Δίκη Ζακ: «Φώναζα “σταματήστε, θα τον σκοτώσετε” – Γινόταν φονικό, ήταν ανυπεράσπιστος»
«Ρίχνει μια κλωτσιά ο ένας, πέφτει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της βιτρίνας και βρίσκει το νεαρό. Και το παιδί βάζει το χέρι στο λαιμό. Εγώ ούρλιαζα και έλεγα "θεέ μου καρατομήθηκε" και έκλεισα τα μάτια. Δεν άντεχα. Και τα ανοίγω και είδα τους δυο ανθρώπους έξαλλους να συνεχίζουν να τον χτυπάνε και φώναζα ξανά "σταματήστε θα τον σκοτώσετε"» είπε η μάρτυρας. Ήταν επίσης ξεκάθαρη για το γεγονός ότι ο 33χρονος δεν κρατούσε μαχαίρι όταν βγήκε από το μαγαζί. «Και παρότι ήταν σε αυτή την κατάσταση συνέχιζαν και τον κλωτσούσαν;» ρωτήθηκε και απάντησε «Ναι, δυστυχώς ναι».
Demonstration commemorating three years since the murder of Zackie protest rally, in Athens on September 21, 2021 / Πόρεια για τα τρία χρόνια απο την δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, στην Αθήνα στις 21 Σεπτέμβριου, 2021
Συγκλονιστική η κατάθεση μίας εκ των μαρτύρων του άγριου λιντσαρίσματος του Ζακ Κωστόπουλου πριν τρία χρόνια στο κέντρο της Αθήνας. Ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστήριο, γυναίκα μάρτυρας δήλωσε πως ο νεαρός δεχόταν τόσο δυνατές κλωτσιές που «το κεφάλι έπεφτε πίσω, του “φώναζα σταματήστε θα τον σκοτώσετε”». Είδε «ένα κύριο που από την απέναντι πλευρά πέταγε κάτι πάνω στη βιτρίνα. Μου φάνηκε σαν πέτρα αλλά δεν ξέρω τι ήτανε. Με αυτό το αντικείμενο φαινόταν ότι κάποιον θέλει να βρει». Είδε «θρυμματισμένη τη βιτρίνα και έναν νεαρό κατατρομαγμένο στην προθήκη να προσπαθεί να βγει».
«Ρίχνει μια κλωτσιά ο ένας, πέφτει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της βιτρίνας και βρίσκει το νεαρό. Και το παιδί βάζει το χέρι στο λαιμό. Εγώ ούρλιαζα και έλεγα “θεέ μου καρατομήθηκε” και έκλεισα τα μάτια. Δεν άντεχα. Και τα ανοίγω και είδα τους δυο ανθρώπους έξαλλους να συνεχίζουν να τον χτυπάνε και φώναζα ξανά σταματήστε θα τον σκοτώσετε. Πήγε ένας κύριος να τους σταματήσει και πήγα κι εγώ πίσω του. Εγώ εκείνη την ώρα αποφάσισα να μείνω να προστατεύσω με όποιον τρόπο μπορούσα το νεαρό, μέχρι να έρθει η αστυνομία».
«Ο νεαρός όταν έπεσε κάτω, είχε ορθάνοιχτα τα μάτια του και ήταν καρφωμένα στα δικά μου, το σαγόνι του, τα χείλη του τρεμοπαίζανε. Αυτή η εικόνα με σημάδεψε, έκτοτε για πάρα πολλούς μήνες δεν μπορούσα να συνέλθω και χρειάστηκε να πάρω θεραπεία, γιατί πιστεύω ότι εκείνη την ώρα που είχε καρφώσει τα μάτια του πάνω μου σαν να ήθελε κάτι να μου πει. Μα τι να ήθελε να μου πει; Βοήθεια; Να μου ζητήσει κάτι; Ήμουν πάρα πολύ κοντά και ακόμα όταν θυμάμαι το πρόσωπό του δεν μπορώ» προσθέτει.
Σε ερώτηση εάν όταν έφτασε η αστυνομία απάντησε τα εξής: «Όχι, όχι, εκείνη την ώρα πέφτανε συνέχεια κλωτσιές, όταν έφτασε η αστυνομία έφυγα, εγώ έμεινα για να τον προστατέψω, αισθανόμουν ότι γινόταν φονικό εκείνη την ώρα, ήταν ανυπεράσπιστος».
«Ήταν παντού ματωμένος»
Η μάρτυρας ήταν επίσης ξεκάθαρη για το γεγονός ότι ο 33χρονος δεν κρατούσε μαχαίρι όταν βγήκε από το μαγαζί.
Ερώτηση: Και παρότι ήταν σε αυτή την κατάσταση συνέχιζαν και τον κλωτσούσαν;
Μάρτυρας: Ναι, δυστυχώς ναι.
Ερ. Η εικόνα που έχετε αποκομίσει ήταν ότι σκότωναν στο ξύλο έναν άνθρωπο;
Μ: Nαι φυσικά! A ναι φυσικά! Kαι πολύ πιο γρήγορα θα μπορούσε να φύγει ένας άνθρωπος από τη ζωή με αυτά τα χτυπήματα.
Ερ.: Και τους το λέγατε ότι θα τον σκοτώσουν;
Μ: Ναι, επέμενα!
Σχολιάζοντας την κατάθεση μία εκ των δικηγόρων της οικογένειας του θύματος, Αννυ Παπαρρούσου, σχολίασε πως προκύπτει ότι οι κατηγορούμενοι «δεν ήταν σε άμυνα, δεν αντιμετώπιζαν κάποιον κίνδυνο, αλλά ήθελαν να τον τιμωρήσουν, και είναι ενδεικτικό για τον δόλο των κατηγορουμένων». «Ως προς το στοιχείο του δόλου η μάρτυρας καταθέτει ένα σκηνικό φονικού και παρά τις επισημάνσεις και προτροπές του πλήθους να σταματήσουν γιατί θα τον σκοτώσουν δεν σταμάτησαν της δράση τους και πράγματι τον σκοτώσανε. Ο μόνος λόγος που ένιωσε κίνδυνο η γυναικα αυτή δεν ήταν ο κατηγορούμενος αλλά οι δυο πρώτοι κατηγορούμενοι με τη δράση τους» πρόσθεσε η Κλειώ Παπαπαντολέων.
Νωρίτερα, η ιατροδικαστής Σουλτάνα Μαριανού, που έχει συνυπογράψει, με τον συνάδελφό της Νίκο Καλόγρηα, την έκθεση για τις αιτίες θανάτου, ήταν απόλυτη πως ο Ζακ κατέληξε από ισχαιμικού τύπου αλλοιώσεις του μυοκαρδίου, συνεπεία οργανικού στρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου