Για την θητεία μας στο Πολεμικό Ναυτικό
Έχοντας εκπληρώσει την βασική μας εκπαίδευση, όντας πλέον ορκισμένοι ναύτες του Πολεμικού Ναυτικού, αξίζει να πούμε δυο λόγια για την μέχρι τώρα θητεία μας, για τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε, για τον ρόλο του Πολεμικού Ναυτικού.
Κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης μας δεν ήταν λίγες οι φορές που ακούσαμε για το "αήττητο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, με τα 3000 χρόνια ιστορίας", για τον "πολλαπλασιαστή ισχύος που αποτελεί ο στόλος και τα πλοία του ΠΝ", για την ανάγκη να "ανέβει το φρόνημα της ελληνικής νεολαίας που υπηρετεί", για το νέο "αποτρεπτικό δόγμα" των ενόπλων δυνάμεων "για την προστασία των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων".
Η εμπειρία μας όμως μας απέδειξε περίτρανα τόσο τα κούφια λόγια του Ελληνικού στρατού και ευρύτερα της ελληνικής ολιγαρχίας και του πολιτικού της προσωπικού όταν πρόκειται για το πατριωτικό καθήκον, και από την άλλη τον έντεχνο ή και τον απροκάλυπτο πολλές φορές τρόπο με τον οποίο στο όνομα δήθεν της ασφάλειας και της άμυνας γινόμαστε συνένοχοι στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα και στον τυχοδιωκτισμό.
Παρά τις πατριωτικές κορώνες και τις επικλήσεις στο καθήκον και στην τιμή του ΠΝ, από την πρώτη μέρα ήρθαμε αντιμέτωποι με την ακραία βυσματοκρατία που επικρατεί στις τάξεις του. Κάτι που φάνηκε τόσο κατά την εκπαίδευση με συγκεκριμένους φαντάρους να έχουν προνομιακή μεταχείριση αλλά πολύ περισσότερο με τα αποτελέσματα της κατάταξης μας από το ΓΕΝ στις υπηρεσίες. Έτσι ανεξαρτήτως κριτηρίων και αναγκών, η μεγάλη πλειοψηφία μετατέθηκε εκεί που ήθελε, σε υπηρεσίες γραφείου ενώ για τους υπόλοιπους τα καράβια και η παραμεθόριος ήταν μονόδρομος. Για μας είναι ξεκάθαρο και αποδείχτηκε περίτρανα, το ΠΝ αποτελεί το πιο ταξικό κομμάτι των ενόπλων δυνάμεων, σώμα ακραίων διαχωρισμών, σώμα που χωρίς βύσμα είσαι χαμένος.
Καθόλη την διάρκεια της εκπαίδευσης μας στα πλαίσια του νέου αποτρεπτικού δόγματος των ενόπλων δυνάμεων αρκετές φορές έγινε λόγος για την ανάγκη ενίσχυσης τους και ευρύτερα για "το φρόνημα των στρατευμένων νέων που θα έπρεπε να είναι ψηλά". Παράλληλα, καμία κουβέντα δεν έγινε για τον ρόλο των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στα πλαίσια των διεθνών συμμαχιών που συμμετέχει η Ελλάδα (οι οποίες σήμερα αναβαθμίζονται). Οι διεθνείς αποστολές έξω από τα Ελληνικά χωρικά ύδατα, η συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα δηλαδή, το ξέπλυμα και οι κοινές ασκήσεις με τους μακελάρηδες των λαών, η βαθύτερη εμπλοκή στον ανταγωνισμό ΗΠΑ - Ρωσίας, η νέα "μεγάλη ιδέα" της Ελληνογαλλικής συμμαχίας με τους Έλληνες στρατιώτες στο Σάλεχ και με τα δισεκατομμύρια των εξοπλισμών στις πλάτες μας, ήταν εκτός θέματος! Πόσο μάλλον ο ρόλος του Ελληνικού στρατού στην διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος που σε αγαστή συνεργασία με το Λιμενικό και την αστυνομία πρωτοστατούν στις παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων.
Παρά λοιπόν την σιγή ιχθύος, εμείς επιμένουμε και καλούμε την στρατευμένη νεολαία στο Πολεμικό Ναυτικό αλλά και σε Ξηρά και Αεροπορία σε μια αγωνιστική και αξιοπρεπή θητεία, μαζί με το Δίκτυο Ελευθέρων Φαντάρων ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ.
Με κίνημα μέσα και έξω από το στρατό μπορούμε να έχουμε νίκες και κατακτήσεις και όχι με τα κάθε λογής βύσματα που απλά φορτώνουν τα προβλήματα στους πιο αδύναμους φαντάρους.
Να φωνάξουμε ένα μεγάλο "όχι" στα επικίνδυνα σχέδια του Ελληνικού κεφαλαίου και στις επιθετικές βλέψεις του στην ευρύτερη περιοχή, για την απεμπλοκή μας από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες ΝΑΤΟ-ΕΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου