρδιες που εξουθενώνουν τους εργάτες, μετατροπή όλων των συμβάσεων σε πλήρους απασχόλησης, Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας από τους εργαζόμενους-μέλη του σωματείου ΕΝΕΔΕΠ. Επίσης, ο Μ. Μπεκρής κατήγγειλε το εργοδοτικό συνδικάτο που ,«μαζί με τα τσιράκια της εργοδοσίας», προσπαθούν να σπάσουν την απεργία.

Πλήρης ασυδοσία της κινεζικής πολυεθνικής που πήρε το λιμάνι επί κυβερνήσεων ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ

Φυσικά, από κυβέρνηση και κράτος λίγα έχουμε να περιμένουμε, αν αναλογιστούμε τις χρόνιες επιθέσεις εναντίον των συνδικάτων εργαζομένων στον Πειραιά και το μέγεθος της ασυδοσίας που απολαμβάνει το ιδιωτικό κεφάλαιο στο λιμάνι. Ειδικά η ιστορική σχέση φιλίας κράτους και COSCO είναι γνωστή. Ο κινεζικός γίγαντας, με έδρα το Χονγκ Κονγκ, αγόρασε ύστερα από επενδυτικό διαγωνισμό διάρκειας 2 χρόνων, το 51 % του ΟΛΠ στις αρχές του 2016 (επί ΣΥΡΙΖΑ) αντί αντιτίμου 368,5 εκ., που με τις συμφωνημένες επενδύσεις θα έφταναν τα 714 εκ. ευρώ. Ήδη, από τότε, πολλοί έκαναν λόγο για ξεπούλημα του λιμανιού σε τιμή ευκαιρίας. Σύμφωνα, με την τότε συμφωνία με το ΤΑΙΠΕΔ, προκειμένου η εταιρεία να δικαιούται να αγοράσει επιπλέον 16% του λιμανιού θα έπρεπε σε βάθος πενταετίας να τηρήσει μια σειρά ρητρών και προϋποθέσεων. Παρότι όμως, πέντε χρόνια μετά (2021) η κινεζική πολυεθνική δεν έφερε εις πέρας τις συμβατικά προβλεπόμενες υποχρεωτικές επενδύσεις, κατηγορώντας το ελληνικό δημόσιο για κωλυσιεργία, η αγορά του επιπλέον μετοχικού πακέτου εξελίχθηκε κανονικά. Όπως έγραφε χαρακτηριστικά στο Πριν, ο πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ, Αντώνης Νταλακογεώργος, «η τροποποίηση της σύμβασης και η μεταβίβαση και του υπόλοιπου 16% στον κινεζικό κολοσσό συνιστά αρνητική εξέλιξη για τον Πειραιά, πολίτες και εργαζόμενους», ενώ τόνιζε πως η εταιρεία «έχει εργασιακές συνθήκες γαλέρας, […] χωρίς ΣΣΕ, εργασιακά δικαιώματα, κανόνες ασφάλειας και υγιεινής».

Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν καλά πως το καθεστώς με το οποίο η COSCO και όλες οι μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες βρίσκονται στο απυρόβλητο ανατρέπεται μόνο από τη συλλογική πάλη. Οι συνάδελφοι του αδικοχαμένου 40χρονου δεν έμειναν με τα χέρια σταυρωμένα μπροστά στο έγκλημα που συντελέστηκε. Αντίθετα, προχώρησαν σε εκτεταμένες απεργίες και στην «έφοδο» στα κεντρικά της COSCO, όταν η διεύθυνση αρνήθηκε να συναντηθεί με αντιπροσωπεία των απεργών. Από τη Δευτέρα, το λιμάνι του Πειραιά συγκλονίζεται από διαδηλώσεις, αποκλεισμούς, μοτοπορείες και μαχητικά συνθήματα.

Ο θάνατος του Δημήτρη Δαγκλή αποτελεί μια ακόμα μαύρη προσθήκη στους νεκρούς των εργατικών «ατυχημάτων», με πιο πρόσφατα περιστατικά τους δύο νεκρούς εργολαβικούς εργάτες στη ΔΕΗ και τον 18χρονο ντελιβερά, Ανέες Μιρ, στην Καλλιθέα. Τα νούμερα είναι ενδεικτικά. Η ιστοσελίδα 902.gr καταγράφει 113 νεκρούς εργάτες από το 2016 μέχρι σήμερα, ενώ οι τελευταίες επίσημες έρευνες –για τα έτη 2017 και 2018– καταγράφουν 4.954 περιστατικά (47 θανατηφόρα) και 5.336 (46 θανατηφόρα) αντίστοιχα. Οι αριθμοί εργατικών δολοφονιών –που στην πραγματικότητα είναι μεγαλύτεροι– μπορούν να μειωθούν μόνο όταν οι εργαζόμενοι/ες οργανωθούν και το απαιτήσουν μέχρι τέλους.

ΠΗΓΗ ΠΡΙΝ